İçeriğe atla

Çesma


Çesma'yi tasvir eden bir taş baskı (1892)
Tarihçe
Rus İmparatorluğu
AdıÇeşme
Adının geldiği yer/kişiÇeşme Deniz Muharebesi
İnşa eden ROPiT Tersanesi, Sivastopol
Maliyet 3.217.500 ruble
Kızağa konuluşu Haziran 1883
Denize indirilişi 18 Mayıs 1886
Hizmet 29 Mayıs 1889
Adının değişmesi Envanterden Düşülmüş Araç No 4 (22 Nisan 1912)
Liste dışı 14 Ağustos 1907
Akıbet 1920'lerin ortasında söküldü
Genel karakteristik
Sınıf ve tipiYekaterina II sınıfı zırhlı
Deplasman 11.396 emperyal ton (11.579 t)
Uzunluk 339 ft 3 in (103,4 m)
Genişlik 68 ft 11 in (21,0 m)
Su çekimi 28 ft 10 in (8,8 m)
Kurulu güç 9.059 ihp (6.755 kW)
İtme gücü
  • 2 şaft, dikey bileşik buhar motoru
  • 14 silindirik kazan
Hız 13,55 knot (25,09 km/sa; 15,59 mph)
Menzil 10 knot (19 km/sa; 12 mph) hızda 2.800 nmi (5.200 km; 3.200 mi)
Kişi kapasitesi 650-674[1]
Silah donanımı
  • 3 × 2-12-inç (305 mm) top
  • 7 × 1-6-inç (152 mm) top
  • 8 × 1-47-milimetre (1,9 in) 5 namlulu revolver Hotchkiss top
  • 4 × 1-37-milimetre (1,5 in) 5 namlulu revolver Hotchkiss top
  • 7 × 1-14-inç (356 mm) torpido tüpü
Zırh

Çesma (RusçaЧесма), 1880'lerde Rus İmparatorluk Donanması için inşa edilen Yekaterina II sınıfının ikinci gemisi olan zırhlıdır. Adını, 1770'te gerçekleşen Çeşme Deniz Muharebesi'ndeki Rus zaferinden almakta olup planlanandan daha ağır inşa edildiğinden dolayı zırh kuşağının çoğu su hattının altında kalmıştı. Rus şirketleri, Donanma Genel Komutanlığının istediği gelişmiş zırh ve makineleri üretemediği için bu parçalar Birleşik Krallık ve Belçika'dan ithal edildi. Çesma, kariyerini Rus Karadeniz Filosu'nun bir parçası olarak geçirdi.

Potemkin zırhlısının mürettebatı Haziran 1905'te isyan ettiğinde,[a] Çesma'nın mürettebatı güvenilmez kabul edildiği için gemi Potemkin'in takibine katılmadı. Ancak Sinop, sığınma talebinde bulunan Potemkin'i Köstence'den Sivastopol'a çekerken Çesma da bu iki gemiye eşlik etti. Çesma, 14 Ağustos 1907'de envanterden düşülmeden önce Sivastopol liman yetkililerine teslim edildi. Donanma Bakanlığının kararıyla tamamen parçalanmadan önce gövdesi tam ölçekli zırh testleri için kullanıldı. Gemi gövdesi, 22 Nisan 1912'de Envanterden Düşülmüş Araç No 4 olarak adlandırıldı ve bir topçu hedefi olarak kullanıldı. Daha sonraları Karadeniz Filosunun muhripleri için bir torpido hedefi olarak kullanılan Çesma, Tendra Körfezi'nde batmasının ardından, 1920'lerin ortalarında hurda olarak parçalandı.

Tasarım ve özellikler

Brassey's Naval Annual 1896'da tasvir edildiği haliyle sağ siluet ve güverte planı

Çesma, Rus İmparatorluk Donanması için inşa edilen Yekaterina II sınıfının ikinci gemisiydi.[2] Gemi; su hattında 101,1 m, tam boyda 103,4 m uzunluğunda, 21 m genişliğindeydi. Tasarlanan su çekimi 7,1 m olsa da tamamlandığında su çekimi 8,8 m olmuştu. Tasarlandığı haliyle tam yükte deplasmanı 10.181 ton iken tamamlandığında tam yük deplasmanı 11.579 tona ulaştı.[2] Geminin planlanandan ağır olması sebebiyle su hattı zırh kuşağının çoğu su hattının altında kalmıştı.[3] Çesma, Yekaterina II sınıfındaki dört gemi arasında en ağır olanıydı ve dayanıklılığı zayıftı.[1]

