Kırım ve Romanya'da Hristiyanlar ile iç içe yaşayan Kırım Tatarları paskalyayı kendi geleneklerine yavur yüzü adıyla taşımışlardır. Adından da anlaşılacağı gibi miladi takvime göre yüzüncü günde, yani Nisan ayının ilk haftasından sonra paskalya ile eşzamanlı olarak kutlarlar. Yavur yüzü kutlamalarında yumurtalar boyanır, kolaşlar pişirilir, kırlara çıkılır, kalakay tıgırtılır ve kuşak güreşleri yapılır. Delikanlılar ve kızlar hep birlikte şarkılar söyleyerek eğlenirler.
Tatarca veya İdil Tatarcası, Türk dillerinin Kıpçak grubuna bağlı bir dildir. Aynı aileden bir lehçe olan Kırım Tatarcasından ayırmak için “Kazan Tatarcası” olarak da adlandırılır. Çoğunluğu, Rusya Federasyonu içindeki Tataristan'da yaşayan Tatarlar tarafından konuşulur. Tataristan Cumhuriyeti'nin Rusça ile birlikte iki resmî dilinden biridir.
Akmescit veya Simferopol, Ukrayna'ya bağlı Kırım Özerk Cumhuriyeti'nin de jure başkentidir. Kırım konusunda, Ukrayna ile Rusya arasında toprak anlaşmazlığı söz konusudur. Bu anlaşmazlık sonucunda Rusya, Kırım'ı ilhak etmiştir. İlhak edilişinden sonra Rusya Federasyonu'na bağlı Kırım Cumhuriyeti'nin, de facto başkenti olmuştur.
Gözleve, Ukrayna'nın Kırım Özerk Cumhuriyeti'nde yer alan bir şehirdir.
Kırım Tatarları ya da Kırımlılar, anayurtları Karadeniz'in kuzeyindeki Kırım yarımadası olan Türkî halktır. 1783'te Kırım Hanlığı'nın Rusya tarafından ilhak edilmesiyle birlikte Osmanlı Devleti'ne zorunlu göçe tabi tutulmuşlar ve kendi vatanlarında azınlığa düşmüşlerdir. SSCB döneminde Stalin'in emriyle 18 Mayıs 1944'te sürgüne uğrayarak nüfuslarının yarısını yitirmişlerdir. SSCB'nin yıkılmasıyla sürüldükleri topraklardan Kırım'a geri dönmeye başlayan halk, Ukrayna'nın ana Müslüman unsurunu oluşturur.
Tepreş, Kırım Tatarlarının Hıdrellez sonrası kutladıkları bir bahar bayramıdır. Çeşitli etkinliklerin yapılabildiği bir meydan etrafında piknik biçiminde kutlanır.
Kırım Tatarcası ya da Kırımca, Türk dillerinin Kıpçak koluna ait bir dildir. Ancak bazı Oğuz grubuna ait özelliklere de sahiptir. Romanya'nın Dobruca yöresinde konuşulan şekline Dobruca Tatarcası adı verilir.
Kırım Hanlığı veya Taht-i Kırım ve Deşt-i Kıpçak, 1441-1783 yılları arasında Kırım'da hüküm sürmüş Kırım Tatar devletiydi. Altın Orda Devleti'nin yerini alan dört Hanlıkların en uzun süre hüküm süreni idi. Bazı kaynaklarda 1475'ten 1774 yılında Küçük Kaynarca Antlaşması'nın imzalanışına kadar Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı kaldığı belirtilmektedir.
Tatarlar veya Tatar Türkleri, "Tatar" ismini taşıyan farklı Türki etnik gruplar için kullanılan bir şemsiye terimdir.
Ballıkpınar, Gölbaşı, Ankara'ya bağlı bir mahalledir.
Kırım Halk Cumhuriyeti, 26 Aralık 1917 tarihinde Kırım Tatar Millî Kurultayı'nın ilan ettiği cumhuriyettir. 23 Şubat 1918 tarihine kadar, günümüzde Ukrayna sınırları içerisinde kalan Kırım Yarımadası'nda varlığını sürdürmüştür. Başkenti Bahçesaray'dır. Kırım Halk Cumhuriyeti, Rus İmparatorluğu'nun yıkılışına yol açan 1917 Rusya Devrimi 'nden sonra çoğu kez görülen devlet kurma girişimlerinden biridir.
Türkiye'deki Kırım Tatarları Kırım, Dobruca, Bulgaristan ve Bucak bölgelerinden Türkiye'ye göç etmiş olan Kırım Tatarları ve Romanya Tatarları'dır.
Kırımçaklar, Türk dili konuşan ve Kırım'da yaşayan Rabbânî Yahudilerdir. Kırım Karayları ile birlikte yaşamışlardır.
