İçeriğe atla

Yuhanna bar Penkaye

Yuhanna bar Penkaye (Süryanice: ܝܘܚܢܢ ܒܪ ܦܢܟܝ̈ܐ Yōḥannān bar Penkāyē), yedinci yüzyılın sonlarında Doğu Kilisesi'nin bir üyesi olan bir yazardır. Beşinci Emevi halifesi Abdülmelik zamanında yaşamıştır.

Babası Penekli olduğu için Bar Penkaye denmiştir. Penek, bugün Şırnak’a bağlı İdil ilçesinin yakınındaki eski bir yerleşim yeridir.[1] Kamul’daki Mar Yuhanan Manastırı’nda öğrenim görmüş bir din adamıdır. Daha sonra Mar Bassima manastırlarında keşiş olarak yaşamıştır. Daha sonraki yazarlar onu Dalyathalı Yuhanna Saba ile karıştırırlar.[2]

Yuhanna bar Penkaye'nin yazıları, zamanının ilk Müslüman fetihlerinin görgü tanığıdır.

Çalışmaları

Eserlerinin bir kısmı halen varlığını sürdürmektedir. Bunların çoğu hiç yayımlanmamıştır ve yalnızca el yazmaları halinde günümüze ulaşmıştır.

Ktâbâ d-rêš mellê veya dünyanın Özet tarihi

15 bölümden oluşan eserin son iki bölümü, İslâm tarihini ilgilendiren olaylardan söz eder. Eserde; Emevî halifeleri I. Muâviye (h. 661-680) ve I. Yezîd (h. 680-683) döneminin olayları, Abdullah bin Zübeyr (ö. 692) ve Muhtar es-Sekafî’nin (ö. 687) faaliyetleri, savaşlar, esaretler, salgın hastalıklar, insanların günahkarlığı gibi dönem hakkında ilgi çekici detaylar görmek mümkündür.[3]

  • Yaratılıştan Büyük Hirodes'e 1-4 arası kitaplar
  • 5. kitap iblisler üzerine
  • 6-8. Kitaplar, Eski Ahit'te büyük ölçüde tipoloji üzerinedir.
  • 9. Kitap, pagan insanların kültleri hakkındadır. Zerdüştlük hakkında önemli bilgiler içermektedir.
  • 10-13. kitaplar, Mesih'in ve öğrencilerinin yaşamı hakkındadır.
  • Kitap 14, oradan Arap fethine kadar olan tarihi kapsar.
  • Kitap 15, 7. yüzyılın son on yıllarına kadar olan dönemi kapsar ve çağdaştır. Bu tür birkaç kaynak bilinmektedir.[2]

