Zeuksis - Turkipedia

Antik Yunan ressamlar
Agatharhos Anaksandra Androkides Antiphilus Aglaofon Antidotus Antorides Apelles Apollodorus Aregon Aristarete Aristides Aristofon Aristoklit Aristolaos Ariston Artemon Atenion Ehion Eufranor Eupompus Galaton Heraklid Melanthius Micon Mnasiteus Nealkes Nikomakus Pamfilus Panaenus Parrasius Pausias Peiraikos Filoksenus Poliidus Polygnotus Protogenes Tales Teon Timanthes Timarete Timomachus Zeuksis

Zeuxis, (Grekçe: Ζεῦξις) MÖ 5. yüzyıl'da çalışmalar yapmış Heraclalı ressam.

Yaşamı ve çalışmaları

Zeuxis, MÖ 464 yılında Heraclea'da, kesin olarak bilinmemekle birlikte İtalya'nın güneyindeki Heraclea Lucania'da doğmuştur.^[1] Büyük ihtimalle Apollodorus'un çırağıdır. Zeuxis çoğu zaman Yunan halkı tarafından yanlış anlaşıldığını düşünmüştür ve Aristoteles ondan hiç hoşlanmamıştır. Komik yaşlı bir kadının resmini yaparken gülmekten öldüğü söylenir ve iddialara göre yaşlı kadın, Afrodit'in resmini sipariş etmiştir ve kendisini model olarak kullanmasını istemiştir. Tanrılar meclisi, güllerden taç giydirilmiş Eros, Alkmene, Menelaos, bir atlet, Pan, zincirlere vurulmuş Marsias ve yaşlı bir kadın çizimleriyle bilinir. Zeuxis'in en dikkate değer çalışmalarının arasında; Helen, Tahtında Oturan Zeus ve Yılanları Boğan Bebek Herkül bulunur. Zeuxis'in Helen çalışması, o dönemler ortaya çıkan bir mitin konusudur. Mite göre, bu çalışmasında dünyanın en güzel kadınını oluşturmak isteyen Zeuxis, istediği güzellikte hiçbir kadın bulamamıştır, bu yüzden ideal güzellik kompozitini oluşturmak için beş model kullanarak onların en güzel bulduğu özelliğini çizmiştir.^[2] I. Arkelaos, yeni başkenti Pella'nın sarayını dekore etmesi için Zeuxis'i görevlendirmiştir ve dekorasyon sonrasında Zeuxis tarafından krala Pan'ın bir resmi sunulmuştur.^[3]

Zeuxis'in ölümünün ardından eserleinin çoğu Roma'ya ve Byzantion'a götürülmüştür. Ne yazık ki çalışmalarından hiçbiri günümüze kadar ulaşmamıştır. Pausanias döneminde hepsi kaybolmuştur.

Parrhasius ile girdiği bahis

Zeuxis ile aynı dönemde yaşayan Efesli Parrhasius'un kimin daha büyük bir sanatçı olduğu konusunda girdikleri iddia, Gaius Plinius Secundus'un yazdığı Naturalis Historia kitabında geçmektedir. İkili, iddiaya girdikten sonra birer resim çizerek perdeyle kapatmışlardır. Yarışacakları gün geldiğinde, Zeuxis perdeyi kaldırmış ve çizdiği üzüm resmini ortaya çıkarmıştır. Üzümler o kadar çekici görünmüştür ki, uçan kuşlar yere inip resmi gagalamışlardır. Sonra Zeuxis, Parrhasius'un resmi üzerindeki perdeyi kaldırmasını istemiştir ve Parrhasius, perdenin aslında kendi çizdiği resim olduğunu açıklamıştır. Bu şekilde Zeuxis yenilgiyi kabul etmiş ve demiştir ki: "Ben kuşları kandırdım, ama Parrhasius Zeuxis'i kandırdı."

1964'teki bir seminerde psikanalist ve kuramcı Jacques Lacan, iki ressam arasındaki bu mitin, insan bilişselliğindeki ilginç bir durumu ortaya çıkardığını ileri sürmüştür. "Hayvanların dikkatini yüzeyel görüntüler çekerken, gizlenmiş olanın fikri insanları ayartır" çıkarımında bulunmuştur.

Kaynakça

^ Chilvers, Ian (2003). "Zeuxis". The Concise Oxford Dictionary of Art and Artists. 28 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2010.
^ Elizabeth Mansfield ( 2007) books.google.com 27 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Too beautiful to picture: Zeuxis, myth, and mimesis University of Minnesota Press ISBN 0-8166-4749-6 {ayrıca bakınız: mimesis}
^ The Greek world, 479-323 BC By Simon Hornblower Page 95 ISBN 0-415-15344-1

Dış bağlantılar

Description of a painting by Zeuxis in "Zeuxis and Antiochus" by Lucian of Samosata (Vol. II) 24 Eylül 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Ayrıca bakınız

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İbrahim Çallı</span> Türk ressam

İbrahim Çallı, Türk ressam.

