İçeriğe atla

Eyüp (peygamber)

Eyüp
Eyob
Eyob, Léon Bonnat (1880)
Peygamber
Tanınma nedeniEyüp kitabı
HareketYahudilik
Saygınlığı

Eyüp (Arapçaأَيُّوْب, Ayyūb) veya Eyob (İbraniceאִיּוֹב‎; GrekçeἸώβ, Iṓb), İshak'ın soyundan gelen ve Kitâb-ı Mukaddes'teki Eyüp kitabının merkez figürü olan Yahudi din büyüğü. Kitâb-ı Mukaddes'te, hastalık ve problemlere karşı sabretmeyi gösteren örnek bir kişidir.

Etimoloji

İbranicede Eyob (אִיּוֹב‎, `Iyyōḇ) olarak geçen isim, Septuaginta'da Iob şeklini almıştır. Martin Luther tarafından yapılan Kitâb-ı Mukaddes çevirisinde İbranicedeki Alef harfinin telaffuzunu korumak isteyen Luther, ismi Hiob olarak çevirmiştir. Türkçeye muhtemelen daha sonraları Arapçadan Eyüp olarak geçmiştir. Eyüp isminin kendisi tanrının yardımını arayan bir sorudur. Anlamı aşağı yukarı (İlahi) Baba nerede? şeklinde çevrilebilir. Öte yandan gerek İbranicede gerekse Arapçada isim birtakım kelimelerle yakın ilişki içerisindedir. İbranicede "’ôyeb" düşman" anlamına gelir ve tanrı tarafından düşman edilen şeklinde de yorumlanabilir, Arapçada ise "awab" kelimesi ile ilişkilendirilen Eyüp ismi bu karakteri büyük bir tövbekar olarak öne çıkarmaktadır.[1]

Mitolojide Eyüp

Muazzez İlmiye Çığ Eyüp kıssasının Tanah'tan bin yıl önce yazılmış olan 6 adet Sümer tabletinde hikâyesi anlatılan bir mitolojik figürden esinlenilerek yazıldığını ifade etmiştir.[2] Tabletlerden ikisinin İstanbul Arkeoloji Müzesi'nde (NI. 4587), diğer dördünün de ABD'de, Philadelphia Üniversitesi Müzesi'nin Nippur Koleksiyonu bölümünde bulunduğu kaydedilmiştir.[3]

Eski Ahit'te Eyüp Kitabı

Tanah'ta Eyüp adına taşıyan bir kitap bulunmaktadır.[4] Bu kitap Rut ve Yunus gibi diğer kitaplara kıyasen yazarının adını değil, ana karakterinin ismini taşır. Biyografik olarak tespit edilmesi zor olan Eyüp karakteri, kitapta sohbet ettiği arkadaşları gibi bir paradigma olarak okuyucu karşısına çıkmaktadır.

Giriş Bölümü Eyüp 1-2

Kitabın giriş bölümünde oldukça dindar biri olarak resmedilen Eyüp'ün büyük çile ve acılarına sebep olan şeytan ve tanrının tartışması anlatılır. Bu bölümde kitapta Eyüp'ün Uz şehrinden geldiği bahsedilse de, şeytan ve tanrı arasındaki diyaloglar cennette geçmektedir. Bu sayede kitabın olayların yaşandığı iki ayrı konum bildirdiği öne sürülebilir.

Eyüp'ün Feryadı 3

Giriş bölümünü takiben Eyüp'ün kaybettiği malı mülkü, ailesi ve nihayetinde sağlığı sebebiyle attığı feryadı gelir. Bu bölüm esasen Eyüp kitabının teolojik olarak da merkezini oluşturur.

1. Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip 2. şöyle dedi: 3. “Doğduğum gün yok olsun, ‘Bir oğul doğdu’ denen gece yok olsun! 4. Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın. 5. Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.

— Eyüp 3: 1-5

Diyalog Bölümü Eyüp 4-28

Diyalog bölümünde Eyüp'ün 3 arkadaşı (Temanlı Elifaz, Şuahlı Bildat, Naamalı Sofar) ile doğruluk, dindarlık, iyi ve kötü şans üzerine gerçekleştirdiği sohbetler yer alır. Diyalog bölümünü de kendi içerisinde 3 parçaya ayırmak mümkündür. İlk kısımda 4-14 Eyüp'ün yarattığı varlıkları seven ve doğru bir dünya düzeni yaratmaya çabalayan inancı şüpheye düşmüştür. Arkadaşlarının bilgece tavsiyelerine rağmen Eyüp suçsuz olduğunu ve bu acıları hak etmediğini yeniler. İkinci parça olarak ayrılabilecek 15-21 de Eyüp inançsızların sağlığının iyi olduğunu ve huzurlu bir hayat sürdüklerini ileri sürer ve yine doğru bir hayat düzeni yönündeki kaygılarını dile getirir. Arkadaşları Eyüp'ü yeniden tövbe etmeye ve günahlarını kabul etmeye çağırsalar da Eyüp bir kez daha suçsuz olduğunu söyler. Diyalog bölümü bir koro şarkısına benzeyen bilgelik adına yazılmış bir söyleyiş ile son bulur.

