İmparatorluk Muhafızlarının Litvanyalı Tatarları
| İmparatorluk Muhafızları'nın Litvanyalı Tatarları | |
|---|---|
 İmparatorluk Muhafızları'nın Litvanya Tatarları | |
| Etkin | 1812–1814 |
| Ülke | Fransa |
| Bağlılık | Birinci Fransız İmparatorluğu |
| Tipi | Hafif Süvari |
| Görevi | Süvari Bölüğü (123 kişi) |
| Büyüklük | 123 kişi |
| Takma Adı | Poniatowski'nin Kozakları |
| Öncül | Yok. |
| Ardıl | Birlik dağıtıldı. |
| Savaşları | Dresden Muharebesi, Leipzig Savaşı, Hanau Savaşı |
| Komutanlar | |
| Ünlü komutanları |
|
İmparatorluk Muhafızları'nın Litvanyalı Tatarları (Fransızca: Tartares lituaniens de la Garde impériale) Napolyon Savaşları sırasında 1812-1814 yılları arasında varlığını sürdürmüş, İmparatorluk Muhafızlarına bağlı olan Hafif Süvari birliğiydi. Litvanya Tatarları 1400'lü yıllarda bölgeye göç etmiş Kırım Tatarları'nın bölgedeki halefiydi. Napolyon'un Rusya seferi sırasında başlangıçta tek bir süvari bölüğü olarak kuruldu. İlk bölük liderleri Mustafa Mirza Vilna'da öldükten sonra yerini Samuel Mirza aldı ve savaş sonuna kadar süvari bölüğünün başında kaldı. Birinci Restorasyon sırasında bölük dağıtıldı.
Litvanya Tatarlarının Kökenleri
Tatarlara 18 ve 17. yüzyıllar sırasında Avrupalılar tarafından yaygın şekilde 'Tartarlar' denilmekteydi. Fakat günümüzde yaygın kullanım 'Tatar' şeklindedir.[1]
14. yüzyılda Kırım Tatar boylarından birkaç aile dönemin Litvanya kralı Vytautas'un korumalığını yapmak adına Trakai Kalesi'ne geldiler. Polonya-Litvanya Birliği kurulduktan sonra bölündüler ve farklı köylerde çeşitli topluluklar kurdular.[2]
Litvanya halkının aksine Tatarlar Müslümandı; onlara dinsel özgürlük verildi ve vergilerden muaf tutuldular, ancak yine de askerlik yapmaları zorunluydu. 18. yüzyılda Polonya'nın ve Litvanya'nın Avusturya, Prusya ve Rusya arasında bölünmesinden sonra Litvanya Tatarları, Rus egemenliğine geçtiler. Bazı Tatarlar Varşova Düklüğü kurulduktan sonra Leh ordusuna katıldı.[3][4]
Bölüğün Kuruluşu
Haziran 1812'de General Michał Sokolnicki Napolyon'a Litvanya Tatarlarından bir alay kurmasını önerdi ve onların "dürüstlükleri ve cesaretlerinin deneyimlendiğini […]" yazdı. Napolyon'un birimin bin kadar askerden oluşacağına dair umutlarına rağmen, ancak bir bölük oluşturmaya yetecek kadar Tatar gönüllüsü bulunabildi.[5] Bölük; 1 albay, 1 binbaşı, 4 yüzbaşı, 7 teğmen ve yardımcı teğmen, 110 astsubay ve asker olmak üzere 123 kişiden oluşuyordu. Bölüğün bir de imamı vardı, bu kişi aynı zamanda ikinci teğmen olarak görev yapan Aslan Aley'di.[6]
Birlik resmi olarak Ekim 1812'de oluşturuldu ve filonun ekipman ve üniformalarını ödeyen Albay Mustafa Mirza Achmatowicz'in komutasına verildi. Tatarlar, İmparatorluk Muhafızları'nın 3. Litvanyalı Mızraklı Süvarileri Alayına gözcü süvari birimi olarak eklendi.[7]
Bölüğün Sonu
Bölük, Rusya'nın 1812'deki Fransız işgaline 6. İmparatorluk Muhafız Süvari Tugayı (Élite Jendarmes, 3. Lancers ve Tatarlar) ile birlikte katıldı. İşgalin geneli sırasında bölük çok ağır kayıplar verdi özellikle 10-12 Aralık arasında Albay Mustafa Mirza ve 34 adamın hayatını kaybettiği Vilna'da bölük mevcudunun dörtte birini kaybetti. Sonrasında Tatarlar 13 Şubat 1813'te Kalisz Savaşı'na da katıldılar. Hayatta kalanlar ilk olarak Ekim 1812'de Slonim'de neredeyse yok edilen 3. Mızraklı Süvarilerinin kalan birliklerine dahil edildi. Sonrasında ise İmparatorluk Muhafızlarının 1. Leh Hafif Süvari Alayına, 15. bölüğü oluşturacak şekilde orta hatlara eklendiler. Bu sırada Litvanyalı Tatarlara Yüzbaşı Samuel Mirza tarafından yönetilmekteydi ve teğmenler İbrahim ve Aslan Aley ile birlikte bölüğün toplam gücü yalnızca 53 kişiden oluşuyordu.[1]
