İçeriğe atla

Yuba

Yuban

Yuba (Japoncaゆば) veya tofu derisi, soya fasulyesinden yapılan bir gıda ürünüdür. Soya sütünün kaynaması sırasında açık bir sığ tavada sıvı yüzey üzerinde bir deri oluşur. Deriler toplanır ve tofu derisi olarak bilinen sarımsı tabakalara kurutulur.[1][2]

Tofu derisinin kullanımı ilk olarak 16. yüzyılda Çin ve Japonya'da yazılı kayıtlarda belgelendi. Çin ve Japon mutfaklarında taze, fermente veya kurutulmuş halde yaygın olarak kullanılır.

Kaynakça

  1. ^ Shurtleff, William; Aoyagi, Akiko (2012). History of Yuba - The Film That Forms atop Heated Soymilk (1587-2012). Lafayette, Kaliforniya: Soyinfo Center. 28 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2018. 
  2. ^ Shurtleff, William; Aoyagi, Akiko (1983). The Book of Tofu. Berkeley, Kaliforniya: Ten Speed Press. 28 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2018. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Japonya</span> Doğu Asyada bir ada ülkesi

Japonya, Doğu Asya'da yer alan bir ada ülkesidir. Büyük Okyanus'un kuzeybatısında konumlanan ülke; Japon Denizi'nden Çin, Kuzey Kore, Güney Kore ve Rusya'nın doğusuna; kuzeyde Ohotsk Denizi'nden güneyde Doğu Çin Denizi ve Tayvan'a kadar uzanır. De facto başkenti ve en büyük şehri Tokyo'dur. Adını oluşturan kanji karakterler, "güneş" ve "köken" anlamına geldiğinden "Doğan Güneşin Ülkesi" olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Benjamin Franklin</span> Amerikalı diplomat ve siyasetçi; Amerika Birleşik Devletleri kurucu üyesi (1706 – 1790)

Benjamin Franklin, Amerikalı yayımcı, yazar, mucit, filozof, bilim insanı, siyasetçi ve diplomattır. Döneminin önde gelen entelektüelleri arasında yer alan Franklin, Amerika Birleşik Devletleri'nin Kurucu Babalarından biri, Bağımsızlık Bildirgesi'nin hazırlayıcısı ve imzacısı ve ilk posta genel müdürüydü.

<span class="mw-page-title-main">Soya</span> bir baklagil türü

Soya, baklagiller (Fabaceae) familyasından 1 - 1,5 m boyunda, kısmen sarılıcı, dallanmış, tek yıllık Doğu Asya kökenli bir bitkidir. Bitki, yenilebilir fasulyesi için yetiştirilir.

<span class="mw-page-title-main">Deri</span> omurgalılarda yumuşak dış örtü organı

Deri, cilt veya ten, bazı hayvanların vücutlarını kaplayan en üst katman olup, altında barındırdığı kas ve organları koruyan doku tabakalarından oluşan bir örtü sistemi organıdır. Bu tabakanın altında yağ tabakası vardır. Yağ tabakası canlının vücudunu sıcak tutar ve darbelere karşı korur. Burada bulunan ter bezleri boşaltıma yardımcı olur. Deri solunumu nemli vücut yüzeyinde gerçekleşir. Hücrelerde oluşan (O2) oksijen difüzyonla atılır. CO2'de difüzyonla atılır. Bu canlıların gelişmiş organları yoktur. Dış ortamla gaz alışverişi nemli deriden difüzyonla geçer. Derinin nemli kalması mukus tabakası ile gerçekleşir.

Tofaca veya Tofa Türkçesi, Rusya'da yaşayan Tofalar tarafından konuşulan Sayan dilleri grubundan bir Türk dilidir. 2010 yılında yalnızca 93 kişi tarafından konuşulan dil Tofa dili Tuvacaya yakın olup Soyot Tuka Türkçesi gibi tükenme tehlikesiyle karşı karşıyadır.

<span class="mw-page-title-main">Çin mutfağı</span>

Çin mutfağı başta Çin olmak üzere Tayvan, Singapur, Malezya, Endonezya gibi Çin kültürünün yaygın olduğu Uzak Doğu ülkelerinden kaynaklanan ve Çin lokantaları sayesinde dünyanın birçok yörelerinde geniş bir biçimde tanınan bir mutfaktır. Çeşit bakımından dünyanın en zengin mutfaklarından biri olan Çin mutfağı Uzakdoğu'da bile Çinlilerin yaşadığı her bölgede büyük farklılıklar gösterir. Ayrıca Uzakdoğu dışındaki Çin lokantalarında hazırlanan yemekler bulundukları ülkelerin kültürlerine uyarlandıkları için Uzakdoğu'dan çok farklı malzemeler kullanırlar ve farklı lezzetler sunarlar. Bunlara rağmen Çin mutfağı bazı ortak özelliklerden yoksun değildir. Sebze ağırlıklı yemekler, yemeklerin wok adı verilen çukur tavalarda pişirilmesi ve yemeklerin sofralarda yemek çubuklarıyla yenmesi Çin mutfağının en çarpıcı özellikleri arasındadır.