Eyüp 29-31

Diyalog sonrası tekrar geçmişine bir göz atan Eyüp, çektiği acıları düşünür, yeniden suçsuz olduğunun farkına varıp yeni bir feryat daha atar ve tanrının nihayet ona bir cevap vermesini yakarır.

Eyüp 32-37

Tanrı Eyüp'le konuşmaya başlamadan önce Elihu isimli dördüncü bir arkadaş Eyüp'ün acılarına anlam verme amacıyla ortaya çıkar. Bu bölümde Elihu diğerlerinden farklı olarak tanrının sebep olduğu acıların bir eğitim olduğunu ileri sürer.

Eyüp 38-42

Tanrı nihayet kitabın son bölümlerinde bir Teofani ile ortaya çıkar ve Eyüp'e direkt olarak hitap ederek ona üst üste kozmik içerikli retorik sorular yöneltir. Bu bölümde ele alınan konular ve tanrının yönelttiği sorular Eyüp'ün acıları ile alakalı olmaktan ziyade daha doğa ve Eyüp'ün şüphe içerisine düştüğü doğru dünya düzeni üzerine şekillenmektedir. Nihayet 42'de Eyüp tanrının büyüklüğünü kabul ve tövbe eder.

Son Deyiş - Eyüp 42

Eyüp'ün tövbesini izleyen bölümde Eyüp'ün acılarının son bulduğu aktarılır ve eskiden olduğunun iki katı bir varlığa ve uzun bir ömre sahip olduğu aktarılarak bölüm bitirilir.

Kitap
1-2 Giriş Bölümü Eyüp'ün acılarına sebep olan tanrı ve şeytanın ihtilafı anlatılır.
3 Monolog Eyüp'ün feryadı
4-28 Diyalog Eyüp'ün arkadaşları ile hayatın amacı üzerine yaptığı sohbetler
29-31 Monolog Eyüp tanrı ile konuşmak istiyor.
32-37 Monolog Elihu Eyüp'le konuşuyor
38-42 Monolog Tanrı konuşmaya başlıyor
42 Son deyiş Eyüp'ün affolunması ve yeniden kutsanması

İslam'da Eyüp

Eyyub'dan Kur'an'da dört yerde bahsedilir ve sabır örneği olarak takdim edilir.

Eyüp
أيوب

Peygamber
İslam kaligrafisinde Eyüp'ün adı.
Yerine geldiğiYusuf
Yerine gelenŞuayb

İslam kaynaklarına göre Harran bölgesinde yaşayan ve çok zengin olup, sayısız malı-mülkü, birçok oğlu, kızı bulunan Eyyub, kendi toplumuna peygamber olarak gönderilmiştir. Şanlıurfa'da orada çile çektiğine inanılan bir mağara ziyaret mekânı olarak bulunmaktadır.

Urfa'da, Şam'da, Umman'da, Yemen'de ve Irak'ta türbesi vardır.

Urfa'daki Eyüp Peygamber Camisinde çile mağarası girişi

Dipnot

Sâd Suresi'nin 44. ayeti için Diyanet İşleri mealinde şu dipnot bulunmaktadır: "Tefsir kaynaklarında ifade edildiğine göre, Eyyûb peygamber bir olay üzerine karısına yüz sopa vuracağına yemin etmiş, kendisine has bir ruhsat olmak üzere de âyetteki çözüm kendisine öğretilmişti."

Kaynakça

  1. ^ Jan Christian Gertz, Grundinformation Altes Testament: Eine Einführung in Literatur, Religion und Geschichte des Alten Testaments (2006) sayfa 422.
  2. ^ M. İlmiye Çığ, İbrahim Peygamber, s. 19.
  3. ^ "Arif Tekin, Sümerlerden İslam'a Kutsal Kitaplar ve Dinler". 1 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2012. 
  4. ^ "Eyüp Kitabı". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2015. 

