İçeriğe atla

Yayladağı

Yayladağı
İlçe
Türkiye üzerinde Yayladağı
Yayladağı
Yayladağı
Yayladağı'nın Hatay'daki konumu
ÜlkeTürkiye Türkiye
İlHatay
İlçeYayladağı
Rakım450 m
Yayladağı
Yayladağı İlçe'sinin Hatay İli'ndeki konumu
Yayladağı İlçe'sinin Hatay İli'ndeki konumu
Harita
İlçe sınırları haritası
ÜlkeTürkiye
İlHatay
Coğrafi bölgeAkdeniz Bölgesi
İdare
 • KaymakamFaruk Gökçe
 • Belediye başkanıMehmet Yalçın (AK Parti)
Yüzölçümü
 • Toplam465 km²
Rakım450 m
Nüfus
 (2018)
 • Toplam35.460
 • Kır
-
 • Şehir
36.908
Zaman dilimiUTC+03.00 (TSİ)
Posta kodu31400
İl alan kodu0326
İl plaka kodu31

Yayladağı, Hatay'a bağlı ilçedir ve Türkiye'nin coğrafi olarak en güneydeki ilçesidir. 36°- 42° paralelleri arasındaki Türkiye'nin 36'ncı paraleline yakındır. Yayladağı sınır kapısı ve gümrüğü Türkiye'nin Suriye'ye açılan kara kapılarındandır. Komşu ilçeleri; Altınözü, Samandağ ve Defne'dir.

Tarihçe

İslam bölgeye Abbasiler tarafından getirilmiştir, Selçuklu Hanedanı ile devam etmiştir. İlçe merkezinin 9. ve 10. yüzyılda kurulduğu sanılmaktadır. Avar Türkleri’nden Savcılar Boyunun başı Kasım Bey bu toprakları Bizans’tan alıp bir cami, bir köprü ve bir okul yaptırmıştır. Kasım Bey Cami ve Kasımbey Köprüsü bugüne kadar ulaşmıştır. Osmanlı İmparatorluğu döneminde ilçeye Ordu-Muradiye isimleri verilmiştir. Yavuz Sultan Selim döneminde bu bölgeye Türkleri yerleştirmiştir. Yavuz Sultan Selim Mısır Seferi dönüşünde burada ordusu ile birlikte konakladığı için buraya “ordu” denilmiştir. 1918’de İngilizler, daha sonra Fransızlar tarafından işgal edilen Hatay, 1938’de Bağımsız Hatay Cumhuriyeti’ne katıldı. 1940'ta adı “Ordu” ile karıştığı için “Yayladağı” olarak adı değiştirildi. Bu adı “Yayladağı” isimli dağından almıştır. Hatay’ın kurtuluş günü olan 23 Temmuz Yayladağı’da kurtuluş günü olarak kutlar.

Coğrafya

Yayladağı ilçesi Hatay'ın güneyine düşmektedir. İlçenin doğusunda ve güneyinde Türkiye-Suriye sınırı bulunur. Kuzeybatıda Samandağı, kuzeyde Antakya ile komşudur. Alanı 366 km²'dir. Denizden yüksekliği ise 450 m'dir.

İdari durumu

Yayladağı ilçesinin 47 tane mahallesi vardır. Bezge (Yeditepe) mahallesi ilçeye 11 km uzaklıktadır. Karaköse, ilçeye 15 km; Kışlak ise 18 km uzaklıktadır. İlçenin merkezinde üç tane mahalle vardır. Güneyde Çamaltı Mahallesi, kuzeybatıda Dutlubahçe Mahallesi, kuzeydoğuda Kurtuluş Mahallesi.

Nüfus

Yıl Toplam ŞehirKır
1940[3]18.1931.49216.701
1945[4]18.3691.42716.942
1950[5]18.2371.77716.460
1955[6]18.7202.02716.693
1960[7]19.5132.60016.913
1965[8]20.2172.84117.376
1970[9]23.1993.55519.644
1975[10]24.4094.47119.938
1980[11]24.8765.30419.572
1985[12]26.3426.43219.910
1990[13]26.1726.49619.676
2000[14]27.6547.71719.937
2007[15]22.9896.34016.649
2008[16]22.0856.30515.780
2009[17]22.4655.84316.622
2010[18]22.5296.47116.058
2011[19]22.5826.81315.769
2012[20]21.7666.81414.952
2013[21]28.61028.610veri yok
2014[22]27.80027.800veri yok
2015[23]27.34727.347veri yok
2016[23]28.68728.687veri yok
2017[23]28.95428.954veri yok
2018[23]35.46035.460veri yok
2019[23]37.00037.000veri yok
2020[23]36.90836.908veri yok

Not: Büyükşehir yasası nedeniyle köyler mahalle statüsüne geçtiğinden 2013'ten itibaren kır nüfusu tabloda yer almamıştır.

