İçeriğe atla

Zerefşan

Zerefşan Nehri (Türkçe: Zerefşan, Farsçada "Altın Saçan", Tacikçe: Дарёи Зарафшон), Orta Asya'da bulunan önemli bir nehirdir.[1] Doğu Türkistan (Pamirlerde) sıradağlarının doğusundan kaynak alan Zerefşan nehri Özbekistan ve Tacikistan boyunca 877 km akarak Türkmenistan'ın Türkmenabad şehri yakınlarında (eskiden Ceyhun'a suyunu boşalttığı yerde) çöl kıyısında kaybolur. Çok sayıda Özbek şehri bu nehrin havzasına dahilinde uzanmaktadır.[2]

Zerefşan Nehri

Hidroloji

Zerefşan nehri havzası Tacikistan ve Özbekistan arasında yer almaktadır. Bir zamanlar Amu Derya (Ceyhun) nehri için kol (tributary) olan nehir artık sularının su yakalama alanının düşük rakımlı kısımlarında oluşturulmuş sulama sistemlerine aktarılması sonucu Ceyhun'u beslemez. Havza alanı konusunda çeşitli tahminler vardır ve Tacikistan'ın verilerine göre Tacikistan sınırlarında 17.700 km^2'ilk alan kaplar. Zerefşan havzasındaki Dupuli mevkiinde yıllık ortalama debi 4.86 km^3 ölçülmüştür. Yer altı sularının miktarı da Tacikistan kısmındaki havzada yıllık 3.289 x 10^6 m^3 olarak belirlenmiştir. Karaultepinsky, Kattakurgansky ve Kuyumazarsky gibi Özbekistan'ın sulama ve kullanım suyu rezervuarları nehrin akışını insan müdahalesiyle düzenlemektedir. Havzanın Özbekistan tarafından su kaynaklarının yüzde 96'sının sulama kaynaklı kullanıldığı tahmin edilmektedir. Tacikistan kısmında da ayni hidroelektrik santralinin yapımı planlanmaktadır. Havza bünyesindeki maden faaliyetleri ve yerleşim yerlerinin atıkları da her geçen gün Zerefşan Nehri adına ciddi bir problem olarak büyümektedir. Hane halkı ve endüstri yer altı sularının çokça tüketirken; tarımsal, beşeri, sınai ve kentsel faktörlerce suyun kalitesi de olumsuz etkilenmektedir.[3]

Özellikleri ve su kullanımı

Zerefşan Nehri Orta Asya'da sınırlar aşan bir nehirdir ve oluşturduğu havza antik çağlardan beri tarım ve şehir uygarlıklarının geliştiği bir vaha konumunda olmuştur. Tacikistan'ın dağlık alanlarından doğan bu nehir Özbekistan'dan uzunca akıp geçer ve sonunda Kızılkum çölü civarlarında kaybolur. Keskin bir karasal iklim, yarı çöl hatta nehrin aşağısında çöl kuşağına sahip bir havza yaratır. Ana su kaynağı kar erimeleri olan Zerefşan Nehri, önemli nehir kollarına sahip değildir ve bünyesindeki su yoğun olarak tarımsal sulama için kullanılır. Bir zamanlar Aral Gölü havzasına dahil olan nehir artık Amu Derya'ya sularını boşaltmaz. Havza için yürürlüğe konan Sovyet dönemi gelişim planı ürün rekoltesini artırmak amacıyla geniş sulama faaliyetleri ortaya çıkarmak amacındaydı. Bu plan havzanın su kalitesi, ekolojisi ve biyo-çeşitliliği üzerinde neredeyse geri çevrilemez zararlara yol açmıştır. Nehrin su varlığının neredeyse tamamı sulama için kullanılmaktadır. Bugünlerde nehrin aşağı kısmındaki vahaların sulanması Amu Derya nehri aracılığıyla yapılmaktadır. Bu sorunun temel nedeni nehrin su kaynaklarının yanlış ve plansız kullanılmasıdır, zira sulama için çok fazla su alınması, yetersiz su yönetim planı ve tuzlu toprakların filtrasyonu adına suyun çekilmesi verilecek önemli örneklerdir. Orta Asya iklim değişikliği ve kuraklık adına kırılgan bir coğrafyadır ve bölgedeki tarımsal ve beşeri büyüme-refah ancak ve ancak suyun planlı kullanımı ve doğal süreçlerin iyileştirilmesine bağlıdır.[4]

