İçeriğe atla

İsa duası

Rumence İsa Duasını içeren Hristogram: Rumence: Doamne Iisuse Hristoase, Fiul lui Dumnezeu, miluieşte-mă pe mine păcătosul (Ya Rab İsa Mesih, Allah’ın Oğlu, ben günahkâra merhamet eyle)

İsa duası veya İsa zikri, özellikle Doğu Hristiyanlığı ve Katolik Kilise tarafından tazim gören ve yapılması teşvik edilen kısa, kalıplaşmış bir duadır:

"Ya Rab İsa Mesih, Allah’ın Oğlu, ben günahkâra merhamet eyle."

Sıklıkla bireysel asketisizmin bir parçası olarak zikredilir, kullanımı isihazm olarak bilinen münzevi dua geleneğinin ayrılmaz bir parçasıdır. İsa Zikri, bu geleneğin ruhani pederleri tarafından Zihnin Duası, Noetik Dua (Yunanca: Νοερά Προσευχή) ve Kalbin Duası (Yunanca: Καρδιακή Προσευχή) olarak adlandırılırdı. Kalbin Duası, Resul Pavlus'un Yeni Ahit'te savunduğu "her vakitte namaz"[1] olarak kabul edilir. Münzevi Teofan, İsa Zikri'ni İsa'nın Kutsal Adının gücünden ötürü diğer tüm dualardan daha güçlü görürdü.[2]

Doğu Hristiyanlığıyla daha yakından özdeşleştirilse de İsa Duası; Batı Hristiyanlığında, Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri'nde bulunur.[3] Aynı zamanda yakın zamanlarda ortaya çıkan Anglikan tespihleri ile birlikte de kullanılır.[4] Dua, Doğu Katolik Kiliseleri ve Doğu Ortodoks Kilisesi'nin tarihleri boyunca geniş çapta öğretilmiş ve üzerinde konuşulmuştur. Eski ve orijinal olan hali, sonradan eklenen eklenen "günahkâr" kelimesini içermiyordu.[5][6] 14. asırda Gregori Palamas tarafından açıklanan Doğu Ortodoks İsa Duası teolojisi, 20. asra kadar Latin Kilisesi ilahiyatçıları tarafından genellikle reddedilirdi. Papa II. Ioannes Paulus, Gregori Palamas'ı bir aziz,[7] büyük bir yazar ve ilahiyat konusunda bir otorite olarak nitelendirirdi.[8][9][10] Ayrıca isihazmı takdir etmiştir ve isihazmdan "Doğu teolojisinin özellikle güçlü olan 'teosis' ve 'ilahlaşma' terimlerini kullandığı güçlü nur birliği" olarak bahsetmiş, İsa Zikri'nin meditatif yönlerini Katoliklik'de olan Rozari'ye benzetmiştir.[11]

Kökenleri

Bir çöl pederi olan Aziz Onufrius'un ikonası.

Duanın ortaya çıktığı mekân, 5. asırda münzevî Çöl Pederlerinin yaşadığı Mısır çölüdür.[12] Mısır çölünde o döneme ait bir hücrenin harabelerinde İsa Duası yazılı olarak bulunmuştur.[13]

MS 407'de vefat eden Yuhanna Hrisostomos'a atfedilen bir mektupta, İsa Duası'nın standart biçimine benzer bir formül bulunmaktadır. "Bir Başrahip'e Mektup" (İngilizce: Letter to an Abbot) diye bilinen mektupta, "Ya Rab İsa Mesih, Allah'ın oğlu, merhamet eyle bana" ve "Ya Rab İsa Mesih, Allah'ın Oğlu, bize merhamet eyle" ifadelerinin zikir olarak kullanılmasından bahsedilmektedir.[14]

Bugün kullanılana benzer bir biçimde İsa Duasına yapılan en erken açık atıf, Filokalya'da olan "Abba Filimon Üzerine Söylev"de bulunabilir. Filimon, MS 600 civarında yaşamıştır.[15] Filimon tarafından alıntılanan versiyon, "Ya Rab İsa Mesih, Allah'ın Oğlu, merhamet eyle bana" şeklindedir.[16]

