İçeriğe atla

İzlanda'da Kölelik

Viking Çağı köle zinciri (Almanya'da bulundu)

Vikingler kıyı şehirlerini kurmaya başladığından beridir kölelik yüzyıllardır İrlanda'da vardı. Ancak 11. yüzyılda Dublin İskandinav-Gal Krallığında zirveye ulaştı.[1]

Tarihi

Gal İrlanda

Batı Roma İmparatorlunun Düşüşü, Aziz Patrick Gal akıncıları tarafından kaçırılmasıyla Roma Britanyasının istikrarsızlaşması ardından İrlanda Denizi boyunca yaklaşık iki yüz yıl Gal akıncıları insanları kaçırdı ve köleleştirdi.[2]

Brehon Kanunlarında bir klan bölgesinde doğup doğmadığın fark etmeksizin, Senchus Mór [Shanahus More] ve Acaill Kitabı [Ack'ill], "Daer Fuidhir" ("alt köle") bir klana ait olmayan kimseye verilen bir isimdi. Bu özgür olmayanların üç sınıfı arasındaki en düşük olanıydı. Bu sınıf da Saer ve Daer olarak alt bölümlere ayrılmıştı, Daer Fuidhirler kölelere en çok benzeyen sınıftı. Bu en düşük sınıf bile tamamen umutsuz değildi yükselme ve terfi mümkündü ve gerçekten de sürekli çalışma hakimdi. Fuidhirsin takdimi birçok yolla caydırılıyordu ve takdim edildiklerinde ise, suçlu olmayanların esenliğini ve kurtuluşunu kolaylaştırılırdı. Bu nedenle belirli bir sürece göre hiçbir aile kalıcı olarak aynı sınıfta kalmaz kastın ve gelişimin tutuklayacağı bir suç işlemedikleri sürece kademeli olarak bir alt sınıftan yukarı sınıfa geçerlerdi.[3]

Viking Çağı

9 ile 12. yüzyıl arasında özellikle Viking/Norse-Gael Dublin köleliğin artmasına neden olan köle ticareti merkeziydi.[4] 870'de çoğunlukla Olaf the White ve Ivar the Boneless liderliğinde İskoçya'daki Strathclyde Krallığının başkenti olan Dumbarton Kalesi(Alt Clut)'nin surlarına pusu kuruldu ve ertesi yıl Dublin köle pazarlarına bölgenin halkının çoğunu götürülmüştür.

Vikingler İlk İskandinav Dublini', 841'de kurduklarında köle pazarlarınıda kurmaya başladılar köleleri İzlanda ve İspanya'ya[5] kadar uzak ülkelerin yanı sıra Anadolu[6] ve Gallerin nüfusun %40'ını oluşturduğu İzlanda[7] kadar uzak yerlere İrlandalıları gönderdirler. 875'te İzlanda'daki İrlandalı köleleri Roma İmparatorluğunun sonlanmasından beridir,Hjörleifr Hróðmarsson'nın köleleri onu öldürüp Vestmannaeyjar.[]'e kaçtığı, Avrupa'nın en büyük köle isyanını başlattılar. Neredeyse tüm köle akınları Leinster ve güneydoğudaki Ulster'de olurken güney ve batıda da benzer olaylar yaşanıyordu ancak yalnızca Aran adasındaki Hebrides akını kayıt edilmişti.[8]

Kölelik 11. yüzyıl boyunca İzlanda boyunca yaygın hale geldi çünkü Batı Avrupa'da Dublin en büyük köle pazarı haline geldi.[9] Tedarikin ana kaynağı İrlanda'nın iç bölgesindeki Galler ve İskoçyaydı. 1080'de Fatih William'ın İngiliz ve Gal kıyılarını birleştirmesi ile İrlandalı köleliği azaldı ve İngiltere Krallığı 1102'de köleliği yasakladığında ciddi bir darbe aldı.[10] Hiberno-Normanlarının köleliği feodaliteye çevirmesinin ardından köle ticareti 1169'dan sonra İrlanda'nın Norman fethini onaylamak için kullanıldı.[11] 1171'de Armagh konseyi İrlanda'daki köleleştirilmiş tüm İngiliz erkek ve kadınlarını özgür bıraktı.[12] Armagh Konseyi Kararıyla İngilizlerin çocuklarını köle olarak sattığı açığa çıktı. "Çünkü şimdiye kadar tüm krallıkları boyunca halklarının ortak zararına olan İngiliz halkı, oğullarını ve akrabalarını İrlanda'da satmaya, çocuklarını herhangi bir ihtiyaç veya yoksunluk çekmemek için köle olarak satışa sunmaya alışmıştı."[13]