El yazmaları

  • Harvard MS Syr 42. Bu, " Dalyathalı Yuhanna'nın (sekizinci yüzyıl) eserlerinin oldukça eksiksiz bir derlemesinin egemen olduğu ve Yuhanna bar Penkaye, Evagrius Ponticus, Büyük Basil, Mabbug'lu Philoxenus, İoannis Hrisostomos ve keşişler Gregory (Kıbrıslı?) ve Simon (Zarif?)" (Ref: M. Henze, The Syriac Apocalypse of Daniel: Introduction, Text, and Commentary. Studien und Texte zur Antike und Christentum 11. Tübingen: Mohr Siebeck, (2001) Alexander Golitzin, Making the Inside like the Outside: Toward a Monastic Sitz im Leben for the Süryani Apocalypse of Daniel, Contribution to a Festschrift'te anlatıldığı gibi, Monica Blanchard ve Katolik Üniversitesi için Robin Darling Young tarafından düzenlendi America Press, 2003'te. Çevrimiçi olarak http://www.marquette.edu/maqom/daniel 11 Nisan 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ).
  • Biblioteca apostolica Vaticana, "KDV." Sayın. 497 * 20e sn. : (1900). Alqos - MAR JOHANNAN BAR PENKAYE, "Histoire des principaux événements du monde" * (Stephan Raës, copiste) (Referans http://www.ftsr.ulaval.ca/_pdf/bibp/index_manuscrits4_origines2003.pdf 11 Ekim 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. )
  • mss'de birkaç çalışma var. Alqosh'taki Rabban Hormizd (Notre-Dame des Semences) manastırında ve Addai Scher tarafından kataloğunda listelenmiştir.
    • Kodeks 25. John Bar Penkaye tarafından bestelenen geçici dünyanın arkeolojisi veya tarihi kitabı. Çalışma, 9 bölümden ilki ve ikincisi 6 olmak üzere iki kısma ayrılmıştır. MS 686'da biter.
    • Kodeks 116. Bu çeşitli ciltteki onuncu madde, Elia Millos tarafından 1868'de yayınlanan Yuhanna bar Penkaye'nin Tanrı'ya iman üzerine bir şiiridir.
    • Kodeks 122. Musullu Yuhanna tarafından bestelenen iyi işler kitabı. Ama bunu takiben Yuhanna bar Penkaye'nin keşişlerin ahlaksızlıkları üzerine bir şiiri var; ve sonra diğer yazarların diğer eserleri. Bayan 1758'de yazılmıştır. Yuhanna da dahil olmak üzere eserlerin çoğu Elia Millos, Directorium Spirituale, Roma (1868) tarafından yayınlandı.
    • Kodeks 123. Bayan 122 ile aynı içerik, ancak Bayan 1663'e kadar uzanıyor.
  • Vatikan Borgia Sir. Bayan 1. Bu, Musullu Yuhanna tarafından bestelenen İyi İşler Kitabı'nın bir kopyasıdır ve bunu Yuhanna bar Penkaye'nin bir şiiri takip eder: Keşişlerin kötü alışkanlıkları üzerine ; Ebedjesu'nun İnci Kitabı; Süryani yazarlar kataloğu da Ebedjesu tarafından. 217 yaprak. Son yapraklar gitti. Mayıs 1674'te Alqosh'ta yazılmıştır. Addai Scher'in Borgia mss kataloğunda listelenmiştir. Journal Asiatique'de, Mart-Nisan 1909 (çevrimiçi gallica.bnf.fr)

Edisyonlar

  • Addai Scher, John bar Penkaye'ye ait duyurular, Journal Asiatique, ser. 10. cilt 10 (1907), s. 161-178. http://gallica.bnf.fr adresinden 18 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. çevrimiçi olarak erişilebilir (Journal Asiatique'i arayın). Bu, bir bildirimin metnini ve Fransızca çevirisini ve ardından ana çalışmasının bir analizini yayınlar.
  • SP Brock, 7. yüzyılın sonlarında Kuzey Mezopotamya : Yuhanna Bar Penkaye'nin "Ris Melle" kitabının 15. kitabı, Jerusalem Studies in Arabic and Islam, 9 (1987), Süryani Hıristiyanlığı Çalışmaları (1992), bölüm 2'de yeniden basılmıştır.[2] (Copac'tan daha fazla ayrıntı).
  • Hubert Kaufhold, Anmerkungen zur Textüberlieferung der Chronik des Johannes bar Penkaye, Oriens christianus 87 (2003) s. 65-79. (Referans web'de bulundu)
  • Alphonse Mingana (ed.), Kitaplar X-XV, Sources Suriyeques cilt. 1 (ve sadece cilt), Leipzig (1907). Süryanice metin ve Fransızca çeviri.
  • K. Pinggéra, Nestoranische Weltchronistik. John Bar Penkaye und Elias von Nisibis, içinde: Martin Wallraff (Hrsg.), Iulius Africanus und die christliche Weltchronistik (Texte und Untersuchungen zur altchristlichen Literatur), Berlin; New York: de Gruyter 2006, 263-283.
  • Jean-Louis Simonet, Les citations des Actes des Apôtres dansları les chapitres édités du Ketaba deres mele de Jean Bar Penkaye, Le Muséon: Revue d'Études Orientales (ISSN 0771-6494) vol. 114 (2001) ss.97-119. (Referans web'de bulundu)

Kaynakça

Özel
  1. ^ Tomakin 2017, s. 246, 81.dipnot.
  2. ^ a b c S. Brock, A brief outline of Syriac Literature, Moran Etho 9, Kottayam, Kerala: SEERI (1997), pp.56-57, 135
  3. ^ Tomakin 2017, s. 246.
Genel

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Theodor W. Adorno</span> Alman filozof ve toplumbilimci (1903 – 1969)

Theodor W. Adorno, , Alman felsefeci, toplumbilimci, bestekâr ve müzikbilimci.