Yüzbaşı Ulan, Albay-Binbaşı Dautancourt'un tavsiyeleri üzerine Nisan'dan Haziran 1813'e kadar, yeni süvarileri işe almaya çalıştı ve Çavuş Samuel Januszerwski ile Fransa'ya gitti. Samuel Mirza'nın yabancı asker takviyesi isteği Metz'de reddedildi bunun üzerine Savaş Bakanı Henri Jacques Guillaume Clarke'dan destek almak üzere Paris'e gitti. Samuel Mirza bu denemesinden de eli boş bir şekilde Friedberg'e döndü.[8]
Litvanya Tatarları; Dresden, Peterswalde, Leipzig ve Hanau'daki savaşlara katılarak 1813'teki 6. Koalisyon'un Alman Seferi sırasında Polonyalı Mızraklı Süvarilerinin bir parçası olarak Albay Samuel Mirza komutasında hizmet etmeye devam ettiler. Tatarlar daha sonra İmparatorluk Muhafızlarının 3. Polonyalı Gözcü Süvari Alayına transfer edildi ve 1814 Koalisyon güçlerinin Kuzey Fransa Seferi sırasında ağır kayıplar alınarak bölükten 6 kişi öldürüldü ve 7'si esir alındı. Napolyon'un 6 Nisan'da tahttan çekilmesinden sonra, Samuel Mirza ve hayatta kalan birkaç kişi Litvanya'ya döndü. Alain Pigeard'a göre, savaşlar sonunda Tatar süvarilerin içinde bulunduğu 123 kişiden 100 kişi öldü.[9]
Kaynakça
- ^ a b Pigeard, Alain (1998). Les campagnes napolóniennes: 1796-1815 (Fransızca). Editions Quatour. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ Dutertre, Gilles (2009). Les Français dans l'histoire de la Lituanie: 1009-2009 (Fransızca). Harmattan. ISBN 978-2-296-07852-9. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ Des Tartares pour l'Empereur ou le destin tragique des Tartares lithuaniens (1812-1814) [İmparator için Tatarlar ve Litvanya Tatarlarının trajik kaderi]. Davin, Didier (Fransızca). Figurines. Eylül 2011. ss. 26-27.
- ^ "POLONYA'DAKİ TATARLAR Leh Milleti'nin Tatarlarla ilk teması 13". studylibtr.com. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ Bukhari, Emir (26 Mart 1978). Napoleon's Guard Cavalry (İngilizce). Bloomsbury USA. ISBN 978-0-85045-288-4. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2022.
- ^ Pawly, Ronald (20 Şubat 2012). Napoleon’s Polish Lancers of the Imperial Guard (İngilizce). Bloomsbury Publishing. ISBN 978-1-78096-411-9. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ Les Polonais de Napoléon: l'épopée du 1er regiment de lanciers de la garde impérial [Napolyon'un Polonyalıları: İmparatorluk Muhafızlarının 1. Lancers Alayı destanı]. Jean Tranié, Juan-Carlos Carmigniani, (Fransızca). Kopernik. 1982.
- ^ Brunon, Jean (1938). Des tatars au service de Napoléon (1812-1814): projet de soulèvement des cosaques et des tartares au profit des Armées françaises et aperçu historique sur l'escadron de tartares lithuaniens de la Garde impériale, 1812-1814 [Tatarlar Napolyon'un hizmetine: Kazaklar ve Tatarlar'ın Fransız Orduları lehine ayaklanma projesi ve Litvanyalı Tatarların İmparatorluk Muhafızları bölüğünün tarihsel görünümü] (Fransızca). R. et J. Brunon. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2022.
- ^ Hourtoulle, François-Guy (2004). Soldats et uniformes du Premier Empire (Fransızca). Histoire et collections. ISBN 978-2-913903-54-8. 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