<span class="mw-page-title-main">Yupikler</span>

Yupikler ya da Alaska Yupikleri, Amerika Birleşik Devletlerine bağlı Alaska eyaletinin batı ve güneybatısında yaşayan Yupik kolundan bir Eskimo halkıdır. Kendilerini yuk («insan») kelimesi ile -pik/-piaq («gerçek») ekinden türettikleri Yupʼik/Yupʼiaq adıyla ifade ederler. Dillerini ise Yugtun olarak adlandırırlar. Hem Yupik halkları hem de Alaska yerlileri içinde en büyük nüfusa sahip olanlardır. Alaska Yerli Dil Merkezine göre 25.000 kişilik Yupik nüfustan 10.400 kadarı anadillerini konuşabiliyor. İngilizce bilmeyen Alaska yerlileri içinde 1993 yılında ilk sırayı % 42 lik oranla Yupikler, ikinci sırayı da % 20 lik oranla İnyupikler çeker. Şamanist inançlı avcı ve toplayıcıdırlar. Alaska'nın çetin ikliminde yenebilir her türlü şeyin yenildiği, yenemeyenlerin de kullanılabilirliğine bağlı olarak değerlendirildiği bir yaşam tarzı oluşturmuşlardır. Avların modern dünyada önemsenmeyecek kısımlarından ilginç eşya ve aksesuarlar yapmaları da asgari malzemenin azami olarak değerlendirilmesi olarak görülür. Fokların karınzarının pencere camı olarak kullanılması ya da kuş ve balık derisinden parka ya da ayakkabı yapmak Yupiklerin iklim ve coğrafya zoruyla oluşmuş geleneklerindendir. Dünya maske sanatında Yupik maskeleri benzersizdir. Y önsesini koruyan ana grup Yupik adını alırkan, bu sesi ç önsesine dönüştüren lehçeleri konuşanlar Çupik olarak adlandırılırlar.

<span class="mw-page-title-main">Dudak</span> ağızdaki görülebilir vücut parçası

Dudak, çenelere bağlı yatay bir çift yumuşak uzantılardır ve insanlar da dahil olmak üzere birçok hayvanın ağzının en görünür kısmıdır. Omurgalılarda dudaklar yumuşak hareket eden bir yapıya sahiptir. Yemek yeme, konuşma, öpme gibi fonksiyonları sağlar. İnsan dudakları da somatosensoriyel bir organdır ve öpüşme ve diğer samimiyet eylemlerinde kullanıldığında erojen bir bölge olabilir.

<span class="mw-page-title-main">Alaska yerli sanatı</span>

Alaska yerli sanatı, Amerika Birleşik Devletlerinin Alaska eyaletinde beş ana kültür grubuna ayrılan ve Amerika yerlilerinden ayrı değerlendirilen avcı ve toplayıcı Alaska yerlilerinin sanatıdır. Türkiye'nin iki katı büyüklüğündeki Alaska'nın dünyanın geri kalanından uzak olması bu sanatların yeterince tanınmamasının ana sebebidir. Günümüzde Alaska Native Arts Foundation adlı kâr amacı gütmeyen kurum tarafından tanıtım ve dağıtımı yapılan bu sanatın ürünleri zengin ve çeşitlidir. Bu sanatta Kızılderili halklarından Tlingitler ve Haydalar totem direği gibi tahta oymacılık ürünleriyle tanınırken, Atabask dillerini konuşan Kızılderililer boncuk işi ve sepet yapımıyla, Eskimo halklarından İnyupikler fildişi oymacılığıyla, Yupikler ise daha çok maskelerle öne çıkarlar. Alaska yerli sanatı örnekleri dünyanın değişik müzelerinde sergilenmektedir ve Alaska'daki örnekleri Alaska Yerli Dil Merkezinde de bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kafa derisi yüzme</span> işkence şekli

Kafa derisi yüzme, ölü ya da sağ insanların kafasının üst ve arka kısmında kafa derisi ya da saç derisi denen saçlı alanın kısmen ya da tamamen deriyle birlikte yüzülerek alınmasıdır. Daha çok Yeni Dünya'da Kuzey Amerika Kızılderilileri ile özdeş tutulsa da, Eski Dünya'da da örneklerine rastlanır.