Atlantik köle ticareti

İrlanda nüfusunun bazı kesimleri, 1660 ve 1815 yılları arasında Siyahi Afrikalı kölelerdeki Atlantik köle ticaretiyle uğraştı.[14][15] Kütüphaneci Liam Hogan[16] İrlandalı tüccarların dolaylı olarak çoğunlukla yardımcı olarak nasıl kâr ettiklerini anlattı.

Daha doğrudan etkilerde örneğin William Ronan Kraliyet Afrika Şirketi için çalıştı ve 1687 ile 1697 yılları arasında dünyanın en büyük köle pazarlarından birini işleten Gold Coasttaki (modern Ghana) Cape Coast Kalesindeki tüccarlar komitesinin başkanı oldu.[17] İrlanda asıllı bir Fransız ve Nantesmerkezli tanınmış bir Jacobiteolan Antoine Walsh, köle ticaretinden elde ettiği servetini 1745 Jacobite ayaklanmasını finanse etmek için kullandı.[18] Jamaican tesisinde gözetimci olarak on yedi yıl çalışan Benjamin McMahon daha sonrasında bir köle karşıtı oldu ve deneyimleri hakkında yazdı.[19] Tralee doğumlu İrlandalı David Tuohy, Liverpool'a göç etti ve köle ticaretini de içeren ticari faaliyetlerini yönetmek için şehre yerleşmeden önce köle gemilerinde kaptan oldu.[20] Felix Doran(1708-1776) İrlandalı bir Katolikti, İrlanda'da doğdu ve Liverpool'a taşındı ve burada köle ticaretinden çok zengin oldu ve en az 69 köle yolculuğunu finanse etti.[21]

Bazı Karayip Adaları, önemli İrlanda topluluklarına sahiptir; bir zamanlar İrlanda'nın sahip olduğu ve işlettiği Montserrat gibi, Köle gücüne bağımlı olan Şeker tesislerine ev sahipliği yapar.[22]

Tanınmış ABD Sivil Haklar savunucusu Jesse Jackson, Güney Carolina'daki İrlandalı bir sömürge sahibinin soyundan geldiğini kabul ediyor.[23] ABD Senatörü Mitch McConnell'in İrlandalı köle sahibi büyük büyük büyükbabası, 2020 Amerika Birleşik Devleti başkanlık seçimi kampanyası sırasında onun tarafından büyütüldü.[24]

UCL Legacies of British Slavery veri tabanı, Britanya İmparatorluğu'nda Yasal Köleliğin kaldırılması üzerine Britanya Hükûmeti tarafından tazmin edilen İrlandalı Köle sahiplerini belirler.[25]

Günümüz

ABD Dışişleri Bakanlığı, 2018'de İrlanda'yı "insan ticaretinin ortadan kaldırılması için asgari standartları karşılamadığı" için eleştirdi; modern kölelik ve zorla çalıştırma türleri arasında fuhuş, trol balıkçılığı ve ev hizmeti bulunur.[26][27]

Ayrıca bakınız

  • Britanya'da Kölelik
  • İrlandalı sözleşmeli hizmetçiler
  • İrlandalı köleler efsanesi

