İçeriğe atla

Üçüncü görüş

Üçüncü görüş, II. Dünya Savaşı sırasında Batı Avrupa'da gelişmiş milliyetçi bir politik pozisyondur. Bir ırk veya millet içerisinde yer alan insanlar arasındaki sosyal adalet gibi konulara önem vermektedir. Üçüncü görüş genellikle aşırı milliyetçiliğe ve ırkçılığa varan örneklere sahiptir.

1920'ler ve 1940'lar arasında çeşitli faşist gruplar kendilerini hem kapitalizmden hem de Marksist sosyalizmden farklı bir hareketin parçası olarak sundular. İtalya'daki Terza Posizione ve Fransa'daki Troisième Voie arasında ve 1980'lerde geliştirilen “Üçüncü Görüş” söylemi, Birleşik Krallık Ulusal Cephesi tarafından alındı. Bu gruplar hem komünizme hem de kapitalizme muhalefetin altını çizerler. Üçüncü Görüş siyasetinin savunucuları genellikle kendilerini "sol ve sağın ötesinde" olarak sunarlarken genellikle radikal sağ kültürel görüşler ve radikal sol ekonomik görüşler şeklinde siyasi yelpazenin her iki ucundan fikirleri senkronize ederler.[1][2][3][4]

Gelişimi

"Üçüncü Görüş" terimi Avrupa'da tanımlandı ve Üçüncü Görüş siyasetinin ana öncüleri Nasyonal Bolşevizm (aşırı sağ aşırı milliyetçilik ve aşırı sol Bolşevizmin sentezi) ve Strasserizm (radikal, kitle eylemi, işçi temelli Nazizm biçimi, Nazi Partisinin "sol kanadı" Otto ve Gregor Strasser kardeşler tarafından savunuldu, 1934'te Uzun Bıçaklar Gecesi'nde öldürülene kadar) idi. Neo-faşist, Neo-Nazi yazar Francis Parker Yockey, komünistler ve faşistler arasında, Kırmızı-Kahverengi İttifak (Kırmızı, komünizmin rengi ve Kahverengi, Nazizmin rengi olarak) önermişti; doğası anti-Siyonist anti-Semitik, Amerikan karşıtı olabilecek. Yockey, Üçüncü Dünya'nın kurtuluş hareketlerine de destek verdi.[1]

1980'lerde, 1970'lerde başarısının yüksekliğini yaşayan bir İngiliz faşist partisi olan Ulusal Cephe, kendilerini Üçüncü Görüş olarak tanımlayan bir Strasserist hizip tarafından devralındı. Strasserist liderliğindeki Ulusal Cephe ayrıca Baker tarafından ideolojide Ulusal Bolşevik olarak karakterize edildi. Nouvelle Droite'in etkisini yansıtan Strasserist Resmi UF, çok ırklı toplum ve kapitalizme bir son vermek isteyen "her renkten geniş bir ırkçı cephesi" için destek sağladı ve Louis Farrakhan ve Marcus Garvey gibi siyahi milliyetçileri övdü. Yayınları Milliyetçilik Bugün, Libya ve İran hükûmetleri hakkında onların uluslararası politikadaki küresel bir anti-kapitalist ve anti-Marksist üçüncü gücün bir parçası olarak sunan olumlu makaleler içeriyordu; üyeleri açıkça Libya lideri Kaddafi'nin ve Üçüncü Uluslararası Teorisi'nin etkisini kabul ettiler. Libya ve İran'ın potansiyel finansman kaynakları olduğu düşünüldüğünde, bunun hem taktik hem de ideolojik motivasyonları olmuş olabilir. Bu yeni söylem ve ideoloji, partinin rütbe ve dosya üyeliğinin çoğunu yabancılaştırdı. İçsel sorunlar yaşadı ve 1989'da üst düzey üyelerinden bazıları - Nick Griffin, Derek Holland ve Colin Todd - Uluslararası Üçüncü Görüş gruplarını kurmak için ondan ayrıldı. Liderlerinden biri, İtalyan aşırı sağ hareketi Üçüncü Pozisyonu'nun eski üyesi Roberto Fiore idi.

