İçeriğe atla

Yunan alfabesi

Yunan Alfabesi
Ελληνικό αλφάβητο
TürÜnlü harfli Alfabe (Soldan sağa)
DillerYunanca
DönemMÖ 800'den günümüze[1][2]
Aile sistemi
Mısır hiyeroglifleri
Etkilenen alfabelerGot alfabesi, Glagol alfabesi, Kiril alfabesi, Kiptî alfabesi, Ermeni alfabesi, Latin alfabesi, Gürcü alfabesi, Runik yazı ve Anadolu alfabeleri
ISO 15924ltr, Greek
YönSoldan sağa
Unicode adıGreek
Unicode aralığı
*1 Proto-Sinaitik kelimesindeki Sinaitik İngilizceSinai +ite +ic şeklinde türetilmiş olup Sina (dağı) ile ilgili/alakalı manasına gelmektedir. Türkçeleştirilişi şu şekilde olabilir: Sina+î ile Sinevî veya Sina+sal ile Sinasal
Kimi durumda Proto-Kenanitik şeklinde de isimlendirilebilir.
Bu sayfa UFA fonetik Unicode semboller içerir. Doğru bir görüntüleme desteğiniz bulunmadığı takdirde, soru işaretleri, kutular veya diğer Unicode karakterleri görebilirsiniz. IPA sembolleri ile ilgili rehberi okumak için, bakınız Yardım:IPA.

Yunan alfabesi, tarihî dönemden çağdaş döneme kadar çeşitli değişikliklerle aslen Yunancanın yazımında kullanılan alfabedir. Aslen Fenike alfabesinden türetilmiş[3] ve ilk olarak MÖ 9. yüzyıl sonlarında ya da MÖ 8. yüzyıl başlarında kullanılmaya başlanmıştır.[4][5] Latin ve Kiril alfabelerinin atasıdır. Günümüzde Yunanca yazmak dışında matematikte, temel bilim ve mühendislik bilimlerinde bilimsel gösterimler olarak kullanılır. Alfabe, yedisi ünlü, on dördü ünsüz, üçü ise birleşik yirmi dört harften oluşur:[6]

ΑΒΓΔΕΖΗΘΙΚΛΜΝΞΟΠΡΣΤΥΦΧΨΩ
αβγδεζηθικλμνξοπρσ
ς
τυφχψω

Tarihçe

MÖ 16. ve MÖ 12. yüzyıllar arasında Miken Uygarlığı'nda, Linear B yazı sistemi, Yunan dilinin en erken dili, Miken Yunancasını yazmak için kullanılmıştır. Yunan alfabesiyle ilgisiz olan bu yazı sistemi MÖ 13. yüzyılda terkedilmiştir ve MÖ 9. yüzyılın sonlarında veya MÖ 8. yüzyılın başında Yunan alfabesi ortaya çıkmıştır.[4] İki yazı sisteminin zamanları arasındaki dönem, Yunan Karanlık Çağı olarak anılır. Karanlık çağın bitiminde Fenike alfabesi, beş sesli harf eklenerek kullanılmaya başlanmıştır. Yunan Alfabesi, Antik Yunan'dan günümüze Yunanistan'da kullanılmaktadır. Bunun yanında Hristiyanlığın Ortodoks mezhebine bağlı Karamanlı Türkler tarafından 18.-20. yüzyıllarda Karaman sahası Türk ağzının yazımında da kullanılmıştır.[7]

Alfabeyi oluşturan harflerin her biri farklı değişiklikler geçirmiştir ve şekilleri değişmiştir. Harflerin tarih içindeki şekilleri şu şekildedir:

Kitâbe El yazma Modern
ArkaikKlasikMajüskül (büyük harf)Minüskül (küçük harf)Küçük harfBüyük harf
α Α
β Β
γ Γ
δ Δ
ε Ε
ζ Ζ
η Η
θ Θ
ι Ι
κ Κ
λ Λ
μ Μ
ν Ν
ξ Ξ
ο Ο
π Π
ρ Ρ
σς Σ
τ Τ
υ Υ
φ Φ
χ Χ
ψ Ψ
ω Ω

