İçeriğe atla

Yunus Nadi Abalıoğlu

Yunus Nadi Abalıoğlu
Doğum1879
Seydiler, Seydikemer, Muğla,
Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm28 Haziran 1945 (66 yaşında)
Cenevre, İsviçre
Defin yeriEdirnekapı Şehitliği, İstanbul
MilliyetTürk
EğitimMekteb-i Hukuk
MeslekGazeteci · siyasetçi
Çocuk(lar)Nadir Nadi
Doğan Nadi
Nilüfer Nun
Leyla Uşaklıgil
17 Kasım 1923 tarihli Resimli Gazete'nin 11. sayısında Yunus Nadi'ye dair bir çizim.

Yunus Nadi Abalıoğlu (1879, Muğla - 28 Haziran 1945; Cenevre), Cumhuriyet gazetesini kuran Türk gazeteci ve siyasetçidir.

II. Abdülhamid döneminde öğrencilik yıllarında başladığı gazeteciliği Yeni Gün gazetesini ve ardından Cumhuriyet gazetesini çıkararak ömür boyu sürdürdü. Gazeteciliğinin yanı sıra Osmanlı Mebuslar Meclisi'nde mebus, Türkiye Büyük Millet Meclisinde altı dönem milletvekilli olarak bulundu. Türk Kurtuluş Savaşı'nda verilen millî mücadeleyi ve Atatürk'ün Devrimlerini kararlılıkla desteklemiş bir kişidir.

Gazeteci Nadir Nadi, gazeteci Doğan Nadi, Nilüfer Nun ve Leyla Uşaklıgil'in babasıdır.

Anısına her yıl öykü, roman, şiir, karikatür ve sosyal bilimler alanlarında ödüller verilmektedir.

Yaşamı

1879 yılında Fethiye’de Seydiler Köyü’nde dünyaya geldi. Babası Fethiye eşrafından Abalızade Halil Efendi'dir.

İlköğrenimini Fethiye’de tamamladıktan sonra Rodos’ta Ahmet Mithat Efendi ve Tevfik Ebüzziya’nın sürgünlükleri sırasında kurdukları ve o dönemde çok saygın bir okul olan Süleymaniye Medresesi'ne devam etti. Bu okulda, Arapça, Farsça ve Fransızca öğrendi.[1] Öğrenimine İstanbul’da Galatasaray Sultanisi'ne ve İstanbul Hukuk Mektebi’nde devam etti. Öğrenciliği sırasında Malumat gazetesinde yazı yazarak gazetecilik yaşamına başladı.

1901’de, II. Abdülhamid'e karşı dernek kurduğu gerekçesiyle tutuklandı ve Midilli kalesinde üç yıl hapse mahkûm edildi. Cezasını Fethiye’de çekme isteği kabul görünce Fethiye’ye gitti ve Meşrutiyetin İlanı’na kadar orada kaldı. Sürgün döneminde Fethiye’de Nazime Hanım ile evlendi. Bu evlilikten Nadir (1908), Doğan (1913), Nilüfer (Nun), Leyla (Uşaklıgil) adlı dört çocuğu dünyaya geldi.

II. Meşrutiyet yılları

1908’de İttihat ve Terakki Cemiyeti’ne üye olan Yunus Nadi, Meşrutiyet’in ilanı üzerine İstanbul’a geldi. İkdam ve Tasvir-i Efkar gazetelerinde çalıştı.

1909’da Selanik’e gitti ve İttihat ve Terakki Cemiyeti’yle yakın ilişkisinden nedeniyle bu cemiyetin Selanik’te çıkan yayın organı Rumeli Gazetesi'ne başyazar oldu (1910).

Balkan Savaşı başlayınca yeniden İstanbul’a dönen Yunus Nadi, 1912 ve 1914 seçimlerinde Meclis-i Mebûsan'a Aydın Mebusu olarak seçildi. Bir yandan da babaları Tevfik Ebüzziya’nın ölümü üzerine artık Velid ve Talha Ebüzziya kardeşlerin çıkardığı Tasvir-i Efkar’da başyazılar yazmaya ve yazı işlerini yönetmeye devam etti.

Savaş sırasında işgale uğrayan Edirne’nin kurtarılması için kamuoyunu harekete geçirme görevi İttihat ve Terakki tarafından kendisine verildi ve bu amaçla başarılı bir kampanya yürüttü. Edirne’nin geri alınması ile sonuçlanan II. Balkan Savaşı’ndan sonra Sofya’da ateşemiliter olan Mustafa Kemal, memleket ve dünya hakkındaki düşüncelerini içeren yazılarını Selanik’te tanıştığı Yunus Nadi’ye göndermekteydi. Yunus Nadi, bu yazıları Tasvir-i Efkar’da yayımladı.

