İçeriğe atla

Yongjia'nın Felaketi

Beş Barbarın Ayaklanmasını gösteren harita.

Yongjia Felaketi (basitleştirilmiş Çince: 永嘉之乱; geleneksel Çince: 永嘉之亂), Çin tarihinde MS 311 yılında (Jin İmparatoru Huai'nin saltanatının Yongjia döneminin 5. yılı, dolayısıyla adı) Xiongnu liderliğindeki Han-Zhao hanedanlığı güçlerinin Batı Jin hanedanlığının başkenti Luoyang'ı ele geçirip yağmaladığı bir olayı ifade eder. Bu zaferden sonra Han-Zhao'nun ordusu şehir sakinlerine yönelik bir katliam gerçekleştirerek Jin veliaht prensini, bir dizi bakanı ve 30.000'den fazla[1] sivili öldürdü. Ayrıca sarayları yakıp yıktılar ve Jin hanedanının anıt mezarlarını kazdılar. Bu olay Beş Barbarın Ayaklanması ve On Altı Krallık döneminin başlarında yaşanan önemli bir olaydı ve Batı Jin hanedanının MS 316'da yıkılmasında önemli bir rol oynadı.

Aurel Stein 1907 yılında Dunhuang yakınlarındaki terk edilmiş bir gözetleme kulesinde "Kadim Mektuplar" olarak bilinen Soğdca yazılmış 5 mektup keşfetmiştir. Koleksiyondaki mektuplardan biri, Soğdlu Nanai-vandak tarafından Semerkant'taki Soğdlulara hitaben yazılmış ve Xiongnu Hun isyancılarının Batı Jin hanedanının Han Çinli yöneticilerine karşı başlattıkları kitlesel isyan hakkında bilgi veriyordu. Ayrıca halkına, Çin'in Batı Jin başkenti Luoyang'daki diaspora Soğdlularının ve Hintlilerin her birinin ayaklanma nedeniyle açlıktan öldüğünü bildirdi. Han Çin imparatoru, Luoyang Xiongnu isyancıları tarafından kuşatıldığında ve sarayı yakıldığında burayı terk etmiştir. Nanai-vandak ayrıca Xiongnu isyanı Çin'deki Soğd diasporası için felaketle sonuçlandığı için Ye şehrinin artık olmadığını söyledi.[2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12]

Yongjia Felaketi, Han halkının güney Çin'e kitlesel göçü ve yayılması için önemli bir itici güç olmuştur. Birçok klan şeceresi, atalarının kuzeyden Fujian, Guangdong vb. yerlere göç etmelerinin nedeni olarak özellikle bu olayı göstermektedir.[13]

Ayrıca bakınız

  • Beş Barbarın İstilası ve İsyanı

Kaynaklar

  1. ^ "Volume 102: 劉聰載記". Book of Jin. 648. s. 2659. 曜於是害諸王公及百官已下三萬餘人 
  2. ^ Sims-Williams, N. (15 Aralık 1985). "ANCIENT LETTERS". Encyclopædia Iranica. II. Encyclopædia Iranica. ss. 7-9. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 
  3. ^ Keramidas, Kimon. "SOGDIAN ANCIENT LETTER II". NYU. Telling the Sogdian Story: A Freer/Sackler Digital Exhibition Project. 25 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 
  4. ^ "The Sogdian Ancient Letters 1, 2, 3, and 5". Silk Road Seattle - University of Washington. translated by Prof. Nicholas Sims-Williams. 15 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 
  5. ^ Norman, Jeremy. "Aurel Stein Discovers the Sogdian "Ancient Letters" 313 CE to 314 CE". History of Information. 13 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 
  6. ^ Sogdian Ancient Letter No. 3. Reproduced from Susan Whitfield (ed.), The Silk Road: Trade, Travel, War and Faith (2004) p. 248.
  7. ^ "Ancient Letters". THE SOGDIANS Influencers on the Silk Roads. Freer Gallery of Art and Arthur M. Sackler Gallery, Smithsonian Institution. 3 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 
  8. ^ Keramidas, Kimon. "SOGDIAN ANCIENT LETTER III: LETTER TO NANAIDHAT". NYU. Telling the Sogdian Story: A Freer/Sackler Digital Exhibition Project. 24 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 
  9. ^ "Sogdian letters". ringmar.net. History of International Relations. 5 Mart 2021. 24 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 
  10. ^ Vaissière, Étienne de la (2005). "CHAPTER TWO ABOUT THE ANCIENT LETTERS". Sogdian Traders: A History. Handbook of Oriental Studies. Section 8 Uralic & Central Asian Studies. 10. Brill. ss. 43-70. doi:10.1163/9789047406990_005. ISBN 978-90-47-40699-0. 10 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 
  11. ^ Vaissière, Étienne de la (2005). "About the Ancient Letters". Sogdian Traders. Brill. ss. 43-70. doi:10.1163/9789047406990_005. ISBN 9789047406990. 
  12. ^ Livšic, Vladimir A. (2009). "SOGDIAN "ANCIENT LETTERS" (II, IV, V)". Orlov, Andrei; Lourie, Basil (Ed.). Symbola Caelestis: Le symbolisme liturgique et paraliturgique dans le monde chrétien. Piscataway: Gorgias Press. s. 344-352. ISBN 9781463222543. 10 Temmuz 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 
  13. ^ Zhenhe, Zhou; Lo, Kathy (1991). "Migrations in Chinese History and their Legacy on Chinese Dialects". Journal of Chinese Linguistics Monograph Series (3): 29-49. JSTOR 23827034. 18 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hunlar</span> MS 4-6. yüzyıllar arasında Avrasyada yaşamış göçebe halk