Kaynakça

  1. ^ Dickson, David (2014). Dublin: The Making of a Capital City. Harvard University Press. s. 10. ISBN 9780674744448. 10 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2019. 
  2. ^ Medieval Ireland (2005): An Encyclopedia 10 Temmuz 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Ed. Sean Duffy, 2017, Taylor & Francis, 1351666177, 9781351666176
  3. ^ "Ginnell, Laurence, (1854–17 April 1923), MP N Westmeath, 1906–18, Westmeath Co., since 1918; Barrister, Middle Temple, 1893 and also of King's Inns, Dublin, 1906", Who Was Who, Oxford University Press, 1 Aralık 2007, doi:10.1093/ww/9780199540884.013.u196920 
  4. ^ The Historical encyclopedia of world slavery, Volume 1; Volume 7 By Junius P. Rodriguez ABC-CLIO, 1997
  5. ^ "The Slave Market of Dublin". 23 Nisan 2013. 26 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ "Medieval Irish merchants traded in slaves in Tunisia and Iceland". 2 Ağustos 2016. 5 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ "The Viking slave trade: entrepreneurs or heathen slavers?". 5 Mart 2013. 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ "Archived copy" (PDF). static.sdu.dk. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2022. 
  9. ^ "Archived copy" (PDF). static.sdu.dk. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2022. 
  10. ^ "Archived copy" (PDF). static.sdu.dk. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2022. 
  11. ^ Rodgers, N. (31 Ocak 2007). Ireland, Slavery and Anti-Slavery: 1612-1865. Springer. ISBN 9780230625228. 10 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2022 – Google Books vasıtasıyla. 
  12. ^ "Internet History Sourcebooks Project". 10 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ "Internet History Sourcebooks Project". sourcebooks.fordham.edu. 10 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2020. 
  14. ^ O'Shea, Joe. "Read Me: The Irish have not always been the victims of history". TheJournal.ie (İngilizce). 30 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2022. 
  15. ^ "Search | Legacies of British Slavery". www.ucl.ac.uk. 2 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2022. 
  16. ^ "Liam Hogan – Humanities Commons" (İngilizce). 14 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2020. 
  17. ^ O'Shea, Joe (4 Ekim 2012). Murder, Mutiny & Mayhem: The Blackest-Hearted Villains from Irish History. The O'Brien Press. ISBN 9781847175311. 10 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2022 – Google Books vasıtasıyla. 
  18. ^ "The Irish and the Atlantic slave trade". 28 Şubat 2013. 22 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  19. ^ Higman, B. W. (20 Mart 1995). Slave Population and Economy in Jamaica, 1807-1834. Press, University of the West Indies. ISBN 9789766400088. 10 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2022 – Google Books vasıtasıyla. 
  20. ^ "The Tuohy papers". British Online Archives. 19 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  21. ^ Richardson, David (2007). Liverpool and Transatlantic Slavery. Birleşik Krallık: Liverpool University Press. ISBN 978-1-84631-066-9. 
  22. ^ Siggins, Lorna. "The Caribbean Irish: the other Emerald Isle". The Irish Times (İngilizce). 16 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2022. 
  23. ^ Bruns, Roger (2005). Jesse Jackson. ISBN 9780313331381. 10 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2022. 
  24. ^ "McConnell likens himself to Obama: 'We both are the descendants of slave owners'". NBC News (İngilizce). 9 Temmuz 2019. 9 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2022. 
  25. ^ "Maps | Legacies of British Slavery". www.ucl.ac.uk. 2 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2022. 
  26. ^ Pollak, Sorcha. "State criticised by US over inaction on modern slavery". The Irish Times. 23 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  27. ^ Hennessy, Michelle. "'A wake-up call': There are 800 people living in modern slavery in Ireland". TheJournal.ie. 6 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Daha fazlası

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kölelik</span> bir insanın başka birinin malı ve mülkü olması

Kölelik, bir insanın başka birinin malı ve mülkü olması. Başka bir kişinin malı ve mülkü olan kişiye köle, memlûk veya kul; köle sahibine ise efendi veya mevla denir.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı İmparatorluğu'nda kölelik</span> Osmanlı ekonomisinde ve toplumunda insan köleliği

Osmanlı İmparatorluğu'nda kölelik, Osmanlı İmparatorluğu'nun ekonomisinin ve geleneksel toplumunun yasal ve önemli bir parçasıydı. Köle edinilen ana kaynaklar Güney Avrupa, Doğu Avrupa, Balkanlar ve Kafkasya'daki savaşlar, siyasi olarak organize edilmiş köleleştirme seferleri ve Afrika'dan getirilen siyahilerin satıldığı köle ticaretiydi. Büyük askeri seferlerin ardından köle satış fiyatlarının düştüğü bilinir. Osmanlı İmparatorluğu'nun idari ve siyasi merkezi olan İstanbul'da, 16. ve 17. yüzyıl nüfusunun yaklaşık beşte biri kölelerden oluşuyordu. Bu yüzyılların gümrük istatistikleri, İstanbul'un Karadeniz'den yaptığı ilave köle ithalatının 1453'ten 1700'e kadar toplam 2,5 milyon civarında olabileceğini gösteriyor.