<span class="mw-page-title-main">Kıble</span> namaz ibadeti için yönelinen yer (Kâbe)

Kıble, bazı dinlerde tapınma sırasında yönelinen doğrultuyu anlatır. Bazı dini gruplar haricinde Müslümanların ibadet (namaz) sırasında yöneldikleri yer Mekke'de bulunan Mescid-i Haram'daki Kâbe'dir.

<span class="mw-page-title-main">Hacer-ü'l Esved</span> Mekkede Müslümanlarca kutsal görülen bir taş

Hacer-ü'l Esved, Kâbe'nin duvarında yer alan ve Müslümanlarca kutsal sayılan siyah ve parlak taş. Hac sırasında hacılar tavaf ederken her bir dönüşte bu taşı selamlar, el sürer veya öperler. İnanışa göre Mekke'nin kutsallığı Kâbe'den, Kâbe'nin kutsallığı da Hacer-ü'l Esved'den kaynaklanmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Petra</span> Ürdünde antik şehir

Petra, Ürdün'ün Lut Gölü ile Akabe Körfezi arasındaki toprakları üzerinde yer alan antik kenttir.

<span class="mw-page-title-main">Vahiy Kitabı</span>

Vahiy kitabı, Esinleme Kitabı ya da kısaca Vahiy, Yeni Ahit'in sonuncu kitabıdır. Birinci ayette geçen Apokalips ifadesi “örtüsünü açmak” ya da “ortaya çıkarmak” anlamına gelir ve genellikle ruhi şeylerin vahyedilmesine veya Tanrı'nın iradesinin ve amaçlarının ifşasına atıfta bulunmak için kullanılır. Yeni Ahit'in tek peygamberlik kitabıdır. Kitap, mektup biçiminde yazılmıştır ve bir dizi vizyonları doğru sırayla zirveye kadar anlatır. Bu tüm Kutsal Kitap'ın uygun bir sonudur.

<span class="mw-page-title-main">Yuhanna İncili</span> Yeni Ahitin dördüncü bölümü

Yuhanna İncili, Kutsal Kitap dizisine ait olan bir kitaptır. Yunanca Kutsal Yazıların ya da Yeni Ahdin dört kanonik incillerden sonuncusudur. Bu incilin Yuhanna adlı bir adam tarafından yazıldığı genellikle kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">August Wilhelm Schlegel</span> Alman yazar (1767-1845)

August Wilhelm Schlegel, Alman edebiyat tarihçisi, çevirmen, yazar, felsefeci ve Hint kültürü (Hindoloji) uzmanı. Alman romantizm akımının kurucuları arasında sayılır. Kardeşi Friedrich ile birlikte Novalis, Ludwig Tieck ve Friedrich Wilhelm Joseph Schelling gibi dönemin üst düzey edebiyatçılarını bir araya getiren August Wilhelm Schlegel, 19. yüzyıl boyunca etkili olacak, ilerleyen yıllarda da taraftar bulacak bir edebi akımın gelişmesine katkı sağladı.

<span class="mw-page-title-main">Yehova</span> יהוה (YHVH)nin Adonayın sesli harfleriyle transliterasyonlarından biri

Yehova/Yehovah, Tanah'ta bahsi geçen Tanrı'nın adının (יְהֹוה) olası bir telaffuz şeklidir. İsmin orijinali İbranice 4 adet sessiz harften oluşur ve orijinal İbranice metinlerde 6 bin 828 defa YHVH kullanımı yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Anna Seghers</span> Alman yazar

Anna Seghers, Alman yazar.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Fitne</span> Emevi Dönemi Müslüman iç savaşı (680-692)

İkinci Fitne veya Erken İslam Tarihinde İkinci İç Savaş, Emevi hakimiyetinin başlarında I. Muaviye’in ölümüyle birlikte baş gösteren siyasi / askeri çatışmalardan oluşan karışıklık dönemi. Dönemin tarihi üzerinde tarihçiler arasında ittifak sağlanmamışsa da, en çok kabul gören görüş, İkinci Fitne’nin 680-692 yılları arasında olduğudur.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah bin Zübeyr</span> sahabe

Abdullah bin Zübeyr, İkinci Emevi halifesi Yezid'e biat etmeyerek isyan başlatan ve Mekke'de karşı halifeliğini ilan ederek 692'deki öldürülüşüne kadar Emevilerle mücadele eden tabiin.

