İçeriğe atla

Sistematik

Filogenetik ve fenetik (özellik temelli) kavramların bir karşılaştırması

Biyolojik sistematik, geçmişte yaşamış ve günümüzde yaşayan canlıların çeşitlenmesi ve zaman içinde bu canlılar arasındaki ilişkileri inceleyen bir alandır. Bu ilişkiler evrim ağaçları, filogenetik ağaçları ya da kladogramlar (filogeniler) olarak görsel hâle getirilir. Filogenilerin iki bileşeni vardır: Gruplar arasındaki ilişkileri gösteren dallanma sırası ve evrim için geçen süreyi gösteren dal uzunluğu. Tür ve daha yüksek taksonların filogenetik ağaçları anatomik ya da moleküler özellikler gibi karakter özelliklerinin evrimi ve organizmaların dağılımını araştıran biyocoğrafya üzerine yapılan çalışmalarda kullanılır. Diğer bir deyişle sistematik, Dünya üzerinde yaşamın evrimsel tarihçesini anlamak için kullanılır.

Dalları ve uygulamaları

Biyolojik sistematikte araştırmacılar farklı organizmalar arasındaki ilişkiyi anlamak için farklı dallar kullanırlar. Bu dallar günümüz sistematiğindeki uygulamaları ve kullanımları belirlemede kullanılır.

Biyolojik sistematik türleri üç farklı dal kullanarak sınıflandırır. Numerik sistematik ya da biyometri, hayvanları tanımlanamak ve sınıflandırmak için biyolojik istatistiği kullanır. Biyokimyasal sistematik hayvanları tanımlamak ve sınıflandırmak için hücre çekirdeği, organeller ve sitoplazma gibi hücrenin canlı kısımlarını oluşturan maddelerin analizini kullanır. Deneysel sistematik ise hayvanları tanımlamak ve sınıflandırmak için bir türü oluşturan evrimsel birimlere dayandığı kadar bunların evrim sürecindeki önemlerini de dikkate alır. Mutasyonlar, genetik ayrılma ve melezleşme gibi faktörlerin hepsi evrimsel birimler olarak kabul edilir.[1]

Bu belirli dalları kullanarak araştırmacılar günümüz sistematiği için uygulamaları belirleyebilmektedirler. Bu uygulamalar arasında şunlar bulunur: Organizmalar arasındaki çeşitliliği ve soyu tükenmiş ile yaşayan yaratıklar arasındaki farklılıkların araştırılması. Biyologlar kladogram, filogenetik ağaç, filogeni gibi çeşitli diyagramlar yaparak iyi anlaşılmış ilişkileri incelerler; organizmaların bilimsel adlandırması, türlerin tanımı ve özellikleri, taksonomik seviyeler, organizmaların evrimsel tarihçesinin sınıflandırılması da uygulama alanları arasındadır. Dünya üzerindeki biyoçeşitliliği ve organizmaları açıklamak için Koruma biyolojisinde sistematik araştırmalar uygulamır. Doğal dünyaya bilerek sokulan doğal avcılar ya da hastalıklarla biyolojik kontrol uygulaması da sistematik kullanır.[1]

Tanımı ve taksonomi ile ilişkisi

John Lindley 1830'da sistematiğin ilk tanımlamalarından birini yapmıştır ancak "sistematik" terimi yerine "sistematik botanik" terimini kullanmıştır.[2]

Charles Michener vd. 1970 yılında sıklıkla karıştırılan ve birbirlerinin yerine kullanılan "sistematik biyoloji" ve "taksonomi" terimlerini birbirleri ile bağlantılı olarak şöyle tanımlamıştır:[3]

Sistematik biyoloji (bundan sonra basitçe sistematik olarak adlandırılacaktır) (a) organizmalar için bilimsel adları sağlayan, (b) onları tanımlayan, (c) onların koleksiyonlarını saklayan, (d) organizmaların sınıflandırmasını, tanımlanması için gereken anahtar noktaları ve dağılımları ile ilgileri sağlayan, (e) evrimsel tarihçelerini inceleyen ve (f) çevresel uyumlarını dikkate alan bir alandır. Bu alan özellikle teorik kapsamda olmak üzere son yıllarda kayda değer bir yeniden doğuş yaşamış olan, uzun bir tarihçeye sahip bir alandır. Teorik bulguların bir kısmı evrimsel alanlarla (yukarıdaki e ve f konuları) ilgilidir, kalan kısmı ise özellikle sınıflandırma sorunsalı ile ilgilidir. Taksonomi ise sistematiğin (a) ve (d) konuları ile ilgilenen parçasıdır.