Ekolojik mücadele

Zerefşan havzası son yüzyılda insan etkisinin kötü bir örneği olarak ekolojik olarak ciddi bir çıkmaza sokulmuştur. Susuzluk ve var olan suyun kalitesindeki düşüş, toprağın tuz ve ağır metallerce doygun hale gelmesi bölgeyi tehdit eden başlıca tehlikelerdendir. Yapılan araştırmaya göre havzadaki toprakların yüzde 12'si yoğun tuzlu, yüzde 33'ü ise orta seviyede tuz miktarına sahiptir ve biyolojik mücadele için bitki ekimi yapılmadan evvel toprağın tuzdan temizlenmesi için çok daha fazla su gerekirken biyomücadeleyle bu daha optimum bir miktara çekilebilir. Toksik kirleticilerin devinimi (hareketi) hem toprağın kimyasal yapısı hem de kurak iklim şartları sayesinde oldukça kolaylaşmış ve sorun büyümüştür. Böylesi ağır çevre şartları altında bitkiler önemli problemlerle yüzleşmektedirler. Ağır metaller, sıkılaşmış toprak, uzun dönemli su kıtlığı ve tuzluluk gibi olumsuz şartlarla mücadele için tuzluluk ve kuraklığa toleranslı bitkilerin seçimi yapılmıştır ve bunlar halophytes olarak adlandırılan bitkilerdir. Bölgede yabani olarak yetişen bu yerli türler Salsola, Artemisia, Tamarisk, Alhagi gibi bitki cinsleridir. Bu bitkiler biyoenerji, hayvan yemi sektörü ve farklı alanlarda kullanılabilir.[5]

Kaynakça

  1. ^ Kuzmina, E. Efimovna (2007). The Origin of the Indo-Iranians. Brill. s. 90. ISBN 9789004160545. 28 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2020. 
  2. ^ The Editors of Encyclopaedia Britannica, The Editors of Encyclopaedia Britannica. "Zeravshan river". Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica, inc. 1 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2020. 
  3. ^ Editors of UNECE, Editors of UNECE. "DRAINAGE BASIN OF THE ARAL SEA AND OTHER TRANSBOUNDARY WATERS IN CENTRAL ASIA" (PDF). www.unece.com. UNECE. 24 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 25 Haziran 2020. 
  4. ^ Khujanazarov, T. "Assessment of human activities impact in Zeravshan River Basin". www.biosaline.com. ICBA. 1 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2020. 
  5. ^ KHUJANAZAROV, Temur. "Utilization of Marginal Water and Lands in the Zeravshan River Basin as Part of a Climate Change Adaptation Strategy" (PDF). nodaiweb.university.jp/. Tokya University of Agriculture. 25 Haziran 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Havza, bir nehir ya da göl havzası, nehrin kaynağı ile sonlandığı yer arasında kalan, nehre su veren tüm alanı kapsamaktadır. Akarsuyun ana kolu ve yan kolları ile birlikte sularını topladığı ve drene ettiği bu alana akaçlama havzası da denilir.

<span class="mw-page-title-main">Gediz Nehri</span> Türkiyede bir nehir

Gediz Nehri, Anadolu'dan Ege Denizi'ne dökülen Büyük Menderes Nehri'nden sonra ikinci büyük akarsudur.

<span class="mw-page-title-main">Tuna</span>

Tuna, Almanya'nın güneyinde Kara Orman bölgesinde Donaueschingen kasabasında Brigach ve Breg nehirlerinin birleşmesiyle meydana gelen nehir.