İklim

İlçede Akdeniz iklimi görülmektedir. Yazlar sıcak ve kurak, kışlar yağışlı ve ılıktır. Bölge yüksek ve dağlık olduğu için kar yağışı görülür. Hatay'ın diğer ilçelerine göre daha serindir.

Bitki Örtüsü

Genelde çam, sandal ve meşe ağaçlarından oluşan ormanlar yer kaplar. Ormanların olmadığı yerlerde makiler hakim durumdadır. Defne, kekik, zakkum, sumak, keçiboynuzu, kızılcık, atlas çiçeği ve mor menekşeler bulunur.

Tarım

Yayladağı ormanlar ve tarlalar

İlçede bulunan arazinin 96.510 dekarı tarım alanı geri kalanı kayalık ve ormanlıktır. Ekilen alanda 15 bin dekar zeytin, 15 bin dekar sebze, 42 bin dekar hububat, 9 dekar meyve, 8 dekar tütün, 5 dekar baklagiller ve 250 dekar bağ bulunur. İlçe arazisi dağlık ve verimsiz olduğu için modern tarım gelişmemiştir. Tarım araçlarından karasaban kullanılır. Son yıllarda pulluk ve traktör sayısı artmıştır. Sulu tarım gelişmemiştir. Kaynak çevrelerinde meyve ve sebzeler genellikle yer kaplar. Arazi dağlık ve kıraç olduğundan verim düşüktür. Hububat verimi de düşüktür. Genelde gelir kaynağı tütün, defne yağı, zeytin ve meyvedir. İlçede defne yaprağı toplanmakta ancak defne işleyecek bir işletme bulunmamaktadır.

İlçenin Aldığı ve Sattığı Ürünler

Tütün, zeytin, zeytin yağı, ceviz, defne yağı, peynir, tereyağı, deri ve incir satar. Buna karşılık ev ve giyim eşyaları, hububat, hazır yiyecek maddeleri satın alır. Bulgur, tarhana, et, mercimek, mısır, erik, kayısı, fasulye, peynir, süt, yoğurt, çökelek, sebze ve meyve tüketilir.

Hayvancılık

En çok keçi beslenir. Daha sonra sığır gelir. Koyun az da olsa beslenir. Kümes hayvanı ve binek hayvanları da beslenir.

Sağlık

İlçede sağlığı tehdit edici bulaşıcı hastalık yoktur. İlçe merkezinde bir tane hastane, bir tane sağlık ocağı, hükûmet tabipliği, Karaköse, Bezge, Kışlak ve Şakşak mahallelerinde birer tane sağlık ocağı bulunur. Yine ilçe merkezinde bir diş polikliniği ve üç eczane vardır.

Eğitim

Merkezde bir Yatılı İlköğretim Bölge Okulu, 3 ilköğretim Okulu, Mustafa Kemal Üniversitesi'ne bağlı 1 meslek yüksek okulu, 2 Lise, Kız Meslek Lisesi ve Halk Eğitim kursları vardır. Okullar Atatürk İlköğretim Okulu, Mehmet Akif İlköğretim Okulu, Yavuz Selim İlköğretim Okulu, Yatılı İlköğretim Bölge Okulu, Yayladağı Lisesi, İmam Hatip Lisesi, Kız Meslek Lisesi'dir. Okuma oranı yüksektir. Okulsuz köy olmayıp, okullardaki öğretmen eksikliği vekil öğretmenlerle giderilmektedir ve yatılı güzel sanatlar lisesi bulunmaktadır.