Benzer bir fikir; bir monologistos, veyahut tek kelimelik "İsa Duası" nın düzenli olarak uygulanmasını öneren İoannis Klimakos'un (523-606 civarı) İlahi Tekâmül Merdiveni'nde tavsiye edilmektedir.[6] İsa Zikri'nin Filokalya geleneğine göre kullanımı, 19. asırda anonim bir yazar tarafından yazılan Rus manevi eserler arasında bir klasik olan Bir Rus Gezgincinin Anıları'nın konusudur. Zikir, orijinal haliyle "günahkâr" kelimesi kullanılmadan geçer.[17]

Doğu Ortodoksluğu

Yunan Teofanes tarafından İsa'nın Tecellî Edişi İkonası (15. yüzyıl, Tretyakov Galerisi, Moskova ). İlyas (solda) ile Musa (sağda) İsa ile konuşurken diz çökenler (soldan sağa) Resul Petrus, Resul Yakup ve Resul Yuhanna'dır.

İsa Duası'nın isihastik uygulaması, Kitab-ı Mukaddes'de bulunan Allah'ın adının O'nun bulunduğu mekân olduğu inancına dayanmaktadır. Ortodoks mistisizminde imgeler veya temsili suretler yoktur. Mistik uygulama (İsa Zikri ve meditasyonu), Allah'ın duyu organlarıyla algılanabilecek bir şekilde algılanmasına yol açmamaktadır. Dolayısıyla, dua etmeye adanmış bir hayatın en önemli aracı, 5. asırdan beri Tebayid münzevileri veya daha sonraki Aynoroz münzevileri tarafından vurgulandığı gibi Allah'ın anılan ismidir. Ortodokslar için İsa Duası'nın gücü yalnızca duanın içeriğinden değil, aynı zamanda İsa'nın adının zikredilmesinden de gelir.[18]

Kitab-ı Mukaddes'deki Kökenleri

İsa Zikri, üç Kitab-ı Mukaddes ayetini birleştirmektedir. Bunlar Filipililer 2:6-11 (2:11 "ʿİsa Mesih Rabb'dir"[19] der), Luka 1:31-35'te (1:35 "Allah'ın Oğlu"[20] der) geçen Velâdet Sırrının Tebşiri ve Luka 18:9-14'te (18:11'de "Ferisi durdu, ve kendi kendine şöyle dua etti: Ya Allah, sana şükrederim ki, ben başka adamlar gibi, soyguncu, haksız, zina işleyici, yahut şu vergi mültezimi gibi de değilim. "[21] der) geçen Ferisi ile Vergi mültezimi Kıssasıdır.

Altındaki Teoloji Olan Palamizm

Negatif Teoloji olarak da bilinen Apofatizm, Doğu teolojik geleneğinin temel karakteristiğidir. Bilinemezlik özelliği, agnostisizm veya Allah'ı tanıyabilmeyi reddetmek olarak görülmemektedir; çünkü Doğu teolojisi (insanların aklında olan) soyut kavramlarla ilgilenmez; rasyonel anlayışın ötesinde bir tefekküre dayalıdır. Bu nedenle, dogmalar genellikle antinomik olarak ifade edilir. Bu tefekkür biçimi; Allah'ı deneyimlemek, aydınlanma, Allah'ın görünmesi veya (Yunanca'da) teoria olarak adlandırılır.[22]

Doğu Ortodoksları için yaratılmamış enerjinin bilgisi veyahut noesisi (Nous ile kavranışı) genellikle apofatizme bağlıdır.[23]

Uygulanması

Bir Doğu Ortodoks dua ipi.

Teknikleri

"Allah'ın varlığını göstermeye zorlayabilecek hiçbir mekanik, fiziksel veya zihinsel teknik olmadığı gibi dua edenler için sabit kurallar yoktur." (Metropolit Kallistos Ware)[24]

Bir Rus Gezginci'nin Anıları'nda Rus gezginci şu tavsiyede bulunur: "Nefesinizi çekerken 'Ya Rab İsa Mesih' deyin veya dediğinizi hayal edin ve nefesinizi verdiğinizde, 'merhamet eyle bana' deyin." [17]

Bir şahıs, belirli bir durumdayken zikrin kelimelerin birine özellikle vurgu yapabilmektedir. Meselâ çaresiz durumlarda "merhamet eyle" kısmına vurgu yapmak daha rahatlatıcı veya uygun olabilir. Manevi başarısızlıkların olduğu zamanlarda da "bu günahkâra" kısmına vurgu yapılabilir.[25]

İlâhî Tekâmül Merdiveni ikonası (İoannis Klimakos tarafından açıklanan ilahlaşmaya yani Teosis'e doğru adımları tasvir eder), keşişlerin İsa'ya giden merdivenden yükselişlerini ve düşüşlerini göstermektedir.

