Güllaç, mısır nişastası, gül suyu, süt ve şeker ile hazırlanan geleneksel Türk tatlısıdır. Kitâb-ı Me’kûlât'da Gülac olarak tarifi verilmiştir. Kitâbü't-Tabîh (Bağdâdî) “terkib-i güllac” başlıklı tarifte sadece yufkasının yapımını anlatır.
Lavaş, genellikle mayalı, geleneksel olarak tandır ya da sacda pişirilen, Güney Kafkasya, Batı Asya ve Hazar Denizi'ni çevreleyen bölgelerin mutfaklarında yaygın olan ince bir yassı ekmektir. Lavaş, Ermenistan, Azerbaycan, İran ve Türkiye'de en yaygın ekmek türlerinden biridir. Geleneksel tarif, tandır yerine bir döküm tava veya wok kullanılarak modern mutfağa uyarlanabilir.
Kadayıf Osmanlı mutfağında birçok şerbetli tatlının ortak adıdır.
Pide, Türk ve Orta Doğu mutfaklarında yaygın olan, Balkan mutfaklarında da görülebilen yassı bir ekmek çeşididir.
Şehriye küçük taneli makarna. Priscilla Mary Işın'ın, Osmanlı Mutfak Sözlüğü kitabında Arapça Şa’riyye’den bozma bir kelime olduğu, çeşitli şekillerde kesilen çorbalık ve pilavlık küçük hamurlara denildiği yazılmaktadır. Kendi başına yemek olarak pişirilmez, çorba ve pilavlara çeşni vermek için kullanılır. En çok kullanılan çeşitleri tel şehriye ve arpa şehriyedir. Tel şehriye spagetti gibi yuvarlak kesitlidir ama çapı tel gibi çok daha küçüktür. Arpa şehriyenin şekli ise mekik gibi oval ve yassıdır.
Âdi yaprak dolması, Sarma, Yaprak sarması ya da Yaprak dolması, bulgur ya da pirinç başta olmak üzere çeşitli iç malzemelerin, genellikle asma yaprağı, beyaz lahana, kara lahana, dut yaprağı veya kiraz yaprağıyla sarılmasıyla yapılan bir yemektir. Osmanlı mutfağı kökenli olup, Osmanlı İmparatorluğu'nun hüküm sürdüğü topraklarda yapılmaktadır. Asma yaprağıyla olanı Nevşehir, Tokat, Ege mutfağına özgü olan Zeytinyağlı sarma ya da kıymalı sarma şeklinde farklı çeşitleri vardır.
Ekmek kadayıfı veya kaymaklı saray ekmeği, Türk mutfağında yer alan, Afyonkarahisar kökenli bir tatlı. Yapılan hamurun arasına, fıstık veya ceviz konularak hazırlanır. Daha sonra üzerine şerbet dökülerek pişirilir. Genellikle üzerine kaymak veya dondurma konulur. Afyon Kaymaklı Ekmek Kadayıfı Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescillenmiş ve coğrafi işaret almıştır.
Paluze (Felûzec), nişasta ve şekerle yapılan ve üzerine dövülmüş ceviz serpilerek servis edilen bir tür Osmanlı tatlısıdır. Kıbrıs mutfağında yer alır. Geleneksel Türk tatlılarındandır. Bolu yöresinde palize, Şanlıurfa yöresinde palıza, Aydın yöresinde pelvize, Samsun ve yöresinde palüze Mersin yöresinde paluza, denilmektedir. Diyarbakır mutfağında yer alır.
Kavun reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır.
Medfûne ya da meftune Diyarbakır yemeklerinde yer alır. Badılcan denen patlıcandan yapılmıştır. Diyarbakır lezzetlerinden olup ve bazıncandan ma'mûl bu isimle meşhûrdur " Medfûne'nin tarifi 1764 tarihli Risale'de(Yemek Risalesi ) bu tanımlamayla başlıyor.
