İçeriğe atla

Yunanistan tarihi

Yunanistan'ın ilk sakinlerine sıklıkla Pelasgi, yani "deniz halkı" denirdi. Yarımadanın bu sakinleri kuzeyden göçen işgalcilerin etkisi ile güneye kaçtılar. Birbiri ardı sıra gelen işgallerle güney kıyılarına ve Ege Adaları'na yayıldılar. MÖ 3200 civarında bölgeye yeni gelenler birlikte zamanla Yunancaya dönüşen bir Hint-Avrupa dili getirdiler.

Antik Yunanistan (Yunanca: Yunan=Ίωνες) MÖ 2. yüzyılda da Roma İmparatorluğu'nun hakimiyetine girerek ortadan kalktı.[1]

Roma İmparatorluğu'nun 4. yüzyılda bölünmesiyle de 1821'e kadar Doğu Roma ve Osmanlı İmparatorluklarının başkenti olan Konstantinopolis / İstanbul tarafından yönetildi.[2] Antik kültürler ve politeist dinler bu dönemlerde yerini Orta Doğu kaynaklı dinler olan Ortodoks Hristiyanlığa,[3] 13.-14. yüzyıllardan sonra da Müslümanlığa bıraktı.

Günümüzdeki modern Yunanistan, 1821'de Osmanlı Devleti'nin İngiltere, Fransa ve Rusya karşısında aldığı yenilgiler sonucu, bu imparatorlukların koruma bölgesi olarak, İstanbul'un idaresinden koparılan Mora Yarımadası ve Atina'dan ibaret küçük bir bölgede 'Yunan Krallığı' adı altında kuruldu.[4] İlk Yunan Kralı olarak da Bavyeralı aristokrat aileden gelen Otto isminde bir Alman atandı.[5]

Daha sonraki yıllarda İngiliz ve Fransız yöneticiler, onlar açısından bu kabul edilemez durumu, Rumların doğuya olan benzerliğini, doğu düşmanlığına dönüştürmeyi başardılar.

Daha sonraki yıllarda İstanbul, savaş yenilgileri neticesinde, savaş galibi imparatorlukların baskılarıyla, Atina'ya şu bölgeleri vermeye mecbur kaldı:

1877-78 Rus harbi yenilgisi, verilen bölge: Tesalya, Orta Yunanistan

1912-13, Balkan Savaşları, verilen bölge: Selanik, Girit, Midilli, Sisam adaları

1918, 1. Dünya Savaşı yenilgisi, verilen bölge : Batı Trakya

1946'da, İtalya'nın 1912'de Osmanlı Devleti'nden almış 12 adanın, İngiltere'nin olmasıyla, bu adalar da Atina yönetimine geçtiğinde, Atina yönetimi 1821-1946 arasındaki 125 senede, hep savaş galibi emperyal devletlerin yanında yer alarak, İstanbul aleyhine, topraklarının yüzölçümünü yaklaşık 10 misline çıkarmayı başarmıştı.

Makedon Büyük İskender'in Feth Ettiği Topraklar

Yunanistan'ın kısa tarihi

Yunanistan'ın kısa tarihi özetle şöyledir;