<span class="mw-page-title-main">Meriç</span> Balkanlarda nehir

Meriç Yunanistan ile Türkiye sınırının bir kısmını oluşturan, Bulgaristan'da doğarak Türkiye'ye giren ve Edirne üzerinde Ege Denizi'ne dökülen ırmaktır.

<span class="mw-page-title-main">Kızılkum Çölü</span>

Kızılkum, Kazakistan ve Özbekistan arasında bulunan bir çöl. Yaklaşık olarak 300 bin km² yüz ölçümüyle dünyanın en büyük çölleri arasında yer alır. Orta Asya'nın iki büyük nehri arasında yer alan Kızılkum Çölü, Aral Gölü'nün de güneyindedir. Kış ve İlkbahar mevsimlerinde olmak üzere yıllık olarak 100–200 mm arası yağış almaktadır. Çölün kuzeybatıya eğimli bir düzlüklerinde izole olarak yükselen 3000 metreye varabilen yükseltiler bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Aral Gölü</span> Kazakistanda çoğu kurumuş olan bir göl

Aral Gölü, Kazakistan - Karakalpakistan (Özbekistan) sınırları içinde olan göldür. Önceki yıllarda 68.000 km² yüz ölçümüyle Asya'nın ikinci, dünyanın dördüncü büyük gölüydü. Son yıllarda aşırı sulama nedeniyle eski yüzölçümünün %90'ını kaybetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ural Nehri</span>

Ural Nehri veya Yayık Nehri, Rusya ve Kazakistan topraklarından geçen nehir.

<span class="mw-page-title-main">Karakum Çölü</span>

Karakum Çölü Orta Asya'da yer alan bir çöl.

<span class="mw-page-title-main">Ceyhun</span> Orta Asyanın en uzun nehirlerinden biri

Ceyhun Alp ya da Amuderya, Orta Asya'nın en uzun ırmaklarından biridir. Ceyhun, Afganistan'dan, Pamir ve Hindukuş dağlarının kesiştiği yerden, yaklaşık 4950 m rakımdaki kaynağından Aksu adı altında doğarak batıya doğru ilerler ve kuzeyden, başlıca Pamir Vahan suyu, Kızılsu (Vahş/Uranovodsk), Kâfirnihân ve Surhân, güneyden de Kökçesu kollarını kendisine katarak Kunduz-Belh hizasında kuzeybatıya döner. Bu dönüşten sonrası bir bölümü çöller ve stepler içinde kurak iklim kuşağından geçerek, hiçbir kol kendisine katılmadan kuzeybatı yönünde ilerler ve sonunda değişik kollara ayrılarak Aral Gölü'ne suyunu boşaltır. 2540 km uzunluğundaki ırmağın kıyılarında tarih boyunca önemli yerleşim merkezleri kurulmuştur.

Kopet Dağları, Türkmenistan ile İran arasındaki sınır bölgesinde dağ sırası.

<span class="mw-page-title-main">Sulama</span>

Sulama, mahsullerin, peyzaj bitkilerinin ve çimenlerin büyümesine yardımcı olmak için toprağa kontrollü olarak su verilmesidir. Sulama, 5.000 yılı aşkın bir süredir tarımın ana özelliklerinden biri olmuştur ve dünya çapında birçok kültür tarafından geliştirilmiştir. Sulama, kuru alanlarda ve ortalamanın altında yağış alınan zamanlarda mahsullerin yetiştirilmesine, peyzajın korunmasına ve bozulmuş toprakların yeniden yeşillendirilmesine yardımcı olur. Bu kullanımlara ek olarak sulama, mahsulleri dondan korumak, tahıl tarlalarında yabani ot büyümesini engellemek ve toprak konsolidasyonunu önlemek için de kullanılır. Ayrıca hayvanları serinletmek, tozu azaltmak, kanalizasyon suyunu bertaraf etmek ve madencilik faaliyetlerini desteklemek için de kullanılır. Yüzey ve yüzey altı sularının belirli bir yerden uzaklaştırılmasını sağlayan drenaj ise genellikle sulama ile birlikte incelenir.

