İçeriğe atla

Yoichiro Nambu

Yoichiro Nambu
南部 陽一郎
Doğum18 Ocak 1921(1921-01-18)
Tokyo, Japonya
Ölüm5 Temmuz 2015 (94 yaşında)
Osaka, Japonya
MilliyetAmerikalı
Mezun olduğu okul(lar)Tokyo Imperial University
ÖdüllerABD Ulusal Bilim Madalyası (1982)
Dirac Medal (1986)
Sakurai Prize (1994)
Wolf Prize in Physics (1994/1995)
Nobel Fizik Ödülü (2008)
Kariyeri
DalıFizik
Çalıştığı kurumlarUniversity of Tokyo (1942-49)
Osaka City University (1949-52)
Institute for Advanced Study (1952-54)
University of Chicago (1954-)
10 Aralık 2008, Yoichiro Nambu Nobel Ödülü Töreninden

Yoichiro Nambu (南部 陽一郎, Nambu Yōichirō, 18 Ocak 1921 - 5 Temmuz 2015) Japonya doğumlu Amerikan fizikçidir. Chicago Üniversitesi Enrico Fermi Enstitüsü'nde ve Harry Pratt Judson fizik dalı üstün hizmet profesörüdür.[1] Teorik fizik dalında atomaltı parçacıkları mekanizmasında kendiliğinden simetri kırılması keşfi üzerine 2008 Nobel Fizik Ödülünü kazanmıştır.[2]

Eğitimi

Nambu, 1921 yılında Japonya'da doğmuştur. Fukui'de Fukui Lisesi'nden mezun olduktan sonra Tokyo İmparatorluk Üniversitesinde fizik eğitimi aldı. 1942'de lisansını tamamlayıp 1952'de doktorasını kazanmıştır. 1949'da Osaka City Üniversitesi'nde asistan profesör olmuş, bir sonraki yıl 29 yaşında profesör kadrosuna alınmıştır.

Amerika kariyeri

1952'de Advanced Study Enstitüsü, New Jersey, ABD ye davet edildi. 1954 yılında araştırmalarını Chicago Üniversitesi'ne taşıdı, 1958 yılında profesörlüğe atandı. 1974 ile 1977 yılları arasında ayrıca Fen Fakültesi Fizik Bölümü Başkanı oldu.[1] 1970 yılında Amerika vatandaşı oldu.[3]

Fizik kariyeri

2008 Nobel Ödülü

Yoichiro Nambu 2008 yılında, Japon fizikçiler Makoto Kobayashi ve Toshihide Maskawa ile, Nobel fizik ödülünü temel parçacıklar üzerine yaptıkları teorik çalışmalar sonucunda kazandı. Çalışmalar, 14 milyar yıl önce meydana gelen Büyük Patlama sonucu oluşan Evren’in orijini ve maddenin doğasındaki anormallikleri açıklamaktadır. İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi göre, "spontan kırık simetri’’ doğanın düzeninin altındaki karışık yüzeyin gizlenmesidir.Örneğin, düşen bir kalem mükemmel bir simetriyle ve hiçbir tercih yönü yokmuş gibi düşer gibi gözükür, oysaki sabit doğrusal yüzeyin düşük enerjisiyle kalem aniden yön değiştirir ve simetri bozulur.[3][4]

Ödülün yarısını alan 87 yaşındaki Nambu, ödülü 1960’larda ortaya çıkardığı atom-altı parçacıklarla ilgili “kendiliğinden simetri kırılması” mekanizması ile kazandı.[5] Nambu, temel parçacıklarda ve süperiletkenlikte kendiliğinden simetri kırılması kavramının geliştirileceğini açıklamaktadır. Bu teoriler, Standart Model’in temel taşıdır ve doğadaki dört temel kuvvetten (elektromanyetik, şiddetli, zayıf ve gravitasyonel kuvvetler) üçünün (gravitasyonel kuvvet hariç) birleştirilmesini açıklamaktadır.[6]