Birleşik Krallık

1990'lı yılların sonlarında Troy Southgate Nasyonal Anarşizm ideolojisini kurdu.İşçi Partisinin göç ve AB karşıtı ''muhafazakâr'' Mavi Emek kanadı bazı kişiler tarafından Strasserist olarak tanımlamış olup parti milliyetçiliği reddettiğini belirtse de slogan ve kurucusunun bazı aşırı-sağ gruplarla ilişkisi sebebiyle şüpheyle bakılmaktadır.[5][6][7][8]

İtalya

Üçüncü görüşün yaratıcıları İtalyan neofaşist akımına mensup Roberto Fiore, Gabriele Adinolfi ve Peppe Di Mitri'dir. Militarist bir karakteri olan üçüncü görüş, ulusların özgürlük hareketlerini savunur.

Hareketin kurucusu olan Fiore, siyasi görüşünü yaymak için 1979'da Terza Posizione örgütünü kurdu. Üçüncü Görüş fikirleri artık İtalya'da aşırı sağcı sosyal merkezlerden oluşan bir ağ olan CasaPound hareketi ile temsil ediliyor.[9]

Fransa

1930'lar ve 1940'lar boyunca, radikal soldan bir dizi hizip grubu radikal milliyetçilikle ilişkilendirildi. Üçüncü Görüş ideolojisi Fransa'da 1985'te Jean-Gilles Malliarakis tarafından Troisième voie adıyla kuruldu. ABD'yi, komünizmi ve Siyonizm'i üç temel düşman olarak gören Troisième voie akımından daha sonraları ortaya çıkan bölünmelerden sonra, üçüncü görüşü savunan Hristiyan Buket ve Nouvelle Résistance 1991 yılında kuruldu.

Yunanistan

Ocak 2015'te Syriza sosyalist partisi ve sağcı popülist Anexartiti Ellines bir hükûmet koalisyonu kurdular. Bu işbirliği, diğer Avrupalı sosyalistler tarafından Avrupa'da sol için olumsuz sonuçlar doğuracak bir ön cephe olarak eleştirildi.

Rusya

Rusya'da hem Rusya'nın eski Ulusal Bolşevik Partisi hem de Rodina Partisi, hem sol hem de sağcı aşırı uç fikirleri kullanan ideolojik bir arka planla çalıştı. Rusya'da Eduard Limonov ve Alexander Dugin gibi bazı önde gelen yazarlar sol ve sağ uç aşırılıkçı fikirlerin bağlantısının arkasındalar.

Nasyonal Bolşevik Parti

Arjantin

Arjantin'de 1946-55 ve 1973-74 arasında başkanlık yapan Juan Peron komünizmle kapitalizm arasında Justicialismo (Adaletçilik) adlı bir "üçüncü yol" olarak nitelendirdiği bir çizgi izledi. Juan Perón'un milliyetçiliği (esas olarak ABD ve İngiltere'ye yönelik) ve otoriter liderliği (caudillismo) popülist sendika temelli bir sosyal programla birleştiriyor.

Arap Ülkeleri

1947'te Mişel Eflak'ın Arap Diriliş Partisi ile Ekrem Havrani'nin Arap Sosyalist Partisi'nin birleşmeleriyle Arap milliyetçiliği ve Arap sosyalizmini birleştiren Baas ideolojisini kurdular. Baas ideolojisi Irak'ta Saddam ve Suriye'de Esad rejimleri ile güç buldu. Günümüzde Esad destekçiliği hem birçok Stalinist hem de birçok neo-faşist grup ve organizasyon tarafından uygulandığı için bazı kişiler tarafından bir Kızıl-Kahverengi İttifakı olarak tanımlanmaktadır[10]

1932 yılında Lübnan'da Avrupa'daki faşist hareketlerden etkilenerek bir ulusal özgürlük mücadelesi olarak kurulmuş olup günümüzde Suriye, Lübnan, Ürdün, Irak ve Filistin'de faaliyet gösteren Suriye Sosyal Nasyonalist Partisi tarihsel olarak Bereketli Hilal'i kapsayan Büyük Suriye ulus devletinin kurulmasını savunmaktadır. Parti 100,000'den fazla üye ile Suriye'de Baas Partisi'nin ardından ülkenin ikinci büyük siyasi partisidir. Parti Arap kimliğini reddetmekte olup İslamı ''büyük bereketli hilal medeniyeti''nde yeri olmayan bir Arap dini olarak tanımlamaktadır.