I. Dünya Savaşı

Çanakkale Savaşı sırasında Enver Paşa’nın getirdiği yasağa Tasvir-i Efkar gazetesi yazı işleri müdürü Abidin (Daver) Bey ile birlikte karşı çıktı ve izin verilmemesine rağmen Mustafa Kemal’in resmini gazetede yayımladı. Bu resim, Mustafa Kemal’in İstanbul basınında yayımlanan ilk resmi oldu.[2]

Yeni Gün Gazetesi

1. Dünya Savaşı'ndan sonra Velid Ebuzziya ile anlaşmazlığa düştüğü için Tasvir-i Efkar gazetesinden ayrılan Yunus Nadi, 1918'de Yeni Gün gazetesini kurdu. Aynı yıl son Osmanlı Meclis-i Mebusanı'nda İzmir Mebusu seçildi. Anadolu'daki millî mücadele hareketini desteklediğini Yeni Gün’de açıkça yazdı. Gazetesi, Sultan Vahdettin'in ve İngiliz güçlerinin baskısı nedeniyle sık sık kapatıldı.

16 Mart 1920’de İstanbul'un işgalinden bir gün sonra gazetesi İngilizler tarafından kapatıldı. Yunus Nadi Anadolu'ya geçmek zorunda kaldı. 10 Ağustos 1920'den itibaren gazetesini “Anadolu’da Yeni Gün” adıyla çıkardı ve Anadolu'daki millî mücadeleyi desteklemeye devam etti. Gazete, 11 Mayıs 1924'e kadar Ankara’da yayımlandı.

Anadolu Ajansı

Yunus Nadi Bey, Anadolu’ya kaçışı sırasında Halide Edip Hanım ile tanışmıştı. Bu tanışma sırasında Anadolu'ya millî mücadele hakkında daha rahat bilgi akışı sağlayacak bir haber ajansı kurulması fikri doğdu, böylece Anadolu Ajansı'nın temelleri atıldı. Ajansın kuruluşu 6 Nisan 1920’de gerçekleşti.

Türkiye Komünist Fırkası

Ankara hükûmeti ile Sovyet hükûmeti arasındaki yakınlaşmanın sonucu olarak 18 Ekim 1920'de Mustafa Kemal Paşa'nın emri ile tüm bağımsız ve muhalif komünist ve Bolşevik eğilimli örgütlenmelerin tasfiye edilip yasaklanarak devlet denetimi altına alınması için kurulan resmî Türkiye Komünist Fırkasının kurucuları arasında yer aldı.[3] Bunun üzerine Yeni Gün gazetesi, Türkiye Komünist Fırkasının yayın organı olarak yayımlandı.

Kurtuluş Savaşı Yılları

Yunus Nadi, Ankara’ya geldiği 1920 yılında Büyük Millet Meclisi'ne İzmir mebusu olarak girdi. 1924 yılında ise Muğla mebusu olarak mecliste yer alan Yunus Nadi, bir yandan gazeteciliği sürdürürken altıncı dönemin sonuna kadar TBMM'de Muğla mebusu olarak siyaset yapmaya devam etti. 1921 yılı başında Birinci İnönü Muharebesi'nden sonra İtilaf Devletleri’nin çağrısı ile gerçekleşen Londra Konferansı'nda millî hükûmeti temsil eden delegeler arasında yer aldı. 1921 yılı Temmuz ayında Kütahya-Eskişehir Muharebeleri'nin Ankara hükûmeti kuvvetlerince kaybedilmesinden sonra Mustafa Kemal'in başkomutanlığa getirilmesi için mücadele etti, bu konuda milletvekillerini ikna etmek için konuşmalar yaptı, Yeni Gün’de yazılar yayımladı.[1] Savaşın zaferle biteceğine inanan ve başyazılarının çoğunu “düşman yıkılmalıdır, yıkılacaktır” cümlesiyle bitiren Yunus Nadi, 1922’de Sakarya Meydan Muharebesi’nin kazanılmasından sonra Yeni Gün matbaası önünde toplanan bir halk kitlesi tarafından “Düşman yıkıldı” sesleriyle alkışlandı.[1]

29 Ekim 1923 günü Cumhuriyetin kurulduğunu bildiren anayasa değişikliğini Anayasa Komisyonu başkanı sıfatıyla meclis kürsüsünden okuyan kişi idi.

