İçeriğe atla

Yoyo

Tahta bir yoyo
Yoyonun çalışma prensibi
Çeşitli yoyoların gösterildiği bu fotoğraf 23 Ocak 2011 tarihinde Meksika'da çekilmiştir.

Yoyo, bir dingil ile birleştirilmiş iki diskten ve dingil etrafına sarılan ipten oluşan bir oyuncak. İpin bir ucundan tutularak, oyuncağın yukarı aşağı hareket edecek şekilde sallanması şeklinde oynanır.

Tarihçe

Bir Fransız mecmuasından alınma 1791 tarihli bir tasvir. O zamanlarda yoyo "bandalore" olarak biliniyordu.[]

Yoyodan bahseden ilk kayıt, MÖ 500'lü yıllara ait, tahta ve terrakotta yoyoları anlatan bir Antik Yunan belgesidir.[1] Bununla birlikte yoyo bundan çok daha önce Çin'de ortaya çıkmıştır.[1]

Yarışmalar

Dünyada çeşitli uluslararası yoyo yarışmaları düzenlenmektedir. Bu yarışmalardaki stillerden bazıları şunlardır:

1A : Yoyo ipe ve sağ elin orta parmağına bağlı şekildeyken yoyo ile ip üzerinde dönerken yapılan hareketlerdir.
2A : S 2 el ile 2 yoyonun hiç durmaksızın, sürekli atılıp çekilip tekrar atılmasıyla yapılan hareketlerdir.
3A : 2 yoyonun uyumlu hareketlerinden oluşur.
4A : Bu stildeki hareketler, yoyonun ipe bağlanmadan yapılmasıyla elde edilir. Yoyo ilk önce havaya fırlatılır ve sonra tekrar ip üzerine düşürülür ve kombine hareketler sergilenir.
5A : Yoyo bu stilde ipe bağlıdır fakat ip orta parmak yerine ufak bir ağırlığa bağlanır ve yoyo ile ağırlığın birbirine uyumlu hareketleri bu stilin genel amacıdır.

Kaynakça

  1. ^ a b "toy." 31 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Encyclopædia Britannica. Erişim: 29 Aralık 2013.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kukla</span>

Kukla, tek aktörlü, üç boyutlu, taklit ve söze, karşılıklı konuşmaya dayalı geleneksel seyirlik oyunu.

<span class="mw-page-title-main">Oyuncak</span> pek çok varlığın takliti olan ve genellikle çocuklar tarafından kullanılan nesnelerdir

Oyuncak; genellikle çocuklar tarafından oyun oynarken kullanılan her türlü nesnedir. Pek çok oyuncak gerçek bir varlığın taklidi şeklindedir; ancak oyuncaklar, çeşitli anlamlar yüklenmiş basit nesneler de olabilir. Örneğin bir çocuk üzerine bindiği bir değneği hayalinde bir ata, elindeki taşı bir otomobile dönüştürebilir. Bunun yanı sıra elektronik ve mekanik parçalardan oluşan, çok karmaşık oyuncaklar da mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Halter</span> iki tarafında ağırlık olan demir çubuğun havaya kaldırılmasıyla yapılan spor

Halter, iki tarafında ağırlıklar olan bir demir çubuğun (barbell) koparma ve silkme hareketleri ile havaya kaldırılıp başının üstünde dirseklerini kırmadan tutarak yapılan bir spor dalıdır. Farklı ağırlık sınıfları (sıklet) bulunuyor. Ayrıca bench press, deadlift, squat, powerlifting de halter ile ilgili dallardır.

<span class="mw-page-title-main">Tespih</span> Belli sayıda boncuk tanesinin oluşturduğu halka

Tespih, tekrarlanan monoton işlemleri saymak amacıyla ipe dizilmiş ve belli sayıda boncuk tanesinin oluşturduğu halkaya denir. Tespihin 11, 33 ve 99 taneli olanları Müslümanlar, 33 ve 59 taneli olanları Hristiyanlar ve 108 taneli olanı Budistler tarafından kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Kaykay</span>

Kaykay, ekstrem bir spor dalı ve bu amaç için kullanılan spor aleti. Kaykay, 20. yüzyılın ortalarından sonra, ABD'nin Kaliforniya eyaletinin sahil kentlerinde, rüzgârsız günlerde sörf yapamayan gençler tarafından, tahta bloklara tekerlek takmak suretiyle icat edilmiştir. Sporcu ilerleyen veya durağan durumdaki kaykayın üzerinde dengede durarak çeşitli akrobatik hareketler gerçekleştirir. Başlangıcından bugüne popülaritesi sürekli değişen bu spor dünyanın hemen her köşesinde çok sayıda amatör ve profesyonel sporcu tarafından yapılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ayak</span> hareket etmek için kullanılan biyolojik organ

Ayak, birçok omurgalıda bulunan anatomik bir yapıdır. Ağırlık taşıyan ve hareket etmeye olanak sağlayan bir uzvun terminal kısmıdır. Ayakları olan birçok hayvanda, ayak, bacağın terminal kısmında, genellikle pençeler veya tırnaklar da dahil olmak üzere bir veya daha fazla segment veya kemikten oluşan ayrı bir organdır.