Çesma, Belçika merkezli Cockerill'den ithal edilen iki adet 3 silindirli dikey bileşik buhar motoruna sahipti. Yine Cockerill'den ithal edilen on dört silindirik kazan motorlara buhar sağlıyordu. Motorların toplam tasarım gücü 9.000 nominal beygirgücü (6.700 kW) idi. Motorlar deniz denemelerinde 9.059 nominal beygirgücü (6.755 kW) üreterek gemiyi neredeyse 16 knot (30 km/sa; 18 mph) hıza ulaştırabilmekteydi. Tam yükte 900 emperyal ton (910 t) kömür taşıyabilen gemi;10 knot (19 km/sa; 12 mph) hızda 2.800 deniz mili (5.200 km; 3.200 mi), 14,5 knot (26,9 km/sa; 16,7 mph) hızda ise 1.367 deniz mili (2.532 km; 1.573 mi) menzile sahipti.[4]

Geminin ana silahları kardeş gemilerinden farklıydı. Çesma, ikisi önde, yan yana ve biri kıçta olmak üzere ikiz barbetlere monte edilmiş altı adet 305 mm Model 1886 35 kalibre topa sahipti. Ön barbetlerin her biri pruva boyunca 30°, geminin bordalarına 35'er derece, yani toplamda 155° açıda bir atış alanına sahipti. Arka barbetler 202°'lik alana ateş edebiliyordu ve -2° ile +15° arasında değişen bir yükselim aralığına sahipti. Çesma'nın silahları dengelenmemiş döner tablalar üzerine monte edildiğinden silahlar aynı bordaya yöneltildiğinde geminin o tarafa yatmasına sebep oluyordu. Geminin tüm silahları bir bordaya yöneltildiğinde gemi 7,6° kadar o tarafa yatıyor ve döner tabla makinelerinin silahları ileri-geri konuma döndürmesini çok zorlaşıyordu.[5] Bu sorun önceden tahmin edilmiş ve geminin yatmasına karşı koymak için gemiye dengeleme amaçlı su depoları eklenmişti; ancak depoların dolması iki saat sürdüğü için neredeyse tamamen işlevsizdiler. 1892'de dengeyi iyileştirmek üzere ekipmanlar döner platform üzerinde yeniden düzenlendiğinde sorun kısmen çözüldü ancak soruna yönelik daha kapsamlı çözümler ya çok pahalı ya da yetersiz görüldüğü için uygulanmadı. Gemi toplarının ateş hızı, nişan alma süresi de dahil olmak üzere her on beş ila on yedi dakikada bir salvo olarak belirtiliyordu. Gemi top başına altmış mermi taşıyordu. Ana toplar çok alçakta monte edilmişti ve ana güvertenin sadece 1,37 m üzerindeydi; pruva veya pupa üzerinden ateşlendiğinde güvertede hasara neden oluyordu.[5] Toplar 331,7 kg ağırlığında "hafif" mermi veya 455 kg ağırlığında "ağır" mermiler ateşleyebiliyordu. Hafif merminin namlu çıkış hızı 640 m/s, ağır merminin ise 610 m/s idi. Hafif mermilerin maksimum menzili 15° yükselişte ateşlendiğinde 10.600 m'di.[6] Toplar Krupp tasarımıydı, Rus İmparatorluğu tarafından lisans altında üretiliyordu.[7]

Geminin yedi 152 mm 35 kalibre topunun biri gövdede kıç tarafına monte edilmiş bir muhafazada, gerisi ise geniş yan pivot yuvalarında monte edilmişti. Sekiz adet 47 mm beş namlulu Hotchkiss revolver top, gemiyi torpido botlarına karşı korumak üzere gövdedeki küçük kundaklara monte edilmişti. Dört 37 mm beş namlulu Hotchkiss revolver topları kumanda kulesine monte edilmişti. Yedi su üstü 356 mm torpido tüpü, her iki bordada bir tüp ileri hedeflere nişan alacak şekilde ileri, iki diğer tüp merkezi komuta kulesinin ön ve arka tarafına her bir yan tarafa nişan alacak şekilde monte edilmişti; yedinci tüp ise kıç tarafındaydı.[8]

Hizmet geçmişi

Çesma, hedef gemi olarak kullanılırken (1912)