Lübnan'daki Falanjist hareket Üçüncü Görüşün yerel bir versiyonu olarak tanımlandı. Onlar "otantik Lübnan kanını ve toprağını Arap-Müslüman göçüne yönelik güçlü bir demografik değişime karşı" savundular. Bu, inatçı bir kültürel muhafazakârlıkla birlikte radikal bir kolektivist ekonominin karışık unsurlarının ideolojisini içeriyordu.

Japonya

Nisan 1926'da Ulusal Sosyalist Motoyuki Takabatake, Nagoya Anarşistleri Shinkichi Uesugi ve Bin Akao tarafından gizli bir tarikat olan Kenkokukai kuruldu. Amacının "halk ile imparator arasındaki oybirliğine dayalı gerçek bir halk devleti kurulması" olduğunu ilan etti. Devlet sosyalizmi programları, “Japon halkı arasında tek bir talihsiz veya hoşgörüsüz imtiyaz edilmiş bir birey olmaması için halkın yaşamının devlet kontrolü” talebini içeriyordu. Örgüt, "Renkli insanların başında duran Japon halkı dünyaya yeni bir medeniyet getirecek" diyen Pan-Asyacılığı kucakladı. Evrensel oy hakkı lehine idi.[11]

Türkiye

2008 yılında Osman Pamukoğlu tarafından kurulan Hak ve Eşitlik Partisi (HEPAR) kendisini Üçüncü Görüş olarak tanımlamıştı. 2015 yılında Doğu Perinçek tarafından milliyetçileri ve sosyalistleri birleştirmek için İşçi Partisi'nin devamı olarak kurulan Vatan Partisi Avrasyacılık ideolojisini desteklemekte ve Aleksandr Dugin ile yakın ilişki içerisindedir.

İran

İran Şahı Muhammed Rıza Pehlevi tarafından 2 Mart 1975 tarihinde kurulan Rastahiz Partisi monarşist-faşizm ve Demokratik merkeziyetçiliği savundu. Parti, İran'ın yeni tek siyasi partisi olarak faaliyet gösterdi ve İran'da siyasi faaliyetleri üzerindeki tekeli elinde tuttu.

İspanya

Kendisini Karlist Hareketenin devamı olarak gören Karlist Partisi İspanyol milliyetçisi ve gelenekçi olup özyönetim ve çevreciliği desteklemektedir. Parti ''alternatif sol'' olarak tanımlanmaktadır.[12]

Polonya

Otonom Milliyetçiler

Polonyanın Yeniden Doğuşu radikal-milliyetçi bir parti olup distrubitizm ekonomik sistemini desteklemektedir. Distrubitizm günümüzde ''çok kültürlülüğe'' karşı çıkan Avustralyada Demokratik Emek Partisi ve Amerika Birleşik Devletleri'nde Amerikan Dayanışma Partisi tarafından desteklenmekte olsa da bu partiler kendilerini milliyetçi olarak tanımlamamaktadır.[13][14][15]

Almanya'da ve Doğu Avrupa'da Çapraz Görüş İdeolojisi

Almanya'da Weimar Cumhuriyeti döneminde nasyonal sosyalistlerin sol gruplarla birlikte koydukları hedef "Çapraz Görüş" olarak adlandırıldı. Sosyal demokratlara karşı komünist "sosyal faşizm" stratejisini savunan sol gruplar, benzer görüşleri savunan faşist ve aşırı milliyetçi güçlerle birlikte çalıştı.

2003-2004 yıllarında ortaya çıkan neo-Nazi Otonom Milliyetçiler Strasserizm ve nasyonal anarşizmden etkilenmiştir.