"Taksonomi" terimi Augustin Pyramus de Candolle tarafından ortaya atılmışken "sistematik" terimi, taksonominin babası sayılan Carl Linnaeus tarafından ortaya atılmıştır.

Taksonomi, sistematik biyoloji, sistematik, biyosistematik, bilimsel sınıflandırma, biyolojik sınıflandırma, filogenetik: Tarihin belirli dönemlerinde tüm bu terimler birbiri ile örtüşen, ilişkili anlamlara sahip olmuşlardır. Ancak, günümüzde hepsi birbirinin eş anlamlısı olarak kabul edilmektedir.

Ancak "taksonomi", özellikle de "alfa taksonomi" yalnızca organizmaların belirlenmesi, tanımlanması ve adlandırılması ile uğraşırken[4] "sınıflandırma" organizmaları diğer organizmalar ile olan ilişkilerini gösteren hiyerarşik gruplara yerleştirmek üzeine yoğunlaşır. Tüm bu biyolojik disiplinler hem soyu tükenmiş hem de yaşayan organizmalar ile uğraşır.

Bir organizmanın diğer organizmalarla olan ilişkisini anlamak için ilk olarak o organizmanın gerektiği gibi incelenip, doğru olarak tanımlanıp sınıflandırılması için yeterli detayda belirlenmesi gerektiği için sistematik, taksonomiyi araştırma alanında asıl araç olarak kullanır. Bilimsel sınıflandırmalar bilgilerin kaydedilip bildirilmesi için yardımcı araçlardır. Sistematik alanında uzmanlaşan bilim insanlarına sistematikçi adı verilir. Sistematikçilerin var olan sınıflandırma sistemlerini kullanabilmeleri ya da kullanmadıkları durumda neden kullanmadıklarını açıklayabilecek kadar iyi bilmeleri gerekmektedir.

Fenetik, atalardan kalma (plesiomorfi) ve türemiş (apomorfi) arasında hiçbir fark gözetmeksizin, yalnızca genel benzerliğin ölçülmesi yoluyla organizmalar arasındaki ilişkiyi belirlemek için yapılmış bir girişimdir. Yerine 20. yüzyılın sonlarından itibaren Dünya'da tarih boyunca yaşamış çeşitli organizmalar arasında filogeniyi çözümleyebilmek içinatalardan kalma özellikleri reddeden kladistik geçmiştir. Günümüzde sistematikçiler, organizmaları incelemek için yaygın olarak moleküler biyoloji ve bilgisayar yazılımlarını kullanırlar.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b "Systematics: Meaning, Branches and Its Application". Biology Discussion. 27 Mayıs 2016. 13 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2017. 
  2. ^ Wilkins, J. S. "What is systematics and what is taxonomy?". 27 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2020. 
  3. ^ Michener, Charles D.; Corliss, John O.; Cowan, Richard S.; Raven, Peter H.; Sabrosky, Curtis W.; Squires, Donald S.; Wharton, G. W. (1970). Systematics In Support of Biological Research. Washington, D.C.: Division of Biology and Agriculture, National Research Council. s. 25. Systematic biology (hereafter called simply systematics) is the field that (a) provides scientific names for organisms, (b) describes them, (c) preserves collections of them, (d) provides classifications for the organisms, keys for their identification, and data on their distributions, (e) investigates their evolutionary histories, and (f) considers their environmental adaptations. This is a field with a long history that in recent years has experienced a notable renaissance, principally with respect to theoretical content. Part of the theoretical material has to do with evolutionary areas (topics e and f above), the rest relates especially to the problem of classification. Taxonomy is that part of Systematics concerned with topics (a) to (d) above. 
  4. ^ Fortey, Richard (2008). Dry Store Room No. 1: The Secret Life of the Natural History Museum. Londra: Harper Perennial. ISBN 978-0-00-720989-7. 

