Şemsiye Meydanı
| Şemsiye Meydanı 雨傘廣場 Umbrella Plaza | |
|---|---|
 Umbrella Square on 29 September 2014 | |
 | |
Koordinatlar: 22°16′46″N 114°09′51″E / 22.2795155°K 114.164129°D |
Şemsiye Meydanı[1][2] (Çince: 雨傘廣場 ), aynı zamanda Şemsiye Plaza olarak da bilinir,[3] Eylül 2014'teki Şemsiye Hareketi protestoları[4][5] sırasında Admiralty, Hong Kong'da protestocular tarafından işgal edilen büyük bir ana yolu tarif etmek için kullanılır. 11 Aralık 2014'te 74 günlük işgalin ardından bölge polis tarafından boşaltılmış ve yeniden trafiğe açılmıştır.[6][7]
Kökeni
Hong Kong polisinin barışçıl protestoculara karşı göz yaşartıcı gaz kullanmaya karar vermesiyle 28 Eylül 2014'ten sonra bölge tamamen trafiğe kapatıldı. Polisin biber gazı kullanması yüz binlerce insanın bölgeye gelmesiyle sonuçlanan bir tepkiye sebep oldu.
Coğrafya ve Sınırlandırma
Şemsiye Meydanı, Harcourt Yolu ve Tim Mei Bulvarı'nın neredeyse tüm uzunluklarını kapsıyordu.[8] Her iki yolda ve her iki yola giden yollarda toplam 21 adet barikat vardı.[6]
Connaught Road'daki barikat
PLA binasının önünde bambu iskelelerle güçlendirilmiş barikat
CITIC Tower yakınlarındaki Lung Wui Yolu üzerinde bir barikat
Cotton Tree Drive'da bir barikat
Arsenal Caddesi yakınlarındaki Harcourt Yolu üzerinde bir barikat
Başlangıçta sadece işgalciler tarafından kullanılan gayri resmi bir terim olan "Şemsiye Meydanı", insanlar siteyi işgal etmeye devam ettikçe tanınan bir isim haline geldi.[4][5][8] İsim, zamanla haritalara dahil oldu. 2014 Hong Kong protestoları sırasında bölge, birçoğuna sakinleri tarafından adres verilen[9] yaklaşık 2.000 çadıra ev sahipliği yaptı. Hong Kong Posta Servisinin, resmi olarak bunu reddetmesine rağmen, postaları Umbrella Square çadır adreslerine teslim ettiği bildirildi.[10][11]
Kültür
The Guardian'dan Jonathan Kaiman, Şemsiye Meydanı'nı "bir avuç ayrıntılı barikat tarafından kapatılmış, yüksek işlevli ütopik bir kolektif" olarak nitelendirdi. Alana girdikten sonra Kaiman, "Alandaki hissiyat, bir sanat fuarına ya da müzik festivaline girerken hissedilenki gibi ezici bir duygu, protestocular kaldırımda bağdaş kurup, gitarlarını tıngırdatarak ve akıllı telefonlarını kontrol ediyor. Gün boyunca turistler kalabalığın arasında dolaşıyor, SLR kameralarla fotoğraf çekiyor; geceleri yüzlerce, bazen binlerce taraftar konuşmaları ve gösterileri dinlemek için toplanıyor." dedi[5]
Günlük ihtiyaçlar (bisküvi, meşrubat, tuvalet kağıdı, yüz maskesi ve şişelenmiş su gibi) bağışlanarak, protestoculara ve geçen ziyaretçilere dağıtıldı.[5][12]
Tesisler ve altyapı
Civardaki umumi tuvaletler de tuvalet malzemeleriyle aynı derecede iyi durumdaydı.[5] Yerel mimarlar, işgalcilerin meydanı nasıl yeniden tasarladığını ve işlevsel kullanıma nasıl uyarladığını not etti; barikatlar, tedarik altyapısı, geri dönüşüm istasyonları, sinemalar ve kütüphaneler gibi geçici mimariler yarattılar.[13] Sanat ve altyapı sürekli olarak geliştirildi. Kompostlama ve elektrik şarj istasyonları ile birlikte duşlar da kuruldu.[14] Yüzden fazla çadır, temiz tutulmaları şartıyla kiralanabiliyordu.[12] Bir atölye alanında, gönüllü marangozlar, geçici çalışma alanlarındaki öğrenciler için basamakların yanı sıra masalar ve banklar inşa etti.[5][12]
Lenon Duvarı, çalışma alanı ve "Kara Köşe" adı verilen bir öğrencinin yedi polis tarafından dövüldüğü yer TVB News tarafından kaydedilerek yayınlandı.[15][16]
Ayrıca her gece konuşmaların ve mitinglerin yapıldığı merkezi bir Sahne ve bitişiğinde bir basın toplantı alanı vardı.[5]
Kamplara "köyler" adı veriliyordu.[] Yol işaretlerine sosyal değişim, özgürlük ve demokrasiyi ima eden çıkartmalar ve etiketler yapıştırıldı. Giderek daha pahalı bir şehir olan Hong Kong'daki lüks emlak gelişmelerine verilen adlara tepki olarak, işgalcilerin dayanıksız çadırlarına genellikle "Şemsiye Mahkemesi" veya "Demokrasi Bahçeleri" gibi görkemli adresler verildi.[17]
Galeri
"Şemsiye Meydanı" yol levhası
Lennon Duvarı
Çalışma bölgesi
Şemsiye kumaşından patchwork gölgelik
Tim Mei Avenue döner kavşağındaki kurulum
Organizasyon