Hunlar, MS 4-6. yüzyıllar arasında Orta Asya, Kafkaslar ve Doğu Avrupa'da yaşayan göçebe bir halktır. İlk olarak Volga'nın doğusunda, o zamanlar İskitya'nın bir parçası olan bir bölgede yaşadıkları tahmin edilmektedir. MS 370 yılına gelindiğinde Hunlar Volga bölgesine varmış ve 430 yılına gelindiğinde ise Avrupa'da kısa ömürlü de olsa geniş bir hakimiyet kurmuşlardır. Gotları ve Roma sınırları dışında yaşayan diğer birçok Cermen halkını fethetmiş ve diğerlerinin Roma topraklarına kaçmasına neden olmuştu. Hunlar, özellikle Attila döneminde Doğu Roma İmparatorluğu'na sık ve yıkıcı baskınlar yaptılar. 451'de Hunlar, Batı Roma eyaleti Galya'yı işgal ettiler ve burada Katalonya Tarlaları Savaşı'nda Romalılar ve Vizigotlardan oluşan birleşik bir orduyla savaştılar ve 452'de İtalya'yı işgal ettiler. 453'te Attila'nın ölümünden sonra Hunlar Roma için büyük bir tehdit olmaktan çıkmış ve Nedao Savaşı'ndan sonra imparatorluklarının çoğunu kaybetmişlerdir (454?). Hun isminin varyantları Kafkasya'da 8. yüzyılın başlarına kadar kaydedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Çince</span> Çin ve çevresinde konuşulan bir dil

Çince, Çin anakarası ve çevresinde yaşayan bir milyardan fazla kişi tarafından konuşulan Eski Çinceden türemiş dillerin oluşturduğu diller grubudur. Dünyadaki her beş kişiden birinin anadili olarak konuştuğu Çince, lehçeleriyle birlikte dünyada en çok konuşulan dildir. Çince ve lehçeleri Büyük Çin olarak adlandırılan Çin anakarası, Hong Kong, Makao, Tayvan ve Malezya, Endonezya, Tayland, Singapur, Myanmar, Vietnam, Güney Kore gibi Doğu ve Güneydoğu Asya ülkelerinde konuşulmaktadır. Çince, dünyanın en çok konuşulan dil olmasına bağlı olarak Birleşmiş Milletler'in altı resmî dilinden biridir. Aynı zamanda Çin, Tayvan, Singapur, Hong Kong ve Makao'nun resmî dilidir.

<span class="mw-page-title-main">Hiung-nu</span> İlk Çağda Orta Asyada yaşamış göçebe Avrasya Türk İmparatorluğu