Cumhuriyet Gazetesi

Yunus Nadi, cumhuriyetin ilanından sonra İstanbul'a giderek Zekeriya Sertel ve Nebizâde Hamdi ile birlikte Cumhuriyet gazetesini yayımlamaya başladı. Gazete, Mustafa Kemal'in teklifi üzerine Hâkimiyet-i Milliye ve Yeni Gün gazetelerinin birleştirilmesi ile doğmuştu. Cağaloğlu'ndaki eski İttihat ve Terakki Genel Merkez Binası (Pembe Konak), gazete binası yapıldı. 7 Mayıs 1924 günü yayımlanan ilk sayıda Mustafa Kemal'le Millî Mücadele ve Kurtuluş Savaşı hakkında yapılmış bir röportaja yer verildi. Yunus Nadi, kısa bir süre sonra çıkan anlaşmazlıklar sonucu Zekeriya Sertel ve Nebizâde Hamdi'nin ayrılmasından sonra gazetenin tek sahibi oldu.

II. Dünya Savaşı Yılları

Gazete patronluğu yanı sıra ona büyük servet getiren Manisa Soma'da linyit madeni işletmesi de mevcuttu.[4]

Yunus Nadi, II. Dünya Savaşı başlangıcından 1943 yılına kadar olan dönemde savaşın gelişmelerini kendi yorumuyla okurlara aktardı. Bu dönemde Alman yanlısı olarak tanındı, faşizm avukatlığı yaptığı öne sürüldü, hatta kendisine “Yunus Nazi” diye lakap takıldı.[5] Savaş sırasında bulunması zor olan gazete baskı kağıdını Almanya'dan ithal ediyordu.[6] Çoğu kişi bununla Nadi'nin Almanya yanlısı olması arasında bağ kuruyordu.[6]

Aslında faşizm suçlaması savaştan önce de ortaya atılmıştı. Bunun en önde gelen örneği, 1937 sonbaharında Cumhuriyet gazetesi ile Tan gazetesi arasında yaşanan ünlü polemikti. Alman Propaganda Bakanı Joseph Goebbels’in Nazi partisinin 4. kongresinde "Nazi ilkeleri Türkiye'de gelişiyor" şeklinde bir söz sarf ettiğini ve hiç de mesnetsiz olmayan bu iddianın endişe verici olduğunu yazan Sabiha Sertel ile Yunus Nadi arasında başlayan, Tan başyazarı Ahmet Emin Yalman’ın da katıldığı polemik giderek Tan gazetesine ve yazarlarına karşı Nazilere benzer ırkçı ve antisemitik sözlü saldırılara kadar varmış ve sonunda Atatürk’ün emriyle konu kapanmıştı.[1]

Yunus Nadi, 1943 seçimlerinde aday gösterilmedi ve meclis dışı kaldı.

Ölümü

Yunus Nadi Abalıoğlu'nun Edirnekapı Şehitliği'ndeki kabri, İstanbul

Uzun süredir devam eden hastalığının tedavisi için gittiği Cenevre’de 28 Haziran 1945'te öldü. Cenazesi, İstanbul’da Edirnekapı Şehitliği’ne defnedildi. Ölümünden sonra gazetenin yönetimini oğlu Nadir Nadi üstlendi.

Yunus Nadi Armağanı

Ölümünden sonra adını yaşatmak için, Türkiye’de sanat alanında verilen ilk ödül olan Yunus Nadi Armağanı verilmeye başladı.

Eserleri

  • Kırk Dokuz Saat Zeplin İle Havada (1930), anı-seyahat.
  • Ankara'nın ilk günleri (1955)
  • Babıali’nin Millî Hareketi dağıtmak ve Mustafa Kemal’i tevkif etmek teşebbüsü
  • Ali Galib Hadisesi (1955)
  • Birinci Büyük Millet Meclisinin açılışı ve isyanlar (1955)
  • Çerkez Ethem kuvvetlerinin ihaneti (1955)
  • Kurtuluş Savaşı Anıları (1955)(1978)
  • Mustafa Kemal Paşa Samsun'da (1955)
  • Cumhuriyet Yolunda

