Yolun Sonundaki Küçük Kız

Yolun Sonundaki Küçük Kız

The Little Girl Who Lives Down the Lane
Filmin özgün sinema afişi
Yönetmen	Nicolas Gessner
Yapımcı	Zev Braun
Hikâye (eser)	Laird Koenig
Oyuncular	Jodie Foster Martin Sheen Alexis Smith Mort Shuman Scott Jacoby
Müzik	Christian Gaubert Frédéric Chopin
Görüntü yönetmeni	René Verzier
Kurgu	Yves Langlois
Dağıtıcı	American International Pictures (ABD, sinemalar) MGM (DVD)
Cinsi	Sinema filmi
Türü	Psikolojik gerilim, dram, korku, gizem
Renk	Renkli
Yapım yılı	1976
Çıkış tarih(ler)i	25 Aralık 1976, İsveç Ekim 2009, Türkiye (TV, şifreli kanal)
Süre	100 dakika
Ülke	Kanada ABD Fransa
Dil	İngilizce
Bütçe	1,100,000 Kanada Doları
Diğer adları	Yolun Sonundaki Küçük Kız (Türkiye) La Petite Fille Au Bout Du Chemin (Fransa) Quella strana ragazza che abita in fondo al viale (İtalya) La muchacha del sendero (İspanya) Das Mädchen am Ende der Straße (Almanya)

Yolun Sonundaki Küçük Kız (Özgün adı: The Little Girl Who Lives Down the Lane), 1976 Kanada-ABD-Fransa ortak yapımı psikolojik gerilim filmi. Filmin Türkiye'de sinemalarda gösterildiğine dair bir kayıt bulunmamaktadır. Film Ekim 2009'da Digitürk'ün şifreli kanallarından Türkçe dublaj seçeneğiyle gösterime verilmiştir.^[1]

Senaryosunu Amerikalı yazar Laird Koenig'in 1974 tarihli aynı adlı kendi romanından uyarlayıp yazdığı filmi Macar asıllı Fransız sinemacı Nicolas Gessner yönetmiş, başlıca rollerinde Jodie Foster, Martin Sheen ve Scott Jacoby'nin yanı sıra 1940'lı yılların yetenekli kadın oyuncusu Kanadalı Alexis Smith ile Amerikalı şarkıcı Mort Shuman da oynamıştır (Fransızca söylediği Brooklyn by the Sea en ünlü şarkısıydı). Laird Koenig sonraki yıllarda kendi romanını bir kez de tiyatro uyarlaması şeklinde kaleme almıştır. Filmin çevrildiği tarihte 14 yaşında olan çocuk oyuncu Jodie Foster aynı yıl Taksi Şoförü, Bugsy Malone ve Freaky Friday filmlerinde de oynamıştı.

Özgün müziğini Christian Gaubert'in yaptığı filmin aynı yıl LP formatında bir soundtrack albümü de piyasaya verilmiştir. Çok az sayıda basılan bu plağın CD formatında yeni baskıları yapılmamıştır. Filmin tema müziği ise Frédéric Chopin'in 1 No'lu Piyano Konçertosu'dur. Mort Shuman filmin müzik danışmanlığını da üstlenmiştir.

Küçük ve tenha bir New England kasabasında büyük bahçeli bir evde tek başına yaşayan 13 yaşındaki Rynn (Jodie Foster)'ın her şeye burnunu sokan meraklı komşuları onun neden okula gitmediğini, babasının neden ortalarda gözükmediğini vb merak ederler ve kızın bir şeyler sakladığından kuşkulanırlar. Evin sahibesi Mrs. Hallet (Alexis Smith), onun pedofil oğlu Frank Hallet (Martin Sheen), iyi kalpli polis memuru Miglioriti (Mort Shuman) ve Rynn'ın yaşıtı bir genç Mario (Scott Jacoby) meraklarını gidermek için sürekli olarak küçük kızın evine musallat olurlar. Ancak bu merak bazıları için tehlikeli bir duruma dönüşecektir.