Diğer Japon fizikçiler ise ödülün diğer yarısını, “simetri kırılmasının” kaynağının bulunması ile çalışmaları nedeniyle aldılar. Simetri kırılması (asimetri) teorisinin temelleri, Büyük Patlama’dan sonra maddenin anti-maddeden daha fazla oluşumu ve böylece maddenin Evren’in başlangıç kaynağı olması, yıldızlar, gezegenler, galaksiler ve sonuçta hayatın başlangıcıyla ilgili bilgileri vermektedir. Kısaca, fiziğin bu alanında yapılan çalışmalar, evrenin oluşumunun daha iyi anlaşılması yolunda büyük katkılar sağlamaktadır.[7] CERN’deki Büyük Hadron Çarpıştırıcısı deneyleri de bu çalışmaların üzerine kurulmuş durumdadır. Ayrıca bu çalışmalar, süperiletkenlik gibi konularda yapılan araştırmaların da önünü açmıştır. Ödül sahipleri yaklaşık 1.4 milyon Amerikan Doları tutarındaki ödülü 10 Aralık 2008'de almışlardır.[8]

Ödül ve başarıları

Başarıları
Matematiksel FizikDannie Heineman Ödülü1970
Ulusal Bilimler Akademisi1971
Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi1971
J. Robert Oppenheimer Ödülü1976
Harry Pratt Judson Üstün Hizmet Profesörü1978
Ulusal Bilim Madalyası1982
Onursal ÜyeJaponya Akademisi1984
Max Planck Madalyası1985
Uluslararası Teorik Fizik MerkeziDirac Madalyası1986
Bilim Fahri DoktorasıNorthwestern Üniversitesi1987
Amerikan Fizik DerneğiJJ Sakurai Ödülü1994
FizikWolf Vakfı Ödülü1994-1995
Gian Carlo Wick Hatıra MadalyasıDünya Bilim Adamları Federasyonu1995
Fahri derecesiOsaka Üniversitesi1996
Georgian Bilimler AkademisiYabancı Üye1996
N. Bogoliubov ÖdülüNükleer Araştırmalar Enstitüsü2003
Benjamin Franklin Madalyası2005 [9]
Nobel Fizik Ödülü2008

Yazılı eserlerinden bazıları

  • BCS50 Enerji Gap, Gap Kütle ve Kendiliğinden Simetrik Kırma, Dünya Bilimsel, 2010.
  • Kendiliğinden Simetri, Parçacık Fiziği Rev Mod Breaking. Fiz., 1015 (2009). ISBN 9786054238477 [10]
  • Kendiliğinden Simetrik Bozulma, CPT04 Bildiriler Kitabı, Indiana Üniversitesi, (Dünya Bilimsel, 2005), s.1 İlişkin Bazı Anomalileri.
  • Lie ve Güncel Cebirleri spontan kırılma, J. Stat. Phys. 115 (2004) 7.
  • Aharonov-Bohm Problem Revisited, Nucl. Fiz. B 579 (2000) 590. CPT, SSB, Eter ve Tüm OLDUĞUNU, CPT01 Bildiriler Kitabı, Indiana Üniversitesi, (Dünya Bilimsel, 2002), s.1. ISBN 9789971966669
  • Simetrik Kırılma, Kiral Dinamiği ve Fermiyon Kitleler, Nük. Fiz. A 629 (1998) 3c.
  • BCS Tipi Teorileri, içinde Fermiyon-Bozon İlişkiler Physica D 15, 173 (1985).
  • Süperiletkenlik, (G. Jona-Lasinio ile), Analojiye Dayalı Dinamik Temel Parçacıklar Modeli Fiz. Rev 122, 345 (1961).