Konuyla ilgili yayınlar

  • Schuh, Randall T. and Andrew V. Z. Brower. 2009. Biological Systematics: Principles and Applications, 2nd edn. 978-0-8014-4799-0
  • Simpson, Michael G. 2005. Plant Systematics. 978-0-12-644460-5
  • Wiley, Edward O. and Bruce S. Lieberman. 2011. "Phylogenetics: Theory and Practice of Phylogenetic Systematics, 2nd edn." 978-0-470-90596-8

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Zooloji hayvanların bilimsel olarak incelenmesidir. Çalışmaları, hem yaşayan hem de soyu tükenmiş tüm hayvanların yapısını, embriyolojisini, sınıflandırmasını, alışkanlıklarını ve dağılımını ve ekosistemleriyle nasıl etkileşime girdiklerini içerir. Zooloji, biyolojinin ana dallarından biridir. Terim, Antik Yunanca ζῷον, zōion ('hayvan') ve λόγος, logos kelimelerinden türetilmiştir.

Biyolojide taksonomi , ortak özelliklere dayalı olarak biyolojik organizma gruplarını adlandırma, tanımlama (sınırlandırma) ve sınıflandırma bilimsel çalışmasıdır. Organizmalar taksonlar halinde gruplandırılır ve bu gruplara taksonomik bir seviye verilir; belirli bir seviyedeki gruplar daha yüksek rütbeli daha kapsayıcı bir grup oluşturmak için toplanabilir, böylece taksonomik bir hiyerarşi oluşturulur. Modern kullanımdaki başlıca sıralamalar üst âlem, âlem, şube, sınıf, takım, familya, cins ve türdür. İsveçli botanikçi Carl Linnaeus, organizmaları kategorize etmek için Linnaean taksonomisi olarak bilinen sıralı bir sistem ve organizmaları adlandırmak için ikili adlandırma geliştirdiği için mevcut taksonomi sisteminin kurucusu olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Evrimsel biyoloji</span> canlı çeşitliliğini ve gelişimini inceleyen bilim dalı

Evrimsel biyoloji; biyoloji konularını, canlıların evrimini göz önüne alarak inceleyen bilim dalıdır. Taksonomi biliminin temelinde evrimsel biyoloji yer almaktadır. Canlıları sistematik bir şekilde ayırmada, canlıların evrimsel akrabalıkları ve farklılıkları göz önüne alınır. Ayrıca birçok ekolojik ilişkinin açıklanmasında evrimsel biyoloji kullanılır. Moleküler biyolojide DNA ve RNA dizilerinin baz dizilişleri göz önüne alınarak canlıların hatta organellerin mikroorganizmalarla olan akrabalıkları incelenmekte ve bu incelemede evrimsel biyoloji temel alınmaktadır.

Biyolojik antropoloji veya Fiziksel antropoloji, insanların, Homininilerin ve Primatların biyolojik evrim ve davranışsal yönlerini evrimsel bir bakış açısıyla inceleyen bilimsel bir disiplindir. Hominini canlılarının neslinin tükenmesi nedeniyle fosil kayıtlardan sıkça yararlanılır. Antropolojinin bir alt alanı olan Biyolojik antropoloji, insanları sistematik olarak biyolojik bir perspektiften inceler.

Biyolojide filogenetik çeşitli organizma grupları arasındaki evrimsel ilişkinin araştırmasıdır. Bu ilişkiler filogeni olarak adlandırılır. Filogenetik terimi Yunanca kökenlidir, "kabile, ırk" anlamına gelen file veya filon (φυλή/φῦλον) ve doğumla ilişkili anlamındaki genetikos (γενετικός) terimlerinden türetilmiştir. Organizmaların sınıflandırması ve adlandırması olan taksonomi, filogenetikten büyük miktarda etkilenmiştir ama yöntemsel ve mantıksal olarak farklıdır. Bu iki saha, "kladizm" veya "kladistik" olarak bilinen filogenetik sistematik bilim dalında örtüşürler. Filogenetik sistematikte taksonları birbirinden ayırt etmek için sadece filogenetik ağaçlar kullanılır. Evrimsel hayat ağacının araştırılması için filogenetik analiz yöntemleri vazgeçilmez hâle gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Canlı</span> herhangi bir bitişik canlı fiziksel varlık; varlık ya da varlık yaşayan; tek bir hayvan, bitki, mantar veya bakteri gibi canlı bir şey

Canlı ya da organizma, biyoloji ve ekolojide fonksiyonlarını yaşama mümkün olduğunca uyum sağlayarak sürdürebilen basit yapı moleküllerinin veya karmaşık organ sistemlerinin bir araya gelmesiyle oluşan varlıklar için kullanılan bir kavramdır.

