Hamdânîler, Kuzey Irak ve Suriye'de hüküm sürmüş bir Şii Arap hanedanıdır. Hanedan Arapların Tağlib kabilesine mensuptur.
Girit Emirliği, 820'lerin sonlarından 961 yılında Bizanslıların geri almasına kadar devam etmiş Akdeniz adası Girit'te kurulu Müslüman devleti. Abbasiler'in egemenliğini tanımasına ve Mısır Tolunoğulları ile yakın bağları olmasına rağmen de facto bağımsız bir devletti.
Selanik'in Yağmalanması Sarazen korsanlar tarafından 904 yılında Selanik şehrinin yağmalanmasıdır. 10. yüzyılda Bizans İmparatorluğu'nun yaşadığı en kötü felaketlerden biridir. İlk hedefi Konstantinopolis olan, İslam dinine dönmüş Yunan olan Trabluslu Leon komutasında Suriye'den gelen Müslüman filosu denize açıldı. Müslümanlar Konstantinopolis’e saldırmaktan caydı ve yerine Selanik’e dönmeleri donanması zamanında tepki veremeyen Bizans’ları şaşırttı. Şehrin iki komutanı birbiriyle çelişen emirler vermesi, özellikle de denize açılan şehir surlarında düzensizlik yarattı.
Kardiya Muharebesi, yaklaşık 872/3'te Bizans İmparatorluğu ile Girit Sarazenleri arasında Saros Körfezi'nde Kardiya sahili açıklarında gerçekleşen deniz muharebesidir. Muharebe, büyük bir Bizans zaferi ile sonuçlanmıştır.
Taşoz Muharebesi Bizans İmparatorluğu'nun filoları ile yeni kurulan Girit Emirliği arasında Ekim 829'da gerçekleşen çatışmadır. Giritli Araplar büyük bir zafer kazandılar: Oi meta Theofanin, neredeyse tüm imparatorluk filosunun kaybedildiğini kaydeder. Bu başarı Ege Denizi'ni Sarazenlerin akınlarına açtı. Kiklad ve diğer adalar yağmalandı, Aynoroz o kadar harap oldu ki uzun süre terk edildi.
Mauropotamos Muharebesi, 844 yılında Abbasi Halifeliği ve Bizans İmparatorluğu arasında, Mauropotamos'ta yapıldı. Önceki yıl Girit Emirliği'ni kurtarmak için Bizans'ın başarısız girişiminden sonra, Abbasiler Küçük Asya'ya bir baskın başlattı. Bizans naibi Theoktistos, işgali karşılamaya giden ancak ağır bir şekilde mağlup edilen orduya başkanlık etti ve subaylarının çoğu Araplara sığındı. Ancak iç huzursuzluk, Abbasilerin zaferlerini kullanmasını engelledi. Sonuç olarak 845 yılında ateşkes ve esir takası kabul edildi, ardından her iki güç de dikkatlerini başka bir yere çevirince altı yıl boyunca çatışmalar sona erdi.
Lalakaon Muharebesi veya Poson veya Porson, Bizans İmparatorluğu ile Paphlagonia'da işgalci bir Arap ordusu arasında 863'te yapıldı. Bizans ordusuna İmparator III. Mihail'in dayısı Petronas önderlik ediyordu, ancak Arap kaynaklar da İmparator Mihail'in varlığından söz ediyor. Araplara Melitene (Malatya) emiri Ömer bin Abdullah önderlik ediyordu.
Andrassos veya Adrassos Muharebesi, 8 Kasım 960 tarihinde Leo Fokas liderliğindeki Bizanslılar ile emir Seyfü'd Devle komutasındaki Hamdaniler'in Halep Emirliği kuvvetleri arasında, Toros Dağları üzerinde tanımlanamayan bir dağ geçidinde yapılan bir muharebeydi.
Ebu'l-Kasım Muhammed ibn Abdullah veya daha çok bilinen saltanat ismiyle el-Ka'im bi-Emrillah veya bi-Emri'llah, Fatımi hanedanının Ifrıkiyye'deki ikinci halifesiydi ve 934'ten 946'ya kadar hüküm sürdü.İsmaili mezhebine göre 12. İmamdı.
Ebû Mervân Bişr b. Mervân b. el-Hakem el-Ümevî, kardeşi Halife Abdülmelik döneminde Emevi prensi ve Irak valisiydi. Bişr, babası I. Mervân ile birlikte Mercirahit'te savaştı. Mervan, kardeşi Abdülaziz'e eşlik etmesi için Bişr'i Mısır'a gönderdi. 690/91'de Bişr, Kufe valisi oldu ve yaklaşık bir yıl sonra onun valiliğine Basra eklenerek Irak'ın tam kontrolü ona verildi.
Ebu Amr Şuayb bin Ömer bin İsa el-Balluti, ayrıca Saet veya Bizans kaynaklarında Saïpes (Σαΐπης), yak. 855 - yak. 880 yılları arasında hüküm süren ikinci Girit Emiri'dir.
Ali bin Yusuf bin Ömer y. 915–925 yılları arasında hüküm süren altıncı Girit Emiri idi.
Ahmed bin Ömer bin Şuayb, y. 925–940 yılları arasında hüküm süren yedinci Girit Emiri idi.
Ebu Abdullah Ömer bin Şuayb, ayrıca Bizans kaynaklarında Babdel, y. 880–895 yılları arasında hüküm süren üçüncü Girit Emiri'dir.
Şuayb bin Ahmed, y. 940–943 yılları arasında hüküm süren sekizinci Girit Emiri idi.
Ali bin Ahmed, y. 943–949 yılları arasında hüküm süren dokuzuncu Girit Emiri idi.
Ömer bin Hafs ibn Şuayb bin İsa el-Balluti, soyadı el-Ghaliz ("Şişman") ve daha sonra el-İkritişi ("Giritli"), ve genellikle Abu Hafs, İskenderiye'nin kontrolünü ele geçiren ve Abbâsîler tarafından şehirden kovulduktan sonra Bizans'ın Girit adasını fethederek ilk Girit Emiri olan bir grup Endülüs mültecisinin lideridir.
Muhammed bin Şuayb Bizans kaynaklarında Zerkounes olarak bilinen, dördüncü Girit Emiri idi.
Abdülaziz bin Şuayb bin Ömer el-Kurtubi el-Ballūṭī, Bizans kaynaklarında Kouroupas olarak bilinir, 949'dan 961'de Bizans'ın adanın fethine kadar hüküm süren onuncu ve son Girit Emiri idi.
Uddat al-Dawla Abu Taghlib Fadl Allah al-Ghadanfar al-Hamdani, daha yaygın olarak basitçe Ebu Tağlib olarak bilinir, Cezire'nin çoğunu kapsayan Musul Emirliği'nin üçüncü Hamdânî hükümdarıydı.