Helen veya Truvalı Helen, Argoslu Helen, Spartalı Helen ya da Latincede Helena; Yunan mitolojisine göre dünyanın en güzel kadınıdır. Zeus ile Leda veya Nemesis’in kızı olduğuna inanılan bu kadın; Klitemnestra, Kastor, Polluks, Philonoe, Foibe ve Timandra’nın da kardeşidir. Spartalı Menelaos ile evlenmiştir ve inanışa göre Hermione ile Nikostratus adında çocukları vardır. Troylu Paris tarafından kaçırılması, Truva Savaşı’nın en ciddi nedenidir.

Güzellik, bir canlının, somut bir nesnenin veya soyut bir kavramın algısal bir haz duyumsatan; hoşnutluk veren hususiyetidir. Güzellik, estetiğin, toplumbilimin, toplumsal ruhbiliminin ve kültürün bir parçası olarak incelenmektedir.

Çin mitolojisi, Çin halk ve kültürünün biriktirdiği mitolojik ve efsanevi söylence, inanç ve tarih anlayışın bütününü tanımlar. Oxford'un Asya Mitolojisi Sözlüğü Çin mitolojisini tanımlarken şu ifadeye yer verir:

Çin mitolojisi, ..., tarih, efsane ve mitin bir karışımıdır.

Édouard Manet, Fransız ressam. 19. yüzyılda modern hayatı konu alan resimler yapmaya başlamış ilk ressamlardandır. Manet, gerçekçilik akımından izlenimciliğe geçişte önemli bir rol oynadı. İlk dönem başyapıtlarından Kırda Öğle Yemeği ve Olympia, kendisinden genç ressamlara esin kaynağı oldu. Daha sonraki yıllarda ise o ressamlar izlenimciliğin en önemli isimleri oldular. Günümüzde, bu iki resim, modern sanatın başlangıcı kabul edilir.

Truva Savaşı, Yunan mitolojisinde M.Ö. 12. veya 13. yüzyıl civarında meydana gelen efsanevi bir çatışmadır. Savaş, Truvalı Paris'in Helen'i Sparta kralı kocası Menelaos'tan almasının ardından Akalar (Yunanlar) tarafından Truva şehrine karşı yürütülmüştür. Savaş Yunan mitolojisindeki en önemli olaylardan biridir ve başta Homeros'un İlyada'sı olmak üzere Yunan edebiyatının birçok eserinde anlatılmaktadır. İlyada'nın özü on yıl süren Truva kuşatmasının onuncu yılında dört gün iki gecelik bir dönemi anlatır; Odisseia ise savaşın kahramanlarından biri olan Odisseia'un eve dönüş yolculuğunu anlatır. Savaşın diğer bölümleri, fragmanlar halinde günümüze ulaşan epik şiirler döngüsünde anlatılır. Savaştan bölümler, Yunan tragedyası ve Yunan edebiyatının diğer eserleri ile Virgil ve Ovid gibi Romalı şairler için malzeme sağladı.

Eugène Henri Paul Gauguin, Fransız ressam.

<span class="mw-page-title-main">Güzellik yarışması</span>

Güzellik yarışmaları, geleneksel olarak kadınların fiziksel özelliklerinin ön planda tutularak değerlendirildiği yarışmalardır. Ancak zaman içinde bu yarışmaların çoğu; yarışmacıların kişilik özelliklerini, zekâları, yeteneklerini ve jüri sorularına verdikleri yanıtlar da değerlendirme kriterleri arasına almıştır. "Güzellik yarışması" terimi çoğu zaman, evlenmemiş genç kızların katıldığı ulusal ve uluslararası yarışmaları tanımlamak için kullanılır.

René François Ghislain Magritte, Belçikalı gerçeküstücü ressam.

Ferdinand Victor Eugène Delacroix Fransa'nın en önemli Romantik ressamlarından birisidir. Ressamın ifadesi güçlü fırça darbeleri ve renklerin optik etkileri üzerine çalışmaları Empresyonistleri, egzotik olana tutkusu da Sembolistleri etkilemiştir. Fransız şair Baudelaire, onu "Rönesans'ın son büyük ressamı ve modern dönemin ilk büyük ressamı" olarak tanımlar.

Edward Hopper, Amerikalı ressam ve grafiker. Genellikle yağlı boya tabloları ile popüler olsa da suluboya ve gravür konusunda da en az yağlı boya resimlerde olduğu kadar uzmandı.