<span class="mw-page-title-main">Seyhun</span> Kırgızistan, Özbekistan, Tacikistan ve Kazakistandan geçen bir akarsu

Seyhun veya Siriderya, Orta Asya'da bir nehirdir. Ceyhun nehri ile birlikte tarihi Maveraünnehir bölgesini oluştururlar.

<span class="mw-page-title-main">Özbekistan coğrafyası</span>

Özbekistan Orta Asya'da bir ülkedir.447,000 kilometrekarelik yüz ölçümüne sahip olan ülke 1,425 kilometre doğu-batı, 930 kilometre ise kuzey-güney yönünde uzanır. Komşuları güneybatıda Türkmenistan, kuzeyde Kazakistan, güneyde ve doğuda Tacikistan ve Kırgızistan ile güneyde Afganistan'dır.

<span class="mw-page-title-main">Narın Nehri</span>

Narın Nehri, 807 km uzunluğunda olup Seyhun nehrinin sağ kaynak nehridir. Narın Nehri Kırgızistan'ın en büyük ve en uzun nehridir, batıya Fergana Vadisi üzerinden Özbekistan'a doğru akan Narın nehri Kara derya ile özbekistan'da birleşerek Sir derya havzasını oluşturan önemli bir hidrolojik sistem yaratır.

<span class="mw-page-title-main">Çu Nehri</span> Rusya, Kazakistan ve Kırgızistanda bir ırmak

Çu veya Çuy Nehri, kuzey Kırgızistan ve güney Kazakistan'dan akan, ortalama uzunluğu 1,186 kilometre olup Kırgızistan'nın en uzun nehridir.

Dünyanın en uzun nehirleri listesi dünyada bulunan 1.000 km'den daha uzun olan nehir sistemlerini ihtiva eder. Uzunluk kavramı karmaşık ve tartışmalıdır. Değişik kaynaklar bir nehir sistemi hakkında bazen birbirinden farklı bilgiler vermektedir. Bilgi kaynaklarından farklı bilgiler verilmiş ise, eğer bu farklar büyük değilse bir ortalama verilmiştir ama eğer farklar çok büyükse değişik kaynaklardan verilen bilgiler ayrı ayrı parantez içine konulup verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sayan Dağları</span> Asya sıra dağları

Sayan Dağları, Göktürk Kağanlığı devrindeki adı : Kögmen Dağları) Moğolistan'ın kuzeybatısında, Sibirya'nın güneyindeki sıra dağlardır.

<span class="mw-page-title-main">Karakum Kanalı</span> kanal

Karakum kanalı türkmenistan'da bulunan yaklaşık 1400 km uzunluğundaki bir su yoludur. Yapımına 1954 yılında başlanan kanal sulama ve balıkçılık gibi ekonomik faaliyetler için önemli bir kaynak teşkil etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Türkmenistan coğrafyası</span>

Türkmenistan, Orta Asya'da karayla çevrili bir ülkedir ve batıda Hazar Denizi, güneyde İran ve Afganistan, kuzeydoğuda Özbekistan ve kuzeybatıda Kazakistan ile komşudur. 1991'in sonunda Sovyet sonrası devletlerin çoğu tarafından oluşturulan gevşek federasyon olan Bağımsız Devletler Topluluğu'nun (BDT) en güneydeki cumhuriyetidir.

<span class="mw-page-title-main">Tacikistan coğrafyası</span>

Tacikistan'ın sınır komşuları Afganistan, Kırgızistan, Çin ve Özbekistan'dır. Tacikistan genelde dağlık bölgedir. Tacikistan'ın yarısından fazlası 3000 metreden yüksektir. Karasal iklim hüküm sürmektedir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.