Modern harfler

Simge Adı Ses değeri Rakam İbrani Latin HTML
Antik Orta Çağ Modern Antik Orta Çağ Modern
Α α alfa (ἄλφα) alfa (ἄλφα) alfa (άλφα) [a] [aː] [a] [a] 1 א a Α α
Β β beta (βῆτα) vita (βῆτα) vita (βήτα) [b]   [v] 2 ב b Β β
Γ γ gamma(γάμμα) gamma(γάμμα) gama (γάμμα / γάμα) [g]   [ɣ, ʝ] 3 ג g Γ γ
Δ δ delta (δέλτα) delta (δέλτα) delta (δέλτα) [d]   [ð] 4 ד d Δ δ
Ε ε ei (εἶ) e psilon (ἒ ψιλόν) epsilon (έψιλον) [e]   [e] 5 ה e Ε ε
Ζ ζ zeta (ζήτα) zita (ζήτα) zita (ζήτα) [zd] [dz]   [z] 7 ז z Ζ ζ
Η η eta (ἦτα) ita (ἦτα) ita (ήτα) [ɛː]   [i] 8 ח ē Η η
Θ θ theta (θῆτα) theta (θῆτα) tita (θήτα) [tʰ]   [θ] 9 ט th Θ θ
Ι ι iota (ἰῶτα) iota (ἰῶτα) iota (ἰῶτα) [i] [iː]   [i] 10 י i Ι ι
Κ κ kappa (κάππα) kappa (κάππα) kapa (κάππα) [k]   [k] 20 כ k Κ κ
Λ λ lambda (λάμβδα) labda (λάβδα) lamda (λάμδα / λάμβδα) [l]   [l] 30 ל l Λ λ
Μ μ mu (μῦ) mu (μῦ) mi (μι / μυ) [m]   [m] 40 מ m Μ μ
Ν ν nu (νῦ) nu (νῦ) ni (νι / νυ) [n]   [n] 50 נ n Ν ν
Ξ ξ ksei (ξεῖ) ksi (ξῖ) ksi (ξι) [ks]   [ks] 60 ס ks, x Ξ ξ
Ο ο ou (οὖ) o mikron (ὂ μικρον) omikron (όμικρον) [o]   [o] 70 ע o Ο ο
Π π pei (πεῖ) pi (πῖ) pi (πι) [p]   [p] 80 פ p Π π
Ρ ρ ro (ρω) ro (ρω) ro (ῥῶ) [r]   [r] 100 ר r, rh Ρ ρ
Σ σ ς sigma (σῖγμα) sigma (σῖγμα) sigma (σίγμα) [s] [z]   [s] [z] 200 ש s Σ σ ς
Τ τ tau (ταῦ) tau (ταῦ) taf (ταυ) [t]   [t] 300 ת t Τ τ
Υ υ u (ὗ) u psilon (ὔ ψιλον) ipsilon (ύψιλον) [y] [yː]   [i] 400 ו u, y Υ υ
Φ φ phei (φεῖ) phi (φῖ) fi (φῖ) [pʰ] [ɸ] [f] 500   ph Φ φ
Χ χ khei (χεῖ) khi (χῖ) khi (χῖ) [kʰ]   [x] 600   kh, ch Χ χ
Ψ ψ psei (ψεῖ) psi (ψῖ) psi (ψι) [ps]   [ps] 700   ps Ψ ψ
Ω ω o (ὦ) o mega (ὠ μέγα) omega (ωμέγα) [ɔː]   [o] 800 ע ō Ω ω

Eski harfler

Simge Adı Ses değeri![8] Rakam İbrani
Ϝ[9]Digama, Vau [w] 6 ו
Ͷ[10][11]Pamfilyaca Digama, (Tsan) [v] ([ts])
Ͱ[12]Heta[h] ח
Ϻ[13]San[s] צ
Ϙ[14]

(ϟ)[15]

Kopa[k] 90 ק
Ͳ[16]

(ϡ)[17]

Sampi[ss] ([ts]) 900 צ

Birleşik harfler

Simge Adı Ses değeri[8]
ϛ[18]Stigma[st]
ϗ[19]Kai [kaj]
ȣ[20]Ou[u]

Harf birleşmeleri

Yunancada kullanılan birçok sesin kendine özel harfi yoktur. Mevcut harflerin bir araya gelmesi ile harf bileşikleri oluşur. Yunancada bu yöntemle elde edilen 7 harf bileşiği bulunur. Sözcüğün içinde bulunduğu yere göre harfler kendi seslerini de temsil ediyor olabilir. Fakat genel olarak:

Ünsüz harf birleşmeleri

ΜΠ - μπ

/b/ olarak:

  • ΜΠ birleşiği sözcük başına geldiğinde her hâlükârda B okunur; μπικίνι /bikini/
  • ΜΠ birleşiği sözcük ortasında iken kendinden önce bir sessiz harf gelirse yine B okunur; τουρμπίνα /turbina/
  • ΜΠ bileşiği sözcük içinde iki kez tekrarlanmışsa B olarak okunur: Μπαμπάς /babas/

/m/-/b/ olarak:

  • ΜΠ birleşiği sözcük ortasında iken kendinden önce bir sesli harf gelirse mb olarak okunur; γαμπρός /gambros/

ΝΤ - ντ

/d/ olarak:

  • ΝΤ birleşiği sözcük başına geldiğinde her hâlükârda D olarak okunur; ντύνομαι /dinome/.
  • ΝΤ birleşiği sözcük ortasında iken kendinden önce bir sessiz harf gelirse yine D okunur; σουρντίνα /surdina/.
  • ΝΤ bileşiği sözcük içinde iki kez tekrarlanmışsa D olarak okunur; νταντά /dada/.

/n/-/d/ olarak

  • ΝΤ birleşiği sözcük ortasında iken kendinden önce bir sesli harf gelirse nd olarak okunur; πάντα /panda/.

ΓΚ - γκ

/g/ olarak:

  • ΓΚ birleşiği sözcük başına geldiğinde her hâlükârda G olarak okunur; γκάφα /gafa/.
  • ΓΚ birleşiği sözcük ortasında iken kendinden önce bir sessiz harf gelirse yine G okunur; αργκό /argo/.
  • ΓΚ bileşiği sözcük içinde iki kez tekrarlanmışsa G olarak okunur; γκογκό /gogo/.

/n/-/g/ olarak:

  • ΓΚ birleşiği sözcük ortasında iken kendinden önce bir sesli harf gelirse ng olarak okunur; παγκράτι (pangrati).

ΓΓ - γγ

/n/-/g/ olarak:

  • Sadece kelime ortasında bulunabilir ve bu durumda ng olarak okunur; αγγλος (anglos).

ΓΧ - γχ

/n/-/g/-/h/ olarak:

  • Sadece kelime ortasında bulunabilir ve bu durumda ngh olarak okunur; συγχωρ /singhor/.

ΤΣ - τσ

Peltek /ç/ olarak:

  • ΤΣ τσ Τσ bileşikleri Yunancada her zaman, Türkçede olmayan bir peltek /ç/ şeklinde telâffuz edilir. Ses daha çok t'ye kayar; τσακμάκ /ćakmak/.

ΤΖ - τζ

Peltek /c/ olarak:

  • ΤΖ τζ Τζ bileşikleri Yunancada her zaman, Türkçede olmayan bir peltek /c/ şeklinde telâffuz telâffuz edilir. Ses daha çok z'ye kayar; τζάμι /źami/.

ΓΙ - γι

ΓΙ bileşiği y olarak okunur.

Ünlü harf birleşmeleri

ΑΙ - αι

ΑΙ - αι birleşmesi, /e/ olarak okunur. Ancak ι harfinde umlaut (iki nokta) olursa (ΑΪ - αϊ) /ay/ sesi verir.

ΑΥ - αυ

Av ya da Af olarak okunur. Sözcük içindeki yerine göre sesletim değişir. İkiliden sonra ünlü harfler ve β,ρ,γ,λ,ν,δ,μ,ζ harfleri gelirse ikili /av/ diye okunur. Bu harfler akılda tutmak için "vergilendirmez" kelimesi akılda tutulabilir. Diğer harfler gelirse ikili /af/ diye okunur.

EI - ει

Birleşim, /i/ sesini verir.

ΕΥ - ευ

Bu birleşim, /ev/ ya da /ef/ olarak okunur. Sözcük içindeki yerine göre sesletim değişir. İkiliden sonra ünlü harfler ve β,ρ,γ,λ,ν,δ,μ,ζ harfleri gelirse ikili /ev/ diye okunur. Diğer harfler gelirse ikili /ef/ diye okunur.