Kaynakça

  1. ^ a b c d "Fatma İçöz, İkinci Dünya Savaşı ve Yunus Nadi, Dokuz Eylül Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir 2006". 10 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2011. 
  2. ^ "Mustafa Kemal'in İstanbul Basınında ilk kez yayımlanan resminin öyküsü". 9 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ocak 2011. 
  3. ^ TBMM Kütüphane Dokümantasyon ve Tercüme Müdürlüğü. "Siyasi Partiler". 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2011. 
  4. ^ 1936 Maden Yıllığı
  5. ^ Soner Çağaptay (2006). Islam, secularism, and nationalism in modern Turkey: who is a Turk? Volume 4 of Routledge studies in Middle Eastern history, Armenian Research Center collection. Taylor & Francis. s. 150. ISBN 9780415384582. 
  6. ^ a b John M. VanderLippe, The politics of Turkish democracy: İsmet İnönü and the formation of the multi-party system, 1938-1950 2 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., SUNY Press, 2005 ISBN 0791464350, sayfa 40 (İngilizce)

İlgili Araştırma Makaleleri

<i>Cumhuriyet</i> (gazete) Türkiyede yayımlanan günlük gazete

Cumhuriyet, Türkiye'de yayımlanan günlük bir gazetedir. 7 Mayıs 1924 tarihinde kurulan gazete, 30 Temmuz-5 Ağustos 2018 tarihleri arasındaki 37.412 adet tirajı ile 24. sırada yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İbrahim Şinâsî</span> Türk gazeteci, yazar ve şair

İbrahim Şinasi Efendi, Türk gazeteci, yayımcı, şair ve oyun yazarı.

Zübeyir Ziyad Ebüzziya, Türk siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Cami Baykurt</span> Türk siyasetçi

Abdülkâdir Cami Baykurt, Türk asker ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Zekeriya Sertel</span> Türk gazeteci ve yayıncı (1890-1980)

Mehmet Zekeriya Sertel, Türk gazeteci ve yayıncı.

<span class="mw-page-title-main">Hüseyin Cahit Yalçın</span> Türk gazeteci ve politikacı

Hüseyin Cahit Yalçın, Türk gazeteci, yazar, çevirmen, siyasetçi.

1920 Osmanlı Meclis-i Mebusanı ya da VI. Meclis-i Mebusan, 12 Ocak - 18 Mart 1920 tarihleri arasında görev yapan son Osmanlı Meclis-i Mebûsanı'dır. 16 Mart 1920'de İstanbul'un İtilaf Devletleri tarafından işgal edilmesi nedeniyle 18 Mart'ta çalışmalarını sonlandırdı. Bu meclisteki mebusların büyük bölümü 23 Nisan 1920 tarihinde Ankara'da açılan Büyük Millet Meclisi'ne katıldı.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Meşrutiyet</span> Osmanlı Devletinde ikinci anayasal monarşi dönemi (1908–1920)

İkinci Meşrutiyet, Osmanlı Anayasası'nın, 30 yıl askıda kaldıktan sonra, 23 Temmuz 1908'de yeniden ilan edilmesiyle başlayan ve Mebuslar Meclisinin Sultan Vahdettin tarafından 11 Nisan 1920'de tasfiyesi ile sona eren dönemdir. Bu dönemde parlamenter demokrasi, seçim, siyasi parti, askerî darbe ve diktatörlük olgularıyla tanışılmış, iki büyük savaş yaşanmış ve imparatorluğun dağılmasına tanık olunmuştur.

İrâde-i Milliye İtilaf Devletleri’nin işgallerine karşı 1919'da Anadolu’da başlayan Kurtuluş Hareketi'nin ilk yayın organı olarak Sivas'ta çıkarılan gazetedir.

<span class="mw-page-title-main">İttihat ve Terakki</span> Osmanlı İmparatorluğunda siyasal teşkilat

İttihat ve Terakki Cemiyeti, sonraları İttihat ve Terakki Fırkası, Osmanlı İmparatorluğu'nda İkinci Meşrutiyet'in ilanına önayak olup 1908-1918 yılları arasında faaliyet gösteren, 21 Mayıs 1889 tarihinde kurulmuş bir siyasal hareket ve siyasi partidir. Triumvira sistemi ile yönetilen bir meclis yapısında egemenlik sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Ebüzziya Tevfik Bey</span> yazar, gazeteci

Ebüzziya Mehmet Tevfik Bey, Türk gazeteci, yazar, yayıncı, hattat.