  • MÖ 20. yüzyıl önceler - Yunan kabileleri Balkanlar'a göç etti.
  • MÖ 20. yüzyıl - Makedonya'nın bazı yerlerine yerleşildi, Yunan Yarımadası'nda bazı şehirler kuruldu.
  • MÖ 17. yüzyıl - Minoan Uygarlığı'nın muhtemelen Santoron âfetinden kaynaklanan çöküşü, Miken Uygarlığı'nın başlangıcı.
  • MÖ 13. yüzyıl - Ön Asya'da (Anadolu'da) ilk yerleşim.
  • MÖ 11. yüzyıl - Dorlar'ın Yunanistan içlerine göçleri.
  • MÖ 9. yüzyıl - Asya'da önemli koloni kurma çalışmaları.
  • MÖ 8. yüzyıl - Güney İtalya ve Sicilya'da ilk koloniler.
  • MÖ 6. yüzyıl - Akdeniz ve Karadeniz'den aşırı koloniler kuruldu.
  • MÖ 4. yüzyıl - Büyük İskender'in hükümdarlığı, birçok yerde yeni Makedon şehirleri ve krallıkları kuruldu. En önemlisi İskenderiye kenti.
  • MÖ 2. yüzyıl - Yunanistan'ın Romalılar'ca fethi, Roma'ya göç dalgaları
  • MS 4. yüzyıl - Roma İmparatorluğu'nun ikiye ayrılması. Doğu Roma İmparatorluğu'un kurulması(Bizans adı 19. yüzyılda Bazı tarihçiler tarafından verilmiştir). Yunanlar'ın geri, özellikle Konstantinopolis'a göçleri.
  • MS 7. yüzyıl Yunanistan'ın birçok bölümünün Slavlar tarafından fethi. Yunanların güney İtalya'ya göçleri. Bizans İmparatoru'nun yakaladığı SlavlarKapadokya Bölgesine sürmesi. Boğaziçi'nin Kıbrıs'lı ve Makedonya'lı göçmen Yunanlarca tekrar nüfuslanması.
  • MS 9. yüzyıl Roma İmparatorluğu'na göçen Yunanların geri dönmeleri ve Peloponnesia ile Tesalya'ya yerleştirilmeleri.
  • MS 13. yüzyıl - Bizans İmparatorluğu'nun zayıflaması nedeniyle Haçlıların Konstantinopolis'i ele geçirmesi. Buranın Latin İmparatorluğu'nun başkenti yapılması. Yaklaşık 50 yıllık bir mücadeleden sonra tekrar Bizans'ın canlanması.
  • MS 15. yüzyıl - Bizans İmparatorluğu'nun Osmanlı Devleti tarafından yıkılması. Yunan Diasporası'nın Avrupa'ya kaçması. Osmanlılar'ın Yunan topraklarında iskân çalışmaları yapması.
  • 1820'ler - 1821 Yunan İsyanı'nın başlaması
  • 1830'ler - Yunanistan'ın bağımsızlığını kazanması (1830). Yeni Yunan şehirlerinin kurulmaya başlanması Anadolu ve İstanbul'dan Yunanistan'a göçler.
  • 1913 - Makedonya'nın parçalanması ve burada yaşayana Yunanların, Türklerin ve Bulgarların dağınık göçleri.
  • 1919 - Neuilly Anlaşması ile Yunanistan ve Bulgaristan nüfus mübadelesi yaptı.
  • 1923 - Lozan Anlaşması ile Yunanistan ve Türkiye, -İstanbul, Bozcaada, Gökçeada'dakiler ile doğu Trakya'daki bazı Türk yerleşim birimleri istisna - nüfus mübadelesi yapmaya karar verdi. İzmir, Trabzon, Çanakkale ve Türkiye'nin çeşitli yerlerindeki 1,500,000 Rum ile, Yunanistan'da yaşayan 450,000 Müslüman yer değiştirdi.
  • 1947 - Romanya'da komünist rejim Yunan vatandaşların mallarına el koymaya başladı. Yaklaşık 75,000 kişi göç etti.
  • 1948 - Yunan İç Savaşı. Onbinlerce Yunan doğu bloğu ülkelerine sığındı. Taşkent'te bugün büyük bir azınlıklar.
  • 1950'ler - Yunanların Batı Almanya'ya, Kanada'ya, ABD'ye ve Avustralya'ya büyük göçleri.
  • 1955 - İstanbul'da Rumlara karşı saldırılar. Bunu müteakiben hızlı bir kaçış. Bugün İstanbul'da sadece 2000 Rum kaldı.
  • 1958 - Birçok Rum, Cemal Abdünnasır'ın rejiminden kaçtı.
  • 1974 - Türkiye'nin Kıbrıs'a çıkartma yapması ile binlerce Rum, adanın güneyine ve İngiltere'ye kaçtı.
  • 1980'ler - İç savaşta sürülenlerin, ülkeye geri gelmesine izin verilir, aynı zamanda Almanya'dan da geri göçler başlar.
  • 1990'lar - SSCB'nin dağılması ile Ermenistan, Gürcistan, Arnavutluk ve Rusya'dan yaklaşık 100.000 kişinin ülkeye göçü.
  • 2000 - Schengen Antlaşması'nın şartlarını tamamen yerine getirdi.
  • 2000'ler - Avustralya ve Amerika Birleşik Devletleri'ne göçler.