Engebeler

Yayladağı İlçesi bütünüyle dağlık bir araziden oluşur. İlçenin doğusunda Yayladağı, batıda Kel dağı, güneyde Salcan Dağı, kuzeyde Ziyaret Dağı bulunur. Araplar Dağı, Ayvacık Dağı, Oğlakçı ve Mezere Yaylaları bulunmaktadır. Dağlar arasında vadiler ve küçük düzlükler yer alır. Akdeniz kıyıları kayalık ve diktir. İlçenin en yüksek dağı Keldağı’dır (1740). Akarsular En önemli akarsuyu Kureyşi Deresi’dir. Suriye topraklarına geçip Akdeniz’e dökülür. İlçe merkezinde içme suyu Karapınar ve Gökmeryem kaynaklarından sağlanır.

Ulaşım

Suriye sınırına giden yolun 4. kilometresi

Uluslararası E-5 yolu Yayladağı'ndan geçer. Türkiye - Suriye kapısına 5 km uzaklıktadır. Antakya'ya 51 km uzaklıktadır. Hatay ile ilçe arasında düzenli bir ulaşım imkânı bulunmamakta ve minibüsler ile ulaşım sağlanmaktadır.

Yaşayış ve Geçim Kaynakları

Geçim kaynağı tarımdır. Tarım ürünleri olarak, bodur elma, nar, defne, zeytin, meyve ve sebze, tütün yetiştirilir. Az da olsa küçük esnaflık, çanak-çömlek yapımcılığı ve testilcilik yapılır. Merkezde TEKEL'e ait 150 kişinin çalıştığı tütün işletme evi bulunmaktaydı. Özelleştirme sonrası kapatılmıştır. Dışarıya göç veren bir ilçedir. Özellikle hasat döneminde Amik ve Çukurova'ya pamuk işçisi olarak giden fazladır.

Yöreye Özgün Kullanılan Kelimeler

Kara Mağara yolu

Bermil: Varil, çöp kovası vb.

Süllüm: Merdiven

Döl: Çocuk, soy

Ölük: Ölmüş, vefat etmiş

Aş: Düğünlerde verilen yemek

Aleç: İlaç, merhem

Orduevi: Ordövr, ön soğuk yemek

Zeyt: Zeytinyağı

Elpeçen: Küçük kertenkele

Ağnanmak: Gelişigüzel yatmak

Gidişmek: Kaşınmak

Yayladağı'nda Akdeniz kıyısında Kara Mağara bölgesi

Süvari: Çay bardağında Türk kahvesi

Bire: Erkek çocuk

Kele: Kız çocuk

Yayladağı'nda Akdeniz kıyısında Kara Mağara bölgesi

Maallef: Kül tablası

Karabalcan: Patlıcan

Manadura: Domates

Keme veya Patata: Patates

Koca: İhtiyar adam

Aspap: Giyecek

Pisik: Kedi

Yağlık: Eşarp

Silesil: Yoğurtlu bir tür yemek

Zahter: Kekik

Ağdamla veya Ağartı: Süt ürünleri

Kernep: Su kabağından tas

Mişmiş: Kayısının küçüğü

Payam: Badem

Bezzakke: Salyangoz

Aymüşlemek: Karıştırmak, mıncıklamak

Bakdeniz: Maydanoz

Attun: Siyah, küçük, buruşuk zeytin

Hölüp: Testi, toprak çanak

İt üzümü: Böğürtlen

Öte: İleri

Melhafe: Yorgan yüzü

Yayladağı'na özgü bir ev kapısı ve hemen hemen her ev kapısına asılan tabelalardan biri

Elleham: Belki de, sanmak (Allahu´alem)

Meatter: Zavallı insan

Hoşhana: Kase

Lakın: Çamaşır yıkanan leğen

Sakiil: Laubali insan

Gümbel veya cara: Büyük su testisi

Kama: Bıçak

Süğürtmek: Koşmak

Dıkılmak: İçeri girmek

Pinnek: Kümes (tavuk, kaz)

Sokmak: Çıkmaz sokak

Taka: Dolap

Seyirtmek: Koşmak

Istıfıl ol: Ne halin varsa gör

Tarihi eserler

Merkezde 1000 yıllık Kasım Bey Camii ve Kasımbey Köprüsü, 500 yıllık Hacı Hüseyin Camii ve Romalılardan kalma köprü vardır. Kel Dağı'nda Barlaham Manastırı, Ayışığı köyünde Kızlar Sarayı ve Çabala köyünde de bir kilise vardır. Karacurun Mahallesinde taş devrinden kalma oymalı mağara vardır. Olgunlar mahallesinde de kilise kalıntıları vardır. Merkezde diğer bir tarihi bina iki katlı Askerlik Şubesi Başkanlığı binasıdır. 1930 yılında Fransızlar tarafından karakol olarak yapılan tarihi binanın malzemesi Fransa'nın Marsilya kentinden gemilerle İskenderun'a oradan da katırlarla Yayladağı'na getirilmiştir. Fransız işgalinden geriye ayakta kalan tek binadır. Aydınbahçe Mahalleninde de Kale Boğazı adlı yerde eski zamanlardan kalma bir kalenin kalıntıları vardır.[]