ABD'de "Bilimkurgu, Fantezi ve Korku Filmleri Festivali Akademisi" tarafından dağıtılan Saturn Ödülleri'nden "en iyi kadın oyuncu" (Jodie Foster) ve "en iyi korku filmi" ödüllerini kazanan film aynı yarışmada 1978 yılının "en iyi yönetmen" ve "en iyi senaryo" ödüllerine de aday gösterilmişti.^[2]

Okyanus kıyısındaki küçük, tenha bir New England kasabasında bahçe içinde büyük bir evde yaşayan Rynn Jacobs (Jodie Foster) 13. yaş gününü yalnız başına kutlamaya hazırlanmaktadır. Bir şair ve yazar olan babasıyla birlikte İngiltere'den ABD'ye yeni göçmüşlerdir ama komşulardan babasını hiç ortalarda gören olmamıştır. Bunu Cadılar Bayramı'nın kutlandığı o gece ziyaretine gelen ev sahibesinin oğlu Frank Hallet (Martin Sheen)'ten öğreniriz. Küçük yaştaki kızlara cinsel tacizden sabıkası olan Frank, Rynn'e asılırken ısrarla babasını neden kimsenin görmemiş olduğunu sorarak onun üzerinde bir baskı oluşturmaya çalışır. Zeki, kendine güveni olan ve ağzı çok iyi laf yapan bir kız olan Rynn o gece Frank'ı başından savmayı başarır.

Ancak babası konusunda aynı ısrarcılığı gösteren başka meraklılar da vardır. Bunlardan biri de Frank'in annesi Bayan Hallet (Alexis Smith)'tır. Babası evi üç yıllığına Bayan Hallet'tan kiralamıştır. Sinirli ve kendini beğenmiş bir kadın olan Hallet, bazı eşyalarını alma bahanesiyle sıklıkla eve gelerek Rynn'i rahatsız eder ve ısrarla babasıyla görüşmek istediğini söyler. Rynn her seferinde ya babasının odasında çalıştığı ve rahatsız edilmek istemediğini ya da yayımcısı ile görüşmek üzere New York'a gitmiş olduğunu ileri sürer. Bayan Hallet Rynn'la yaptığı sert tartışmalardan birinin sonunda bodruma inip kavanozlarını almak isterken kaza ile başına kapak düşer ve orada ölür. Rynn soğukkanlı tavırlarıyla bu gibi durumlara oldukça alışkın olduğu izlenimini verir. Kadının kapı önüne parkettiği lüks arabasını oradan uzaklaştırmaya çalışırken yaşıtı Mario (Scott Jacoby)'ya rastlar. Mario doğum günü toplantılarında sihirbazlık yapan ayağı sakat bir gençtir. Araba konusunda Rynn'e yardımcı olur ve onun güvenini kazanır. Rynn, yine eve sıklıkla uğrayan ve babasını sorup duran İtalyan asıllı iyi kalpli polis memuru Miglioriti (Mort Shuman)'nin de yeğeni olan bu gence sırlarını bir bir anlatır. Babası tedavisi mümkün olmayan bir hastalıktan ölmeden önce kızının üç yıl sorunsuzca yaşayabileceği bir ortam oluşturmuş sonra da ortadan kaybolmuş, yani bir şekilde intihar etmiştir. Kaybolmadan önce gözlerden uzaktaki bu evi üç yıllığına kiralamış, sonra bir banka kasasına da 13 yaşında bir çocuğun şüphe çekmeden harcayabileceği küçük meblağlarda seyahat çekleri bırakmıştır. Bir de kendisini koruyabilmesi için ona aralarında özel bir zehirin de olduğu birtakım şeyler bırakmıştır.

Rynn ve Mario, Bayan Hallet'ın cesedini bahçeye birlikte gömerler. Aslında Rynn, daha önce babasını terkeden kötü kalpli annesini de zehirleyerek öldürmüştür. Bir gece geri dönen ve Rynn'e tekrar asılmaya başlayan Frank'e de siyanürlü çaydan ikram eder. Frank yavaş yavaş ölürken kamera onu kayıtsız bir ifadeyle seyreden Rynn'in yüzüne odaklanır ve film bu sahneyle sona erer.

• IMDb'de Yolun Sonundaki Küçük Kız
• allmovie.com'da "The Little Girl Who Lives Down the Lane"
• Filmin çeşitli afişleri3 Ekim 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.