Ayrıca bakınız

  • Eyüp kitabı
  • İslam peygamberleri
  • Kur'an'da adı geçen peygamberler

İlgili Araştırma Makaleleri

Allah (Arapça: الله, romanize:

<span class="mw-page-title-main">İbn Rüşd</span> Arap filozof, bilim insanı ve yazar (1126–1198)

İbn Rüşd, Endülüslü-Arap felsefeci, hekim, fıkıhçı, matematikçi ve tıpçı. Tercüme ve yorumlamalarıyla Aristo'yu Avrupa'ya yeniden tanıtmıştır. İslam felsefesinde Aristocu akım olan meşşailiğin temsilcilerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Eski Ahit</span> Kitâb-ı Mukaddesin ilk kısmı

Eski Ahit veya Eski Antlaşma, Kutsal Kitap'ın İbranice kaleme alınmış olan ilk kısmına Hristiyanların verdiği isimdir. Yahudilerin Tanah ve Müslümanların Tevrat ve Zebur olarak kabul ettikleri kitapları içinde barındırır. Kutsal Kitap'ın birinci yüzyılda Grekçe kaleme alınan yazılarına "Yeni Ahit" adı verildi. İnançlı Yahudilerce "Yeni Ahit" kabul edilmez. Toplam 39 bölümden oluşur. Eski Ahit; Tevrat, Tarihsel Kitaplar, Şiirsel Kitaplar, Peygamberlik Kitapları olarak 4 temel bölüme ayrılır.

Peygamber veya yalvaç, Tanrı aracılığıyla bir dini veya dinî öğretiyi yaymakla görevlendirildiğine inanılan kişidir. Peygamberler ayrıca dinî terminolojide âyet, işaret veya mûcize denilen doğaüstü güç veya olayların kendilerine atfedildiği mitolojik veya yarı mitolojik insanlardır. İbrahimî dinlerin inananları, peygamberlerin Tanrı'dan aldıkları “vahiy” adlı mesajları diğer insanlara ulaştırdıklarına inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Cebrâil</span> İbrahimî dinlerde bir melek

Cebrâil veya Gabriel, İbrahimî dinlerde Tanrı'nın mesaj ve emirlerini vahiy yoluyla peygamberlere ulaştıran ve ilk olarak Tanah'da tanımlanmış bir başmelektir.

Ahiret veya ahret, İslâm termonolojisinde ölümden sonra gidilecek yere verilen bir isim. Ahiret, Kur'an'ın İslâmî eskatolojinin önemli bir parçası olan Ahiret Hesaplaşması ile ilgili bölümlerinde defalarca bahsedilmektedir. Geleneksel olarak, Müslümanların altı temel inanç esaslarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlık</span> tek tanrılı İbrahimî bir din

Hristiyanlık, Nasıralı İsa'nın yaşamına, öğretilerine ve vaazlarına dayanan, tek Tanrılı İbrahimî bir dindir. Günümüzde Hristiyanlık, dünya nüfusunun yaklaşık %30,1'ini oluşturmaktadır ve 2,4 milyarı aşkın takipçisi ile dünyanın en kalabalık dinidir. Takipçilerine, "Mesihçi" anlamına gelen Hristiyan veya Nasıralı İsa'ya ithafen İsevi veya Nasrani denir. Kitâb-ı Mukaddes'e inanan takipçileri, Yahudi metni olan Tanah'ta kehanet edilen İsa'nın Mesih olarak gelişinin bir Yeni Ahit olduğuna inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Kitâb-ı Mukaddes</span> Yahudiliğin ve Hristiyanlığın kutsal metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonu

Kitâb-ı Mukaddes, Mukaddes Kitap veya Kutsal Kitap, Eski Ahit ve Yeni Ahit'i kapsayan, Hristiyan inanışının temelini oluşturan ve Hristiyanlarca kutsal sayılan kitaptır.

<span class="mw-page-title-main">Tanah</span> Yahudiliğin ana kutsal metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonu

Tanah/Tanak, Yahudiliğin ana mukaddes metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonudur. Hristiyanlar tarafından İbranice Mukaddes Kitap ya da Eski Ahit denir. Metinlerin neredeyse tamamı Kutsal İbranice ile yazılmış olup, ufak bir bölümü de Kutsal Aramiceyle yazılmıştır.

Sâbiîlik veya Mandeizm/Mandaeizm (Mandaeans) (Arapça: الصابئة veya مندائية), Orta Doğu'da bir din. Araplarca Sabiiye olarak adlandırılan grup, kendilerine bilgili, gnostik anlamlarına gelen Manden, din adamlarına ise Nasura demektedirler.

