İçeriğe atla

Decimus Iunius Iuvenalis

Decimus Iunius Iuvenalis
Doğum60 ila 70
Aquinum, Italia, Roma İmparatorluğu
Ölüm2. yüzyıl
MeslekŞair
DönemGümüş Çağ
Önemli eserYergiler

Decimus Iunius Iuvenalis ya da Juvenal, Yergiler adlı yapıtı ile bilinen ve Latin edebiyatının gümüş çağının önemli kişiliklerinden olan Romalı şair.

Marcus Valerius Martialis, Juvenal'den hatip olarak söz etmiştir. Başlangıçta Roma'da mahfuz olarak yaşamıştır. Birinci hicviyesi 100 yılından sonraya altıncısı 115'ten, yedincisi de Hadrianus'un tahta çıkışından hemen sonraya, son hicviyeleriyse 127'den sonraya tarihlenmektedir. Bu tarihlere de değindiği tarihî olaylardan ulaşılabilmektedir. Bunun dışında yaşamıyla ilgili bir şey bilinmez. Doğum ve ölüm tarihleri dahi bilinmese de 60 ila 70 yılları arasında doğduğu tahmin edilmektedir.

Edebî kişiliği

Juvenal, hayalî konuların simgesel siyasi eleştirilerle bezendiği Antik Yunan komedyasını, Gaius Lucilius'u ve Horatius'u örnek almıştır. Adlarını anmasa da Aulus Persius Flaccus ve Marcus Valerius Martialis hakkında bilgisi vardır, Martialis'in nüktelerini zaman zaman kullanmıştır. Martialis ile olan paralellikleri Horatius ile olanlardan daha önemlidir. Edebî türler düşünüldüğünde, on birinci hicvi davet şiirlerini, on ikincisi teşekkür şiirlerini akla getirir. Juvenal'in hicivlerinin doğası kaynaklarının ve modellerinin çok sayıda olduğunu düşündürür. Yapıtlarında gençliğinden beri Juvenal'in yabancı olmadığı bir alan olan hitabet ile bağlantılar vardır. Ayrıca bir hatip ve devlet adamı olarak Cicero'ya hayran olup Marcus Fabius Quintilianus'tan da saygıyla söz etmektedir. Cicero'nun yazgısının hitabet için uygun bir konu olduğunu düşünmektedir.

Juvenal bir vaiz olarak Lucius Annaeus Seneca'yı atlayıp geçemezdi, on üçüncü yergisi teselli türüne örnek gösterilebilir. Şiirlerde konu birliği vardır. Hicvin sonuna doğru Juvenal başlangıçtaki konusuna döner.

Kaynakça

  • Conte, Gian Bagio (1994). Latin Literature: A History (İngilizce). Joseph B. Solodow, çev. Londra: Johns Hopkins University Press. 
  • Erim, Müzehher (1987). Latin Edebiyatı. İstanbul: Remzi Kitabevi. 
  • Paratore, Ettore (1969). La Letteratura Latina dell'Eta Imperiale (İtalyanca). Milano: Sansoni/Academia. 
  • Riposati, Benedetto (1973). Storia della Letteratura Latina (İtalyanca). Roma: Societa Editrice Dante Aligieri. 
  • Rose, H. J. (1966). A Handbook of Latin Literature (University Paperbacks) (İngilizce). Londra: Methuen & Co. 
  • von Albrecht, Michael (1997). A History of Roman Literature (İngilizce). 2. New York: E. J. Brill. 

 İşbu madde Fatma Gül Özaktürk tarafından CC BY-SA 3.0 lisansı altında yayımlanan metin içermektedir.

İlgili Araştırma Makaleleri

Retorik ya da eski ismiyle Belagat, etkileyici ve ikna edici konuşma sanatıdır. Sözcük güncel kullanımda "etkileyici ve ikna edici olmakla beraber içtenlikten veya anlamlı içerikten yoksun lisan" anlamında da kullanılır. Kavram Yunanca rhētorikos (ῥητορικός) "hitabet" kavramından türemiştir. Antik Yunanistan'da MÖ 5. yüzyılda Sokrates çevresindekiler tarafından kullanılmış olan bu kelime, ilk kez Platon’un Gorgias adlı eserinde geçmiştir.

İtalyan Edebiyatı, İtalyan yazarlarca İtalyanca yazılmış edebiyat yapıtlarını kapsar. İtalya'nın siyasal birliğini 19. yüzyıla kadar kuramaması ve Katolik Kilisesi'nin etkisiyle, yazılı metinlerde uzun süre Latince kullanılmış ve yerel bir dilin yaygınlaşması öbür Avrupa ülkelerine göre daha geç başlamıştır. 12. ve 14. yüzyıllar arasında İtalya'da Fransızca düzyazı ve koşukla yazılmış romanslar okunmuş ve klasik metinlerden uyarlamalar yapılmıştır. Böylece 13. yüzyılda bir Fransız-İtalyan edebiyatı gelişmiştir. İtalyanlar Fransız öykülerini çoğu zaman uyarlayarak ve bunlara çeşitli eklemeler yaparak kaleme almışlardır. Bu edebiyatta Fransızca kullanılmakla birlikte, yazarlar yapıtlarına yer yer kendi lehçelerinin özelliklerini de katmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Statilia Messalina</span>

Statilia Messalina Roma İmparatoru Nero'nun üçüncü karısı ve Roma İmparatoriçesi olan Roma'lı patrician kadın.