Duanın Seviyeleri

19. asırda yaşamış bir Ortodoks aziz olan Münzevi Teofan, üç seviyeden bahseder:[26]

  1. Ağzın (dudakların) zikri normal bir tekrarlamadır, uygulayanın dışındadır.
  2. Aklın zikrin kelimelerine bizim kelimelerimizmiş gibi odaklandığı aklın zikri.
  3. Zikrin bizim yaptığımız bir şeyden ziyade biz olduğu kalbin zikri.

Rumen Ortodoks manastır maneviyatının en temsili manevi babalarından biri olan Peder Arhimandrit İlie Cleopa gibileri dokuz seviyeden bahseder:[27]

  1. Dudakların zikri.
  2. Ağzın zikri.
  3. Dilin zikri.
  4. Sesin zikri.
  5. Aklın zikri.
  6. Kalbin zikri.
  7. Aktif zikir.
  8. Her şeyi gören zikir.
  9. Düşünerek yapılan zikir.

Kaynakça

  1. ^ "Global.Bible". turkish.global.bible. 22 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2023. 
  2. ^ On the Prayer of Jesus by Ignatius Brianchaninov, Kallistos Ware 2006 1-59030-278-8 pages xxiii–xxiv
  3. ^ "Catechism of the Catholic Church, § 2667". Vatican.va. 7 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2019. 
  4. ^ "Anglican Prayer Beads". King of Peace Episcopal Church. 1 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ On the Prayer of Jesus by Ignatius Brianchaninov, Kallistos Ware 2006 1-59030-278-8 sayfalar xxiii–xxiv
  6. ^ a b Frederica Mathewes-Green (2009). The Jesus Prayer: The Ancient Desert Prayer that Tunes the Heart to God. Paraclete Press. s. 76–. ISBN 978-1-55725-659-1. 
  7. ^ "Messe à Ephèse". Vatican.va (Fransızca). 30 Kasım 1979. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  8. ^ "The Spirit as 'Love Proceeding'". Vatican.va. 14 Kasım 1990. 20 Ağustos 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  9. ^ "General Audience". Vatican.va. 12 Kasım 1997. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  10. ^ "For the Jubilee of Scientists". Vatican.va. 25 Mayıs 2000. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  11. ^ "Apostolic Letter Rosarium Virginis Mariae". Vatican.va. 16 Ekim 2002. 27 Ekim 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mart 2019. 
  12. ^ Antoine Guillaumont, İsa Zikri'ni içeren Mısır çölündeki bir hücrenin bahsedilen döneme ait olduğunu söyler – Antoine Guillaumont, Une inscription copte sur la prière de Jesus in Aux origines du monachisme chrétien, Pour une phénoménologie du monachisme, pp. 168–83.
  13. ^ Guillaumont, Antoine (1980). "Aux origines du monachisme chrétien: Pour une phénoménologie du monachisme, Spiritualité orientale 30 - F 49720 Bégrolles en Mauge, Editions de l'Abbaye de Bellefontaine, 1979, 241 p". Numen. 27 (2): 287-288. doi:10.1163/156852780x00099. ISSN 0029-5973. 
  14. ^ "Epistula ad abbatem, p. 5" (PDF). 23 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Şubat 2024. 
  15. ^ McGinn, Bernard (2006). The essential writings of Christian mysticism. New York: Modern Library. s. 125. ISBN 0-8129-7421-2. 
  16. ^ Palmer, G.E.H. (15 Eylül 2011). The Philokalia, Volume 2. Londra: Faber. s. 507. ISBN 9780571268764. 
  17. ^ a b French, R. M., (Ed.) (1930). The Way of a Pilgrim. Society for Promoting Christian Knowledge. 12 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2016. 
  18. ^ (Rumence) Sergei Bulgakov, Ortodoxia (The Orthodoxy), translation from French, Paideia Ed., Bucharest, 1997, pp. 161, 162–163, 973-9131-26-3.
  19. ^ "Global.Bible". turkish.global.bible. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2023. 
  20. ^ "Global.Bible". turkish.global.bible. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2023. 
  21. ^ "Global.Bible". turkish.global.bible. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2023. 
  22. ^ Vladimir Lossky tarafından The Vision of God SVS Press, 1997.
  23. ^ Pdr. Dumitru Stăniloae (2002). Ascetica şi mistica Biserici Ortodoxe (Doğu Ortodoks Kilisesi'nin İsihastları ve Mistikleri) (Rumence). Institutul Biblic şi de Misiune al BOR (Romanya Ortodoks Kilisesi Yayınevi). s. 268. ISBN 0-913836-19-2. 
  24. ^ (Rumence) Puterea Numelui sau despre Rugăciunea lui Iisus (İsa Adının gücü ve İsa Zikri hakkında) in Kallistos Ware, Rugăciune şi tăcere în spiritualitatea ortodoxă (Ortodoks ruhaniyetinde dua ve sessizlik), Christiana Ed.
  25. ^ "On the Jesus Prayer". 15 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2024. 
  26. ^ "The Jesus Prayer - Greek Orthodox Archdiocese of America - Orthodox Church". Greek Orthodox Archdiocese of America (İngilizce). 23 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2024. 
  27. ^ (Rumence) Ilie Cleopa 16 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. in Dicţionarul teologilor români (Romanyalı Teologlar Sözlüğü), elektronik versiyonu, Univers Enciclopedic Ed.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İsa</span> Yahudi vaiz ve dinî lider, Hristiyanlığın merkezî figürü