<span class="mw-page-title-main">Abdullah bin Zübeyr İsyanı</span>

Abdullah bin Zübeyr İsyanı; Yezid'e sadakat yemin etmeyenlerin diğer bir başkanı olan Ebu Bekir'in torunu ve Peygamber'in yakın sahabilerinden Zübeyr bin Avvam'ın oğlu Abdullah bin Zübeyr'in çıkardığı isyandır.

<span class="mw-page-title-main">1. Petrus</span> Yeni Ahitin kitapçıklarından birisi

Birinci Petrus Mektubu ya da Petrus'un Birinci Mektubu Yunanca Kutsal Yazıların bir kitabıdır. Sadece 1. Petrus olarak da adlandırılmaktadır. Bu mektup Petrus'un tüm Hristiyan cemaatlere yazdığı bir mektuptur. Bunun için katolik mektup olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Muratori Kanonu</span> Yeni Ahit kitaplarının listelendiği antik bir metin

Muratori Kanonu Yeni Ahit'e ait olan kitapların en eski bir Hristiyan listesidir. Bu kodeksin başlangıç ve son sayfaları kaybolduğu için Muratori Fragmanı adı altında da tanınır. Muhtemelen 8. yüzyılda Latince yazılmış olan bu rehber, adını keşfeden arşivci Lodovico Antonio Muratori'den almıştır. Fragman bugün Milano'daki Ambrosiana Kütüphanesinde saklanır.

<span class="mw-page-title-main">2. Petrus</span> Katolik mektup

2. Petrus ya da Petrus'un İkinci Mektubu olarak adlandırılan bu kitap, Yeni Ahit'in katolik mektuplarından birisidir. Hristiyanlarca, On İki Havari ya da elçiden birisi olan Petrus tarafından yazıldığına inanılır. Mektubun temel odak noktası, okuyucularını yanlış öğretilerden korumak ve onları bu yönde uyarmaktır.

Mihail, , ö. 1199 AD, onu yeğeninden ayırmak için Büyük Mihail ya da Michael Syrus ya da Yaşlı Mihail olarak da bilinir, 1166-1199 yılları arasında Süryani Ortodoks Kilisesi Patriğidir. Bugün en çok en büyük Orta Çağ Vakainamesi'nin yazarı olarak bilinir, eser Süryanice yazılmıştır. Kendi eliyle yazılan diğer çeşitli yazılar günümüze ulaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Papirüs Fouad 266</span>

Fouad 266 birçok papirüs fragmanın terimidir. Bu fragmanlar İbranice Kutsal Yazıların en eski metinlerinin bazılarını içermektedirler. Onlar Yunancada yazıldı ve Septuagint tercümesinin birçok ayetlerini kapsar. Ayetler Başlangıç (Bereşit) ve Kanunun Tekrarı (Devarim) kitaplarındandır.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Ahit'te Tanrı'nın ismi</span>

Yehova İbranice Kutsal Yazılarda geçen Tanrı'nın ismidir. İbranice metinde 6.828 kez geçer. Bu ifade genelde Tetragrammaton ya da Tetragram olarak adlandırılır. Birçok dilbilimcilere göre tanrısal isim „Yehova“ yerine „Yahve“ telaffuz edilmeli.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed'in tarihselliği</span>

Muhammed'in tarihselliği, Muhammed'in tarihsel bir figür olarak incelenmesine ve geleneksel açıklamaların dayandığı kaynakların eleştirel incelemesine atıfta bulunur.

Batı Süryani Riti, Batı Süryanice lehçesinde Aziz Yakup'un İlahi Litürji'sini kullanan bir Doğu Hristiyan ritidir. Maruni Kilisesi, Süryani Ortodoks Kilisesi, Süryani Katolik Kilisesi ve Hindistan'ın çeşitli Malankara Kiliselerinde uygulanmaktadır. Süryani Hristiyanlığının iki ana ritinden biridir, diğeri ise Doğu Süryani Riti'dir. Antik Antakya Patrikhanesi'nden çıkmıştır. Diğer ritlerden daha fazla "anafora"ya sahiptir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.