Turizm

Yayladağı'nın Akdeniz kıyısı, Kara Mağara denilen bölge

Tarihî eserlerin tanıtımı iyi yapılamadığından turizm gelişmemiştir. Turistler sınır kapısından geçmek için gelirler. Karacurun Mahallesinde ağrılara deva olan "Yel Dede" ve çocuk sahibi olamayanların uğrak yeri "Aslan Dede" ziyareti bulunmaktadır. Karamağara denilen deniz kıyısında, tarih öncesi bir takım kaya boşlukları bulunmakta ve tarihi önemi bilinmemektedir.[]

Kaynakça

  1. ^ "Yayladağ Kaymakamlığı resmi Web Sitesi". 8 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2015. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2012. 
  3. ^  . "Vilâyetler, kazalar, Nahiyeler ve Köyler İtibarile Nüfus ve Yüzey ölçü" (PDF). 20 İlkteşrin 1940 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 20 Ekim 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2016. 
  4. ^  . "1945 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 21 Ekim 1945 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  5. ^  . "Vilayet, Kaza, Nahiye ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 22 Ekim 1950 Umumi Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  6. ^  . "1955 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 23 Ekim 1955 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  7. ^  . "İl, İlçe, Bucak ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 23 Ekim 1960 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021. 
  8. ^ "1965 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  9. ^ "1970 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  10. ^ "1975 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  11. ^ "1980 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  12. ^ "1985 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  13. ^ "1990 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  14. ^ "2000 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  15. ^ "2007 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  16. ^ "2008 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  17. ^ "2009 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  18. ^ "2010 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  19. ^ "2011 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  20. ^ "2012 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2013. 
  21. ^ "2013 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 15 Şubat 2014 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2014. 
  22. ^ "2014 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015. 
  23. ^ a b c d e f
    • "Merkezi Dağıtım Sistemi" (html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016. 
    • "Yayladağı Nüfusu - Hatay". nufusu.com. Erişim tarihi: 5 Şubat 2021. 
    • "Hatay Yayladağı Nüfusu". nufusune.com. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hatay</span> Türkiyenin Akdeniz Bölgesinde yer alan bir il

Hatay, Türkiye'nin en güneyinde yer alıp Akdeniz Bölgesi'nde, Akdeniz'in doğu ucunda kıyıları olan bir ilidir. Hatay ilinin merkezi Antakya'dır.

<span class="mw-page-title-main">Antakya</span> Hatayın ilçesi

Antakya, Hatay ilinin nüfus bakımından en büyük ilçesidir ve merkezidir. Yeni düzenlemeyle birlikte Antakya ve Defne Belediyesi olarak ayrılmıştır. Ortasından Asi Nehri geçmektedir. Hristiyanlığın önemli mukaddes mekânlarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Köprübaşı, Manisa</span> Manisanın ilçesi

Köprübaşı, Türkiye'nin Ege Bölgesi'nde bulunan Manisa ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Kiraz, İzmir</span> İzmirin ilçesi

Kiraz, Türkiye'nin İzmir ilinin bir ilçesidir. İlçenin batısında Ödemiş, güneybatısında Beydağ ilçeleri, güneydoğusunda Aydın, doğusunda ve kuzeyinde Manisa illeri bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Yenipazar, Aydın</span> Aydının ilçesi

Yenipazar, Ege Bölgesi'nde Aydın ilinin bir ilçesidir. İzmir-Denizli Devlet Karayolu 'den 8 km içeride bulunduğundan göç almamış ve bu nedenle Aydın Kültürü'nü korumuş olan, kendine has pide çeşitleriyle ünlü, Aydın'a bağlı bir ilçedir.