Ninem duymasın helvası, bir çeşit helvadır. İstanbul'da leb-i dilber adıyla bilinir. Rumeli'de buna yengem duymasın helvası, ninem duymasın helvası veya çangi denilir.
Hurma reçeli, Türk mutfağında yer alan bir reçel türüdür. Osmanlı döneminden beri yapılmaktadır.
Gülbeşeker Türk Tatlıları Tarihi, yemek kitabıdır. Priscilla Mary Işın tarafından yazılmıştır. Türk Tatlıları hakkında bilgi vermektedir. Gülbeşeker Türk Tatlıları Tarihi yemek kitabı 5 Kasım 2009 tarihinde Dünya Kitap Dergisi tarafından Altın Sayfa Ödülüne layık görülmüştür. Gülbeşeker Türk Tatlıları Tarihi yemek kitabı 2013 yılında İngiltere'de İngilizce olarak Sherbet and Spice The Complete Story of Turkish Sweets and Desserts olarak yayınlanmıştır.
Osmanlı Mutfak İmparatorluğu, ilk baskısı 2014 yılında yapılan yemek kitabıdır. Priscilla Mary Işın tarafından yazılmıştır. Osmanlı Mutfak İmparatorluğu kitabı Priscilla Mary Işın'ın farklı toplantılarda sunduğu bildiriler ile değişik dergilerde yayımlanmış yazılarından oluşur.
1236 Selçuklu Mutfağı: Dergâhtan Saraya Bir Aşk Hikâyesi, yemek kitabıdır. Muhammed Ömür Akkor tarafından yazılmıştır. Tirit, kalya-i birinci, akide şekeri gibi çeşitli tarifler verilmiştir. 1236 Selçuklu Mutfağı: Dergâhtan Saraya Bir Aşk Hikâyesi yemek kitabı Gourmand World Cookbook Awards 2013 “Dünyanın En İyi Mutfak Tarihi Kitabı” ödülünü almıştır.
Özbek helvası, bir çeşit un helvasıdır. Malzemeleri has un, şeker, sadeyağdır.
Priscilla Mary Işın, mutfak tarihi alanında çalışan yazar ve çevirmendir.
Kataif, katayef, qata'if, bir çeşit kadayıftır. Kataif, Arap-Türk mutfağı etkileşimine örnek olarak gösterilebilecek tatlılardan biridir. Yassı kadayıf ve taş kadayıf benzer tatlılardır.
Nukl, nakl, nukul, mülebbes sükker; meyve, şekerli hamur ve şekerlemelerden oluşan yiyeceklerdir. 1573-74 saray mutfak defterinde sükkerî nukl olarak geçmektedir. Gelibolulu Âlî’nin Surnâmesin'de nukl-ı şeker olarak adı geçmektedir. Priscilla Mary Işın'ın Gülbeşeker: Türk tatlıları tarihi adlı kitabında Nukl veya nokul'un en çok draje anlamında kullanıldığını yazmıştır. Priscilla Mary Işın Fâtih'in oğulları Bâyezid ve Mustafa için 1457 yılında yapılan muhteşem sünnet düğününü anlatan Tursun Bey'in eserinin kaynak olarak gösterileceğini yazmıştır. Priscilla Mary Işın'ın Gülbeşeker: Türk tatlıları tarihi adlı kitabında Mülebbes kelimesinin, giydirilmiş yani şekerle kaplanmış şeyler anlamına geldiğini söyleyerek drajenin Osmanlıca karşılığının mülebbes sükker olduğunu, draje kelimesinin Fransızcadan Türkçeye geçtiğini yazmıştır. Sükker kelimesi şeker demektir. Kutadgu Bilig’de nukul bir çeşit çerez anlamında kullanılmıştır.
Yaprak helvası, bir çeşit koz helvasıdır.
Temel Mutfak Eğitimleri ( TME )-Yassı Kadayıf