Hiung-nu, Türkçe tarihyazımında bilinen isimleri ile Büyük Hun İmparatorluğu veya Asya Hun İmparatorluğu, eski Çin kaynaklarına göre MÖ 3. yüzyıl ile MS 1. yüzyılın sonları arasında doğu Avrasya bozkırlarında yaşamış göçebe halklardan oluşan boylar konfederasyonudur. Bilinen ilk Türk devletidir. Hiung-nu halkı hakkındaki bütün bilgiler dağınık Çin kaynaklarına ve arkeolojik bulgulara dayanmaktadır. Dilleri hakkındaki değişik varsayımlar, Çin kaynaklarında bulunabilen çoğunluğu kişi ve unvan adları olan sözcüklere dayanmaktadır. Dillerindeki sözcüklerin Çin lehçelerindeki transkripsiyonlarına göre dillerinin Türk, İrani, Moğol, Ural, Yenisey kökenli veya yalıtık dil olduğuna ve hatta halkın çok uluslu olduğundan dilin de karışık bir dil olabileceğine dair görüşler bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Han Hanedanı</span> çinde M.Ö. 206 - M.S. 220 tarihleri arasında hüküm sürmüş hanedan

Han Hanedanı, Çin'de MÖ 206 – MS 220 tarihleri arasında hüküm sürmüş hanedanıdır. Dönemin önemli klanlarından Liu tarafından kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Yenisey dilleri</span>

Yenisey dilleri, Orta Sibirya'da Yenisey Nehri yakınlarında konuşulan bir dil ailesidir. Ket dili hariç gruptaki diğer dillerin soyu tükenmiştir. Yenisey dilleri, Kuzey Amerika'daki Kızılderili Na-Dene dilleri ile birlikte Dene-Yenisey dil ailesi altında sınıflandırılması önerilmektedir. Tonlamalı dillerdir.

<span class="mw-page-title-main">Jin Hanedanı (265-420)</span>

Jin Hanedanı, MS 265-420 yılları arasında Çin'de hüküm süren bir hanedan idi.

Yirmi Dört Tarih, MÖ 3000'den 17. yüzyılda Ming Hanedanı'na kadar uzanan bir dönemi kapsayan Çin resmi tarih kitaplarıdır. İlk olarak Han Hanedanı yetkilisi Sima Qian tarafından oluşturulmuş olup daha sonra Tang Hanedanı'ndan başlayarak her hanedan resmi kayıtları kullanarak selefinin tarihini yazmak için resmi bir büro kurmuştur. Tüm seri Qing Hanedanı döneminde sabitlenmiş ve düzenlenmiş olarak 3213 cilt ve yaklaşık 40 milyon kelime içerir ve Çin tarihinin ve kültürünün en önemli kaynaklarından biri olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Çin tarihi</span> ulusal tarih

Çin tarihi, yazılı kaynaklara göre 3500 yıldan fazla geriye uzanmakta olup yazılı Çin tarihi ise MÖ 1500'lerde Shang Hanedanı döneminden başlamaktadır. Çin binlerce yıllık tarihi ile dünyanın en eski medeniyetlerinden biri ve uygarlığın beşiği olarak kabul edilmektedir. Çin uzun tarihi boyunca değişimli olarak birleşik bir devlet olarak veya birçok devlet halinde parçalanmış olarak varlığını sürdürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Çin Yüzyılı</span>

Amerikan Yüzyılı'nın 20. yüzyıla ve "Pax Britannica"'nın 19. yüzyıla değinmesine benzer şekilde "Çin Yüzyılı" terimi, 21. yüzyıl jeopolitiğin Çin tarafından hakim olacağını ileri süren bir ihtira. Bu terim, özellikle Çin ekonomisinin Amerika Birleşik Devletleri ekonomisini geçip dünyanın en büyük ulusal ekonomisini oluşturacağı iddiasına ilişkin kullanılır. BM Dünya Bankası'na göre Çin, son iki binyılın büyük kısmı boyunca bu statüyü zaten tutmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Cao Cao</span>

Cao Cao Soğd kökenli(Çince: 曹操; MS 155-15 Mart 220), Doğu Han Hanedanı'nın son yıllarında büyük güç kazanan bir Çinli savaş ağası ve Hanedanın sondan bir önceki lideridir.

<span class="mw-page-title-main">Bizans ipeği</span> Bizans İmparatorluğunda ipek dokuması

Bizans ipeği, Bizans İmparatorluğu'nda (Byzantium) dördüncü yüzyıldan 1453'teki İstanbul'un Fethi'ne kadar dokunan ipektir.