<span class="mw-page-title-main">Kladistik</span> evrimsel biyolojide biyolojik sistematik yöntemi

Kladistik, canlılar arasında kalıtsal benzerliklere dayalı evrimsel ilişkileri belirleyen bir biyoloji dalıdır. Canlılar arasında evrimsel ilişkileri inceleyen çok sayıda filogenetik sistematik öğretilerinden en ünlüsüdür. Kladistik, inceleme konusu yapılan canlıların sinapomorflar olarak da adlandırılan "ortak kalıtsal özellikler" kullanılarak yürütülen, çok titiz bir analiz yöntemidir. Kladistik analiz, canlıları evrimsel ilişkilerine göre gruplamayı amaçlayan, birçok çağdaş biyolojik sınıflandırma düzenlemeleri için temel oluşturmaktadır. Buna karşılık, fenetik canlıları dış benzerliklerine göre gruplamaktadır, ancak geleneksel olarak bu yöntemin benimsenmesi kısıtlı sayıda anahtar karakterlere bağlı kalma eğilimini doğurmaktadır. Kladistik terimi Antik Yunanca κλάδος, klados, "dal" sözcüğünden türetilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Filogenetik ağacı</span> evrimsel ilişkileri gösteren bir grafik ağacı

Bir filogenetik ağaç veya evrim ağacı farklı biyolojik türler veya ortak bir atası olan diğer varlıkların arasındaki evrimsel ilişkileri gösteren bir grafik ağaçtır. Bir filogenetik ağaçta, iki dalın ayrıldığı her bir düğüm noktası altsoyların ortak atasını temsil etmektedir. Bazı ağaçların dal uzunlukları alt türlerin birbirinden evrimsel olarak ayrışma zamanı ile ilişkilidir. Her düğüm bir takson, yani bir taksonomi birimidir. İç düğümler geçmişte var olmuş taksonlara ait olup doğrudan gözlemlenemeyeceği için hipotetik taksonlar olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Memelilerin evrimi</span>

Daha fazla bilgi için: Yaşamın evrimsel tarihi

<span class="mw-page-title-main">Evrimsel psikoloji</span> evrim teorisinin sosyal ve doğa bilimlerinde uygulanması

Evrimsel psikoloji (EP), bellek, algı, dil gibi psikolojik özellikleri çağdaş evrimsel bir bakış açısıyla inceleyen bilim dalıdır. Evrimsel psikoloji, bunun yanında insanın hangi psikolojik özelliklerinin, ne tür bir uyarlanma geliştirdiğini, yani doğal seçilim veya cinsel seçilimin işlevsel sonuçlarını belirlemeye çalışır. Kalp, akciğer ve bağışıklık sistemi gibi fizyolojik mekanizmalar hakkındaki uyarlanımcı düşünce ile evrimsel biyolojideki düşünce ortaktır.

Evrim antropolojisi, insanın fizyolojisi ile hareketlerinin evrimini ve hominidler ile hominid olmayan primatlar arasındaki ilişkiyi inceleyen, disiplinlerarası bir alandır. Sosyal bilimler ve doğa bilimlerine dahildir.

Evrimsel gelişim biyolojisi, canlı türlerin ataları aralarındaki ilişkiyi belirlemek ve gelişimsel süreçlerin nasıl evrildiğini keşfetmek için farklı organizmaların gelişim süreçlerini karşılaştıran biyolojinin bir alt dalıdır. Bu anlamda evrimsel gelişim biyolojisi embriyonik gelişimin kökeni ve evrimini araştırarak tüylerin evrimi gibi gelişmeleri ve gelişim süreçlerini, yeni özelliklerin kazanılmasında ve ortaya çıkmasında nasıl etki ettikleri, gelişimsel plastisitenin evrimdeki rolü, ekolojik etkenlerin gelişime ve evrimsel değişime nasıl yol açtıkları, yakınsak evrimin ve homolojinin gelişimsel temelleri gibi konuları ele alır.

Moleküler filojeni, organizmanın evrimsel ilişkileri hakkında bilgi toplamak amacıyla ağırlıklı olarak DNA dizilerinde görülen genetik ve kalıtımsal moleküler farklılıkları analiz eden bir filogenetik dalıdır. Bu analizlerden türler arasındaki çeşitliliğin sağlandığı süreçleri belirlemek mümkündür. Moleküler filogenetik analizin sonucu filogenetik ağaçta gösterilir. Moleküler filojeni "moleküler sistematik" ile benzer bir terimdir. Moleküler sistematik, moleküler filojeniden farklı olarak moleküler verilerin biyocoğrafya ve taksonomide de kullanımını inceler.