1770'te gerçekleşen ve Rusya'nın zaferiyle sonuçlanan Çeşme Deniz Muharebesi'nden adını alan Çesma'nın inşasını Rus Denizcilik ve Ticaret Şirketi (RoPIT), Sivastopol'da gerçekleştirdi. 1883 Haziran'ının sonlarında inşa edilmeye başlanan gemi, 18 Mayıs 1886'da denize indirildi. 29 Mayıs 1889 itibarıyla geminin donatımı tamamlandı.[9] Muhtemelen mekanik sorunlar nedeniyle 1895'te hareketsizdi. 1907 yılına kadar Karadeniz Filosu'nda görev yaptı. 1902'de küresel gözlem balonlarını çekme denemeleri yaparken ertesi yıl yapılacak kazan değişimi esnasında yeniden inşası için planlar yapıldı.[10] Bu kapsamda geminin bir güvertesinin çıkartılması, silahların iki çift toplu tarete monte edilmiş 12 inç 40 kalibre top ve Krupp zırhı ile kaplanmış bir zırhlı kaleye monteli on adet 6 inç 45 kalibre top ile değiştirilmesi planlanmıştı. Bu tasarı kapsamında geminin zırhı ve taretler sipariş edildi; ancak daha sonra çok pahalıya gelecek olması sebebiyle Çesma'nın yeniden inşası iptal edildi. Sipariş edilen zırh ve taretler, o esnada yapım aşamasında olan İoann Zlatoust ön dretnotunu donatmak için kullanıldı.[11]

Potemkin zırhlısının mürettebatı Haziran 1905'te isyan ettiğinde, Çesma'nin mürettebatına güvenilmemesi ve onların da bu isyana katılması riski yüzünden gemi, Potemkin'in takibine katılmadı. Sonrasında Sinop zıhlısı, Potemkin'i sığınma talebinde bulunduğu Köstence'den Sivastopol'a çekerken bu gemilere eşlik etti.[10]

Gemi, 14 Ağustos 1907'de envanterden çıkartılmadan önce Sivastopol liman yetkililerine teslim edildi.[10][12] Donanma Bakanlığı, gemi tamamen sökülmeden önce gemi gövdesini tam ölçekli zırh denemeleri için kullanmaya karar verdi. Gemi gövdesi, 22 Nisan 1912'de Envanterden Düşülmüş Araç No 4 olarak adlandırıldı ve Gangut sınıfı zırhlıların kullandığı zırhın etkinliğini ölçmek üzere bu sınıftaki gemilerin zırhının bir kopyasıyla donatıldı.[10] Gemi atış alanına çekilerek götürüldü ve uzun menzilli top atışlarının geliş açısını simüle etmek amacıyla 7°'lik bir yatışa sahip olacak şekilde ayarlandı. Çesma için sipariş edilmiş topların monte edildiği İoann Zlatoust, gemiye 750 m mesafede demirleyerek 12 inç (305 mm), 8 inç (203 mm) ve 6 inç (152 mm) toplarından 15–16 km mesafeden atışları simule edecek şekilde düşük barut hakkıyla atışlar yaptı. Bu atışlarda Gangut sınıfı zırh plakalarını destekleyen yapısında ve güverte korumasında birtakım zayıflıkları ortaya çıkardı. Gangut sınıfı gemilerin inşaatı ilerlemiş durumda olduğu için bu bulgular gemilerin tasarımını güncellemekte kullanılamadı.[13] Daha sonra gemi Karadeniz Filosunun muhripleri için bir torpido hedefi olarak görev yaptı. Hedef olarak kullanılan Çesma, Tendra Körfezi'nde batmasının ardından, 1920'lerin ortalarında hurda olarak parçalandı.[10]

Notlar

  1. ^ Bu maddede kullanılan tüm tarihler Yeni Usul'dur.

Kaynakça

Özel
  1. ^ a b Gardiner, s. 170.
  2. ^ a b McLaughlin, s. 21.
  3. ^ McLaughlin, s. 25.
  4. ^ McLaughlin, ss. 21, 29-30.
  5. ^ a b McLaughlin, ss. 26-27.
  6. ^ "Russian 12"/35 (30.5 cm) Pattern 1886". 11 Eylül 2006. 22 Aralık 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2010. 
  7. ^ Lawrence, s. 147.
  8. ^ McLaughlin, ss. 26-28.
  9. ^ McLaughlin, ss. 21, 30.
  10. ^ a b c d e McLaughlin, s. 30.
  11. ^ McLaughlin, ss. 150, 157.
  12. ^ Lawrence, s. 213.
  13. ^ McLaughlin, ss. 247-248.
Genel

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<i>Yavuz</i> (muharebe kruvazörü) Osmanlı İmparatorluğunun I. Dünya Savaşına girmesinde önemli rol oynayan savaş gemisi

Yavuz, Osmanlı Devleti'nin I. Dünya Savaşı'na girmesinde önemli rol oynayan savaş gemisidir.