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b "Yoichiro Nambu 2008 Nobel Fizik Ödüllerini kazanması sebebiyle Salı sabahı medyaya konuşuyor". 27 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Şubat 2022. 
  2. ^ "2008 Nobel Ödülleri 05 Mart2012 erişim". 30 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012. 
  3. ^ a b "Chicago Üni. Fizik Dep. 05 Mart2012 erişim". 4 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012. 
  4. ^ [ http://news.bbc.co.uk/2/hi/7656538.stm/ 16 Ekim 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ] BBC 2008 haber 05 Mart 2012 'da erişilmiştir.
  5. ^ "08Ekim 2008 Thomas H. Maugh II, Tribune - 05 Mart2012 erişim". 18 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012. 
  6. ^ " Niklas Pollard 7 Ekim 2008 - 05 Mart2012 erişim". 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012. 
  7. ^ http://arsiv.ntvmsnbc.com/news/461529.asp#storyContinues/ 9 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. ntvmsnbc 2008 haber 05 Mart 2012 'da erişilmiştir.
  8. ^ "BBC Jonathan Amos 07 Ekim 2008 - 05 Mart2012 erişim". 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2012. 
  9. ^ "Franklin Laureate Veritabanı - 05 Mart2012 erişim". []
  10. ^ http://www.kitapgalerisi.com/YOICHIRO-NAMBU_ar_129654 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkçeye çevrişmiş eser

İnternet kaynakları

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Standart Model</span>

Standart Model, gözlemlenen maddeyi oluşturan, şimdiye dek bulunmuş temel parçacıkları ve bunların etkileşmesinde önemli olan üç temel kuvveti açıklayan kuramdır.

<span class="mw-page-title-main">John Bardeen</span>

John Bardeen, Amerikalı bir fizikçi. Nobel Fizik Ödülü'nü iki kez alan tek kişidir: ilk olarak 1956'da transistörün icadı için William Shockley ve Walter Brattain ile; ve yine 1972'de Leon Lenon N.Cooper ve John Robert Schrieffer ile BCS teorisi olarak bilinen geleneksel süperiletkenliğin temel teorisi için çalışmalar yürütmüştür.

Parçacık fiziğinde şu anda bilinen ve kuramsal olan temel parçacıkları ve bu parçacıklarla oluşturulabilen bileşik parçacıkları içeren listedir.

W ve Z bozonları, zayıf etkileşime aracılık eden temel parçacıklardır. Bu bozonların keşfi parçacık fiziğinin Standart Modeli için büyük bir başarının müjdecisi oldu.

<span class="mw-page-title-main">Makoto Kobayashi</span>

Makoto Kobayashi, Japon fizikçi. Parçacık fiziği alanında çalışır. CP ihlali üzerine yaptığı çalışmalarıyla bilinir. 2008 Nobel Fizik Ödülünü "doğada üç farklı kuark ailesinin varlığını ortaya çıkaran kendiliğinden simetri kırılmasını keşfettiği" için aldı.

<span class="mw-page-title-main">Eugene Wigner</span>

Eugene Paul "E. P." Wigner, Macar-Amerikalı teorik fizikçi ve matematikçiydi.

Üst kuark, parçacık fiziğinde Standart Model'de tanımlanan bir parçacık. +2/3 elektrik yüküne sahip üçüncü kuşak kuarktır. 171,2 GeV/c2 kütleye sahip temel parçacık.

<span class="mw-page-title-main">Toshihide Maskawa</span>

Toshihide Maskawa ö. 23 Temmuz 2021, Kyoto, Japonya 2008'de CP ihlali üzerine yaptığı çalışmalarla bilinen, "atomaltı fizikte doğada en az 3 kuark ailesinin varlığını öngören spontane kırık simetrinin kökeninin keşfi" ile Nobel Fizik Ödülü nün dörtte biriyle ödüllendirilen Japon Kuramsal fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Aleksey Abrikosov</span> Rus-Amerikalı teorik fizikçi (1928 – 2017)

