Haiku bugün tüm dünyada meşhur olan geleneksel bir Japon şiir türüdür. Dünyanın en kısa şiir türü sayılır.
Japonlar, Japon Takımadalarına ve %98,5'ini oluşturdukları Japonya'ya özgü bir etnik gruptur.
Edo dönemi veya Tokugawa dönemi , Japonya tarihinde 1603-1868 yıllarını kapsayan dönemdir. Bu dönem 24 Mart 1603 tarihinde Edo'da Tokugawa Ieyasu tarafından Tokugawa Şogunluğu'nun kurulmasıyla başlar ve 3 Mayıs 1868'de Meiji Restorasyonu'nun başlamasıyla sona ermektedir. Bu dönemde Japonya Tokugawa Şogunluğu ile 300 yerel daimyōnun yönetimindeydi. Edo dönemi Japonya'nın ilk modern dönemi olarak tanımlanmaktadır ve bu yıllar arasında Japonya dış dünyaya kapalı kalmış olup ekonomik büyüme, sıkı toplumsal düzen, istikrarlı bir nüfus ile sanat ve kültür alanında gelişmeler yaşanmıştır.
Japon bahçesi, genellikle son derece soyut ve stilize edilmiş bir şekilde minyatür idealize edilmiş manzara yaratan geleneksel bahçelerdir. İmparatorların ve soyluların bahçeleri rekreasyon ve estetik zevk için tasarlanmışken, Budist tapınaklarının bahçeleri tefekkür ve meditasyon için tasarlanmıştı.
Wang Wei, Tang döneminde yaşamış Çinli şair, müzisyen, ressam ve devlet adamı. Döneminin en ünlü sanat ve yazın adamlarından birisiydi. Şiirlerinin çoğu muhafaza edildi, yirmi dokuz şiiri, son derece önemli, 18. yüzyılda düzenlenen antoloji Üç Bin Tang Şiiri 'nde yer aldı.
Sengoku dönemi, Muromachi döneminde 1467-1603 yıllarını kapsayan dönemdir. Sengoku dönemi toplumsal ayaklanmalar, siyasal entrikalar ve askerî çatışmalar ile geçmiştir.
Bakumatsu, Edo döneminin son yıllarını kapsamaktadır. 1853-1867 yılları arasında Japonya sakoku adı verilen dış dünyadan yalnızlaşma politikasından vazgeçti ve Tokugawa şogunluğu yerini Meiji Hükümetine bırakmıştır. Bu dönemdeki en önemli ideolojik-politik bölünme Ishin shishi adlı imparator yanlısı milliyetçiler ile shinsengumi adlı şogunluk güçleri arasında idi.
Japon kalesi, Japonya'da başta tahta ve taştan inşa edilmiş bir kale türüdür. Yüzyılların başlarında ahşap yığınlardan evrimleşerek 16. yüzyılda en iyi bilinen formlarına girdiler. Japonya'da kaleler, limanlar, nehir geçitleri veya kavşaklar gibi önemli veya stratejik bölgelerin korunması için inşa edildi ve manzara daima savunmalarına dahil edildi.
Edo Kalesi, 1457 yılında Edo'da inşa edilen bir düz arazi kalesiydi. Kale, Tokugawa Ieyasu'nun Tokugawa şogunluğunu kurduğu yer olup şogunun ikametgâhı ve ayrıca Edo döneminde Japonya'nın askeri başkentiydi. Meiji Restorasyonu'nun ardından Tokyo İmparatorluk Sarayı haline geldi.
Shunga, Japon erotik sanatı için bir terimdir. Çoğu shunga, bir ukiyo-e türüdür ve genellikle ahşap baskılar üzerine yapılır. Nadiren de olsa, ukiyo-e hareketinden önce var olan erotik boyalı el kitapları da bulunmaktadır.