<i>Asar-ı Tevfik</i>

Asar-ı Tevfik, 1860'larda inşa edilen ve sınıfının tek üyesi olan, Osmanlı donanmasının zırhlı bir savaş gemisiydi. Aslen Mısır Hidivliği tarafından İbrahimiye ismiyle sipariş edilen gemi, daha sonra Osmanlılar tarafından alındı. Kırım Savaşı'ndan sonra 1860'larda Osmanlı filosu için bir genişleme programının bir parçası olarak inşa edilen Asar-ı Tevfik, sekiz adet 220 mm toptan oluşan bir ana batarya ile donatılmış 4.600 metrik tonluk barbetli bir merkezî bataryalı zırhlıydı.

HMS <i>Agincourt</i> (1913) Birleşik Krallıkta inşa edilmiş bir savaş gemisi

HMS Agincourt, Brezilya Donanması'ndaki adıyla Rio de Janeiro ya da Osmanlı donanmasındaki adıyla Sultan Osman-ı Evvel, 1910'ların başında Birleşik Krallık'ta inşa edilmiş bir dretnot savaş gemisidir. Başlangıçta Brezilya'nın Güney Amerika dretnot yarışındaki rolünün bir parçası olarak planlanan gemi, Brezilyalıların özellikle "etkileyici bir tasarım" gereksinimlerine uygun olarak, diğer dretnot savaş gemilerinden daha fazla ağır top ve daha fazla taret taşıyordu.

<span class="mw-page-title-main">Sarıç Burnu Muharebesi</span> 18 Kasım 1914te yapılan savaş

Sarıç Burnu Muharebesi veya Balıklava Muharebesi, I. Dünya Savaşı esnasında Sarıç Burnu açıklarında gerçekleşen bir deniz muharebesidir.

<i>Brandenburg</i> sınıfı zırhlı

Brandenburg sınıfı, Alman İmparatorluğu'nun okyanus ötesi ilk dört ön dretnot zırhlının dahil olduğu sınıf. Bu gemiler aynı zamanda kablosuz iletişim yapabilen ilk Alman savaş gemileridir. Bu sınıfta üretilen savaş gemilerinin adları SMS Brandenburg, SMS Kurfürst Friedrich Wilhelm, SMS Weißenburg ve SMS Wörth'tür. Dört geminin inşasına 1890 yılında başlandı, üçü 1893'te tamamlanırken SMS Weißenburg 1894'te bitirildi. Öncü gemi olan Brandenburg 9,3 milyon marka, Kurfürst Friedrich Wilhelm ise 11,23 milyon marka mal oldu. Birleşik Krallık Kraliyet Donanması, bu gemileri alaya alarak "balina avcıları" olarak nitelendirmiştir.

<i>Deutschland</i> sınıfı zırhlı Alman İmparatorluk Donanması için inşa edilen beş ön dretnot savaş gemisinden oluşan gemi sınıfı

Deutschland sınıfı, Alman İmparatorluk Donanması için inşa edilen beş ön dretnot savaş gemisinden oluşan gemi sınıfıdır. Sınıf Deutschland, Hannover, Pommern, Schlesien ve Schleswig-Holstein gemilerinden oluşmaktaydı. 1903-1908 arasında inşa edilen gemiler, daha önceki Braunschweig sınıfı zırhlılara çok benzerdi; ancak daha iyi koruma sağlayan zırhları vardı. İngiliz Kraliyet Donanması'nın devrimci gemisi HMS Dreadnought'un hizmete girişiyle daha inşaları tamamlanamadan teknolojinin gerisinde kalan Deutschland sınıfı, Alman donanmasına katılan son ön dretnot gemiler oldular. Deutschland sınıfının ardından inşa edilen Nassau sınıfı zırhlılar ise Almanya'nın ilk dretnot sınıfı oldu.