Haiti Devrimi (1791–1804) Batı yarımküredeki en başarılı Afrikalı köle ayaklanmasıdır. Devrim sonucunda Haiti siyahlar tarafından yönetilen tarihteki ilk cumhuriyet olmuştur. Devrim sırasında Haiti'nin adı Saint-Domingue idi ve bir Fransız kolonisiydi. Devrim sürecinde Afrika kökenli halk kendisini Fransız egemenliğinden ve köleliğin boyunduruğundan kurtarmıştır. Kölelik dönemi sırasında yüzlerce köle isyanı olmuş olmasına rağmen bulunduğu ülkeyi tamamen özgürleştiren tek başarılı isyan Haiti Devrimidir.

<span class="mw-page-title-main">İslam'da kölelik</span>

İslam'da kölelik, tarih boyunca birbirinden farklı şekillerde ve görüşlerde ele alınmış bir konudur.

<span class="mw-page-title-main">Üç köşeli ticaret</span> Üç liman veya bölge arasında ticaret

Üç köşeli ticaret veya üç kenarlı ticaret veya üçgen ticaret bir birinci bölgeden ihraç edilebilen mallar için ikinci bir bölgede (limanda) ithal için talep olmadığı, ama aynı zamanda bu ikinci bölgenin ihraç edebileciği mallar için birinci bölgede ithal talebi olduğu hallerde ortaya çıkar. Üç köşeli ticaret sisteminde üçüncü bir bölge bulunur ve bu bölgede gereken nitelik birinci bölgenin ihraç mallarına talep olması ve aynı zamanda ikinci bölgeye ihraç edebileceği mallar olmasıdir. Üç köşeli ticaret sistemi genel bir ticaret şekli olmakla beraber, pratikte bu tip ticarete en bariz örnek 16. yüzyıllar sonlarından 19. yüzyıl başlarına kadar olan dönemde Avrupa, Batı-Afrika, Kuzey Amerika üçgeni üzerinde olan ve Batı Afrika-Kuzey Amerika "orta pasajı"'nda ticari malın "Afrikalı köleler" olduğu ticaret sistemidir.

<span class="mw-page-title-main">Kölelik karşıtlığı</span> Köleliğin sona erdirilmesi

Kölelik karşıtlığı ya da köleliğin kaldırılması yanlılığı, Amerika Birleşik Devletleri'nde ve Latin Amerika'da 18. ile 19. yüzyıllar arasında gerçekleşmiş zenci köleliğinin bitirilmesi amaçlı toplumsal akım.

<span class="mw-page-title-main">Atlas Okyanusu'ndaki köle ticareti</span>

Atlantik köle ticareti veya trans-atlantik köle ticareti, Afrikalı kölelerin Avrupalılar tarafından esir edilmelerini ve satılmalarını içeren Atlas Okyanusu ve kıyılarında gerçekleşen faaliyetler dönemi. 16. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar sürmüştür. Köleler gemi yoluyla Batı ve Orta Afrika'dan "Yeni Dünya"ya, Amerika'ya getirilmişlerdir. Bazı köleler baskınlarla ve kaçırma yoluyla esir alınmış olsa da büyük çoğunluğu Avrupalılar tarafından kıyı ticareti yoluyla Afrikalı köle satıcılarından satın alınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Senetli kölelik</span>

Senetli kölelik, özellikle gençlerin Yeni Dünya'ya geçiş karşılığında belirli bir süre, bir işveren için çalışmak zorunda olduğu çalışma rejimiydi. Başta Kuzey Amerika olmak üzere 18. yüzyılda Britanya İmparatorluğu sömürgelerinde çok yaygındı. Britanya ve Almanya'daki yoksul gençler için bir fırsat olarak değerlendirilmiştir. Belirli bir süre zorunlu çalışmanın ardından kişi istediği yerde çalışma hakkını kazanabiliyordu. İşyeri sahibi patron gençleri geldikleri gemi kaptanından satın almaktaydı. Gelişen imalat sanayisinin yanı sıra çiftliklerde yoğun bir işgücü talebi bulunmaktaydı. Her iki taraf da sözleşmenin şartlarını yerini getirmekle mesuldü, bu konuda Amerikan mahkemeleri yetkiliydi. İşyerinden kaçanlar yakalanıp geri getirilirdi. 17 ve 18. yüzyılda Amerikan sömürgelerine gelen beyazların neredeyse yarısı bu şekilde senetli köleydi. İngiltere ve Fransa çocuk yaşta yoksul gençleri kaçırıp Karayipler'de senetli köle olarak satan suç örgütleri mevcuttu, sözleşmeleri alınıp satılarak sürekli el değiştiren bu çocukların bazıları özgürlüklerine hiç kavuşamazdı.