Inuyama Kalesi, Japonya'nın Inuyama kentinde bulunan bir kaledir. Kale, Aichi ve Gifu prefektörlükleri arasında sınır olan Kiso Nehri'ne bakmaktadır. Inuyama Kalesi, Edo döneminden önce inşa edilmiş 12 ayakta kalan Japon kalelerinden biridir.
Japonoloji, Japonya'da sosyal bilimler ve beşeri bilimler araştırmalarını kapsayan ve Doğu Asya çalışmalarının bir bölümü olan bölgesel çalışmadır. Japonoloji, Japon dili, kültürü, tarihi, edebiyatı, sanat, müzik ve bilim gibi alanları içermektedir. Kökeni Edo döneminde Dejima, Nagasaki'de Hollandalılara kadar uzanabilmektedir. 1872'de Yokohama'da Japonya Asyatik Topluluğu'nun Ernest Satow ve Frederick Victor Dickins gibi insanlar tarafından kurulması, Japonolojinin akademik bir dal olarak gelişmesinde önemli bir gelişme oldu. Özellikle diplomat Satow Japonya ve Uzakdoğu'ya karşı büyük bir tutku duymuş, İngiltere'nin gelmiş geçmiş en büyük Japon dostu olarak anılmıştır.
Kobayashi Issa, Edo döneminde yaşamış bir Japon şair. Kendisi daha çok fincan çay anlamına gelen bir kalem adı Issa olarak tanınmaktadır. Kobayashi Issa, Matsuo Bashō, Yosa Buson ve Masaoka Shiki ile birlikte Japonya'nın dört büyük haiku ustasından biri olarak kabul edilir.
Masaoka Shiki veya kalem adıyla Masaoka Noboru , Meiji döneminde yaşamış bir Japon şair, yazar ve edebiyat eleştirmeni. Shiki, modern haiku şiirinin gelişiminde önemli bir figür olarak kabul edilir. Ayrıca tanka şiiri hakkında da reform yazmıştır.
Meireki, Japonya tarihinde Nisan 1655-Temmuz 1658 tarihlerini kapsayan dönem adıdır. Dönem, Jōō'dan sonra gelmekte olup Manji'ye kadar devam etti. Bu dönemde hüküm süren imparator Go-Sai idi.
Genroku, Japonya tarihinde Eylül 1688-Mart 1704 tarihlerini kapsayan dönem adıdır. Dönem, Jōkyō'dan sonra gelmekte olup Hōei'ye kadar devam etti. Bu dönemde hüküm süren imparator Higashiyama idi.
Kanō Eitoku, Azuchi-Momoyama döneminde yaşamış bir Japon ressam. Kanō resim okulunun en önemli kişilerinden biriydi.
Chikamatsu Monzaemon, Edo döneminde yaşamış bir Japon oyun yazarı. Ağırlılı olarak jōruri ve kabuki oyunları yazmakta olup yaygın olarak en büyük Japon oyun yazarı olarak kabul edilmektedir. En ünlü oyunları, namuslu aşıkların çifte intiharlarını konu alır. Kukla oyunlarından yaklaşık 70'i jidaimono ve 24'ü sewamonodur. Yerli oyunlar bugün, özellikle Cehennem Kuryesi (1711) ve Amijima'da Aşk İntiharları (1721) gibi eserleri sanatsal başarısının özü olarak kabul edilmektedir. Coxinga Muharebeleri (1715) övgüyle karşılansa da, geçmişleri daha az olumlu görülmektedir.
Rinpa okulu, 17. yüzyılda Kyoto'da Hon'ami Kōetsu ve Tawaraya Sōtatsu tarafından erken Edo döneminde kurulmuş bir Japon ressamlık okuludur. Rinpa okulu, Japon resminin en önemli tarihi okullarından biridir. Yaklaşık 50 yıl sonra, stil Ogata Kōrin ve Ogata Kenzan kardeşler tarafından pekiştirildi.
Ogata Kōrin, Edo döneminde yaşamış Japon peyzaj illüstratörü, cilacı, ressam ve tekstil tasarımcısı.