Antik Yunanistan (MÖ 1100-146)

Dodona Antik Tiyatrosu
Atina'daki Hephaistos Tapınağı

Antik Yunanistan tarihi Yunanistan tarihinde Karanlık Çağlardan Klasik Antik Çağın sonuna (y. MS 600) değin süren tarihsel dönemi kapsamaktadır. Yaygın kullanımda Roma İmparatorluğu döneminden önceki tüm Yunan tarihini ifade etmektedir ancak terim tarihçiler tarafından daha kesin bir dönemi ifade etmek için kullanılır. Bazı yazarlar Minos ve Miken uygarlıkları dönemini de bu dönem içine dahil ederken diğer bazı yazarlar ise bu toplumların ileriki yıllardaki Yunan kültürlerinden çok farklı olduklarını ve ayrı bir kategoride değerlendirilmeleri gerektiğini savunmaktadırlar. Geleneksel tarihyazımında Antik Yunan döneminin başlangıcı olarak MÖ 776'da Olimpiyat Oyunları'nın ilk defa düzenlendiği tarih kabul edildi ancak çoğu tarihçi günümüzde dönemin başlangıç tarihini MÖ 1000 yılına değin dayandırmaktadır.

Klasik Yunan döneminin sonu için geleneksel tarih Büyük İskender'in MÖ 323'teki ölümüdür. Bunu izleyen dönem Helenistik Dönem olarak adlandırılır. Herkes Klasik Yunan ve Helen dönemlerini ayrı olarak ele almaz; ancak bazı yazarlar Antik Yunan uygarlığını MS 3. yüzyılda Hristiyanlığın gelişine kadar devam eden bir süreklilik olarak ele alırlar.

Antik Yunanistan, çoğu tarihçi tarafından Batı medeniyeti kültürünün temeli olarak kabul edilmektedir. Yunan kültürü, kendi versiyonunu Avrupa'nın birçok yerine taşıyan Roma İmparatorluğu'nda güçlü bir etkiydi. Antik Yunan uygarlığı, modern dünyanın dili, siyaseti, eğitim sistemleri, felsefesi, sanatı ve mimarisi üzerinde, özellikle Batı Avrupa'daki Rönesans döneminde ve yine 18. ve 19. yüzyıl Avrupa ve Amerika'sındaki çeşitli neo-klasik canlanmalar sırasında son derece etkili olmuştur.

Roma Yunanistanı (MÖ 146-MS 324)

Roma lejyonlarının Korint şehrini yağmalayıp yakmasından önceki son günde Korint Muharebesi'nin (MÖ 146) tasviri. Korint'teki Son Gün, ressam Tony Robert-Fleury, 1870.
Patra'daki Roma Odeionu

Askeri olarak Yunanistan'ın kendisi Romalıların bölgeyi feth etmesine değin geriledi ancak kültürel açıdan Yunan kültürü Roma yaşantısını fethedecekti. Korint'in Roma generali Lucius Mummius tarafından MÖ 146 yılında yağmalanıp ele geçirilmesi geleneksel tarih yazımında Yunanistan'daki Roma yönetiminin başlangıcı olarak kabul edilmesine rağmen kral Perseus tarafından yönetilen Makedonya, Roma generali Aemilius Paullus'un MÖ 164 tarihinde Pitna'da Perseus'u yenilgiye uğratmasından beri halihazırda Roma yönetimi altında idi.

Romalılar bölgeyi dört küçük cumhuriyete böldüler ve MÖ 146'da Makedonya başkenti Selanik olan resmi bir eyalet haline geldi. Geri kalan Yunan şehir devletleri de yavaş yavaş sonunda Roma'ya saygılarını sundular ve de jure özerklikleri son bulmuş oldu. Romalılar, bölgenin geleneksel siyasi yönetim şeklini ortadan kaldırmak için herhangi bir girişimde bulunmayarak yerel yönetimi Yunanlara bırakmışlardır. Atina'daki agora, sivil ve politik yaşamın merkezi olmaya devam etti.

İmparator Caracalla'nın 212 yılında yayınladığı Antoninianus Anayasası vatandaşlık hakkını İtalya dışındaki bütün özgür yetişkin erkekleri kapsayacak şekilde genişletti ve bölgesel tebaanın statüsü başkent Roma ile eşit olacak şekilde yükseltilmiş oldu. Bu kanunun önemi politik değil tarihseldir. Bir zamanlar Latium'dan tüm İtalya'yı kapsayacak şekilde yayıldığı gibi, devletin ekonomik ve adli mekanizmalarının tüm Akdeniz'de uygulanabileceği fikri entegrasyonun temelini oluşturdu. Elbette entegrasyon uygulama aşamasında tek tip bir şekilde gerçekleşmedi. Yunanistan gibi zaten Roma ile bütünleşmiş toplumlar, Britanya, Filistin ya da Mısır gibi uzaktaki çok fakir ya da çok yabancı eyaletlere kıyasla bu kararname ile iltimas görüyordu.