<span class="mw-page-title-main">Marcus Annaeus Lucanus</span>

Marcus Annaeus Lucanus, Latin edebiyatının gümüş çağının önemli kişiliklerinden olan Romalı şair.

<span class="mw-page-title-main">Marcus Annaeus Seneca</span>

Lucius ya da Marcus, Annaeus Seneca, Yaşlı Seneca ve Hatip Seneca olarak da bilinir, Antik Roma eyaleti Hispania'nın Cordoba şehrinde, hali vakti yerinde equestrian sınıftan bir ailede doğmuş Romalı Hatip.

<span class="mw-page-title-main">Petrarca'nın Latince Yapıtları</span>

Francesco Petrarca, İtalyanca yazdığı Canzoniere ile Triumphi dışında, yapıtlarının hepsini Latince yazmıştır.

Argonautica, Gaius Valerius Flaccus'un sekiz kitap ve 5.600 dizeden oluşan epik şiiri. İason'un Altın Post'u aramak için çıktığı seferi anlatan yapıt olasılıkla yazarın ölümü yüzünden yarım kalmıştır. Ya bitmemiş ya da çoğaltılırken zarar görmüş olan şiirin yedi kitabı ve sekizincinin de bir kesimi korunabilmiştir. Bunlar bir dizi bölümü içerir ve bu bölümler Apollonios'un dört kitaplık Argonautika'sında anlattığı öykünün yaklaşık dörtte üçüyle benzeşmektedir.

Latin edebiyatı ya da Roma edebiyatı, Antik Roma yazılı kültürünün oluşturduğu edebî birikim. Yunan edebiyatının etkisinde olan bu edebiyat Yunan edebiyatının devamı niteliğindedir. En verimli ve parlak dönemini MÖ 78 ile MS 14 yılları arasında Altın Çağ adı verilen dönemde yaşamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Latin edebiyatının gümüş çağı</span> 14-550 yılları arasını kapsayan Roma edebî dönemi

Latin edebiyatının gümüş çağı, Latin edebiyatının 14'ten I. Justinianus'un 550'de hukuk alanında yaptığı yeniliklere dek olan dönemini kapsayan dönem. Roma İmparatorluğu ve daha sonrasında Bizans İmparatorluğu etki alanında geliştiğinden dolayı İmparatorluk Dönemi olarak da adlandırılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Pharsalia</span>

Pharsalia ya da bir diğer adıyla Bellum Civile, Romalı şair Marcus Annaeus Lucanus'un başyapıtı olarak kabul edilen şiir. Bellum Civile adı eski çağdaki biyografilerden ve el yazmalarından elde edilmişken Lucanus ise yapıtından dokuzuncu kitabın 985. dizesinde Pharsalia diye söz etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Publius Papinius Statius</span> Romalı şair

Publius Papinius Statius, Latin edebiyatının gümüş çağının önemli kişiliklerinden olan Romalı şair.

Silvae, Publius Papinius Statius'un otuz iki şiirinden oluşan şiir koleksiyonu. Beş kitap halinde düzenlenen eser edebî değerinin yanı sıra Domitianus ve Statius'un yaşamı hakkında başvuru kaynağı niteliği de taşımaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Thebais (Publius Papinius Statius)</span>

Thebais, Publius Papinius Statius'un on iki kitaptan oluşan epik şiiri. Statius'un kendisinin anlatımına göre tamamlanması on iki yılını almıştır.

Gaius Valerius Flaccus, Latin edebiyatının gümüş çağının önemli kişiliklerinden olan Romalı şair.

<span class="mw-page-title-main">Silius Italicus</span>

Silius Italicus (28-103), Latin edebiyatının gümüş çağının önemli kişiliklerinden olan Romalı şair, konsül ve hatip. Araştırmacılar heksametron ile yazılmış on yedi kitaplık 12.200 dizeden oluşan başyapıtı Punica'nın eksik olduğunu, aslında Quintus Ennius'un Annales'ini örnek alarak yapıtını on sekiz kitap olarak düzenlediğini düşünmektedirler.

Punica, Silius Italicus'un İkinci Pön Savaşı'nı Hannibal'in İspanya seferinden Publius Cornelius Scipio'nun Zama'daki zaferinin sonuna dek anlattığı epik şiiri. On yedi kitaptan oluşan Punica Latin edebiyatındaki en uzun tarihî destandır.

<span class="mw-page-title-main">Persius</span>

Aulus Persius Flaccus ya da bilinen adıyla Persius, Etrüsk kökenli Romalı şair ve hicivci.

<span class="mw-page-title-main">Yergiler</span> Juvenalisin bir kitabı

Yergiler, Romalı yazar Decimus Iunius Iuvenalis'in hiciv türünde yazdığı ve kendi türünde başyapıt olarak kabul edilen eseri.

Gaius Iulius Phaedrus, Ezop Masallarını Latinceye aktaran ilk kişi olarak bilinen Romalı fabl yazarı.