II. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu'nun 34. padişahı, 113. İslam halifesi ve çöküş sürecindeki devlette mutlak hakimiyet sağlayan son padişahtır. Tahtta kaldığı "Hamidiye Dönemi" diye bilinen yıllarda imparatorluk, dağılma dönemini yaşadı; başta kısa süreli ilan ettiği I. Meşrutiyet ve Kânûn-ı Esâsî ile gelen bir özgürlük dönemine, Balkanlar olmak üzere çeşitli bölgelerde çıkan isyanlara ve Rus İmparatorluğu'na karşı kaybedilen 93 Harbi'ne, kapatılan parlamentoya, pek çok siyasi olaya, "İstibdat Dönemi" de denen ve basın da dahil çeşitli alanlardaki baskı ve sansür dönemine, sonrasında yine kendinin ilan etmek zorunda kaldığı II. Meşrutiyet'e, 31 Mart Ayaklanması'na ve kendinin dağılmayı engelleme başarısına ulaşamayan eğitim, ulaşım ve askeri alandaki reform girişimlerine tanıklık etti. Devrinde, Osmanlı İmparatorluğu'nun 1.592.806 km² toprak ile en çok toprak kaybeden padişahlarından biri oldu. 31 Ağustos 1876'da tahta çıktı ve 31 Mart Vakası'ndan kısa bir süre sonra, 27 Nisan 1909'da, tahttan indirilene kadar ülkeyi yönetti. Meşrutiyet yanlısı Yeni Osmanlılar ile yaptığı anlaşma ve diğer yandan Tersane Konferansı'nda toplanacak büyük güçlerden gelecek baskıları engelleme amaçlı Tersane Konferansı'nın başlamasıyla aynı gün 23 Aralık 1876'da ilk Osmanlı anayasasını ilan etti ve böylece ülkenin demokratikleşme sürecini destekleyeceğini belirtmiş oldu. 93 Harbi'nde yenilen Osmanlı'nın sultanı II. Abdülhamid, meclisin yanlış kararlar aldığını iddia ederek 14 Şubat 1878'de bu harbin sonuna doğru meclisi feshetti.
Kabaağaçlızade Ahmed Cevad Paşa Osmanlı Devleti'nin 19. yüzyıl kumandan ve sadrazamlarındandır. II. Abdülhamit saltanatında 4 Eylül 1891 - 9 Haziran 1895 tarihleri arasında sadrazamlık yaptı; devrin en önemli konusu olan Ermeni sorunu ile ilgilendi. Askerlik ve devlet adamlığının yanı sıra devrinin bir aydını olarak tarih yazarlığı yapan ve çeşitli bilimsel konularda eserler veren Ahmet Cevat Paşa'nın en önemli eseri "Tarih-i Askeri Osmani" ’dir.
Madalya veya diğer adıyla madalyon, savaşta yararlık gösterenlere, yarışlarda derece alanlara ödül, bazen de önemli bir olay dolayısıyla ilgililere hatıra olarak verilen metal nişan. Ödülleri inceleyen bilime faleristik denir.
Osmanlı Devleti arması ya da Osmanlı arması, 19. yüzyılda Birleşik Krallık geleneğindeki nişanlardan etkilenilerek Osmanlı Devleti için hazırlanmıştır. Öncesinde, padişah tuğraları devlet nişanı yerine geçiyordu. Osmanlı arşivlerinde yapılan araştırma sonucu armanın yapılışı hakkında şu bilgilere rastlanmıştır: Osmanlı ile Rusya arasındaki Kırım Savaşı sırasında, Fransızların Sultan Abdülmecid'e verdiği Légion d'honneur nişanı, Osmanlı Devleti ile yakın ilişkiler kurmaya çalışan İngiltere'yi harekete geçirir. İngiltere Kraliçesi Victoria, Fransa'nın verdiği nişana karşılık Kasım 1856'da Dizbağı Nişanı'nı Osmanlı Sultanı'na sunar. 1346'da Kral III. Edward tarafından ortaya çıkarılan Dizbağı Nişanı'nın geleneğinde şöyle bir uygulama vardır: Nişanı alan kişi ya da hükümdarların armaları Londra'da Windsor Sarayı'nda bulunan Saint George Kilisesi'nin duvarında asılmaktadır. Ancak Osmanlı Padişahı'nın arması bulunmamaktadır. Bunun üzerine Kraliçe Victoria, Prens Charles Young ismindeki arma uzmanını Osmanlı için arma tasarlamak üzere görevlendirir. İstanbul'a gelerek araştırmalarda bulunan Young'a, Etyen Pizani isminde bir tercüman yardımcı olur.
Şefkat Nişanı, 16 Temmuz 1878 yılında çıkartılan nizamname ile II. Abdülhamid tarafından hayır ve yardım işlerinde başarılı olan kadınlara verilmek üzere üç dereceli olarak yaptırılan nişandır.
Mehmet Nazmi Toker, Türk siyasetçidir.
Artin Dadyan Paşa Ermeni asıllı Osmanlı Devleti diplomatıdır.
Hacı Mehmet Arif Örgüç, Türk asker.
Mehmet Rüştü Sakarya (1877, İstanbul – 2 Aralık 1951, İstanbul) Türk asker.