Caracalla'nın kararnamesi gücün İtalya ve Batı'nın elinden Yunanistan ve Doğu'ya geçmesine yol açan süreçleri harekete geçiren olay değildi ancak bu süreci hızlandırmıştır ve Yunanistan'ın Orta Çağ'da Avrupa ve Akdeniz'de büyük bir güç olarak Doğu Roma İmparatorluğu şeklinde bin yıllık yükselişinin temellerini atmış oldu.

Venedik ve Osmanlı dönemi (15. yüzyıl-1821)

Atina'daki bir pazar yeri tablosu, Osmanlı Yunanistanı, 19. yüzyılın başları
Selanik'teki Osmanlı döneminde inşa edilen Beyaz Kule

Yunanlar 1460 yılına değin Mora Yarımadası'nın kontrolünü elinde tutarken, Venedikliler ve Cenevizliler Ege'deki adaların bazılarını kontrol ediyordu ancak 16. yüzyılın başlarında bütün Yunanistan ana karası ve en önemlileri Anabolu, Monemvasia, Parga ve Modon olmak üzere Venedikliler tarafından yönetilen birkaç liman şehri dışında Ege adalarının çoğunluğu Osmanlı İmparatorluğu tarafından fethedildi. Ege'nin merkezinde bulunan Kiklad Adaları 1530'lara değin vasal olarak Osmanlı'ya bağlı olmasına rağmen 1579 yılında resmi olarak direkt Osmanlı yönetimine bağlanmıştır. Kıbrıs 1571 yılında fethedildi ve Girit 1669 yılına kadar Venediklilerin hâkimiyetinde kaldı. Kefalonya dışındaki diğer İyon Adaları hiçbir zaman Osmanlı tarafından yönetilmemiştir ve Venedik Cumhuriyeti'nin yönetiminde kalmıştır. 1800 yılında Yedi Ada Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla modern Yunan devletinin doğduğu yer İyon Adaları olmuş oldu.

Osmanlı Yunanistanı farklı milletlerin bir arada yaşadığı bir toplumdu. Bununla birlikte, modern Batılı çokkültürlülük kavramı, ilk bakışta millet sistemine tekabül ediyor gibi görünse de, Osmanlı sistemiyle bağdaşmadığı düşünülmektedir. Yunanlar bir yandan bazı ayrıcalıklar ve özgürlüklere sahip olmuşken diğer yandan tüm Osmanlı halkı için geçerli olduğu gibi merkezi hükûmetin sadece uzaktan ve yetersiz kontrolündeki idari personelin yanlış uygulamalarından kaynaklanan haksızlıklara da maruz kalmışlardır. Osmanlı fethi sonrası iki Yunan göçü meydana geldi. İlk göç, Yunan aydınlarının Batı Avrupa'ya göç etmesidir ve Rönesans'ın başlangıcını tetiklemiştir. İkinci göç ise Yunanların, Yunan yarımadasının ovalarını terk ederek dağlara yerleşmesidir. Millet sistemi, Osmanlı İmparatorluğu içindeki çeşitli halkları dine dayalı olarak ayırarak Ortodoks Rumların etnik bütünlüğüne katkıda bulunmuştur. Osmanlı yönetimi sırasında ovalarda yaşayan Rumlar, ya yabancı yönetimin getirdiği zorluklar ile uğraşan Hristiyanlar ya da kripto-Hıristiyanlardı (Rum Ortodoks inancının gizli uygulayıcıları olan Rum Müslümanlar). Bazı Yunanlar, ağır vergilerden kaçınmak ve aynı zamanda Rum Ortodoks Kilisesi ile bağlarını koruyarak kimliklerini sürdürmek için kripto-Hristiyan oldular. Ancak İslam'ı seçen ve kripto-Hristiyan olmayan Rumlar, Türk dilini benimsemeseler bile Ortodoks Rumların bakış açısına göre "Türk" (Müslüman) olarak adlandırıldılar.