<i>Feth-i Bülend</i>

Feth-i Bülend 1860'ların sonlarında sınıfının öncü gemisi olan demir zırhlı korvet savaş gemisidir. Osmanlı Donanması için İngiliz Thames Iron Works'ten sipariş edildi ve 1868'de inşasına başlandı, 1869'da denize indirildi ve 1870'te hizmete girdi. Dört 229 mm topu vardı, tek pervaneyi çeviren bileşik buhar motoru ile 13 deniz mili (24 km/sa) hıza ulaşabilmekteydi.

<i>Feth-i Bülend</i> sınıfı zırhlı korvet

Feth-i Bülend sınıfı, 1860'larda ve 1870'lerde Osmanlı donanması için inşa edilmiş iki zırhlı savaş gemisini içeren bir gemi sınıfıdır. Sınıftaki ilk gemi Feth-i Bülend, Birleşik Krallık'ta inşa edildi ve Haliç'teki Tersane-i Amire'de inşa edilen ikinci gemi Mukaddeme-i Hayr için temel görevi gördü. Gemilerin tasarımı daha önce yine Birleşik Krallık'ta inşa edilen Avnillah sınıfına dayanıyordu. Ortadan bataryalı zırhlı korvetler Feth-i Bülend ve Mukaddeme-i Hayır ana silah olarak kazamatlarda yer alan namludan dolma dört 222 mm Armstrong top taşımaktaydı.

<i>Avnillah</i> sınıfı zırhlı korvet Osmanlı Donanmasının zırhlı savaş gemisi sınıfı

Avnillah sınıfı, Osmanlı donanması için 1860'larda inşa edilen iki zırhlı korvet savaş gemisinden oluşan bir gemi sınıfıdır. Sınıfta yer alan gemiler Avnillah ve Muin-i Zafer'dir. İki gemi İngiltere'de 1868 ve 1870 arasında inşa edildi. Gemi ortasındaki kazamatlara monte edilmiş dört adet 230 mm çapında top taşıyorlardı.

<i>İclaliye</i>

İclaliye, 1860'ların sonunda ve 1870'lerin başında Osmanlı donanması için inşa edilmiş, sınıfının tek örneği olan zırhlı savaş gemisidir. Avusturya-Macaristan tersanesi Stabilimento Tecnico Triestino'dan sipariş edildi, Mayıs 1868'de omurgası serildi ve inşası Şubat 1871'de tamamlandı. İclaliye'nin tasarımı, daha önceki Asar-ı Şevket sınıfına dayanıyordu. İki adet 228 mm ve üç adet 178 mm Armstrong top taşıyan İclaliye, 93 Harbi sırasında Kafkasya'da savaşan Osmanlı güçlerini destekledi. Kariyerinin geri kalanının çoğunu, Osmanlı donanmasına çok az bütçe ayrılan bir dönemde hizmet dışında geçirdi. 1912'de donanma, İstanbul'u savunan güçlere topçu desteği sağlamak için İclaliye'yi yeniden hizmete aldı. Birinci Balkan Savaşı sonrasında eğitim gemisi ve kışla gemisi gibi yan görevlerde bulundu. 1928'de hizmetten çıkartıldı ve hurda olarak söküldü.

<i>Asar-ı Şevket</i> sınıfı zırhlı korvet

Asar-ı Şevket sınıfı, 1860'larda başta Mısır, ardından Osmanlı donanması için inşa edilen Asar-ı Şevket ve Necm-i Şevket olmak üzere iki gemiden oluşan zırhlı korvet sınıfıdır. Fransa'da inşa edilen gemiler, tasarımları daha önceki zırhlı korvet sınıfı Asar-ı Tevfik'in tasarımına dayanıyordu. Merkezî bataryalı olarak inşa edilen iki gemi, merkezî bir kazamat içinde dört adet 178 mm Armstrong top ve kazamatın üstünde döner bir barbette bir adet 229 mm Armstrong top taşıyordu.

<i>Asar-ı Şevket</i>

Asar-ı Şevket 1860'larda Osmanlı donanması için inşa edilmiş merkezî bataryalı bir zırhlı korvettir. Başlangıçta Mısır Eyaleti tarafından sipariş edilen ancak yapım aşamasındayken Osmanlı İmparatorluğu tarafından el konulan geminin ilk adı Kahire'ydi. Geminin yapımına Fransız Forges et Chantiers de la Gironde tersanesinde 1867'de başlandı, 1868'de denize indirildi ve Mart 1870'te Osmanlı filosunda hizmete girdi. Asar-i Şevket, dört adet 178 mm Armstrong topundan oluşan kazamat içinde bir merkezi batarya ve kazamatın üzerinde yer alan bir döner barbete monte edilmiş bir adet 229 mm Armstrong top ile silahlandırılmıştı.