<span class="mw-page-title-main">Kangju</span>

Kangju Orta Asya'da eski bir krallığın Çince adıydı ve bu krallık birkaç yüzyıl boyunca Yüeçiler'den sonra Mâverâünnehir'deki ikinci en büyük güç olmuştur. Kangju halkı olan Kāng'lar Hint-Avrupalı yarı göçebe bir halktı, İranlı Soğdlar veya kendileriyle yakından ilişkili olan diğer Asii halkları ile özdeşleştirilmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Kızıl Mağaraları</span> Çinin Sincan Uygur Özerk Bölgesindeki bir dizi Budist kaya mağarası

Kızıl Mağaraları, Çin'in Sincan Uygur Özerk Bölgesi'ndeki Bay İlçesindeki Kızıl kasabası yakınlarında bulunan bir dizi Budist kaya mağarasıdır. Site, Muzat Nehri'nin kuzey yakasında, Kuça'nın 65 kilometre batısında yer almaktadır. Bu alan İpek Yolu üzerinde yer alan bir ticaret merkeziydi. Mağaraların Çin'deki en eski büyük Budist mağara kompleksi olduğu ve 3. ve 8. yüzyıllar arasında gelişim gördüğü ifade edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Ba Jin</span> Çinli roman yazarı ve anarşist aktivist (1904-2005)

Ba Jin, 20. yüzyılda The Family adlı romanı yazan Çinli yazar ve politik aktivist.

<span class="mw-page-title-main">Moğolistan tarihi</span>

Moğolistan coğrafyasında gerçekleşen olayların tarihidir. Cengiz Han tarafından Moğolların birleştirilmesi ile Moğollar Dünya'nın ikinci en büyük İmparatorluğunu kurdu. Rus ve Çin sömürgesinde kalan Moğol halkı 1911 yılında bağımsızlık kazandılar.

<span class="mw-page-title-main">Kumul Hanlığı</span>

Kumul Hanlığı, 17. ve 20. yüzyıllar arasında var olan bir Türk hanlığıydı. Hanlık, günümüz Kumul ilini kapsamakta olup Çing Hanedanı ve daha sonra Çin Cumhuriyeti'nin haraçgüzar devletiydi.

<span class="mw-page-title-main">Guqin</span>

Guqin, çekilen yedi telli bir Çin müzik aletidir. Eski zamanlardan beri oynanır ve geleneksel olarak bilim adamları ve edebiyatçılar tarafından büyük incelik ve incelikli bir araç olarak tercih edilir ve Çin filozofu Konfüçyüs ile ilişkilendirilir. Bazen Çinliler tarafından "Çin müziğinin babası" veya "bilgelerin enstrümanı" olarak da anılır.

<span class="mw-page-title-main">Soğd sanatı</span>

Soğd sanatı, çoğunlukla eski Soğdya, günümüz Özbekistan, Tacikistan, Kazakistan ve Kırgızistan'da yaşayan ve aynı zamanda Çin'de yaşayan büyük bir diasporaya sahip olan İran halkı olan Soğdlular tarafından üretilen sanatı ifade eder. Zirvesi 5. ve 9. yüzyıllar arasında olup, Müslümanlık öncesi Orta Asya görsel sanatlarının zengin bir gövdesinden oluşur. Geçtiğimiz yıllarda ortaya çıkan yeni buluntular, bilim adamlarının Soğd sanatını daha iyi anlamalarına olanak sağladı. Soğd sanatı İslam istilasıyla sona erdi.

<span class="mw-page-title-main">Ordos kültürü</span>

Ordos kültürü Ordos Havzası merkezli bir bölgeyi işgal eden maddi bir kültürdü. Bronz ve Erken Demir Çağı'nda, MÖ 6. yüzyıldan 2. yüzyıla kadar. Ordos kültürü, İskit sanatının önemli buluntularıyla bilinir ve Saka gibi Hint - Avrupa Avrasya göçebelerinin en doğudaki uzantısını temsil edebilir veya Paleo-Sibiryalılar veya Yenisiyalılarla ilişkilendirilebilir. Çin ve Han hanedanları döneminde bölge, çağdaş Çin devletlerinin kontrolü altına girdi.

<span class="mw-page-title-main">Miho cenaze yatağı</span>

Miho cenaze yatağı, Kuzey Çin'deki Soğdlu bir asilzade ve yetkiliye ait olan Kuzey Hanedanları dönemine ait bir cenaze anıtıdır. Mezar şu anda Miho Müzesi koleksiyonlarında yer almaktadır. Yapısı Anyang mezar yatağına benzerdir. MS 570 civarına tarihlenmektedir. Amerikan sanat pazarında satılmadan önce 1980'lerde Taiyuan'da kazıldığı söyleniyor.