Kırım Tatarcası Vikipedi, Vikipedi'nin Kırım Tatarcası sürümüdür. 2006 yılının Eylül ayında oluşturuldu. 2009 yılının Ekim ayı içinde, Kırım Tatarcası Vikipedi 1.000 maddeyi geçti.
Kırım Tatar Sürgünü veya Kırım Tatar Soykırımı, Sovyet hükûmeti tarafından yürütülen ve Josef Stalin adına hareket eden NKVD Başkanı Lavrenti Beriya tarafından organize edilen 18-20 Mayıs 1944'te en az 191.044 Kırım Tatarının etnik temizliği ve kültürel soykırımıdır. NKVD üç gün içinde çoğunlukla kadınları, çocukları, yaşlıları, hatta komünistleri ve Kızıl Ordu üyelerini, bin kilometre uzaklıktaki Özbek SSC'ye sınır dışı etmek için sığır trenlerini kullandı. Kırım Tatarları, Stalin'in Sovyetler Birliği'ndeki nüfus transferi politikası tarafından kapsanan birkaç etnik gruptan biriydi.
Tarla İyesi – Türk, Tatar ve Altay halk inancında Tarla Ruhu. Tarıg İyesi veya Tala (Tele) İyesi olarak da bilinir. Eşanlamlı olarak Basu İyesi veya Etiz İyesi ifadeleri de kullanılır. “Tarla Bekçisi” olarak da adlandırılır. Tarlanın koruyucu ruhudur. Kır saçlı bir kocakarıdır ve Uruk adlı bir ağaçta oturur. Uzun kollu olduğu için göğe uzanıp bulutları sıkarak yağmur yağdırır. Bu yüzden komşu tarlaların iyeleri arasında kavga çıkar.
Kalakay Kırım milli hamur işlerindendir. Malzeme olarak süt, sıvı yağ, tuz, karbonat ve un kullanılır. Malzemeler yoğrulurak ekmek hamuru kıvamında bir hamur elde edilir. Hamur tepsiye yayılıp sıcak fırında pişirilir. Tadı tuzsuz kek ile ekmeğe benzer. Tepreş, Hıdrellez, Nevruz, Yavur yüzü gibi özel günlerde hazırlanır.
Kalakay tıgırtma töreni Kırım Tatarlarında Tepreş, Hıdrellez, Nevruz, Yavur yüzü gibi özel günlerde kalakay ile yapılan törendir.Kalakay düz düşerse yani kabarık olmayan tarafı altta olarak düşerse ya da ne kadar çok parçaya ayrılırsa o yılın o kadar bereketli olacağına inanılır. Kalakaydan ilk parçayı koparmak özel bir şeydir.
Kırım Tatar mutfağı, başta Kırım Özerk Cumhuriyeti olmak üzere farklı ülkelerde ve coğrafi bölgelerde yaşamakta olan Kırım Tatarlarının yemek kültürüdür.
Fethiye, Konya ilinin Çumra ilçesine bağlı bir mahalledir. 1400'lü yıllarda Orta Asya'dan Rus hakimiyetini kabul etmek istemeyen Tatarlar Kırım'a yerleşir. 400 sene Kırım'ı han olarak yöneten halk Rus yönetiminin oyunları ile hanlıktan indirilir ve halkın bir kısmı Romanya'ya göç etmek zorunda kalır. Daha sonra 1876-77 Osmanlı Devletinin yaptığı program çerçevesinde şu anki Kaşınhanı Belediyesinin olduğu yer gösterilerek devlet tarafından kendilerine ayrıldığı ifade edilir. Kaşınhanı'nın olduğu yere gelince içlerinden bir hemşerimiz atının üstüne çıkarak güneşe bakar Konyanın bulundukları yere yakın olduğunu sezerek ve şu atasözünü hatırlatır; Kızın varsa el evinde yatırma, oğlun varsa şehir aşı tattırma ilgililere biz burada yaşarsak gençlerimiz sık sık Konya'ya gider gelirler ve kültürümüz dilimiz bozulur o yüzden biz burayı istemiyoruz derler. İlgililer halkı Abaz dağının yamaçlarına getirirler Yakın tarihe kadar kendi içlerinde kız alıp verirlerdi. Köy halkı geçimini tarım ve hayvancılıkla sağlamaktadır.
Kırım, Doğu Avrupa'da, Karadeniz'in kuzey kıyısında yer alan ve Karadeniz ile Azak Denizi tarafından çevrelenen Ukrayna’da bulunan bir yarımada. Ukrayna'nın Herson Oblastı'nın güneyinde ve Rusya'nın Kuban bölgesinin batısında bulunmaktadır. Perekop Kıstağı ile Herson Oblastı'na bağlanmaktadır ve Kerç Boğazı ile Kuban'dan ayrılmaktadır.