<span class="mw-page-title-main">Kladogram</span> ortak kökene sahip organizma grupları arasındaki ilişkileri göstermek için kullanılan diyagram

Kladogram, canlılar arasındaki evrimsel ilişkileri göstermek için kladistikte kullanılan diyagramlardır. Atalar ile soyundan gelenlerin nasıl ilişkili olduklarını ve ne kadar değiştiklerini göstermediğinden ötürü bir kladogram evrim ağacı değilse de birçok evrim ağacı tek bir kladogramdan çıkarılabilir. Kladogram farklı yönlerde dallanarak uzayan ve en son ortak atası olan bir grup organizma olan kladlarda sonlanan ve dal adı verilen çizgilerden oluşur. Çok çeşitli kladogram şekilleri olsa da hepsinin ortak özelliği diğer çizgilerden dallanan çizgilerdir. Çizgiler dallandıkları noktaya kadar izlenebilirler. Bu bağlantı noktaları üstündeki taksonlar tarafından paylaşılan ortak özellikleri gösterdiği sonucuna varılmış varsayımsal ataları temsil eder. Bu varsayımsal ata farklı özelliklerin, adaptasyonların ve diğer evrimsel özelliklerin evrimleşme sırası hakkında ipuçları verebilir. Her ne kadar böyle kladogramlar geleneksel olarak morfolojik özellikler temelinde şekillendirildiyse de DNA ve RNA dizileme verileri ile birlikte işlemsel filogenetik artık kladogramların oluşturulmasında tek başına ya da morfolojik özelliklerle bir arada kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Klad</span> ortak bir atadan ve tüm torunlardan oluşan grup

Klad ya da monofiletik grup, ortak ataları ile onun soyundan gelenlerin oluşturduğu bir organizma grubudur. Taksonomi literatüründe Latince cladus terimi de sıklıkla kullanılır.

Sayısal taksonomi, biyolojik sistematiğinde, karakter durumlarına göre taksonomik birimlerin sayısal yöntemleri ile gruplandırmayı ele alan bir sınıflandırma sistemidir. Özelliklerinin öznel değerlendirmesini kullanmak yerine küme analizi gibi sayısal algoritmalar kullanarak bir sınıflandırma oluşturmayı amaçlamaktadır. Konsept ilk olarak 1963 yılında Robert R. Sokal ve Peter H. A. Sneath tarafından geliştirilmiştir ve daha sonra aynı yazarlar tarafından hazırlanmıştır. Alanı, sınıflandırmaların taksonun tahmini evrimsel tarihinin dallanma modellerine dayandığı genel benzerlik ve kladistik örüntülere dayalı olarak sınıflandırmaların oluşturulduğu fenetiklere böldüler. Son yıllarda, birçok yazar sayısal taksonomi ve fenetiği eş anlamlı olarak ele almaktadır. Bu yazarlar tarafından yapılan ayrımlara rağmen.

<span class="mw-page-title-main">Polifili</span>

Polifiletik grup, yakın ortak ataları olmayan, bir arada gruplandırılan organizma veya evrim geçiren yapılar olarak tanımlanır. Bu terim genellikle benzer görünen ancak ortak atalardan miras alınmayan özellikleri paylaşan gruplara uygulanır; bu özellikler homoplazi olarak bilinir ve homoplazilerin gelişimi ve fenomeni yakınsak evrim olarak bilinir. Polifilektik canlıların bir arada gruplandığı sınıflamaya polifili denir

<span class="mw-page-title-main">Dış grup (kladistik)</span>

Kladistik ya da filogenetikte, bir dış grup incelenen organizma grubu içindeki evrimsel ilişkileri belirlerken daha uzaktan ilişkili olan ve referans grubu olarak kullanılan organizmalar grubudur. Dış grup, iç grup için bir karşılaştırma noktası olarak kullanılır ve özel olarak da filogeninin kökünün olmasını sağlar. Özellik değişikliğinin yönü yalnızca kökü olan bir filogeni sayesinde belirlenebildiği için dış grubun seçimi bir filogeni içinde özelliklerin evrimini anlayabilmek için gereklidir.

Bilimsel sınıflandırma, bir kategorizasyon uygulaması ve bilimidir.

<span class="mw-page-title-main">Biyolojinin ana hatları</span> Vikimedya liste maddesi

Biyoloji - Yaşamı inceleyen doğa bilimi. Odaklandığı alanlar arasında yapı, işlev, büyüme, köken, evrim, dağılım ve taksonomi yer alır.