ΟΙ - οι

ΟΙ - οι birleşimi, /i/ sesini verir. ΟΪ - οϊ /oy/ sesini verir. Eğer ι harfi üzerindeki iki nokta olmasaydı, diftong i olur

ΟΥ - ου

Birleşim, /u/ sesi verir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Johnston, A. W. (2003). "The alphabet". In Stampolidis, N.; Karageorghis, V (eds.). Sea Routes from Sidon to Huelva: Interconnections in the Mediterranean 16th – 6th c. B.C. Athens: Museum of Cycladic Art. pp. 263–276.
  2. ^ Swiggers, Pierre (1996). "Transmission of the Phoenician Script to the West". In Daniels; Bright (eds.). The World's Writing Systems. Oxford: University Press. pp. 261–270.
  3. ^ The Development of the Greek Alphabet within the Chronology of the ANE 12 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (2009), Quote: "Naveh gives four major reasons why it is universally agreed that the Greek alphabet was developed from an early Phoenician alphabet. 1 According to Herodutous "the Phoenicians who came with Cadmus... brought into Hellas the alphabet, which had hitherto been unknown, as I think, to the Greeks." 2 The Greek Letters, alpha, beta, gimmel have no meaning in Greek but the meaning of most of their Semitic equivalents is known. For example, 'aleph' means 'ox', 'bet' means 'house' and 'gimmel' means 'throw stick'. 3 Early Greek letters are very similar and sometimes identical to the West Semitic letters. 4 The letter sequence between the Semitic and Greek alphabets is identical. (Naveh 1982)"
  4. ^ a b The date of the earliest inscribed objects; A.W. Johnston, "The alphabet", in N. Stampolidis and V. Karageorghis, eds, Sea Routes from Sidon to Huelva: Interconnections in the Mediterranean 2003:263-76, summarizes the present scholarship on the dating.
  5. ^ Cook, B. F. (1987). Greek inscriptions. of California Press/British Museum, s.9.
  6. ^ "Lesson 1: The Greek Alphabet, Vowels, Consonants, and Dipthongs". daedalus.umkc.edu. 10 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2023. 
  7. ^ Hatice Şirin User, Başlangıçtan Günümüze Türk Yazı Sistemleri, Akçağ, Ankara 2006, s. 85.
  8. ^ a b IPA
  9. ^ Digamma, Nick Nicholas' Home Page 11 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  10. ^ Pamphylian Digamma, Nick Nicholas' Home Page 23 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  11. ^ Tsan, Nick Nicholas' Home Page 23 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  12. ^ Heta, Nick Nicholas' Home Page 12 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  13. ^ San, Nick Nicholas' Home Page 11 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  14. ^ Koppa, Nick Nicholas' Home Page 11 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  15. ^ Numeric Koppa, Nick Nicholas' Home Page 19 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  16. ^ Sampi, Nick Nicholas' Home Page 23 Mart 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  17. ^ Numeric Sampi, Nick Nicholas' Home Page 19 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  18. ^ Stigma, Nick Nicholas' Home Page 29 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  19. ^ Kai, Nick Nicholas' Home Page 18 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)
  20. ^ Ou, Nick Nicholas' Home Page 29 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(İngilizce)

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Latin alfabesi</span> Latin dilini yazmak için kullanılan alfabe

Latin alfabesi, antik Roma tarafından Eski Latince yazmak için kullanılan Latin harfleri tabanlı alfabedir. 23 harften oluşan Latin alfabesi, Latin harflerini kullanan ilk alfabedir.

Alfabe veya abece, her biri dildeki bir sese karşılık gelen harfler dizisidir. "Abece" kelimesi, Türkçedeki ilk üç harfin okunuşundan oluşur. Benzer biçimde Fransızca kökenli “Alphabet” kelimesinden Türkçeye geçen "alfabe" sözcüğü, eski Yunancadaki ilk iki harf olan "alfa" ile "beta"nın okunuşundan gelir.

<span class="mw-page-title-main">Arap harfleri</span> Arap alfabesini temel alan yazı sistemi

Arap harfleri, 7. yüzyılın üçüncü çeyreğinden itibaren Emevi ve Abbasi imparatorlukları aracılığıyla Orta Doğu merkezli geniş bir alana yayılma olanağı bulmuş İslam dininin benimsendiği coğrafyalarda kabul gören, kökeni Arap alfabesine dayalı, ünsüz alfabesi türünde bir yazı sistemidir. Dünyada Latin alfabesinden sonra en çok kullanılan yazı sistemidir.