Beyaz kölelik teknik açıdan bir kadını iğfal etmeyi ve başka bir ülkede veya bölgede cinsel köle yapmak için kullanmayı ifade eder. Birleşik Devletler'de seks ticareti ile mücadele etmek için 1910'da ABD Kongresi Beyaz Köle Trafik Yasası'nı kabul etti; bu durum, kadınları "fahişelik veya istismar amacıyla veya diğer ahlaki olmayan amaçlarla" devlet sınırları boyunca nakletmeyi ağır bir suç olarak kabul etti. 1920'lerde göçmenlerin yasaklanmasının ardından insan kaçakçılığı 1990'lı yıllara kadar önemli bir mesele olarak değerlendirilmedi.

<span class="mw-page-title-main">Antik Yunanistan'da kölelik</span>

Antik Yunanistan'da kölelik, o dönemde diğer toplumlardaki kölelik kadar yaygın bir durumdu. Eski Yunanistan'daki bazı yazarlar köleliği doğal ve hatta gerekli görmüşlerdir. Bu paradigma, Sokratik diyaloglarda özellikle sorgulamıştır; Stoacılar, kayıtlara göre köleliği kınayan ilk kişilerdir.

<span class="mw-page-title-main">Valongo Rıhtımı</span>

Valongo Rıhtımı, Rio de Janeiro liman bölgesindeki Coelho e Castro ve Sacadura Cabral caddeleri arasında yer alan eski bir rıhtımdır.

<span class="mw-page-title-main">Yeraltı Demiryolu</span>

Yeraltı Demiryolu, 19. yüzyılın başından ortasına kadar Amerika Birleşik Devletleri'nde kurulan ve Afrikalı-Amerikalı köleler tarafından köleliğin kaldırıldığı özgür eyaletlere, Kanada'ya ve Nova Scotia'ya kölelik karşıtları ve kölelik karşıtlığına sempati duyanlar yardımıyla kaçmak için kullanılan gizli yollar ve güvenli evler ağıydı. Bu terim aynı zamanda kaçakçılara yardım eden, siyah ve beyaz, özgür veya köle, tüm kölelik karşıtları için de kullanılmaktadır. Meksika'ya veya denizaşırı ülkelere çeşitli diğer yollar da bulunmaktaydı. 1763-83 yılları haricinde İspanyol toprakları olan Florida'ya, güneye doğru giden daha erken bir kaçış yolu, 17. yüzyılın sonlarından Florida'nın 1821'de ABD toprağı olmasına dek kullanılmıştır. Kaçak köleler, Florida'nın el değiştirmesinin ana nedeni idi. Bununla birlikte, şu anda genel olarak Yeraltı Demiryolu olarak bilinen ağ, 1700'lerin sonlarında kuruldu ve kuzeydeki özgür eyaletler ve Kanada'ya doğru uzanarak 1850-1860 arasında doruğa ulaştı. Bir tahmin 1850'de 100.000 kölenin Yeraltı Demiryolu aracılığıyla kaçtığını belirtmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Afrika'da kölelik</span>

Kölelik tarihsel olarak Afrika'da yaygındı ve Modern Afrika'da kölelik hala bazı Afrika ülkelerinde devam etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">İrlanda'da İslam</span>

İrlanda'da içinde belgelenmiş İslam tarihi 1950'lere dayanmaktadır. İrlanda'daki Müslümanların sayısı 1990'lardan bu yana çoğunlukla göç yoluyla artmıştır. 2022 İrlanda nüfus sayımına göre ülkede ikamet eden Müslümanların sayısı 81.930'dur.