Osmanlı İmparatorluğu, 19. yüzyılın başlarına kadar Yunanistan'ın çoğunu yönetti. Orta Çağ'dan beri kendi kendini yöneten ilk Helen devleti, 1800'de, Yunanistan anakarasında Yunan isyanının patlak vermesinden 21 yıl önce, Fransız Devrim Savaşları sırasında kurulmuştur. Bu devlet başkenti Korfu olan Yedi Ada Cumhuriyeti idi.

İlgili filmler

Kaynakça

  1. ^ Gagarin, Michael (2010). The Oxford encyclopedia of ancient Greece and Rome. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0195170726. 
  2. ^ n.a., n.a. (1991). The Oxford dictionary of Byzantium. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0195046526. 
  3. ^ Louth, Andrew (1989). The history of the church from Christ to Constantine. Londra: Oxford University Press. ISBN 978-0140445350. 
  4. ^ Somel, Selçuk Akşin (2012). Historical dictionary of the Ottoman Empire (2. bas.). Lanham, Md.: Scarecrow Press. ISBN 978-0810871687. 
  5. ^ Lewis, Derek (2016). Historical dictionary of contemporary Germany (2. bas.). Lanham, Md.: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1442269569. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kıbrıs</span> Akdenizde ada

Kıbrıs, Güneybatı Asya'da bulunan ve Akdeniz'deki Sicilya ve Sardinya'dan sonra gelen üçüncü büyük adadır. Kıbrıs Cumhuriyeti, Birleşik Krallık'a bağlı üs bölgeleri dışında de jure olarak adanın tamamını, fiilî olarak adanın %59'luk güney kesmini yönetir. 1974'ten beri de facto olarak ikiye bölünmüş olan adanın kuzeyinde yer alan %36'lık bölgesinde günümüzde yalnızca Türkiye tarafından tanınan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Rum</span>

Rum, Doğu Roma İmparatorluğu sınırları içinde yaşamış ve Roma yurttaşı haklarına sahip olmuş halk veya kişidir. Bu kimselerin çeşitli etnisiteye sahip bireylerden oluşan bir topluluk olmalarına karşın ilerleyen zamanda bu kimselerin konuştukları Latinceyi bırakarak Yunancayı benimsemeleri ve çoğunluğun Müslümanlardan oluştuğu yerlerde yaşamaları nedeniyle daha sonradan bu kelime, Yunanistan dışında Müslüman ülkelerde oturan Yunan asıllı kimseleri ifade etmek için kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Makedonya</span> Avrupadaki coğrafi ve tarihi bölge

Makedonya, Balkanlar'da bir devlet olan Kuzey Makedonya'yı, Bulgaristan'ın güneybatısında yer alan Blagoevgrad ilini ve Yunanistan'ın Güney Makedonya olarak da bilinen kuzeyinde üç idari bölüme ayrılmış araziyi kapsayan kültürel, coğrafi bölgedir.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul tarihi</span> İstanbul şehrinin tarihî geçmişi

İstanbul tarihi, günümüzde Türkiye toprakları üzerinde bulunan İstanbul şehrinin tarihini anlatır. İstanbul'un tarihi, ana hatlarıyla beş büyük döneme ayrılabilir: Tarih öncesi dönem, Roma İmparatorluğu dönemi, Bizans İmparatorluğu dönemi, Osmanlı İmparatorluğu dönemi ve Türkiye Cumhuriyeti dönemi.

<span class="mw-page-title-main">Antik Yunanistan</span> İlk Çağdaki Yunan medeniyeti

Antik Yunanistan, bugünkü Yunanistan toprakları ile Küçük Asya'da (Anadolu) yaşayan toplumların kurduğu devlet ve uygarlıkların, MÖ 756 ile MÖ 146 tarihleri arasında hüküm sürdükleri bölgenin adı.

<span class="mw-page-title-main">Yunanistan Krallığı</span> 19. ve 20. yüzyılda Güney Avrupada bir krallık

Yunanistan Krallığı, 1832 yılında dönemin süper güçleri Birleşik Krallık, Avusturya-Macaristan İmparatorluğu, Prusya, Fransa ve Rus İmparatorluğu tarafından ilân edilen devlettir. Bağımsızlık duyurusunun yapılmasının ardından, Osmanlı İmparatorluğu'ndan tam bağımsızlığını eline almış olduğu 30 Ağustos 1832 tarihli antlaşmayla uluslararası düzeyde tanınmıştır. Yunan Bağımsızlık Savaşı'nı yöneten geçici Yunan hükûmetinin üzerine kurulmuş ve 1924 yılında krallık devrilerek yerine ikinci Yunan Cumhuriyeti kurulana dek ayakta kalmıştır. Daha sonra cumhuriyetin 1935 yılında yeniden yerini krallığa bırakmasıyla bu kez 1974 yılına dek Yunanistan topraklarında egemen olmuş ve yedi yıllık bir askerî darbe döneminin ardından bugünkü modern Yunanistan Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla tarihe karışmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fener, Fatih</span> İstanbul Fatihte bulunan tarihi semt