Kaynakça

  1. ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 27 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 6 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  8. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  11. ^ https://books.google.com.tr/books?id=E9mWiAes7s8C&pg=PA359&lpg=PA359&dq=kenkokukai&source=bl&ots=5dKggXmSJF&sig=ACfU3U0Va4kog_G93MTOnrUWn8WDCHCbZA&hl=tr&sa=X&ved=2ahUKEwjk-aKP45znAhXexcQBHZHnAzsQ6AEwBHoECAoQAQ#v=onepage&q=kenkokukai&f=false []
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  13. ^ "Arşivlenmiş kopya". 22 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 1 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 
  15. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Nasyonal sosyalizm ya da Nazizm, kökten Yahudi aleyhtarı, ırkçı, aşırı milliyetçi, völkisch, sosyal Darwinist, anti-komünist, anti-liberal ve anti-demokratik bir ideolojidir. İtalya'da Benito Mussolini önderliğinde kurulan faşizm akımından etkilenerek ortaya çıkmıştır. Meydana gelişi Almanya'da gerçekleşen ve temel ilkeleri Adolf Hitler tarafından ortaya konan nasyonal sosyalizm, Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi'nin 30 Ocak 1933'ten Almanya'nın II. Dünya Savaşı'nda teslim olduğu 8 Mayıs 1945 tarihine kadar, 12 yıl 3 ay iktidarda olduğu dönem boyunca Almanya'nın resmî ideolojisi olarak uygulanmıştır.

Ülkücülük, Türk-İslam Ülküsü veya Türkeşçilik, Milliyetçi Hareket Partisinin Türkçülük ve İslamcılık üzerine temellenmiş kurucu ideolojisidir.

<span class="mw-page-title-main">Faşizm</span> Aşırı sağcı, otoriter, aşırı milliyetçiliği savunan ideoloji

Faşizm, ilk olarak İtalya'da Benito Mussolini tarafından oluşturulan, otoriter devlet üzerine kurulu radikal bir aşırı milliyetçi politik ideolojidir. İlkeleri ve öğretileri, La dottrina del fascismo adı altında Giovanni Gentile tarafından yazılmıştır. Benito Mussolini'nin kurucusu olduğu Ulusal Faşist Parti'nin İtalya'da iktidara gelmesinin ardından, faşizm birçok milliyetçi ideolojiye örnek olmuştur. Hitler'in nasyonal sosyalizmi ve Franco'nun falanjizmi, faşizmden çok etkilenmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Baas Partisi</span> milliyetçi-sosyalist öğretiye dayalı Arap siyasi partisi

Arap Sosyalist Baas Partisi Zeki el-Arsuzi'nin ortakları, Mişel Eflak ve Selahaddin el-Bitar tarafından Suriye'de kurulmuş bir siyasi partiydi. Parti, Arap milliyetçiliği, pan-Arabizm, Arap sosyalizmi ve anti-emperyalist çıkarları karıştıran bir ideoloji olan Baasçılığı benimsedi. Baasçılık, Arap dünyasının tek bir devlette birleştirilmesi çağrısında bulunur. "Birlik, Özgürlük, Sosyalizm" sloganı ile Arap birliğine ve Arap olmayandan gelen kontrole ve müdahaleye karşı özgürlüğe atıfta bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Solculuk</span> toplumsal eşitliği ve eşitlikçiliği destekleyen siyasi ideolojiler, politik duruş

Solculuk, genellikle bir bütün olarak toplumsal hiyerarşiye veya belirli toplumsal hiyerarşilere karşı çıkarak, toplumsal eşitlik ve eşitlikçiliği destekleyen ve bunu sağlamaya çalışan siyasi ideolojiler yelpazesidir. Sol siyaset tipik olarak, taraftarlarının toplumda diğerlerine göre dezavantajlı olarak algıladıkları kişiler için endişe duymanın yanı sıra, uygulandıkları toplumun doğasını değiştiren radikal yollarla azaltılması veya ortadan kaldırılması gereken haksız eşitsizlikler olduğuna dair bir inancı da içerir.

<span class="mw-page-title-main">Aşırı sağ</span> sağcı siyasette sağcılığın en yüksek biçimini gösteren politik konum

Aşırı sağ, radikal sağ ya da ekstrem sağ, sağcı siyasette sağcılığın en yüksek biçimini gösterir. Aşırı sağ siyaset, toplumsal hiyerarşiyi aşırı biçimde destekler; daha doğuştan bazı insanların aşağı, bazılarınınsa üstün olduğu gibi düşünceleri içinde barındırır. Belirli kişilerin ya da grupların ileri derecede üstünlüğünü destekler. Bu tip siyaset genel olarak otoriterdir ve radikal biçimde sol fikirlere karşıtlık içerir. Genellikle aşırı sağ terimi istenmeyen gruplara karşı göç ve uyum karşıtlığı duruşları, sosyokültürel boyutta baskı, milliyet ayrımcılığı; ırksal ve dinsel grupların kendilerini diğerlerinden üstün konuma getirecek tutumlar, küreselleşme karşıtlığı gibi görüşleri kapsamaktadır. Başka bir deyişle kavram aşırı milliyetçi, yabancı düşmanı, ırkçı, köktendinci özelliklerine sahip kişi ya da grupları tanımlamada kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Kürt milliyetçiliği</span> siyasal ideoloji