<span class="mw-page-title-main">Hojo undō</span>

Hojo undō (補助運動), "tamamlayıcı egzersizler" anlamına gelen Japonca terimdir. Okinava kökenli savaş sanatlarında, özellikle Karate'de kasları güçlendirmek, eklemleri güçlendirmek ve esnekleştirmek, duruşları düzeltmek, vücudu koordine etmek ve darbelere alıştırmak gibi çeşitli amaçlara hizmet eden egzersizleri betimlemek için kullanılır. Hojo undō uygulayıcının tek başına veya bir partnerle yapabileceği hareketlerden oluşur ve bu hareketler sırasında çoklukla bazı geleneksel egzersiz aletlerine başvurulur. Sportif karate anlayışının yaygınlaşmasıyla bu aletlerin yerini modern egzersiz aletleri almış olsa da başta Gōjū-ryū olmak üzere geleneksel karate stilleri ve ekolleri tarafından sıklıkla kullanılmaktadırlar. En çok tanınanı makiwara olmak üzere hojo undō aletleri arasında şunlar sayılabilir:

<span class="mw-page-title-main">Düğüm</span> bir parça ip, ip veya benzeri bir şey bağlayarak yapılan bir tutturma

Düğüm; ip vb. doğrusal cisimleri, birbirine tutturmak için kullanılan yöntemdir. Düğüm, bir veya birden fazla ipten, dokumalardan, sicim ve kayışlardan, zincirlerden, hatta birbirine bağlanmış hatlardan meydana gelen dokumalardan meydana gelebilir. Düğümler, bağlama yöntemleri, kullanımları, hikâyeleri, kökenleri ve düğüm teorisinin matematiksel gözlemleri nedeniyle ilginç nesneler olarak tanınırlar.

<span class="mw-page-title-main">Popping</span>

Popping, 1970'li yıllarda Kaliforniya'da ortaya çıkan Funk dansının bir türüdür. Dansçının kaslarını ani bir şekilde kasıp gevşetmesiyle vücudunda oluşturduğu sarsıntılarla ritme uygun şekilde yapılan bir sokak dansı türüdür. Bu tekniğinin içinde kullanılan bir grup illüzyonist dans şekilleri ve teknikleri için çatı terimi olarak kullanılır. Dansçı normal olmayan vücut hareketleri oluşturarak ilginç dans figürleri sergiler.

<span class="mw-page-title-main">İzbarço bağı</span>

İzbarço bağı, İp ucu dirseğinin bir ip bedeni döngüsüne sancak bağı şeklinde tutturulmasıyla ip ucunda sabit ve güvenilir bir halka oluşturan bir düğüm çeşididir, yani bir Sancak bağı halkasıdır, Bulin bağı veya Borina düğümü de denir. İzbarço bağı farklı alanlarda farklı şekilde isimlendirilmiştir; Yay, bulin, elde emniyet ve izbaroço bağı aynı bağı ifade eden farklı isimlendirmelerdir.

<span class="mw-page-title-main">Alp kelebeği</span> Bir düğüm çeşiti.

İpin ortasında sabit ve güvenilir bir halka oluşturan bir düğüm çeşididir.

<span class="mw-page-title-main">Tam kazık bağı</span>

Tam kazık bağı uçlar ortadan çıkacak şekilde sırt sırta atılmış iki yarım kazık bağı ya da sarmal (volta) dan oluşur.

<span class="mw-page-title-main">Çift ipte düğme</span>

Çift ipte düğme, iki ip üzerinde, o iki ipin oluşturduğu, sepet örgülü / saç örgülü görünüşlü cevizimsi bir düğümdür.

<span class="mw-page-title-main">Torba bağı</span>

Torba bağı torba, çuval gibi şeylerin ağzını bağlamak için kullanılan birçok bağa verilen ortak isimdir.

<span class="mw-page-title-main">El incesi cevizi</span>

El incesi cevizi, halatın ucundaki kollar ayrıştırılmadan yapılan, ceviz görünümlü, amacına hizmet edecek yuvarlak bir nesneyi de içine hapsederek yapılan bir düğümdür.

<span class="mw-page-title-main">Zeppelin bağı halkası</span>

Zeppelin bağı halkası ipin ucunda sabit ve güvenilir bir halka oluşturan bir düğüm çeşididir. Çözülmesi köprülerden çekerek çok kolaydır.

<span class="mw-page-title-main">Atmaca bağı</span>

Atmaca bağı, Sol el bir hayvanı tutarken sağ elle bağlanabilen ve gerektiğinde kolay çözülen, hayvanın çözememesi için kilitlenebilen bir düğümdür.

<span class="mw-page-title-main">Fırfır</span>

Fırfır, en az bir parçası dönen ve onu sağa sola çeviren iki ipten oluşan bir oyuncak.

Psikomotor gelişme, fiziksel yapıdaki değişikliklerin (büyümenin) santral sinir sisteminin gelişimiyle koşut ve uyumlu olması olgusudur. Prenatal dönemden başlar ve yaşam boyu sürer. Büyürken öğrenme, öğrendikçe gelişme ve geliştikçe olgunlaşma olgusudur; son aşamada olgunlaşma ve öğrenme yaşla uyumlu bir düzeye gelir.

<span class="mw-page-title-main">Makara</span>

Makaralar, cisimleri hareket ettirmekte kuvvet kazancı sağlayan, kuvvetin yönünü değiştiren basit makinelerdir. İlk arkeolojik makara resimleri MÖ 8. yüzyıl Asur kabartmasında bulunmuştur.