<span class="mw-page-title-main">Saray, Tekirdağ</span> Tekirdağın ilçesi

Saray, Tekirdağ'ın bir ilçesidir. Kuzeyden Vize, doğudan Çatalca, güneyden Çerkezköy, batıdan ise Çorlu ilçeleri ile komşudur. İlçenin köyler ve beldeler ile birlikte toplam nüfusu 51.224 'tür. Bu ilçedeki erkek nüfusu 25.965 iken kadın nüfusu 25.259 'dur. Yüzölçümü 612 km² olup il merkezine uzaklığı 82 km'dir. İlçenin yükseltisi ise 140 metredir.

<span class="mw-page-title-main">Lalapaşa</span> Edirnenin ilçesi

Lalapaşa, Edirne ilinin bir ilçesidir. Merkez ilçeye 22 km uzaklıkta yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Altınözü</span> Hatayın bir ilçesi

Altınözü, Hatay'ın güneydoğusunda yer alan, Suriye ile sınırı olan ilçelerindendir. Bağlı 48 mahallesi vardır.

<span class="mw-page-title-main">Köşk, Aydın</span> Aydının ilçesi

Köşk, Ege Bölgesi'nde Aydın ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">İvrindi</span> Balıkesirin ilçesi

İvrindi, Balıkesir ilinin bir ilçesidir. Kelle peyniri ve loru ile ünlüdür.

<span class="mw-page-title-main">Gercüş</span> Batmanın ilçesi

Gercüş, Batman ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Tefenni</span> Burdurun ilçesi

Tefenni, Burdur ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Ortaköy, Çorum</span> Çorum ilçesi

Ortaköy, Çorum ilinin bir ilçesidir. Çorum il merkezine yaklaşık 53 km güneydoğu mesafede bulunmaktadır. Çorum'un doğal güzellikler ile dolu ilçelerinden biridir. İncesu Kanyonu, Karlıca yaylası ve Aşdağul mağarası görülmeye değer olan doğal güzelliklerdendir. Ayrıca Hitit uygarlığına ait önemli veriler elde edilen Şapinuva ören yerinin de mutlaka görülmesi gerekmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kale, Denizli</span> Denizlinin ilçesi

Kale, Denizli ilinin bir ilçesidir. Antik yerleşim yeri olan Tabea şehrinin üzerine kurulmuş fakat bu şehir de daha sonra 1950'li yılların başında yaşayan halkı tarafından terk edilerek şehrin birkaç kilometre kuzeyine taşınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mihalgazi</span> Eskişehir ilçesi

Mihalgazi, eski ismi Gümele, Eskişehir ilinin bir ilçesidir. Osmanlı târihinde önceleri Sultanönü (Eskişehir) sancağına bağlı köyken, sırasıyla önce Göynük kazasıyla birlikte önce Bursa, sonra Bolu sancaklarına bağlanmıştır. 1868 yılında Gümele, Kastamonu vilayetinin Bolu Sancağının Göynük kazasına bağlı köydü. 1894 yılında Bilecik'in Söğüt İlçesinin İnhisar bucağına bağlandı. Ancak, köylük durumu 32 yıl sürmüştur.

<span class="mw-page-title-main">Hassa</span> Hatay ilinin ilçesi

Hassa, Hatay ilinin bir ilçesidir. Nüfusu 57.361 kişidir. Amanos Dağlarının doğuya bakan eteklerinde, Hatay-Gaziantep il sınırında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ceylanpınar</span> Şanlıurfanın ilçesi

Ceylanpınar, Şanlıurfa ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Şarköy</span> Tekirdağın ilçesi

Şarköy, Tekirdağ ilinin bir ilçesi. Tekirdağ'ın güneybatısında, Marmara Denizi kıyısında kurulmuştur. Doğusunda ve güneyinde Marmara Denizi, batısında Gelibolu ilçesi, kuzeyinde Tekirdağ Merkez ilçesi ve Malkara ilçesi ile çevrilmiştir. Şarköy ilçesinde biri ilçe merkezi ikisi kasaba olmak üzere 3 belediye teşkilatı vardır. Bunlar dışında ilçe merkezi 3 mahalleden oluşurken, ilçeye bağlı 26 köy bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Sivaslı</span> Uşakın ilçesi

Sivaslı, Uşak ilinin bir ilçesidir.

<span class="mw-page-title-main">Hatay'ın ilçeleri</span>

Hatay ilinde 15 tane ilçe vardır.