Kürt milliyetçiliği, Kürtlerde, halk olma bilincinin kültürel ve siyasal eyleme yönlendirilmesini ifade eden kavramdır. Kürtlerin çoğunluk olduğu toprakları Kürdistan olarak tanımlayan ve bağımsız bir Kürt devleti kurulmasını savunan siyasi hareket olmakla birlikte, Kürtlerin yaşadıkları topraklarda diğer etnik gruplar ile eşit haklara sahip olmasını, Kürtçenin resmî dil ve eğitim dili olmasını savunan siyasi görüştür.

<span class="mw-page-title-main">Neo-Nazizm</span> ırkçı ve şiddet kullanan ideoloji

Neo-Nazizm veya yeni Nazizm, II. Dünya Savaşı'ndan sonra nasyonal sosyalizmi yeniden canlandırmak ve bu amaçla nasyonal sosyalist yönetimleri demokratik veya silahlı yollarla başa geçirmeyi hedefleyen veya nasyonal sosyalizmi savunan tüm siyasi hareket ve düşüncelere verilen ortak isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Baasçılık</span> Pan-Arabist ve milliyetçi ideoloji

Baasçılık, ilerici bir devrimci hükûmet üzerinde öncü bir partinin liderliği aracılığıyla birleşik bir Arap devletinin gelişmesini ve yaratılmasını destekleyen bir Arap milliyetçiliği ideolojisidir. İdeoloji resmi olarak Suriyeli entelektüeller Mişel Eflak, Zeki el-Arsuzi ve Selahaddin el-Bitar'ın teorilerine dayanmaktadır. Modern çağın Baasçı liderleri arasında Irak'ın eski lideri Saddam Hüseyin ve Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esad yer almaktadır.

Sosyal bilimlerde, siyasi ideoloji, belirli bir toplumsal hareketin, kurumun, sınıfın veya büyük bir grubun etik ideallerini, prensiplerini, doktrinlerini, mitlerini veya sembollerini açıklayan ve toplumun nasıl çalışması gerektiğini ve belirli bir toplumsal düzen için bazı siyasi ve kültürel bir plan sunan bir dizi fikirler bütünüdür. Siyasi ideoloji, gücün nasıl dağıtılması gerektiği ve hangi amaçlar için kullanılması gerektiği konularıyla ilgilenir. Bazı siyasi partiler belirli bir ideolojiyi sıkı bir şekilde takip ederken diğerleri genel olarak ilgili ideolojiler grubundan ilham alabilir, ancak belirli bir ideolojiyi açıkça benimsemezler. Bir ideolojinin popülaritesi, bazen çıkarları doğrultusunda hareket eden ahlaki girişimcilerin etkisiyle de ilgilidir. Siyasi ideolojilerin iki boyutu vardır: (1) hedefler: toplumun nasıl organize edilmesi gerektiği; ve (2) yöntemler: bu hedefe ulaşmanın en uygun yolu.

<span class="mw-page-title-main">Alman İşçi Partisi</span>

Alman İşçi Partisi, I. Dünya Savaşı'ndan sonra Weimar Almanya'sında kurulan kısa ömürlü aşırı sağcı bir siyasi partiydi. Resmî olarak Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi olarak bilinen Nazi Partisi'nin öncüsüydü. DAP sadece 5 Ocak 1919'dan 24 Şubat 1920'ye kadar varlığını sürdürmüştür.

Sol milliyetçilik, eşitliğe, halk egemenliğine ve self determinasyona dayalı bir milliyetçilik akımıdır. Kökleri Fransız Devrimi'ndeki jakobenizme dayanır. Sol milliyetçilik anti emperyalizmi benimser. Sol milliyetçilik, etnik milliyetçiliği ve faşizmi reddeder; buna rağmen sol milliyetçiliğin bazı minör formları tahammülsüzlük ve ırksal önyargıyı içerisinde barındırır.