<span class="mw-page-title-main">Yunus (peygamber)</span> Kutsal Kitap ve Kuranda bahsedilen bir peygamber

Yunus veya Yonah, MÖ 8'inci yüzyılda Kuzey İsrail Krallığı'nda yaşamış, Tanah'ta ismi geçen bir Yahudi peygamber. Yunus, daha çok Ninova'ya seyahat edip yerel sakinlerini yaklaşan ilahî gazap konusunda uyardığı ve Yunus Kitabı'nın ana figürü olmasıyla bilinir. Yunus İslam ve Bahâîlik inançlarında da yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Barnabas İncili</span> 16. yüzyılda yazılmış psödoapokrif incil

Barnabas İncili, Müslüman bakış açısıyla, yaklaşık olarak 16. yüzyılın son çeyreğinde yazıldığı düşünülen psödoapokrif incildir. İsa’nın öğrencilerinden Barnabas tarafından yazıldığı iddia edilir.

Hoşea kitabı, Tanah'taki kitaplardan biridir. Oniki küçük peygamber kitaplarının ilkidir.

Yunus kitabı, Nevi'im'de Küçük Peygamberler içinde bulunan bir kitaptır. Tanrı'nın, Ninovalıların yıkılacağı haberini vermesi için Yunus'u görevlendirmesi ve Yunus'un bu ilahi görevden kaçmaya çalışmasıyla ilgili hikâyeyi içerir. II. Yarovam döneminde gerçekleşen bu olayın sürgün sonrası dönemde, MÖ 5. yüzyılın sonlarıyla MÖ 4. yüzyılın başları arasında kaleme alındığı düşünülür. Bu hikâyenin ilginç bir yorumsal tarihi bulunur ve popüler çocuk kitaplarında yer almıştır. Yahudilik'te, Yom Kipur günü öğleden sonra okunan Aftara'da Tanrı'nın tövbe edenleri affedeceğiyle ilgili inancın kaynağı bu kitaptır.

Habakkuk kitabı, Tanah'taki Oniki küçük peygamber kitaplarının sekizincisidir. Peygamber Habakkuk ile bağdaştırılır ve muhtemelen MÖ 7.yy'ın sonlarında yazılmıştır. İçinde üç konu barındıran kitabın ilk iki konusu Ölü Deniz parşömenlerinde de bulunmuştur.

Eyüp kitabı, Tanah'taki Ketuvim'de bulunan kitaplardan biridir. Bu kitap, Eyüp'ün Şeytan'ın elinde yargılanışını, arkadaşlarıyla acılarının kökenini ve doğasını tartışmasını, Tanrı için mücadele edişini ve Tanrı'nın ona verdiği cevabı kapsayan hikâyeleri içerir. Düzyazı çerçevesinde yazılmış didaktik bir şiirdir. Eyüp kitabı, "Dürüstler neden acı çeker?" sorusuna odaklanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Şit</span> Adem ve Havvanın oğlu

Şit, İbrahimi dinlerde Adem ile Havva'nın üçüncü oğludur. İbranice İncil'e göre iki erkek kardeşi vardı: Kabil ve Habil. Yaratılış 4:25'e göre Şit, Habil'in Kabil tarafından öldürülmesinden sonra doğmuştu ve Havva, Tanrı'nın onu Habil'in yerine geçmesi için atadığına inanıyordu. Şit, Adem ile Havva'nın İncil'de adı geçen tek çocuğudur. Âdem'den sonra dünyaya gönderilen ikinci, dünyada doğan ilk peygamberdir.

<span class="mw-page-title-main">Sureler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Kur'an, İslam dininin kutsal kitabıdır. Müslümanlar, ibadetlerinde ondan çeşitli bölümleri okurlar. İslam'da inanç, ibadet, şeriat, ahlak, tasavvuf gibi uygulamaların dayandırıldığı ana kaynak Kur'an'dır.

<span class="mw-page-title-main">İbrahimî dinlerde Tanrı</span>

Yahudilik, Hristiyanlık, İslam ve Bahai dinleri İbrahim'in Tanrı geleneğini sürdürdükleri için İbrahimî dinler olarak da adlandırılırlar. Bu yüzden İbrahimî dinlerin teolojik gelenekleri bir ölçüde Tanah'taki Tanrı tasavvurundan ve Yahudi tarihindeki monoteizmin tarihi gelişimden etkilenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Antakyalı İgnatius</span>

Antakyalı İgnatius, Antakya piskoposu. Trajan'ın yönetimi sırasında Roma'da şehit düşmüştür. İkinci yüzyıl Hristiyanları arasında önemli bir yere sahip olup, saygın ve itibarlı bir kişiliğe sahipti.