<span class="mw-page-title-main">Kikkoman</span>

Kikkoman Corporation, Japonya merkezli bir gıda ve içecek şirketidir. Şirket 1917 yılında 17. yüzyıldan bu yana faaliyet gösteren Mogi ve Takanashi aile şirketlerinin birleşmesiyle kurulmuştur. Şirketin başlıca ürünleri soya sosu, baharat ve tatlandırıcılar, mirin, shōchū ve sakedir. Kikkoman en popüler soya sosu markalarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Kırmızı fasulye ezmesi</span> Doğu Asya mutfağında kırmızı fasulyeden elde edilen bir ezme

Kırmızı fasulye ezmesi, Doğu Asya mutfağında kırmızı fasulyeden elde edilen bir ezme türüdür. Ezme, fasulyeleri kaynatmak ve daha sonra bunları ezmek veya öğütmek suretiyle hazırlanır. Bu aşamada, ezme tatlandırılabilir veya olduğu gibi bırakılabilir. Ezmenin rengi genellikle fasulyenin kabuğundan gelen koyu kırmızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kinako</span>

Kinako, Japon mutfağında kullanılan bir kavrulmuş soya unudur. İlk olarak geç Muromachi dönemindeki yemek kitaplarında ortaya çıkmıştır. Japon mutfağında yaygın olarak kullanılmakla birlikte daha çok dango ve wagashi ile ilişkilidir.

<span class="mw-page-title-main">Soya sütü</span>

Soya sütü, soya fasulyesinin emilmesi, öğütülmesi ve kaynatılmasıyla elde edilen bitki bazlı bir bitkisel süt türüdür. Yağ, su ve protein emülsiyonudur. Orijinal şekli, tofu üretiminin doğal bir yan ürünüdür. 21. yüzyılda Avrupa ve Kuzey Amerika'da yaygın bir içecek haline geldi ve süt üretimine daha yakından benzeyen tat ve kıvam vermek için üretim teknikleri geliştirildi. Badem ve pirinç sütü gibi, benzer sebze bazlı sütler ile birlikte, vejetaryenler ve laktoz intoleransı olan kişiler tarafından normal süt yerine tüketilebilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Amazake</span> Fermente pirinçten elde edilen Japon içeceği

Amazake, fermente pirinçten yapılan düşük alkollü tatlı bir geleneksel Japon içeceğidir. Amazake, Kofun döneminden kalmadır ve Nihon Shoki'de belirtilmiştir. Bu koji ile miso, soya sosu ve sake içeren koji kalıp Aspergillus oryzae kullanılarak yapılan geleneksel Japon gıdalar ailesinin bir parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Soya küspesi</span>

Soya küspesi, soya fasulyesinin çözünmeyen kısımlarından oluşan bir küspedir. Soya sütü ve tofu üretiminin bir yan ürünü olup genellikle beyaz veya sarımsı renktedir. Japon, Kore ve Çin geleneksel mutfaklarının bir parçasıdır ve 20. yüzyıldan beri Batı uluslarının vejetaryen yemeklerinde kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tempeh</span>

Tempeh, soya fasulyelerinin fermente edilmesi ile üretilen Endonezya kökenli geleneksel bir besin maddesidir. Besin, fasulyelerin Rhizopus oligosporus adlı özel bir mantar ile kontrollü fermantasyon yoluyla birbirlerine bağlanması ile üretilir.

<span class="mw-page-title-main">Deri (malzeme)</span>

Deri, hayvan derisinin çürümesini önlemek için tabaklanarak veya kimyasal işlemden geçirilerek elde edilen güçlü, esnek ve dayanıklı bir malzemedir. En yaygın deriler sığır, koyun, keçi, at, manda, domuz, foklar ve timsahlar gibi suda yaşayan hayvanlardan alınır. Deri, giyim, ayakkabı, çanta, mobilya, alet ve spor malzemeleri gibi çeşitli ürünlerin yapımında kullanılabilir. Deri yapımı 7000 yıldan fazla bir süredir uygulanmaktadır. Bugün önde gelen deri üreticileri Çin ve Hindistan'dır. Deri hazırlanma farklı deri üretim süreçleri'ne dayanır.

<i>Vigna angularis</i> bitki türü

Vigna angularis, Vigna cinsine bağlı bir bitki türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Amanattō</span>

Amanattō, azuki veya diğer fasulyelerden yapılan, şeker şurubu ile kaynatılıp kurutulduktan sonra rafine şekerle kaplanan geleneksel bir Japon şekerlemesidir. Edo döneminde Bunkyū yıllarında (1861–1863) Hosoda Yasubei tarafından geliştirildi.