<span class="mw-page-title-main">Latin harfleri</span> Antik Roma tarafından Latince yazmak için kullanılan yazı sistemi

Latin veya Romen harfleri, kökeni antik Roma tarafından Eski Latinceyi yazmak için kullanılan Latin alfabesine dayanan bir yazı sistemidir. ISO tarafından belirlenmiş standart modern Latin alfabesinde 26 harf bulunur. Latin harfleri şu anda dünyada en yaygın kullanılan yazı sistemidir.

Türk dilleri alfabeleri veya çağdaş Türk yazı dilleri alfabeleri çağdaş dönem Türk yazı dilleri için kullanılan çeşitli alfabelerdir. Uzun tarihî dönemler içinde kullanılmış olan Türk yazı sistemlerinin sonrasında, bazılarının terki, bazılarının devamı ile günümüzde kullanımda olmuşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Kiril alfabesi</span> Slav dillerinin kullanımında rol oynayan bir alfabe

Kiril alfabesi, Avrasya'da çeşitli dillerin yazımı için kullanılan alfabedir. Çeşitli Slav, Kafkas, Moğol, Ural, ve İranî dillerinin resmî alfabesidir. En eski Slav kitaplarının yazıldığı iki alfabeden biri olan Kiril yazısı, Aziz Kiril ve kardeşi Metodius tarafından 9. yüzyılın ilk çeyreğinde oluşturulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Uluslararası Fonetik Alfabe</span> sesleri gösteren standart alfabe

Uluslararası Ses Abecesi veya Uluslararası Fonetik Alfabe, seslerin kâğıt üzerinde gösterilebilmesi için oluşturulmuş standart alfabedir. Tüm dillerdeki konuşma seslerini bir örnek biçimde kodlayabilmek için oluşturulmuş işaretler ve simgeler sistemidir. Bu sistemden en çok dilbilimde ve sözlüklerin hazırlanmasında yararlanılır.

<span class="mw-page-title-main">İzlandaca</span> İzlandanın resmî dili olan Kuzey Cermen dili.

İzlandaca, Cermen dillerinden biri ve İzlanda'nın resmî dilidir. İzlandacaya en yakın diller, Faroe Adaları'nda konuşulan Faroe dili ile Sognamål gibi Batı Norveç lehçeleridir. İzlanda, anakaraya uzak bir ada devleti olmasından dolayı, diğer ülkelerle arasında kayda değer oranda kültür alışverişi gerçekleşmemiş, bunun sonucunda dile çok az yabancı sözcük girmiştir. İzlanda'nın konumu Amerika'ya daha yakın olmasına rağmen, İzlandaca bir İskandinav dilidir.

<span class="mw-page-title-main">Başkurtça</span> Kıpçak grubundan, Başkurdistanın resmi dili

Başkurtça veya Başkırca, çağdaş Türk yazı dillerinden biridir ve Kıpçak grubuna bağlıdır. Çoğunluğu Başkurdistan'da yaşayan Başkurtlarca konuşulur.

Fi, Yunan alfabesinin yirmibirinci harfidir. Harfin kökeni tam olarak bilinmemektedir. Eski Yunancadaki kopa'dan geldiği düşünülmektedir. Türkçedeki F sesi gibi sesletilir. Fakat Yunancada f sesini veren bir başka harf bileşiği daha vardır; bu nedenle sık kullanılan bir harf değildir.

<span class="mw-page-title-main">Ayırıcı im</span>

Ayırıcı im, fonetik işaret veya diyakritik; telaffuz, ton ve diğer ayırıcı unsurları belirtmek için gliflere eklenen imdir. Örneğin Latin harflerine geçiş döneminde Türkçedeki ötümsüz artdişyuvasıl sürtünmeli ünsüz sesini karşılamak için yeni arayışlara gidilmiş ve mevcut S harfine sedil eklenerek Ş harfi elde edilmiştir. O > Ö veya A > Â ya da Y > Ý gibi harflerde ayırıcı imlere örnekler görülebilir.

