İlias Venezis
| Elias Venezis | |
|---|---|
 | |
| Doğum | Elias Mellos 04 Mart 1904 Ayvalık, Osmanlı imparatorluğu |
| Ölüm | 03 Ağustos 1973 (69 yaşında) Atina, Yunanistan |
| Meslek | Yazar |
| Milliyet | Yunan |
İlyas Venezis (Yunanca: Ηλίας Βενέζης, Ηλίας Μέλλος Ēlias Melos; d. 4 Mart 1904, Ayvalık - ö. 3 Ağustos 1973, Atina), Yunan roman yazarıdır.
Yunanistan'da 1930 kuşağının başlıca temsilcilerinden biri olmuştur.[1]
Yaşamı
İlyas Venezis 1904 yılında Ayvalık’ta doğdu ve burada lise eğitimini tamamladı. Kurtuluş Savaşı(1919-1922) sırasında ailesiyle birlikte işkencelerden kurtulmak amacıyla Ayvalık’tan Midilli,Yunanistan’a göç etti. Ancak yunan askerlerin 1919’da Smirni'yi işgalinden sonra Anadolu topraklarına tekrar dönüş yaptı. Bölge sonrasında Türk ordusu tarafından geri alındığında, Venezis burada 18 yaşındayken esir alındı ve bir “işçi taburunda”köleleştirildi.
Venezis serbest bırakıldığında Midilli'ye geri döndü. Orada haftalık Kampana gazetesini Kuran Stratis Myrivilis ile tanıştı ve gazeteye "Türkiye'de rehin olarak yaşadığı korkunç deneyimler" hakkında bir rapor yazması için teşvik edildi.
Ortaya çıkan bu roman 1924 yılında Kampana gazetesinde seri olarak yayınlandı. Ancak, 1931'de genişletilmiş bir versiyonu kitap halinde yayınlanana kadar eseri Yunanistan'da iyi bilinmiyordu.
Yunanistan'da Venezis, boş zamanlarında yazmaya devam ederken aynı zamanda bir bankada çalıştı. 1938'de Stavritsa Molyviati ile evlendi. O da Ayvalık’tandı.
Venezis Ekim 1943’te Yunanistan’ın Mihver Devletleri tarafından işgal edilmesi sırasında Venezis Alman askerleri tarafından tekrar esir alındı.Averoff cezaevlerinde ölüm mahkumlarının olduğu C blok koğuşuna kapatılan Venezis, Başpiskopos Damaskinos da dahil olmak üzere ileri gelen aydınların aracılığıyla serbest bırakıldı.
Savaş sonrasında Akropolis gazetesinde bir köşe yazısı yazdı ve Atina Akademisi üyesi oldu.[2][3]
Eserleri
İlyas Venezis yazarlık dönemi boyunca gerçekçi, toplumla yakından ilişkili halk dilinden eserler vermiştir. Akıcı ve yalın bir dille kaleme aldığı eserlerinde seçtiği sözcükler günlük konuşmalardandır. Kısa cümleler kullanır, ayrıntıya çok yer vermez. Dilindeki basitlik, roman ve öyküleri için seçtiği konularda da görülür. Yazarın eserlerinde “iyilik” ve “kötülük” gibi iki uç kavram arasında bocalayan karakterler vardır.
Eserleri otobiyografik izler taşır. Özellikle en ünlü ve en iyi üç romanı; Eolya Toprağı, Numero 31328 ve Dinginlik neredeyse kendi hayatıdır. Eolya Toprağı’nda güzel çocukluk anılarından; Numero 31328’de yaşının küçüklüğüne rağmen amele taburlarına alınışı ve sonrasında ölüm yürüyüşünde yaşadığı kötü olaylardan; Dinginlik’te ise Yunanistan’daki hayata uyum sürecinde yaşadığı zorluklardan bahseder. Venezis’e asıl ününü veren ve birçok dile çevrilen 1931’de yazdığı, ismini tutsaklığı sırasında kendine verilen numaradan alan romanı Numero 31328’dir.[1][4]
Venezis 20’yi aşkın roman, öykü, gezi yazısı, deneme yazmıştır. Birçok eseri Batı dillerine çevrilmiştir. En bilinen eserlerinde Türk-Yunan ilişkileri, Milliyetçilik fikrinin Türk-Yunan ilişkileri üzerindeki etkilerine yoğunlaşmıştır.[5]
Romanları
- Numero 31328 (1931)
- Eolya Toprağı (1943)
- Rüzgarlar (1944)
- Dinginlik (1946)
- Çıkış (1950)
Öyküleri[6]
- Manolis Lekas (1928)
- Ege Hikayeleri (1941)
- Savaş Saati (1946)
Denemeleri
- Küçük Asya
- Selam
Tiyatro Oyunu
- Blok C[7]
Kaynakça
- ^ a b "İlias Venezis'in Perspektifinden Öteki Kavramı ve Türk İmajı". Dergipark. Temmuz 2004. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2021.
- ^ "Elias Venezis". Wikipedia, Özgür Ansiklopedi. 15 Mayıs 2021. 15 Aralık 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2021.
- ^ "İlias Venezis Kimdir?". Bianet.org. 4 Ağustos 2015. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2021.
- ^ Ayvalık ve Venezis: Yunan Edebiyatında Türk İmajı. İletişim Yayınları. Temmuz 1998. ss. 16-18.
- ^ "Ayvalık Doğumlu Anadolulu Bir Yazar: İlias Venezis". Paros Yayıncılık. 31 Ocak 2021. 29 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2021.
- ^ "İlias Venezis'in "Ege Hikâyeleri"". Kidonya. 17 Şubat 2007. 5 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2021.
- ^ "Komşum Venezis". 6 Ocak 2015. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Mayıs 2021.
