İçeriğe atla

Zührî

İbn Şihab Zuhrî (Arapça: ابن شهاب الزهري‎) (tam ismi Muhammed ibn Muslim ibn Ubeydullah ibn Şihab el-Zuhri)[1] (ö. H 124/M 741-2), İlk dönem hadis alimlerindendir.Sahabeleri görmüş olan tabiindendir. Hadis üzerine en büyük Sünni otoritelerden sayılır. Önde gelen hadis tenkitcileri arasında İbn el-Medini, İbn Hibban, Abu Hatim, El-Dahabi ve İbn Hacar el-Askalani dahil, hepsi Zühri'nin tartışılmaz otoritesi hakkında mutabık kalmışlardır. Birçok sahabeden hadis almıştır. Sahabe'den sonraki birinci ve ikinci kuşak çok sayıda alim ondan rivayet etmişlerdir. Emevi Halife Abdülmelik zamanında Medine'den Şam'a taşınmıştır.

Bazı kaynaklarda Zuhri'nin gençlik yıllarında öğrendiği her şeyi kaydettiği,[2] bazılarında ise başkaları hadis yazdığı halde onun yazmadığı, yalnızca uzun metinli hadisleri bir kereliğine yazıp ezberledikten sonra bu metinleri imha ettiği belirtilmektedir.[3] Hocalığı devrinde ise önceleri hadislerin yazılmasına izin vermediği, talebelerinden hadisleri ilk duydukları anda ezberlemelerini istediği ve derste imladan değil soru-cevap metodu ile ilim alışverişinden yana olduğu halde[4] Hişâm bin Abdülmelik tarafından çocukları için hadis imla etmeye zorlandıktan sonra tavrını değiştirdiği ve herkese hadis yazdırdığı bilinmektedir.[5] Onun hadisleri yazdırmaya karar vermesinde tesirli olan ikinci bir sebep, muhtemelen bir kısmı kendisine değişli bazı rivayetlerin Iraklı râviler tarafından değiştirildiğini görmesidir. Kendisinin, “Buradan bir karış olarak çıkan hadis Irak’tan döndüğünde bir kulaç olur[6] ve, “Meşriktan gelen şu tanımadığımız rivayetler olmasaydı hadis yazımına müsaade etmezdik” sözleri[7] bu manada ele alınabilir.[8] Fakat Zuhrî'den hiçbir kitap kalmamıştır.[9] Hadis rivayetleri, Neysâbûrî (ö. 258) tarafından iki cilt hâlinde toplanmıştır ve bu esere ez-Zuhriyyât denilmektedir.[10]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Our sources do not agree about his name. The form used in the text comes from Ibn Ishaq where it appears on page 4 of Guillaume's translation of "Sirat Rasul Allah". On the other hand Ibn Sa'd (in Ayeasha Bewley's translation called "The Men of Madina – vol II, pages 273–81) first says it was Muhammad ibn 'Ubaydullah ibn 'Abdullah ibn Shihab and then quotes him as saying his name was "Muhammad ibn Muslim ibn 'Ubaydullah ibn 'Abdullah ibn Shihab ibn 'Abdullah ibn al-Harith ibn Zuhra.
  2. ^ İbn Sa‘d (ö. H. 230/M.S. 845), VII, 433
  3. ^ Mizzî, XXVI, 434
  4. ^ Ebü’l-Kāsım İbn Asâkir (ö. H. 571/M.S. 1176), s. 145
  5. ^ a.g.e., s. 62-63, 86-93
  6. ^ a.g.e., V, 344
  7. ^ Mizzî, XXVI, 433
  8. ^ TDV İslam Ansiklopedisi, Zührî maddesi
  9. ^ Mahmood ul-Hasan, Ibn al-Athir: An Arab Historian, s. 13
  10. ^ Prof. Dr. Talât Koçyiğit, İbn Şihâb ez-Zuhrî, s. 84; Makalede geçen tam isim Ebû Abdillah Muhammed İbn Yahyâ İbn Abdillah İbn Hâlid İbn Fâris İbn Zu'yeb ez-Zuhlî en-Neysâbûrî şeklindedir.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hadis</span> İslam peygamberi Muhammede isnat edilen sözler ve fiiller

Hadis, Muhammed'e atfedilen ve onun sözleri, fiilleri, onaylamaları ve sıfatlarını içeren bilgilerdir. Hadis âlimleri buna sahabe ve tabiînin söz ve fiillerini de eklemişlerdir. Ancak bunlar kaynak olma bakımından Muhammed'in fiil ve sözleri ile aynı seviyede değildirler ve hadis ilmi içerisinde farklı şekilde isimlendirilirler.

