İçeriğe atla

Yerel Kabarcık

Sanatçı gözüyle Yerel Kabarcık

Güneş Sistemi'nin gök adadaki yakın çevresi, Yerel Yıldızlararası Bulut olarak bilinir ve Yerel Kabarcık, bu bulut içerisinde bulunan yaklaşık 30 ışık yılı genişliğinde yoğun bir bulut alanıdır. Yerel Kabarcık, yıldızlararası ortam içinde bulunan, kum saati şeklinde ve yaklaşık 300 ışık yılı genişliğinde bir boşluktur. Kabarcık, yakın geçmişte oluşmuş çeşitli süpernovaların ürünü olan yüksek sıcaklıkta plazma ile kaplanmıştır.[1]

Kaynakça

  1. ^ Local Chimney and Superbubbles 18 Ocak 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Solstation.com

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Güneş Sistemi'ndeki cisimlerin listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıda Güneş Sistemi'ndeki cisimlerin Güneş'ten uzaklıklarına göre sıralanmış bir listesi bulunmaktadır. Çapı 500 km'den küçük cisimler listeye alınmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Andromeda Galaksisi</span> Andromeda Takımyıldızında bulunan sarmal bir galaksi

Andromeda Galaksisi, Andromeda Takımyıldızı'nda bulunan sarmal bir galaksidir. Mitolojik bir kavram olan Andromeda'nın Türkçedeki karşılığı, zincire vurulmuş kız anlamına gelmektedir. Ayrıca Messier 31, M31 ve NGC 224 olarak da bilinir. Galaksi, Spitzer Uzay Teleskobu'ndan elde edilen verilere göre bir trilyon yıldıza ev sahipliği yapmaktadır. Samanyolu galaksisi ile arasındaki uzaklık yaklaşık olarak 2,54 milyon ışık yılıdır. 2006 ölçümlerine göre Samanyolu, Andromeda'nın kütlesinin ancak ~80%'ine sahiptir. Andromeda'nın bir diğer özelliği ise çıplak göz ile Dünya'dan görülebilen en uzak gök cismi olmasıdır. Ayrıca Samanyolu'na en yakın büyük galaksidir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 3079</span> gökada

NGC 3079, Büyük Ayı takımyıldızında yaklaşık olarak 56,42 MIy (17,3 Mpc) uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal gökadadır. William Herschel tarafından 1 Nisan 1790 tarihinde keşfedildi.

<span class="mw-page-title-main">Omega Bulutsusu</span>

Omega Bulutsusu, diğer bilinen adıyla Kuğu bulutsusu Yay takımyıldızında bulunan bir H II bölgesidir. Philippe Loys de Chéseaux tarafından 1745 yılında keşfedilmiş ve Charles Messier 1764 yılında kataloğuna eklemiştir. Samanyolu galaksisinin yay bölgesindedir.

<span class="mw-page-title-main">Avcı Kolu</span>

Avcı Kolu, Samanyolu galaksisinin küçük sarmal bir koludur. Güneş Sistemi ve Dünya, Avcı Kolu'nun içindedir.

<span class="mw-page-title-main">Yerel Yıldızlararası Bulut</span>

Yerel Yıldızlararası Bulut, Güneş Sistemi'minin içinde hareket ettiği yaklaşık 30 ışık yılı genişliğindeki bir yıldızlararası buluttur. Yerel Yıldızlararası Bulut, ılık ve kısmen iyonize olmuştur. Bulutu oluşturan madde, gaz ve tozdan oluşmuş olup tozun buluta kütlesel katkısı yaklaşık %1'dir. Yıldızlararası bulutların temel bileşimi Güneş'inkine çok benzer; bu bileşimin yaklaşık %90'ı hidrojen ve %9,99'u da helyumdan ibarettir. Ağır elementlerin bu bulutlara katkısı %0,01'dir.

Loop I Kabarcığı Samanyolu'nun Orion kolu'nda bulunan yıldızlararası maddedir. Güneş'in bakış açısıyla, Samanyolu gökadasının merkezine doğru uzanır. İki dikkat çekici tünel, Yerel kabarcık ile Loop I kabarcığı'nı bir ilmek gibi birbirine bağlar.

<span class="mw-page-title-main">Rozet Bulutsusu</span>

Rozet Bulutsusu Samanyolu bölgesinde Tekboynuz takımyıldızı içindeki dev moleküler bulutun bir ucunun kenarında yer alan, büyük ve yuvarlak bir H II bölgesi. Açık yıldız kümesi NGC 2244, bulutsu ile yakından ilgilidir, kümenin yıldızları bulutsunun maddesinden oluşmuştur.

<span class="mw-page-title-main">NGC 346</span>

NGC 346 Tukan takımyıldızında Küçük Macellan Bulutu içinde bulunan salma bulutsu. İskoç astronom James Dunlop tarafından 1 Ağustos 1826 tarihinde keşfedilmiştir. Güncel Hubble fotoğrafları, 5 milyon ile 4,5 milyar yıllık yaşlarda 70.000 civarında yıldız olduğunu göstermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Süpernova kalıntısı</span> patlamadan arta kalanlar

Süpernova kalıntısı (SNR) süpernova yıldızının dev patlamasıyla oluşmuş bir yapıdır. Süpernova kalıntısı, genişleyen bir şok dalgasıyla sınırlanır ve patlama sonucu ortaya çıkan, genişleyen malzemeden oluşur.