Sampi (Ͳ,Ϡ) Yunan alfabesi'nin eski bir harfidir. M.Ö. 5. yüzyılda, Efes ve Halikarnas gibi birkaç Anadolu'daki Yunan kentinin yöresel alfabesinde, olarak yazılan ve /ts/ veya /ss/ sezini temsil eden bir harf olarak kullanılmıştır. Bu harfin eski adı ve kökeni şimdi bilinmemektedir. Fenike alfabesi'ndeki "Tsade" harfinden gelmiş olduğunu düşünülmektedir.

Heta(Ͱ) Yunan alfabesi harfi olan Eta (İta)'nin eski adı idir. Arkaik Yunan alfabesinde, Η veya olarak yazılan harf, klasik ve modern Yunancan'nın İta harfi gibi sesli harf olarak değil, net Latin "H" harfi gibi sessiz harf olarak kullanıldı. Daha sonra, /ē/ sesini temsil eden sesli Η geliştiği zaman, bazı Yunan lehçesinde, (Ͱ) olarak yazılan ve /h/ sesi temsil eden yeni bir simge bulundu. Şimdi de, "heta" adı hem orijinal sessiz "H" için de, hem yeni Ͱ harfi için de kullanılıyor.

Kopa(Ϙ, Ϟ), Yunan alfabesinin eski bir harfidir. Koppa olarak da bilinir. Fenike alfabesi'nin kuf harfinden gelmektedir. Türkçedeki Qq sesine denk gelir.

San(Ϻ), Yunan alfabesinin eski bir harfidir. Şekil olarak Lâtin harfi olan M'ye benzese de Yunan San'ı, Türkçedeki S sesine karşılık gelir.

Latinizasyon (Romanizasyon) tabiri genel olarak Latin alfabesi dışındaki ses sistemlerinin Latin alfabesine çevrilmesini ifade eder. Arapçanın Latin alfabesine çevirisi yapılırken bu uygulamaların hiçbirinde (fonetik alfabeler hariç) ortak bir uygulama geliştirilememiştir. Çünkü her ülke kendi harflerini esas alan bir çeviri sistemi benimsemiştir. Fakat yine de ana hatlarıyla genel kabul görmüş bazı sesler ve simgeler tercih edilmeye başlanmıştır. Ortak Türkçe alfabesi esas alınarak yapılan bir işaret sistemi büyük oranda geliştirilmiş durumdadır. Fakat yine de çeşitli ülkelerin, sesleri simgelerken kullandıkları harflerin değişik olması nedeniyle farklılıklar ortaya çıkmaktadır.

Yunancanın romanizasyonu, genelde Yunan alfabesi ile yazılan Yunanca metinlerin, Latin alfabesi ile temsili veya bunu yapmayı sağlayan bir sistemdir. Yunancanın romanizasyonu için çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Bu yöntemler, kaynak metnin Eski Yunanca mı Modern Yunanca mı olduğuna ve arzu edilen dönüştürmenin transkripsiyon mu transliterasyon mu olduğuna bağlı olarak değişiklik göstermektedir.

Abugida İngilizce telaffuz: [ˌɑːbuːˈɡiːdə], ya da diğer adıyla alfabetik hece yazısı, parçalı bir yazı sistemi çeşididir. Bu sistemde, birbirini takip eden her sessiz-sesli çifti tek bir birim olarak yazılır: Her birim bir sessiz harfi temel alır; sesli harf ise ikincil önem taşır. Bu özelliğiyle sessiz ve sesli harflerin aynı değerde öneme sahip olduğu alfabelerden, sesli harflerin eksik olduğu veya isteğe bağlı olarak yazıldığı ebcetlerden ve her bir hecenin birbirinden bağımsız birer sembol ile gösterildiği klasik hece yazılarından ayrılır. Abugidalar, Güney ve Güneydoğu Asya'da kullanılan Brahmî familyasına ait yazıları kapsar.

Ortak Türk Alfabesi, Türk dillerindeki asal sesler esas alınarak ve aynı kaynaktan çıkanlar sınıflandırılarak tüm harflerin gösterildiği bir sistemdir. Henüz ortak bir biçime ulaşılamamış olmasına rağmen büyük oranda şekillenmiştir.

Likya alfabesi, Likya dilini yazmak için kullanılmıştır. Yunan alfabesinin bir uzantısı olmasına karşılık Yunancada bulunmayan sesler için yarım düzine ek harf içermektedir. Lidya ve Frig alfabesine oldukça benzerlik göstermektedir.