Fener, İstanbul ilinin Haliç kıyısındaki tarihi semtlerinden biridir. "Fener" adı, Orta Çağ Yunancası'ndaki "fanarion" sözcüğünden türemiştir. Bu ad ise Bizans döneminde burada bulunan bir fenerden gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Yunan İsyanı</span> Yunanların, 1821-1829 yıllarında Osmanlı İmparatorluğu egemenliğine karşı başlattığı isyan olayı

Rum İsyanı/Yunan İsyanı,, Yunan Bağımsızlık Savaşı, Yunan İhtilali veya Yunan Devrimi, Yunanların Osmanlı egemenliği ve isyan bölgelerindeki Müslüman halka karşı başlattığı, 1821-1829 yılları arası süren ve Yunanistan'ın Osmanlı Devleti'nden bağımsızlığını kazanmasıyla sonuçlanan bağımsızlık savaşı, devrim ve etnik temizliktir. 1832 yılında imzalanan İstanbul Antlaşması ile Yunanistan'ın bağımsız bir ülke olarak tanınmasıyla sonuçlanmış bağımsızlık sürecidir.

<span class="mw-page-title-main">Bizantion</span> Eski İstanbulun bulunduğu topraklarda kurulmuş olan antik Yunan kolonisi

Bizantion ya da Byzantium, İstanbul şehrinin kent olarak ilk atası ve Konstantinopolis'ten önceki adıdır. Antik Yunanistan'da bugünkü Topkapı Sarayı'nın bulunduğu bölgede, Boğaz'ın güneybatı girişinde, Haliç ve Marmara Denizi'nin arasında tarihi yarımadanın doğu ucunda kurulmuş bir şehirdir. Efsaneye göre Megara, Argos, Korint'ten gelen Helen kolonici Dorlar tarafından MÖ 667'de kurulmuş ve adını Kral Bizas veya Bizantas'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Roma Yunanistanı</span>

Roma Yunanistanı, Yunan Tarihi'nin, Roma Cumhuriyeti'ne ait orduların MÖ 146 yılında Korint Muharebesi'nde Yunanlarla çarpışmasının sonrasında Yunan topraklarının Roma hâkimiyetine girmesi ve MS 330 yılında bugünkü İstanbul kentinin I. Konstantin tarafından Konstantinopolis adı ile yeniden kurulmasına kadar geçen dönemine verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı Yunanistanı</span>

1828 yılında yapılan Edirne Antlaşması ile bağımsızlığını kazanana kadar Yunanistan'ın büyük bir kısmı Osmanlı Devleti sınırları içindeydi.

Helenleştirme ya da Yunanlaştırma, Antik Yunanistan kültürü ya da Helen uygarlığının ve daha dar bir anlamıyla, dilinin, özellikle Makedonya'nın Büyük İskender'i zamanında, Yunanistan tarafından fethedilmiş yunan olmayan insanları asimile etmesidir. Helenleştirmenin sonucu, Yunan kökeninin ögelerinin yerel ögelerle çeşitli biçimler ve derecelerde karışmış durumuydu. Çağdaş zamanlarda Helenleştirme, çağdaş Yunan kültürü ve Yunanistan'ın budunsal ve kültürel benzeştirmesinin benimsetilmesiyle bağdaştırıldı.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı Rumları</span>

Osmanlı Rumları Osmanlı Devletinde yaşayan Rumlara verilen isimdir. Kuruluşundan itibaren pek çok Rum topluluğu Osmanlı sınırları içindeki İç Anadolu (Kapadokya), Ege ve Karadeniz bölgelerinde yaşamıştır ve devletin son dönemlerine kadar önemli rol oynamışlardır. Bugün büyük çoğunluğu Rum Kırımı ve Mübadele'den dolayı Yunanistan'da yaşamaktadır.

Pontus veya Pontos kelimesi şu anlamlara gelebilir:

<span class="mw-page-title-main">Bizans Yunanistanı</span>

Bizans Yunanistanı tarihi başlıca Doğu Roma ya da Bizans İmparatorluğu ile örtüşür.