<span class="mw-page-title-main">İrlanda'daki Türkler</span>

İrlanda'daki Türkler, İrlanda'da yaşayan, başka bir yerde doğmuş veya İrlanda doğumlu olan, ancak Türk kökleri olan insanlara denir. Türk kökleri ile bu, Türkiye'ye, Kıbrıs adasına veya Türk diasporasının topluluklarına bağlanan kökler anlamına gelebilir.

<span class="mw-page-title-main">Modern Afrika'da kölelik</span>

Afrika kıtası, çağdaş köleliğin en yaygın olduğu bölgelerden biridir. Afrika'da köleliğin uzun bir tarihi vardır, Sahra-ötesi ve Hint Okyanusu'ndaki köle ticareti ve yine Atlantik-ötesi köle ticareti ile kölelere olan talep, kârlı köle ihracatını tetikleyerek, köle toplamak için sürekli bir savaşan bir dizi krallıkların oluşumuna sebep olmuştur Bu oluşumlar 19. yüzyıl sonu ve 20. yüzyılın başına kadar olan döneme, yani sömürge dönemine kadar devam etmiştir. 1900 yılında itibaren kölelik bastırılmaya çalışılsa da, bu çalışma pek başarılı olamadı ve dekolonizasyondan sonra bile kölelik, teknik olarak yasadışı olmasına rağmen Afrika'nın birçok yerinde hâlâ devam ediyor.

<i>12 Yıllık Esaret</i>

12 Yıllık Esaret, Amerikalı Solomon Northup tarafından anlatılmış ve David Wilson tarafından yazılmış 1853 tarihli bir anı ve köle anlatısıdır. New York eyaletinde özgür doğmuş siyahi bir adam olan Northup, kandırılarak Washington, DC'ye götürülmesi ve kaçırılarak Derin Güney'de köle olarak satılmasını ayrıntılı olarak anlatmaktadır. Northup, New York'taki arkadaşlarına ve ailesine gizlice haber göndermeyi başarana dek Louisiana'da 12 yıl esaret altındaydı ve devletin yardımıyla serbest bırakılması sağlandı. Northup'un anıları Washington, DC ve New Orleans'taki köle pazarları hakkında kapsamlı bilgi içermekte ve Louisiana'daki büyük plantasyonlarda pamuk ve şeker ekimi ile kölelerin maruz kaldıkları muameleyi tasvir etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kölelerin evliliği (Amerika Birleşik Devletleri)</span>

İç Savaş'tan önce Amerika Birleşik Devletleri'ndeki kölelerin evliliği genellikle yasal değildi. Afrika Amerikalı köleler mal olarak düşünülürdü ve kölelik İç Savaştan sonra kaldırılmasıyla ve Amerika Birleşik Devletleri Anayasası'nın on üçüncü değişikliğine kadar kölelerin sivil ve insan hakları reddedildi. Hem eyalet hem de federal yasalar, köleler için olan hakları reddediyor veya nadiren tanıyordu.

<span class="mw-page-title-main">William Whaley</span>

William Whaley bir İngiliz köle tüccarıydı. Liverpool Limanı'ndan en az 22 köle yolculuğuna katıldı ve İngiliz Amerikasın'daki en büyük köle tüccarlarından biriydi. Köle tüccarı olmadan önce en büyük iki köle tüccarı olan William Davenport ve William Earle'ü çalıştırdı.

"Bütün insanlar eşit yaratılmıştır" ifadesi, 1776'da Amerikan Devrimi'nin başlangıcında Thomas Jefferson tarafından yazılan ABD Bağımsızlık Bildirgesi'nde ünlü bir şekilde yer almaktadır. Cümlenin tamamı şöyledir: "Bu gerçeklerin apaçık olduğunu, tüm insanların eşit yaratıldığını, Yaratıcıları tarafından bazı devredilemez haklarla donatıldıklarını, bunların arasında Yaşam, Özgürlük ve Mutluluk arayışı olduğunu kabul ediyoruz." Bu ifade John Locke'un yazılarından esinlenilmiş ve Amerikan tarihindeki çeşitli etkili şahsiyetler tarafından kullanılmıştır. Amerikan Devrimi döneminden kalma önemli ve kalıcı bir ifade olarak kabul edilir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.