Aleksey Alekseyeviç Abrikosov, Moskova doğumlu Rus Teorik fizikçidir. 2003 yılında Nobel Fizik Ödülünü kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Anthony Leggett</span> İngiliz fizikçi

Anthony James Leggett, Tony Leggett olarak da bilinir, 26 Mart 1938 Camberwell, Londra, İngiltere doğumlu Profesör ve fizikçidir. 1983 yılından beri İllinois Üniversitesi'nde profesörlük yapan Leggett, 2008 ve 2003 yıllarında Fizik dalında en mükemmel eğitmen seçilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Martinus Veltman</span>

Martinus Justinus Godefriedus Veltman, Hollandalı bir teorik fizikçi. Parçacık teorisi üzerindeki çalışmaları için eski öğrencisi Gerardus 't Hooft ile birlikte 1999 Nobel Fizik Ödülünü paylaştı.

<span class="mw-page-title-main">Gerard 't Hooft</span>

Gerardus 't Hooft, hâlen Utrecht Üniversitesine bağlı Spinoza Enstitüsü ve Teorik Fizik Enstitüsünde profesörlük yapan Hollandalı teorik fizikçidir. 1999 yılında, tez danışmanı Martinus J.G. Veltman ile elektrozayıf etkileşimlerin kuantum yapısını keşifleri dolayısıyla Nobel Fizik Ödülünü kazanmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Peter Higgs</span> İngiliz teorik fizikçi (1929–2024)

Peter Ware Higgs, İngiliz teorik fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Richard Hagen</span> Amerikalı fizikçi

Carl Richard Hagen Rochester Üniversitesi'nde parçacık fiziği çalışmaları sürdüren profesör. Hagen, Standart Model ve Kendiliğinden simetri kırılması yaptığı katkılarıyla bilinir. Ayrıca Higgs mekanizması ve Higgs bozonunun keşfinde önemli rol oynamıştır.

<span class="mw-page-title-main">James Cronin</span> Amerikalı fizikçi (1931 – 2016)

James Watson Cronin, Amerikalı nükleer fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Val Fitch</span> Amerikalı fizikçi (1923 – 2015)

Val Logsdon Fitch Amerikalı fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Philip Anderson</span> Amerikalı fizikçi (1923 – 2020)

Philip Warren Anderson Nobel ödüllü Amerikalı fizikçi. Anderson lokalizasyonu, Antiferromıknatıslık, Simetri kırılması, Yüksek sıcaklık süper iletkenlik teorileri üzerine yazıları aracılığıyla bilim felsefesine belirmeleri olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">François Englert</span>

François, Baron Englert, Nobel Ödüllü bir kuramsal fizikçidir. Kuramsal fizik araştırma grubunun bir üyesi olduğu Université libre de Bruxelles'de fahri profesörlük görevini sürdürmektedir. Englert ayrıca Kaliforniya'daki Chapman Üniversitesi'nin Kuantum Çalışmaları Enstitüsünün de bir üyesidir. 2010'da J.J. Sakurai Kuramsal Fizik Ödülü, 2004'te Wolf Fizik Ödülü, ve 1997'de Avrupa Fizik Topluluğu Yüksek Enerji ve Parçacık Fiziği ödülü gibi birçok ödül kazanmıştır. İstatiksel fizik alanında katkıları bulunmaktadır. François Englert'e 2013'te Higgs Mekanizması'nın keşfi nedeniyle Peter Higgs ile birlikte Nobel Fizik Ödülü verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Higgs mekanizması</span>

Higgs mekanizması, parçacık fiziğinde ayar bozonlarının kütle özelliklerinin üretim mekanizmasını açıklaması açısından önemlidir.

Jeffrey Goldstone İngiliz teorik fizikçi ve Massachusetts Teknoloji Enstitüsü Teorik Fizik Merkezi'nde fizik bölümünde fahri öğretim üyesidir.