<span class="mw-page-title-main">Yunan milliyetçiliği</span>

Yunan milliyetçiliği ya da Hellen milliyetçiliği Yunanların ve Yunan kültürünün milliyetçiliğine atıfta bulunmaktadır. Bir ideoloji olarak, Yunan milliyetçiliği, modern öncesi çağlardan beri ortaya çıkmış ve evrimleşmiştir. 18. yüzyıldan başlayarak, Yunan Kurtuluş Savaşı'nda (1821-1829) Osmanlı İmparatorluğu aleyhine sonuçlanan önemli bir siyasi hareket haline geldi. Bugün Yunan milliyetçiliği, Yunan-Türk arasındaki Kıbrıs meselesinde önemini koruyor.

<span class="mw-page-title-main">Pontus Rumları</span> Geleneksel olarak Pontus bölgesinde, Karadeniz kıyılarında ve Kuzeydoğu Anadolunun Pontus dağlarında yaşayan etnik Yunan grubu

Pontus Rumları veya Karadeniz Rumları, geleneksel olarak Pontus bölgesinde, Karadeniz'in kıyısında Pontus Alpleri'nde yaşayan etnik Rum grubudur. Daha sonraları 1461'de Osmanlı İmparatorluğu'nun Trabzon İmparatorluğu'nu fethetmesi ve 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı sonucu pek çok Pontuslu Rum Güney Kafkasya'daki Gürcistan'a ve Rus İmparatorluğu'nun Kars Oblastı'na göç etti. Güney Rusya, Ukrayna ve Kırım'dakiler Kuzey Pontus Rumu olarak adlandırılır. Gürcistan, kuzeydoğu Anadolu ve eski Rus bölgesi Güney Kafkasya'dakiler, çağdaş Yunan akademik çevrelerinde sıklıkla Doğu Pontus Rumu ya da Kafkasyalı Rumlar olarak anılır, ama aynı zamanda bu tabirler Rum asıllı olup Türkçe konuşan Urumları da içerir. Pontus Rumları, Çağdaş Yunancadan farklı bir evrim geçirmiş Pontus Rumcasını konuşurlar. Pontus Rumları, Pontus, Gürcistan ve Doğu Anadolu bölgelerinde en az MÖ 700'den 1922'ye kadar sürekli bir mevcudiyete sahiptiler. 1915'ten 1922'ye kadar Pontus Rumlarının bir kısmı Rum Kırımı'nda öldürülmüşlerdir, geri kalanların da büyük bir kısmı ise 1923'te, Yunanistan ile Türkiye arasında Lozan Antlaşması tarafından tanımlanan nüfus değişimi kapsamında Türkiye'den Yunanistan'a gönderilmişlerdir. Daha sonra Pontus Rumları, Yunanistan'da Nea Trapezounda gibi kasabalar kurmuşlardır. Günümüzde Trabzon'un doğusunda Pontus Rumcasını konuşmaya devam eden Müslüman Rumlar bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Modern Yunanistan tarihi</span>

Modern Yunanistan tarihi, Yunanistan tarihinde 1828'de Yunan Bağımsızlık Savaşı'ndan sonra Büyük Güçler tarafından Osmanlı İmparatorluğu'ndan özerkliğini kazanmasından günümüze kadar geçen süreyi kapsamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Millet-i Rûm</span>

Rūm milleti ya da "Roma milleti", Osmanlı İmparatorluğu'ndaki Doğu Ortodoks Hristiyan cemaatinin adıydı. Cemaat, Osmanlı siyasi sistemine tabi olmasına rağmen, belirli bir iç özerkliği vardı.

<span class="mw-page-title-main">Yunan diasporası</span>

Omogenia olarak da bilinen Yunan diasporası, Yunanistan ve Güney Kıbrıs Rum Yönetimi dışında yaşayan Rum topluluklarıdır. Bu yerler Arnavutluk, Kuzey Makedonya, Balkanlar'ın bazı bölümleri, güney Rusya, Ukrayna, Anadolu, Doğu Karadeniz bölgesi, Doğu Anadolu, Gürcistan, Güney Kafkasya, Mısır, güney İtalya ve Korsika'daki Cargèse'dir. Terim aynı zamanda bu geleneksel alanların dışında Yunan göçüyle Avustralya, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri'nde kurulan topluluklara da atıfta bulunur.