Mehmet Emin Yazgan, Türk asker.
İmtiyaz Madalyası veya İmtiyaz Nişanı, Sultan II. Abdülhamid dönemi olan 23 Eylül 1882 tarihinden itibaren, Osmanlı İmparatorluğu adına verilmeye başlanan sivil ve askerî madalyadır. Altın ve gümüş olmak üzere iki ayrı madenden imal edilen imtiyaz madalyasının bir yüzünde saltanat arması, diğer yüzünde, “Devlet-i Aliyye-i Osmâniyye uğrunda fevkalâde sadakat ve şecaat ibraz edenlere mahsus madalyadır” ibaresi ve altında iç kısmına verilen kişinin adının yazıldığı bir hilâl bulunmaktadır. Üzerindeki ibareden dolayı madalyaya “sadakat ve şecaat madalyası” da denilmiş, bu yüzden zaman zaman ikincisinin imtiyaz madalyasından ayrı olduğu zannedilmiştir.
Liyakat Madalyası, 1890 yılından itibaren Osmanlı İmparatorluğu tarafından verilmeye başlanan sivil ve askerî madalyadır. Altın ve Gümüş olmak üzere iki sınıftan oluşmaktadır. Madalya, I. Dünya Savaşı'nın sonuna kadar, Osmanlı İmparatorluğu'nda verilmeye devam etti. Madalya, topluma genel olarak örnek olan sivillere de verilirdi. 1905 yılında, hayırsever kadınlara madalya almak için izin verildi. Madalyanın altın ve gümüş sınıflarında 25 mm olan çapı değişmezdi. Madalya, dar, yeşil yan çizgili kırmızı kurdeleyle askıya alınmıştı. Dünya Savaşı sırasında verilenlere, iki çapraz kılıç ve H.1333 (1915) tarih yazılı bir toka, kurdele ile bağlandı.
Osmaniye Nişanı, 1862 yılından itibaren Osmanlı İmparatorluğu tarafından verilmeye başlanan sivil ve askerî nişandır. Sultan Abdülaziz tahta geçtikten sonra 9 Aralık 1861 tarihinde yeni bir nişanın ihdasına yönelik irade buyurdu. 1862'den itibaren verilmeye başlandı.
Hanedan-ı Âli Osman Nişanı, Sultan II. Abdülhamid zamanında 31 Ağustos 1893 tarihinde Osmanlı Hanedanı üyelerine ve diğer ülkelerdeki kraliyet hanedan üyelerine tevcih edilmek üzere oluşturulan şeref nişanıdır. Verildiği ilk dönemde sadece Osmanlı hanedan üyelerine verilmekteydi. Osmanlı İmparatorluğu'nun sonuna kadar tahminen 16 Osmanlı hanedan üyesine tevcih edildi. Hanedan üyesi olmamasına rağmen, hizmetleri dolayısıyla Sadrazam Tevfik Paşa'ya da bu nişan tevcih edildi.
İftihar Nişanı veya Nişan-ı İftihar, 19 Ağustos 1831 tarihinde Osmanlı Sultanı II. Mahmud'un emriyle oluşturulan şeref nişanıdır. Hilal Nişanı'nın astı, Mecidiye Nişanı'nın üstü olan bu nişan genel amaçlı olarak verilirdi. 1852 yılında nispeten daha az maliyetli olan Mecidiye Nişanı'nın oluşturulmasından sonra verilmediyse de II. Abdülhamid devrinden itibaren tekrar verilmeye başlandı.
Yüksek İmtiyaz Nişanı ve Nişan-ı Âli İmtiyaz, Sultan II. Abdülhamid devrinde, 1879 yılında oluşturulan şeref nişanıdır. Nişanda, altın pırlanta ile süslenmiş bir rozetin üzerinde sultanın tuğrası bulunmaktadır. Rozet, arasında ay ve yıldızın bulunduğu zincir ile kırmızı-yeşil kurdeleye bağlıydı. Nişanın maliyeti yüksekti.
Payitaht Abdülhamid, yapımını Es Film'in üstlendiği, yönetmenliğini Serdar Akar'ın, senaristliğini Uğur Uzunok, Ayça Mutlugil ve Hamza Akyıldız'ın yaptığı tarihî kurgu, aksiyon ve dram türündeki Türk televizyon dizisidir. Dizi, 24 Şubat 2017 tarihinde TRT 1'de yayımlanmaya başlamıştır. Dizi, 34. Osmanlı padişahı II. Abdülhamid'in saltanatının son 13 yılında (1896-1909) geçmektedir. 5 sezondan oluşan dizi, 4 Haziran 2021 tarihinde yayımlanan 154. bölümü ile final yaparak sona ermiştir.
Selim Melhame, Maruni asıllı son Osmanlı döneminde siyaset adamı.
Şehzade Mehmed Abdülhalim ;, Şehzade Selim Süleyman'ın oğlu ve Sultan Abdülmecid'in torunu olan Osmanlı şehzadesidir.
Şehzade Ahmed Nuri ;, Sultan II. Abdülhamid ve eşi Bedrifelek Kadınefendi'nin üçüncü oğlu olan Osmanlı şehzadesidir.
Osmanlı İmparatorluğu