Gece Kuşları, Amerikalı ressam Edward Hopper'ın gece geç bir saatte Amerikan tarzı ufak bir restoranda oturan insanları betimlediği tablosu. Tablo; sadece Hopper'ın en ünlü çalışması değil, aynı zamanda Amerikan sanatının en bilinen eserlerinden biridir. Şu anda Şikago Sanat Enstitüsü koleksiyonunun bir parçasıdır.

Victorine Louise Meurent (1844-1927), Fransız ressam ve ünlü bir ressam modeli. Édouard Manet'nin favori modeli olarak ün kazanmış olsa da kendisi de tanınan bir ressamdı. Eserleri pek çok kez prestij sahibi bir sanat merkezi olan Paris Salonu'nda sergilendi. 1876 yılında, jürinin belirlediği çalışmaların sergilendiği sergiye eserleri kabul edildi. Aynı jüri bu sergi için Manet'nin resimlerini eledi.

Berthe Marie Pauline Morisot, bir Fransız ressamı ve Paris'te İzlenimcilik (Empresyonizm) akımıyla tanınan ressam çevresinin üyesiydi.

Kara Resimler, İspanyol ressam Goya'nın, Sağırın Beşi adıyla bilinen evinin iki katındaki duvar sıvasına, dekorasyon amacıyla yağlı boya ile çizdiği 14 tablodan oluşan bir duvar resmi serisidir. Evi Şubat 1819'da satın alan Goya, resimleri 1819 ile 1824 arasında çizdi. 1873'te tuvale aktarılan resimler, Madrid'deki Prado Müzesi'nde muhafaza edilmektedir.

Koltuktaki Çıplak Kadın Fransız gerçekçi ressam Gustave Courbet tarafından 1862 yılında çizilen tablo. Eserde, genç, uzun saçlı, sadece ayakkabı ve çorap giymiş bir kadının bir koltuğun üzerinde uzanması betimlenir. Kadının hemen arkasında kırmızı perdeler vardır ve kapalı pencerelerden gökyüzü manzarası görünür. Courbert bu çalışmasında Goya'nın Çıplak Maja isimli eserinden etkilenmiş gibidir.

<i>Aynadaki Venüs</i> Diego Velázquez tablosu

Aynadaki Venüs, İspanyol Altın Çağı'nın önde gelen ressamlarından Diego Velázquez'in (1599–1660) tablosu. Eser Londra'daki Ulusal Galeri'de sergilenmektedir. Velázquez bu tabloyu 1647 ile 1651 yılları arasında tamamlamıştır.

Evenor'un oğlu Efesli Parrhasius, Antik Yunanistan'ın en tanınmış ressamlarından biriydi. Atina'da yaşayan Parrhasius, Attikalı sanatçılar arasında kabul edilir. Parrhasius'un yaşadığı dönem, o ve Sokrates arasında geçen sanatla ilgili diyalogları kaydeden Ksenofon sayesinde bilinir, bu bilgiler ışığında MÖ 399 yılından önce yaşamış bir sanatçı olarak öne çıkar. Genç Seneca, MÖ 346 yılında Philip'in sattığı Olinteli bir köleyi alan Parrhasius'un, Atina'daki Partenon için zincire vurulmuş Prometheus modeli elde etmek için köleye işkence yaptığı bir hikâyeyi anlatır; ancak Michelangelo hakkında da benzeri anlatılan bu hikâye, kronolojik olarak imkânsızdır.

Thesmophoriazusae bir komedya olup, Antik Yunan döneminin meşhur şairi Aristofanes tarafından yazılmıştır. İlk olarak MÖ 411 senesinde, Dionysia şehrinde oynanmıştır. Katıldığı yarışmada ödül alıp almadığı kesin olarak bilinmemektedir. Fakat yine de, Aristofanes'in, Atina toplumunu konu aldığı en güzel parodilerden biri olarak addedilir, özellikle; erkek egemen bir toplumda kadın-erkek rollerinin değişkenlik göstermesi, popüler sanatçıların kibirli halleri ve sıradan Atinalıların cahilce ve bencilce hareketleri ve bunun gibi pek çok konu mizahi bir tarzda işlenmektedir. Aynı zamanda, Eski Komedya tarzının karakteristiklerini ustaca işleyen bir yapıya sahiptir. Bu oyun, yine kadın-argosu bir dil barındıran bir diğer oyunu olan Lysistrata ile aynı sene içinde sahneye koyulmuştur.

Pablo Picasso'nun geç 1903-erken 1904 zaman aralığında yaptığı yağlı boya tablo.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.