<span class="mw-page-title-main">NGC 7635</span>

Barnard'ın Galaksisi'ndeki Kabarcık Bulutsusu için Kabarcık Bulutsusu konusuna bakınız

<span class="mw-page-title-main">Tarantula Bulutsusu</span>

Tarantula Bulutsusu, Büyük Macellan Bulutu içerisindeki bir H II bölgesidir. İlk başta bir yıldız olarak kayıtlara geçmiş olan 30 Doradus, 1751 yılında Nicolas Louis de Lacaille tarafından bulutsu olarak tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 6822</span> galaksi

NGC 6822, Yay takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 1,6 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir çubuklu düzensiz galaksidir. Yerel Grup'un bir parçası olan galaksi, Edward Emerson Barnard tarafından 17 Ağustos 1884 yılında keşfedilmiştir. Samanyolu'na en yakın galaksilerden biridir. Küçük Macellan Bulutu ile benzer bir yapı ve kompozisyona sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 2359</span>

NGC 2359, Büyük Köpek takımyıldızı yönünde bulunan bir yansıma bulutsusu. Yaklaşık olarak 15.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bulutsu, William Herschel tarafından 1785 yılında keşfedilmiştir. Merkezi yıldız, evriminin ön-süpernova bölümünde olan Wolf-Rayet yıldızı olarak bilinen son derece sıcak bir devdir. NGC 2359 miğferden çok, merkezine yakın duran parlak ve büyük kütleli yıldızdan esen hızlı bir rüzgârın çevresini saran molekül bulutunun içerisinden geçerken şişirdiği yıldızlararası bir kabarcığa benzemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Messier 24</span>

Messier 24 Yay takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yıldız bulutudur. Charles Messier tarafından 20 Haziran 1764 yılında keşfedildi. Bazen, Gama sagittarii ve Delta sagittarii'nin kuzeyinde bulunan Büyük Yay Yıldız Bulutu'ndan ayırt etmek için Küçük Yay Yıldız Bulutu olarak da belirtilir.

Gould Kuşağı gökada düzlemi'ne 16 ile 20 derece eğimli, 3000 ışık yılı genişliğinde parlak yıldızların oluşturduğu bir banttır. Birçok O ve B sınıfı yıldız içerir ve Güneş'in de bulunduğu yerel sarmal kolu ifade eder. Kuşağın, 30 ile 50 milyon yıl yaşında olduğu tahmin edilmekte ve kökeni bilinmemektedir. Adını ise onu 1879 yılında tanımlayan Benjamin Gould'dan almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tekboynuzlu R2</span>

Tekboynuzlu R2, Tekboynuz takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 2.700 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir H II bölgesidir. Bu bölgedeki dev bir moleküler bulutun parçasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Kozmik toz</span>

Kozmik toz, uzayda var olan bir tozdur. Çoğu kozmik toz parçacığı, mikrometeoroitlerde olduğu gibi birkaç molekül ile 0,1 mm (100 µm) arasında ölçülür. Daha büyük parçacıklara ise meteoroit denir. Uzaydaki tüm tozun küçük bir kısmı yıldızların bıraktığı yoğunlaşmış maddeler gibi daha büyük ateşe dayanıklı mineraller içerir. Buna yıldız tozu denir. Yerel yıldızlararası ortam olan Yerel Kabarcığın toz yoğunluğu ortalama 10-6 x toz parçacığı/m³ 'tür ve her toz parçacığı yaklaşık 10–17 kg'lık bir kütleye sahiptir.

Sönme, gözlemci ve astronomik obje arasında ortaya çıkan gaz ve tozun oluşturduğu elektromanyetik radyasyonun serpintisini ve emilimini (absorbasyonunu) anlatmak için kullanılır. Yıldızlararası sönümleme Robert Julius Trumpler tarafından 1930 yılında tanındı. Ancak, etkileri Friedrich Georg Wilhelm von Struve'nin tarafından 1847 yılında belirtilmiştir. Ve bu yıldızların renkleri üzerindeki etkisi, onu galaktik tozun genel varlığı ile irtibatlamamış bazı kişilerce gözlemlenmiştir. Samanyolu'nun düzlemine yakın uzanan yıldızlar dünyanın birkaç bin parseki içinde olup V bandındaki tükenme kiloparsec başına 1,8 büyüklüğündedir.

<span class="mw-page-title-main">Yıldızlararası bulut</span> Uzayda gaz, plazma ve toz birikimi

Yıldızlararası bulut, Samanyolu ve diğer gökadalardaki gaz, plazma ve tozun birikimi olarak tanımlanır. Başka bir deyişle yıldızlararası bulut, bir gökadada yıldız sistemleri arasındaki boşlukta var olan madde ve radyasyon olan yıldızlararası ortamın ortalamadan daha yoğun bir bölgesidir. Belirli bir bulutun yoğunluğuna, boyutuna ve sıcaklığına bağlı olarak, hidrojeni nötr olabilir ve bir H I bölgesi oluşturur; iyonize olabilir veya plazma haline gelerek bir H II bölgesi oluşturabilir veya moleküler olabilir. Bunlara basitçe moleküler bulutlar veya bazen yoğun bulutlar denir. Nötr ve iyonize olmuş bulutlar bazen dağınık bulutlar (diffuse) olarak da adlandırılır. Bir yıldızlararası bulut, yaşamının sonlarına doğru bir kırmızı devin gaz ve toz parçacıkları tarafından oluşturulur.