<span class="mw-page-title-main">Siyer</span> Muhammedin geleneksel Müslüman biyografileri

Siyer-i Nebi, kısaca siyer, geleneksel İslami literatürde Muhammed'in biyografilerine verilen isimdir. Kur'an ve Hadislere ek olarak, Muhammed'in hayatı ve İslam'ın ilk dönemi hakkındaki çoğu tarihi bilginin kaynağıdır.

Tâbiîn, Sahabeleri görmüş ve onlarla bir şekilde irtibat kurmuş olan Müslümanlara verilen bir İslâm dinî terimidir. Bu kavramdan hareketle Tabiinleri görmüş ve onlarla irtibat kurmuş Müslümanlara da Tebeut tabiin denir.

Zeyd bin Ali, Zeydiyye mezhebinin kurucusu, Tabiin'den fıkıh alimidir. İmam Hüseyin’in torunu ve İmâm-ı Zeynelâbidîn’in oğludur. Tam adı, Zeyd bin Zeynelâbidîn Ali bin Hüseyin bin Ali bin Ebû Tâlib’dir. Künyesi, Ebu’l-Hüseyin olup, kendisine Hâşimî ve Kureyşî nisbetleri de verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Enes bin Mâlik</span> Sahabe

Enes bin Mâlik (612-709), İslam Peygamberi Muhammed'in sahabisidir.

<span class="mw-page-title-main">Cerh ve Ta'dil</span>

Cerh ve Ta'dil, hadis rivayet eden kişilerin dini ve bilimsel açıdan eleştirisini konu edinen ilimdir. Cerh ve Ta'dil'in amacı hadisleri, güvenilirlik açısından zayıf olanlardan ayırmaktır. Temel hedefi ise İslam dinini korumaktır. Bu kapsamda ravilerin güvenilirliğinin saptanmasına yaradığı için hadis ilimleri içerisinde önemli bir yere sahiptir.Hadis ravîleri tarih boyunca, hadislerin sonraki nesillere düzgün bir biçimde aktarılması için gayret sarf etmişlerdir. Zaman geçtikçe uydurma hadislerin ortaya çıkması ve rivayetlerin artmasıyla hadislerin doğruluğunu saptamak ve ravîleri inceleyebilmek maksadıyla bir sistemin ortaya konulması ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Temeli sahabe döneminde ortaya atılan bu uygulamalar Hicri takvime göre ikinci asırda sistematik bir ilim halini almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mâlik bin Enes</span> Mâlikî mezhebinin kurucusu ve imamı olan din bilgini

Mâlik bin Enes, Mâliki mezhebinin kurucusu, müctehid ve muhaddis.

<span class="mw-page-title-main">Aişe</span> Muhammedin eşi, Ebu Bekirin kızı

Aişe bint Ebu Bekir, İslam peygamberi Muhammed'in üçüncü ve en genç karısı ve birinci İslam halifesi Ebû Bekir'in kızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mus'ab bin Umeyr</span> sahabe

Mus'ab bin Umeyr, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesidir. Mekke'deki Kureyş kabilesinin Abdüddar boyuna mensuptur. 614 yılında İslam'ı kabul etti ve 625 yılında Uhud Muharebesi'nde öldü.

<span class="mw-page-title-main">Zeyd bin Hârise</span> İslam peygamberi Muhammedin sahabesi ve evlatlığı

Zeyd bin Hârise, Muhammed'in özgür bırakılmış kölesi ve evlatlığı olan sahabedir. Kur'an'da ismi geçen tek sahabidir. (33:37).

<span class="mw-page-title-main">Sa'd bin Ebû Vakkas</span> sahabe

Sa'd bin Ebû Vakkās (Arapça: سعد بن أبي وقاص ;, Cennet'le müjdelenen on sahabeden ve İslam'ı ilk kabul edenlerdendir. Ebu Bekir vasıtasıyla Müslüman oldu. Yeteneği sayesinde Raşidin kuvvetlerinde komutanlık ve elçilik gibi görevlerde bulundu. Halîfe Ömer zamanında ileri bir karakol şehri olarak Kufe'yi kurdu ve valisi oldu. Ayrıca 657'de Sasani başkenti Medain'i alan ordunun komutanıydı.