İsa, 1. yüzyılda yaşamış olan bir Yahudi vaiz ve dinî lider. Günümüzde en çok mensuba sahip din olan Hristiyanlığın merkezî figürüdür. Hristiyanlar, Yeşua'nın Eski Ahit'te kehanet edilen ve beklenen Mesih, Tanrı'nın Oğlu ve Tanrı'nın enkarnasyonu olduğuna inanırlar. Yeşua'nın, Yeni Ahit'e göre Yosef (Yusuf) adında dünyevi bir babası olduğu için Yeşua, mensubu olduğu Yahudi toplumunda "Yosef'in oğlu Yeşua" olarak anılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlık</span> tek tanrılı İbrahimî bir din

Hristiyanlık, Nasıralı İsa'nın yaşamına, öğretilerine ve vaazlarına dayanan, tek Tanrılı İbrahimî bir dindir. Günümüzde Hristiyanlık, dünya nüfusunun yaklaşık %30,1'ini oluşturmaktadır ve 2,4 milyarı aşkın takipçisi ile dünyanın en kalabalık dinidir. Takipçilerine, "Mesihçi" anlamına gelen Hristiyan veya Nasıralı İsa'ya ithafen İsevi veya Nasrani denir. Kitâb-ı Mukaddes'e inanan takipçileri, Yahudi metni olan Tanah'ta kehanet edilen İsa'nın Mesih olarak gelişinin bir Yeni Ahit olduğuna inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Dua</span>

Dua veya yakarış, bir ilah ya da gözle görülmeyen varlıkla ilişkiyi etkinleştirmeyi amaçlayan çağırma veya eylemdir. Dua, bireysel ya da toplumsal olarak; özel ya da kamusal bir yerde edilebilir. Sadece sözlerden oluşabileceği gibi şarkı şeklinde de olabilir. Ayrıca çeşitli bedensel hareketler de içerebilir. Duanın yakarış, şükran veya ibadet/övgü olarak farklı formları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Teslis</span> Baba, Oğul ve Kutsal Ruh üçlüsün­den oluşan Tanrı inancını ifâde eden kavram