<span class="mw-page-title-main">İspanyol milliyetçiliği</span> İspanyanın birliğini savunan siyasî ideoloji

İspanyol milliyetçiliği, İspanyolların bir millet olduklarını savunan ve kültürel birlikteliği amaçlayan milliyetçiliktir. Genel anlamda siyasal ve toplumsal hareketler ile İspanyol kültürüne, diline ve tarihine karşı bir sevgiden esinlenerek oluşmuştur. İspanyol milliyetçileri sık sık İspanya içindeki Bask ve Katalan milliyetçiliği gibi diğer milliyetçi hareketleri reddederler.

<span class="mw-page-title-main">Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi</span> Suriye, Lübnan, Ürdün, Irak ve Filistinde etkin olan milliyetçi bir siyasi parti

Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi Lübnan, Suriye, Ürdün, Irak ve Filistin'de faaliyet gösteren Suriye milliyetçisi bir partidir. Bugünkü Suriye, Lübnan, Irak, Kuveyt, Ürdün, Filistin, İsrail, Kıbrıs, Sina, Hatay ve Kilikya dahil olmak üzere, Bereketli Hilal'i kapsayan, coğrafi sınırlara sahip bir Büyük Suriye ulus devletinin kurulmasını savunur. Aynı zamanda, örneğin Güney Amerika'da, Suriye ve Lübnan diasporasında da aktif olmuştur.

Ulusal Bolşevizm veya Nasyonal Bolşevizm, destekçilerine Nazbol adı verilen, faşizm ve Bolşevizmin unsurlarını birleştiren politik bir hareket ve ideolojidir.

<span class="mw-page-title-main">Arap Sosyalist Birlik Partisi (Suriye)</span> Suriyede bir siyasi parti

Suriye Arap Sosyalist Birlik Partisi (ASB) Suriye'de Nasırcı bir siyasi partidir. ASB, Safvan el-Kudsi tarafından yönetilmektedir. Parti, orijinal ASB'den ayrıldıktan sonra 1973'te kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Rus milliyetçiliği</span>

Rus milliyetçiliği, Rus kültürel kimliğini ve birliğini destekleyen bir milliyetçilik biçimidir. Rus milliyetçiliği ilk olarak 19. yüzyılın başlarında öne çıktı ve ortaya çıktığı Rus İmparatorluğu döneminden Sovyetler Birliği'ne ve sonraki süreçte pan-Slavizm ile yakından ilişkili hale geldi. Bununla birlikte, çağdaş tartışmada Rus milliyetçiliği ya bir etnik milliyetçilik biçimi ya da çok ırklı milliyetçilik olarak görülüyor.

Alman Sosyalist Partisi, 1918 yılında Weimar Cumhuriyeti döneminde kurulan aşırı sağcı ve Alman milliyetçisi bir siyasi parti. Alman siyasetinde Völkisch Hareketine bağlı siyasi partilerden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Ulusal Yemin Partisi</span> Suriyede bir siyasi parti

Ulusal Yemin Partisi Suriye'de milliyetçi bir siyasi partidir. İktidardaki Baas Partisi'ni destekleyen partilerden oluşan Ulusal İlerici Cephe'nin bir parçasıdır.

Pan-Suriye milliyetçiliği olarak da bilinen Suriye milliyetçiliği, Suriye bölgesinin veya "Büyük Suriye" olarak bilinen kültürel veya siyasi bir varlık olarak Bereketli Hilal'in milliyetçiliğine atıfta bulunur. Suriye Arap Cumhuriyeti'nin iktidardaki Arap Sosyalist Baas Partisi'nin resmi devlet doktrini olan Arap milliyetçiliği ile karıştırılmamalı ve Suriye milliyetçiliğinin zorunlu olarak günümüz Suriye'sinin veya hükümetinin çıkarlarını yaydığı varsayılmamalıdır. Daha ziyade, modern Suriye devletinin varlığından önce gelir ve Arapçada eş-Şam olarak bilinen, Suriye'nin gevşek bir şekilde tanımlanmış Levant bölgesine atıfta bulunur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.