<i>Lütf-i Celil</i> sınıfı zırhlı korvet

Lütf-i Celil sınıfı, 1860'ların sonlarında Osmanlı donanması için Fransa'da inşa edilmiş bir çift zırhlı korvet tipi savaş gemisidir. Sınıf, Lütf-i Celil ve Hıfzu'r-Rahman gemilerinden oluşmaktaydı. İki gemi de başlangıçta Mısır Eyaleti tarafından sipariş edilmiş; ancak yapım aşamasında iken Osmanlı İmparatorluğu'na devredilmiştir. İki gemi de döner taretli gemi türündeydi ve ön taretinde iki 229 mm Armstrong top, arka taretinde ise iki 178 mm Armstrong top taşıyordu.

<i>Osmaniye</i> sınıfı zırhlı fırkateyn

Osmaniye, 1860'larda Osmanlı donanması için inşa edilmiş dört zırhlı fırkateynden oluşan bir gemi sınıfıdır. Sınıf; öncü gemi Osmaniye ile Aziziye, Orhaniye ve Mahmudiye'den oluşmaktaydı. Osmanlı İmparatorluğu için inşa edilecek demir zırhlı tipteki ilk gemilerdi. İlk üçü Robert Napier and Sons, dördüncüsü ise Thames Iron Works tarafından olmak üzere tamamı Birleşik Krallık'ta inşa edildi. Gemiler borda toplu zırhlılardı; taşıdıkları birer 229 mm top üst güvertenin ön kısmında, geri kalan on dörder 203 mm ve onar 36 librelik Armstrong top ise geminin bordalarında dizilmişti.

<i>Osmaniye</i> (zırhlı fırkateyn)

Osmaniye, Robert Napier and Sons tarafından Osmanlı donanması için 1860'lı yıllarda Birleşik Krallık'ta inşa edilen Osmaniye sınıfı zırhlı fırkateynlerin öncü gemisi olan bir zırhlı savaş gemisiydi. Adını Padişah I. Osman'dan alan gemi, bordalara dizili on dört 203 mm ve on 36 libre Armstrong topa ek olarak, burunda bir adet 229 mm Armstrong top taşıyordu.

<i>Aziziye</i> (zırhlı fırkateyn)

Aziziye, Osmanlı donanması için 1860'lı yıllarda Robert Napier and Sons tarafından Birleşik Krallık'ta inşa edilen, Osmaniye sınıfı dört zırhlı fırkateynin ikincisi olan zırhlı savaş gemisiydi. İnşasına 1863'te başladı, Ocak 1865'te denize indirildi ve aynı yılın Ağustos ayında hizmete girdi. Adını Padişah Abdülaziz'den alan gemi, bordalara dizili on dört 203 mm ve on 36 libre Armstrong topa ek olarak, burunda bir adet 229 mm Armstrong top taşıyordu. Kariyeri boyunca sınırlı aktif hizmet gördü. 1877-78'deki 93 Harbi esnasında "riske atmak için çok değerli olması" sebebiyle donanma komutanlığı tarafından yedekte tutuldu. 1880'li yılları hizmet dışında geçirdi. 1890'lı yılların başında kapsamlı şekilde yeniden inşa edildi ve daha modern bir barbet gemiye dönüştürüldü. Bununla birlikte, 1897'de Osmanlı-Yunan Savaşı'nın başında bakımsız durumdaydı ve bu savaşta hiçbir çatışmada yer almadı, savaştan sonra ise silahsızlandırıldı. 1904'ten 1909'a kadar kısa bir süre kışla gemisi olarak kullanılmasından başka aktif hizmet görmedi. 1923 yılında hurda olarak gemi sökücülere satıldı ve parçalandı.