Teslis, Kutsal Üçleme ya da Üçlü Birlik, tek olan Tanrı'nın Kutsal Kitap'ta kendisini bildirdiği her biri eşit yücelikte, özünde tek, ezeli ve ebedi olan üç benliğini konu edinen ve Hristiyan kiliselerinin çoğunluğu tarafından inanılan ana akım Hristiyan dininin merkezindeki inanç esasıdır. Baba Tanrı, Oğul Tanrı ve Kutsal Ruh üç farklı benlik (hipostaz) olarak aynı özü paylaşmaktadırlar (Homoousia). Tek öz Tanrı'nın birliğini üç benlik ise Tanrı'nın kimliğini anlatmaktadır ve benliklerin hem birbirinden farklılıklarını hem de özde çözülmez birliklerini ifade eder. Böylece tüm yaratım ve lütuf süreci Tanrı'nın üç ilahi benliğinin ortak eylemi olarak görülür. Her benlik, Üçlü Birlik'te kendilerine özgü nitelikleri tezahür ettirir ve böylece her şeyin "Baba'dan çıkıp gelmiş" "Oğul aracılığıyla" ve "Kutsal Ruh'un gücüyle" gerçekleştiğini kanıtlar.

<span class="mw-page-title-main">Paskalya</span> İsanın dirilişini anmak için Hristiyanlarca kutlanan bayram

Paskalya, Hristiyanlıktaki en eski ve en önemli yortu. İsa'nın çarmıha gerildikten sonra 3. günde dirilişi kutlanır. Doğu ve Batı kiliseleri arasında farklılıklar olmakla beraber, Paskalya dönemi yaklaşık olarak mart sonundan nisan sonuna kadar olan dönemdir. Her sene sabit bir tarihte gerçekleşmeyen ve dünya kiliselerinin çoğunda pazar günü kutlanan Paskalya Günü ise, Diriliş Bayramı, Diriliş Pazarı ya da Kıyam Yortusu olarak da adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Mantra</span>

Mantra, genellikle Sanskritçe olan dini hece veya şiirdir. Kullanımı mantra ile ilişkili ve okul ve felsefesine göre değişiklik gösterir. Esasen ruhani kanallar olarak kullanılırlar, kelimeler ve oluşan titreşimlerden faydalanarak kişinin daha yüksek bir bilince ulaşmasını amaçlar. Diğer amaçları, dini törenlerde bolluğa sahip olmak, tehlikeden uzak olmak veya düşmanları elemek içindir. Mantralar Hindistan'da Vedik Hinduizmi ile çıkmıştır ve daha sonra Budistler, Sikhler ve Jainler tarafından benimsenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tespih</span> Belli sayıda boncuk tanesinin oluşturduğu halka

Tespih, tekrarlanan monoton işlemleri saymak amacıyla ipe dizilmiş ve belli sayıda boncuk tanesinin oluşturduğu halkaya denir. Tespihin 11, 33 ve 99 taneli olanları Müslümanlar, 33 ve 59 taneli olanları Hristiyanlar ve 108 taneli olanı Budistler tarafından kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Mesih</span> kurtarıcı olarak beklenen figür

İbrahimî dinlerde mesih, bir grup insanın kurtarıcısı veya özgürlüğe kavuşturucusudur. Geleneksel Yahudilikte maşiah, mesihçilik veya Mesih Çağı gibi kavramlar, kutsal mesh yağıyla meshedilmiş bir seçkine atıfta bulunan Tanah'la ortaya çıkmıştır.

Rüfailik ya da Rifâiyye, tasavvufi inanışa göre kurucusu ve piri Ahmed er Rüfâi olan İslamîyetin bir tarikatıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hoşea</span>

İbranice İncil'de Hoşea, aynı zamanda Oşe olarak da bilinir, Beeri'nin oğlu, İsrail'de MÖ 8. yüzyılda yaşamış bir peygamberdi ve Hoşea Kitabı'nın baş yazarıydı. İkinci Tapınak döneminde Nevi'im'in son kitabını oluşturan toplu yazıları Yahudi Tanah'ta toplanıp tek bir kitapta toplanan, ancak Hristiyanlıkta Eski Ahit olarak incelenen On İki Küçük Peygamber'in ilkidir. Hoşea genellikle bir "kıyamet peygamberi" olarak görülüyor, ancak onun yıkım mesajının altında bir restorasyon vaadi vardı. Talmud onun neslinin en büyük peygamberi olduğunu iddia eder. Hoşea'nın hizmet süresi yaklaşık altmış yıla kadar uzanıyordu ve o, kendi zamanında İsrail'in yazılı kehanet bırakan tek peygamberiydi.