<i>Tasvîr-i Efkâr</i> Şinâsînin 1862de yayımlamaya başladığı gazete

Tasvîr-i Efkâr, İbrahim Şinâsî'nin 28 Haziran 1862'de Tasfîr-i Efkâr adıyla yayınlamaya başladığı, havâdis ve maarife dair Osmanlı cerîdesi (gazetesi).

<span class="mw-page-title-main">Mustafa Sabri Efendi</span> Osmanlı müderris, şeyhülislam

Mustafa Sabri Efendi, Osmanlı müderris, Meclis-i Mebusan mebusu, şeyhülislam.

<span class="mw-page-title-main">Velid Ebüzziya</span> Türk gazeteci ve yayımcı (1884 - 1945)

Velid Ebüzziya, Osmanlı-Türk gazeteci ve yayımcı. Tasvîr-i Efkâr, Tevhîd-i Efkâr ve Zaman gazetelerini yayımlamış ve başyazarlığını yapmıştır.

Teceddüt Fırkası, I. Dünya Savaşı'ndan Osmanlı İmparatorluğu'nun mağlup olarak çıkması ve Mondros Ateşkes Anlaşması'nın imzalanması üzerine İttihat ve Terakki Fırkası'nın 1 Kasım 1918'de yaptığı son kongresinde kendisini feshederek 5 Kasım 1918 tarihinde kurduğu partidir.

<span class="mw-page-title-main">Kara Kemal</span> İttihat ve Terakki üyesi, İzmir Suikastı suçlularından birisi

Kara Kemal, Osmanlı devlet adamı. I. Dünya Savaşı sırasında iaşe nazırı olarak görev yapmıştır.

Ahmet Hamdi Ülkümen, Nebizade Hamdi Bey, Türk gazeteci, siyasetçi, eğitimci.

Yeni Gün, 2 Eylül 1918 tarihinde Yunus Nadi tarafından İstanbul'da kurulan gazetedir.

Peyam-ı Sabah, İstanbul'da yayımlanmış günlük gazete. Mihran Efendi'nin çıkardığı Sabah gazetesi, son Meclis-i Mebûsan'ın toplandığı günlerde, İttihat ve Terakki yönetimine karşı yıllarca sert bir muhalefet yürüten Peyam gazetesiyle birleşti. Peyam-ı Sabah adını alan gazetenin yönetimini de başyazar Ali Kemal üstlendi. Gazete, onun yönlendiriciliğinde İttihat ve Terakki'nin ardılı olarak görülen Kuvâ-yi Milliye'ye karşı sert bir mücadele yürüttü. Bu çizgi Kurtuluş Savaşı (1919-23) boyunca değişmedi. 11 Eylül 1922'de Peyam-ı Sabah'ın adının yeniden Sabah'a dönüştürüldüğü belirtildi. Gazete yayımını 12 Eylül 1922'den sonra bu adla sürdürdüyse de, kısa bir süre sonra Mihran Efendi, Sabah'ı kapatarak Avrupa'ya gitti. Peyam gazetesinin verdiği "Peyam-ı Edebi" ekleri, Peyam-ı Sabah tarafından da yayımlandı ve edebiyat çevrelerinde ilgi gördü. Ankara'da, Peyam-ı Sabah'ın yayınlarını alaya almak amacıyla, Aka Gündüz tarafından Anadolu'da Peyam-ı Sabah adıyla bir mizah gazetesi yayımlanmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de basın</span> Türk basınına genel bakış

Türkçe olarak ilk gazete II. Mahmut'un emriyle 1 Kasım 1831'de kurulan Takvîm-i Vekâyi'dir ve bu adım, Osmanlı'de baskı makinesinin kurulmasından uzun bir süre sonraya denk gelmektedir. Takvîm-i Vekâyi, yayın hayatı boyunca birkaç kez kapatılmış ve 1922 itibarıyla meclis tarafından Resmî Ceride ve daha sonra Resmî Gazete adıyla yayımlanmıştır. İngiliz diplomat ve gazeteci William Churchill tarafından 1840 yılında yayın hayatına başlayan ve 1866'da kapanan Cerîde-i Havâdis, ikinci Türkçe gazetedir. 1860 yılında Osmanlı devlet adamı ve gazeteci Agâh Efendi tarafından hazırlanan Tercümân-ı Ahvâl, basılan ilk özel gazetedir. Yazarları arasında İbrahim Şinâsî ve Ahmed Vefik Paşa da yer almıştır. Sonraki yıllarda ise kurucusu Şinasî olan Tasvîr-i Efkâr yayımlanmış fakat 1866'da kapanmıştır.