<span class="mw-page-title-main">Ebu Hureyre</span> sahabe

Ebu Hureyre (Arapça: أبو هريرة‎ ‎;, Yemen asıllı sahabe. Gerçek adı bilinmemekle birlikte Müslüman olmadan önceki adının Abdüamr, Sükeyn, Abdüşşems olduğu yönünde farklı rivayetler vardır. Sahipsiz kedi yavrularını besleyip büyütmesinden dolayı Kedicik babası anlamına gelen Ebu Hureyre ismiyle anılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Zeynelâbidîn</span> Alinin torunu, Muhammedin torununun oğlu

Zeynelâbidîn, Ali bin Hüseyin veya Ali el-Asgar, İslam peygamberi Muhammed'in torunu olan Hüseyin'in oğullarından biridir. Annesi ise İran'ın fethinden sonra Müslüman olup, Hüseyin ile evlenen son Sasani İmparatoru III. Yezdigirt'in kızı olan Sasani-Pers prensesi Şehri Bânû Gazele'dir. İsnâaşeriyye’nin dördüncü ve İsmâiliyye’nin üçüncü imamı kabul edilir, tâbiîndendir.

<span class="mw-page-title-main">İbn Mâce</span>

İbn Mace veya İbn-i Mace el Kazvini, İranlı hadis bilgini ve düşünür.

Zeyd bin Eslem, Tabiin dönemi hadi ve tefsir bilgini. Zehebi ve İbn Hecer doğru sözlü olduğunu söylemektedirler.

Ebu Nuaym el-Esbahânî (Arapça:أبـو نـعـيـم الأصـبـهـانـي, 10. yüzyılda yaşamış Fars hadis bilgini ve tarihçi. Tam ismi Ebû Nuaym Ahmed bin Abdillâh bin İshâk el-Esbahânî'dir.

Ebu Said Hudri, künyesi Ebu Said, Medine'nin yerlilerinden Ensari ve İslam Peygamberi Muhammed'in en genç sahabelerinden biri. M 625 senesindeki babası Mâlik ibn Sinan'ı kaybettiği Uhud savaşına çok genç olduğundan katılamamış, sonraki seferlere katılmıştır. Ümeyyed Halifesi Muaviye'yi ziyaret için bir kere Şam'a seyahati dışında hayatı boyunca Medine'de kalmıştır. Sonradan H 64/M 683'te Ümeyyed ordusuna karşı Medine'li arkadaşları ile Harra Muharebesinde şehrin müdafasına katılmıştır. Değişik kaynaklara göre ölüm tarihi 63/682, 64/683, 65/684 veya 74/693 değişmektedir. Ebu Said Hudri en çok Hadis rivayet eden sahabelerden biridir. Bir sayıma göre 1170 rivayeti vardır ve böylece yedinci en verimli hadis rivayet eden sahabedir. Şii müslümanlar hadislerini doğrudan reddetmezler, ancak rivayetlerini diğer kaynaklar ile karşılaştırırlar.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah bin Ömer</span> Halife Ömerin oğlu, sahabe

Abdullah bin Ömer, ikinci İslâm Halifesi Ömer'in oğludur. Hadis ve hukukta önde gelen yetkili sahabedendi. Müslüman toplumunda çıkan İlk Fitne'de hiziplere karşı tarafsız tutumu ile bilinmiştir. Ebu Hureyre'den sonra ikinci en çok hadis rivayet eden sahabidir.

<span class="mw-page-title-main">Caban el-Kurdi</span> Kürt sahabe

Caban el-Kurdi, İslam peygamberi Muhammed'in Kürt sahabesidir.

Ümmü Kırfe, Vadi el-Kura'daki pagan Beni Fezare kabilesinin lideri. Nüfuz sahibi bir kimseydi. Malik İbn-i Huzeyfe İbn-i Bedir el-Fezari'nin karısıydı. Zeyd bin Harise tarafından Muhammed'in verdiği emirler üzerine Ümmü Kırfe'nin iki bacağına iki ayrı ip geçirildi ve bacakları iki deveye bağlandı, ardından kadın iki parçaya ayrılıncaya dek develer sürüldü. İnfazdan sonra Ümmü Kırfe'nin başı kesildi ve daha sonra Medine sokaklarında gezdirildi.