Hareket, birçok gruptan oluşuyordu, genel olarak resmi bir lideri veya örgütlenmesi yoktu.[18] Ancak Şemsiye Meydanı'nda İşçi Partisi, Demokrat Parti, Sivil Parti, CTU, Sosyal Demokratlar Birliği ve Halk İktidarının renkleri ve üyeleri düzenli olarak görüldü.
Time dergisi protesto yerlerinin organize kaosunu "klasik politik anarşizm: Lideri olmayan kendi kendini örgütleyen bir topluluk" olarak tanımladı.[19] Vardiyalı çalışan gönüllülerden oluşan ekipler, çöp toplama ve geri dönüşüm, güvenlik ve tıbbi bakım ile ilgilendiler.[19][20]
Kaynakça
- ^ "Hong Kong's Protest Camps Are Organized Better than the Protests". Time. 12 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Someone should preserve Hong Kong's protest art before it's too late". Quartz. 10 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Student, Occupy leaders announce vote on government's reform proposals". South China Morning Post. 24 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b Noble (17 Ekim 2014). "HK's 'Umbrella Square' takes on identity of its own". Financial Times. 18 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2021. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "ft" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: ) - ^ a b c d e f g "Hong Kong's 'Umbrella Square' one month on: how are protesters living?". The Guardian. 2 Kasım 2014. 3 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2014. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "20141102guardian" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: ) - ^ a b Siu, Jasmine (12 December 2014). "Sweeping end to 75 days of occupation" 28 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Standard Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "20141212hks" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: ) - ^ "Hong Kong protests: Arrests as Admiralty site is cleared". BBC. 11 Aralık 2014. 15 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2014.
- ^ a b "Hong Kong Braces for Fresh Occupy Protests, Activists to Form 'Umbrella Square'". International Business Times. 10 Ekim 2014. 11 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "ibtimes1469321" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: ) - ^ "Hong Kong, une révolution artistique et numérique" (Fransızca). Slate. 7 Aralık 2014. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "The Main Hong Kong Protest Site Is a Perfect Anarchist Collective". Time. 21 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Local Mail Delivery Service". Hong Kong Post. 4 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b c "The best life hacks from Hong Kong's Umbrella Movement protests". Quartz. 28 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>etiketi: "quartz287209" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: ) - ^ Tsang, Emily (10 December 2014). "Mapping out the protest sites for history" 19 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. South China Morning Post.
- ^ Schumacher (6 Kasım 2014). "The enchanting art of Hong Kong's Umbrella Revolution". Milwaukee Journal Sentinel. 7 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2014.
- ^ "Take a Photographic Tour of Hong Kong's Pro-Democracy 'Umbrella Square'". Global Voices. 29 Ekim 2014. 30 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2014.
- ^ "Hong Kong Police 'Kick And Punch Handcuffed Protestor' In Dark Corner in Shocking Video". The Huffington Post UK. 15 Ekim 2014. 16 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Fun with puns: 'Umbrella Terms' a new weapon in Hong Kong democracy battle". GMA News Online. 9 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Hong Kong is attacking the protest movement's biggest weakness—its fragmented leadership". Quartz. 3 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b "Hong Kong Protests: Anarchism in Action". Time. 21 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Kasım 2014.
- ^ "Hong Kong protests: Instant architecture and the Occupy Central 'village'". The Straits Times. 23 Ekim 2014. 26 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2014.