<span class="mw-page-title-main">Barnabas İncili</span> 16. yüzyılda yazılmış psödoapokrif incil

Barnabas İncili, Müslüman bakış açısıyla, yaklaşık olarak 16. yüzyılın son çeyreğinde yazıldığı düşünülen psödoapokrif incildir. İsa’nın öğrencilerinden Barnabas tarafından yazıldığı iddia edilir.

<span class="mw-page-title-main">Filimon'a Mektup</span> Pavlus tarafından MS 53-54te Efeste hapishanede yazılan ve ona atfedilen mektupların en kısası

Filimon'a Mektup ya da Pavlus'un Filimon'a Mektubu Yunanca Kutsal Yazıların bir kitabıdır. Sadece Filimon olarak da adlandırılmaktadır. Bu mektup elçi Pavlus'un değişik cemaatlere ya da kişilere yazdığı 14 mektubun biridir. Pavlus bu mektubu adı Titus olan bir Hristiyana yazdı.

<span class="mw-page-title-main">Katolik ilahiyatı</span>

Katolik Kilisesi teolojisi ya da kısaca Katolik ilahiyatı, Katolik Kilisesi Öğretici Kurumunun yetkisinde, doğal hukuka, kilise kanunlarına, dini yazılara, vahye ve elçisel geleneğe dayanmaktadır.

Ave Maria, İsa'nın annesi Kutsal Bakire Meryem'in şefaatını isteyen geleneksel bir Katolik duasıdır.

Münzevilik, yalnız ve izole yaşam tarzı olarak kabul edilen dini bir pratik biçimidir.

<span class="mw-page-title-main">Faustina Kowalska</span>

Faustina Kowalska, Polonya'lı, Latin Katolik, rahibe ve mistikti. İsa Mesih'i gördüğü görümleri Latin Katoliklerin “İlahi Merhamet”e adanışlarına ilham kaynağı oldu ve "İlahi Merhamet’in Sekreteri" lakabını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Saatlerin Litürjisi</span>

Saatlerin Litürjisi veya İlahî Görev veya diğer bir adıyla Opus Dei ; kanonik saatleri kapsayan bir dizi Katolik duasıdır. Kendisinden genellikle Latin Kilisesi'nin Katolik dua kitabı olarak da söz edilir. Saatlerin Litürjisi, her günün saatlerini belirler ve "günü kutsanmış kılan" bir dua zinciri (dizini) oluşturur. "Saatlerin Litürjileri" terimi, İkinci Vatikan Konsili'nden önce hem Hristiyan Doğu'da hem de Hristiyan Batı'da - özellikle de Latin litürjik ayinlerinde - kanonik saatleri tekrar zikretme uygulamalarına dönük olarak kullanılmıştır. 1971'de Latin Kilisesi tarafından terim resmî ilan edilmiştir. 1971'den önce Latin Kilisesi'nde bu kitabın resmî adı Breviarium Romanum'du ve içeriği de biraz farklıydı. İlk 1568'de basılmış olup 1962 yılına değin içeriğinde farklı farklı değişiklikler yapıldı.

<span class="mw-page-title-main">Rozari</span> Hristiyan Tespihi

Rozari, aynı zamanda Katolik-Dominikan Rozarisi olarak da bilinir. Öncelikle Katolik Kilisesi'nde kullanılan bir dizi veya bileşen duayı saymak için kullanılan fiziksel düğüm veya boncuk dizisini (tespih) ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Dua ipi</span> Hristiyan tespihi

Dua ipi, komboskini veya çotki, genellikle yün veya ipekten, çapraz desende oluşturulmuş karmaşık dokuma düğümlerden oluşan bir ilmektir. Tipik bir dua ipinde, İsa Mesih'in yaşamının otuz üç yılını temsil eden otuz üç düğüm bulunur. Rahipler ve bazen başkaları tarafından, kişinin İsa duasını kaç kez ettiğini saymak için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Ev altarı</span>

Ev sunağı, ev altarı, aile sunağı veya aile altarı, Hristiyan duası ve aile ibadeti için kullanılan, Hristiyan bir ailenin evinde tutulan bir dua alanıdır. Ev altarlarında genellikle bir haç, İncil'in bir kopyası, bir dua kitabı, başörtüsü, ikonalar ve dua tespihleri vb. bulunur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.