<i>Orhaniye</i> (zırhlı fırkateyn)

Orhaniye, Osmaniye sınıfı zırhlı fırkateyn sınıfının üçüncüsü gemisidir. 1860'larda Robert Napier and Sons tarafından Osmanlı donanması için Birleşik Krallık'ta inşa edilen bir zırhlı savaş gemisidir. Omurgası 1863 yılında serilen gemi, Haziran 1865'te denize indirildi. Orhaniye, ilk tasarlandığı haliyle burunda tek bir 229 mm Armstrong top ile bordalara dizili on dört 203 mm ve on 36 librelik top Armstrong top taşımaktaydı. Osmaniye sınıfı gemiler, 1877-1878 yıllarında gerçekleşen 93 Harbi sırasında gemiyi Akdeniz'de güvenli bir şekilde tutuldu Gemi, 1880'leri Haliç'te geçirdi. 1890'ların başında kapsamlı şekilde yeniden inşa edilerek daha modern bir barbetli gemiye dönüştürüldü. Buna rağmen 1897'de Osmanlı-Yunan Savaşı başladığında bakımsızlık ve mürettebatın eğitim eksikliği nedeniyle Yunan gemileriyle çatışmaya girmeye uygun durumda değildi. Sonuç olarak hiçbir çatışmada yer almadı ve savaştan sonra silahları söküldü. 1909'da aktif hizmetten çıkarıldıktan sonra kışla gemisi olarak kullanıldı. 1913'te hurda olarak satıldı ve parçalandı.

<i>Mahmudiye</i> (zırhlı fırkateyn)

Mahmudiye, Osmanlı donanması için 1860'lı yıllarda Birleşik Krallık'ta inşa edilen, Osmaniye sınıfı dört zırhlı fırkateynin sonuncusu olan zırhlı savaş gemisiydi. Geminin inşaatı 1863'te başladı, Aralık 1864'te denize indirildi. Osmaniye sınıfında Thames Ironworks and Shipbuilding Company'de inşa edilen tek gemi olan Mahmudiye, adını Sultan II. Mahmud'dan alıyordu. Gemi bordalara dizili on dört 203 mm ve on 36-libre Armstrong topa ek olarak, burunda bir adet 229 mm Armstrong top taşıyordu. Gemi kariyeri boyunca sınırlı aktif hizmet gördü. 1877-78'deki 93 Harbi esnasında riske atmak için çok değerli olması sebebiyle donanma komutanlığı tarafından yedekte tutuldu. Gemi 1880'li yılları hizmet dışında geçirdi. 1890'lı yılların başında yeniden inşa edildi ve daha modern bir barbetli gemiye dönüştürüldü; ancak yeniden inşasının hemen ardından başlayan 1897 Osmanlı-Yunan Savaşı'nın başında bakımsız durumdaydı. Bu savaşta hiçbir çatışmada yer almadı ve savaştan sonra silahsızlandırıldı. 1909'dan 1913'e kadar kısa bir süre kışla gemisi olarak kullanılmasından başka aktif hizmet görmedi. 1913 yılında hurda olarak gemi sökücülere satıldı ve parçalandı.

<span class="mw-page-title-main">Sinop (zırhlı)</span>

Sinop, Yekaterına II sınıfının üçüncü gemisi olan ve Rus İmparatorluk Donanması için inşa edilmiş zırhlı savaş gemisiydi. Adını 1853'te Sinop Baskını'nda kazanılan Rus zaferinden alıyordu. Gemi, Haziran 1905'te isyan eden zırhlı Potemkin'i takip etti ve gemiyi sığınma talebinde bulunduğu Romanya'nın Köstence limanından Sevastopol'a çekti. 1900'lerde geminin modern silahlar ve daha kaliteli zırh ile yeniden inşası için teklifler hazırlandı, ancak bunlar uygulanmadı. 1910'da 305 mm topları, tekli 203 mm/L50 toplarla değiştirildi ve topçu eğitim gemisi yapıldı, daha öncesinde Sivastopol'da liman savunma gemisi görevinde bulundu. Sinop, 1916 yılında yoğun şekilde mayınlanan İstanbul Boğazı'nda önerilen bir operasyon için "mayın tamponları" görevi görecek torpido çıkıntılarıyla donatıldı. 1919'da motorları İngilizler tarafından tahrip edildi; Rus İç Savaşı sırasında hem Bolşevikler hem de Beyaz Ordu tarafından ele geçirildi. 1922'de Sovyetler tarafından hurdaya çıkarıldı.

Scharnhorst sınıfı zırhlı, II. Dünya Savaşı'ndan hemen önce inşa edilmiş bir Alman zırhlısı sınıfıdır. Nazi Almanyası'nın Kriegsmarine gemisinin ilk ana gemileri, iki gemiden oluşuyordu: Scharnhorst ve Gneisenau.