Zıvana - Turkipedia

Zıvana, birbirine geçecek olan iki parçaya biri erkek, diğeri dişi olmak üzere yapılan, dil ve onun gireceği delikten oluşan tertibat. Erkeğine zıvana dili, delik kısmına zıvana deliği ve her ikisine zıvanalı geçme denir.

Marangozlukta

Bazı oyma aralarını boşaltmak için kullanılan, ucu sivri, ince ve dil gibi testere.

Tütün ürünlerinde

Tütün çubuklarının ve sigara ağızlıklarının imamesini geçirmeye yarayan, çubuğun ucunda bırakılmış içi delik boru gibi mil kısmı.

Mekanikte

Makaraların dönmesi için ortalarından geçirilen mil.

Değirmencilikte

Değirmen taşlarının ortasındaki delikten geçen mil kazık.

Denizcilikte

Aynı zamanda bir denizcilik terimi olup, yelkenlilerin direklerinin girdiği oluğa denir. Tekne üzerinde dik olarak durması gereken yelken direği veya ağaç, metal gibi malzemelerden yapılmış dikmelerin topuk kısımlarının kare veya yuvarlak şekilde yontulması ile meydana gelen uç kısım. Zıvanalar, ıskaçalara (bu yontulmuş parçaların girdiği oyuklar) geçirilmek suretiyle oturtulurlar.

Deyim olarak

"Zıvanadan çıkmak": Çok sinirlenmek, öfkelenmek, delirmek, aklını oynatmak, çılgın gibi davranmak, denetlenemez duruma gelmek anlamında kullanılan bir deyimdir.

Vikisözlük'te zıvana ile ilgili tanım bulabilirsiniz.

Wikimedia Commons'ta Zıvana ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

Dokuma, atkı ve çözgü ipliklerinin dikey açı yapacak şekilde, birbirinin altından, üstünden geçirilmesiyle ortaya çıkan düz yüzeyli üründür.

Örümcek, eklembacaklılar (Arthropoda) şubesinin örümceğimsiler (Arachnida) sınıfından Araneae takımının üyelerine verilen genel ad. Hemen hemen dünyanın her tarafında yaşar. 2012 rakamlarına göre 112 familyada ve 3879 cinste toplanan 43.244 türü bilinmektedir.

Anatomide üretra, mesaneyi vücut dışına bağlayan bir borudur. Her iki cinsiyette de üretranın bir boşaltım sistemi vardır, erkeklerde ayrıca meninin geçmesini sağlayarak üremeyle ilgili de bir işlevi de bulunur.

Viyolonsel ya da çello yaylı çalgıların bir türüdür. Viyolonsel, yaylı ailesinden dört telli ve tenor sesli bir çalgıdır.

Yaşmak, Osmanlı İmparatorluğu zamanında Müslüman kadınların ferace ile birlikte giydikleri, yalnızca gözleri açıkta bırakan ince kumaştan iki parçalı yüz ve başörtüsü. Türk-İslam kültüründe, özellikle Anadolu'da, kadınların baş örtülerinin alt ucu ile ağızlarını kapatmalarına da denir.

Çivi ahşap ya da plastik malzemeleri birleştirmek için kullanılan, genellikle metal malzeme.

Kaşkaval, ana direkler üzerine sürülen gabya ve babafingo çubuklarının topuklarını sabit tutmak ve yerinden oynamalarını önlemek için, bu çubukların topuk taraflarına açılan delikten geçirilen ve maunalar üzerine oturacak uzunlukta olan demir veya ağaç siğillerdir.

<span class="mw-page-title-main">Sybian</span>

Sybian, kadınlar tarafından kendini tatmin ve tahrik için kullanılan bir elektronik cihazdır.

Bateri, davullar ve ziller başta olmak üzere vurmalı çalgılardan oluşan bir müzik enstrümanıdır. Şarkılarda ritim tutmaya yarar. Fransızcadan Türkçeye geçmiş bir kelimedir. Türkçede "bateri" yerine "davul", "davul seti" ve "davul kiti" terimleri de kullanılır.

Eğirmen veya eğirmeç; yün, keten, kenevir, pamuk gibi lifli hammaddeleri büküp ip yapmaya (eğirmeye) yarayan bir ucu çengelli tahta araçlara verilen ad. Bir çubuk ve çengelden oluşan eğirmene iğ denir. Oldukça ilkel bir araç olan iğ üzerine daha sonraki dönemlerde yuvarlak bir ağırlık (ağırşak) geçirilmiştir. Altına artı şeklinde çubuklar geçirilmiş iğe ise kirmen denir. Eğirmenler ip üretiminde kullanılan, bilinen en eski araçlardır.

Atmacacılık, atmaca gibi ufak yırtıcı kuşları eğiterek onlarla yapılan doğancılık çeşididir.

Supap, yay yardımıyla gergin tutulup yatağın düzlemine dik olarak gidip gelme hareketi yaparak bir akışkanın geçişini ayarlamaya yarayan kapağa denir. Supap, boru sistemlerinde gaz veya sıvı, motorlarda ise gaz geçişini kontrol etmeye yarar.

Ceviz, bir halatın bir ucundaki kolların açılıp birbirlerine bağlanmasıyla elde edilen bir düğüm çeşididir. Düğümden sarkan halat kolları inceltilerek halatın bedenindeki diğer kolların arasında dikilebilir.

Ok, yay vasıtasıyla atılan ucu sivri ya da özellikle ucuna metalden sivri bir başlık takılan çubuktur. Okçuların kullandığı ince ve hafif oklar varken bir kuşatma ve püskürtme silahı olan balistalarda kullanılan kalın ve ağır oklarda vardır. Ayrıca okun şekli, yapıldığı madde, çeşitli bölgelerindeki işaretler vb. daha birçok işaret çeşitli mesaj ve simgeler belirtirdi. Ok konan kın ya da torbaya sadak denir.

<span class="mw-page-title-main">Yoma bağı</span>

Yoma bağı, farklı kalınlıklardaki iki halatı birbirine bağlayan, sepet örgüsü görünüşlü bir düğümdür. Taşıma bağı da denir.

Sancak bağı iki ipi birbirine eklemek için kullanılan eski ve basit bir düğüm şeklidir. İskota bağı da denir.

<span class="mw-page-title-main">Torba bağı</span>

Torba bağı torba, çuval gibi şeylerin ağzını bağlamak için kullanılan birçok bağa verilen ortak isimdir.

Bir yelkenli geminin direği, gemiye omurga hattı boyunca dikey olarak yerleştirilmiş çubuklardan oluşur. Direğin yelkenleri, çubukları, bumbaları taşımak ve seyir fenerleri, gözetleme mevkisi, kumanda konumu, radyo anteni, işaret feneri için gerekli yüksekliği sağlamak gibi görevleri vardır. Büyük gemilerin boyutu ve biçimi geminin tarzına göre değişen birden çok direği bulunur. Neredeyse bütün yelkenli direkleri halatlarla sabitlenmiştir.

Kabasorta arma, birincil hareket yelkenlerinin, geminin omurgasına ve çubuklarına dik veya kare, olan yatay çubuklar üzerinde taşındığı genel bir yelken ve arma dizilimidir. Bu çubuklara seren, serenlerin uçlarına cunda denir. Esasen böyle armalandırılmış bir gemiye kabasorta armalı denir.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.