İçeriğe atla

Yardımcı teknoloji

İşitme cihazı

Yardımcı teknoloji (AT), engelli insanlar ve yaşlılar için kullanılan bir terimdir. Bu teknoloji, günlük yaşam aktivitelerini (GYA'lar) bağımsız olarak gerçekleştirmekte zorluk çeken bireylerin yaşam kalitesini artırmayı amaçlar. GYA'lar, tuvalet kullanımı, hareketlilik, yemek yeme, banyo yapma, giyinme, kişisel bakım ve cihaz bakımını içerir. Yardımcı teknoloji, bu aktiviteleri gerçekleştirmede yaşanan zorlukları azaltabilir veya ortadan kaldırabilir.

Yardımcı teknoloji, engellilerin daha önce başaramadıkları veya zorlandıkları görevleri yerine getirmelerine yardımcı olur. Örneğin, tekerlekli sandalyeler yürüme zorluğu yaşayan kişilere bağımsız hareket imkanı sunarken, yardımcı yeme cihazları kendi başına yemek yiyemeyen bireylerin bu aktiviteyi gerçekleştirmelerine olanak tanır.

Bu teknoloji, toplumsal katılımı artırabilir, güvenlik ve kontrolü artırabilir ve kurumsal maliyetleri azaltmadan hane harcamalarını önemli ölçüde artırma şansı sunabilir. Okullarda kullanıldığında, yardımcı teknoloji engelli öğrencilerin genel eğitim müfredatına erişimini kolaylaştırabilir. Örneğin, yazma veya klavye kullanma konusunda zorluk yaşayan öğrenciler, ses tanıma yazılımını kullanarak bu engelleri aşabilirler. Ayrıca, felç geçiren ve günlük görevlerini etkileyen yaralanmalara maruz kalan bireylere de yardımcı olabilir.[1][2][3]

Uyarlanabilir teknoloji

Uyarlanabilir teknoloji ve yardımcı teknoloji arasında bir fark vardır. Yardımcı teknoloji, genel olarak engelli insanlara yardımcı olmak için kullanılan her türlü nesne veya sistemdir. Diğer yandan, uyarlanabilir teknoloji özellikle engelli bireyler için tasarlanmış ve genellikle engelli olmayan kişiler tarafından nadiren kullanılacak öğeleri içerir. Başka bir deyişle, yardımcı teknoloji genel bir kapsama sahipken, uyarlanabilir teknoloji engelli insanlar için özel olarak geliştirilmiştir.[4] Bu bağlamda, uyarlanabilir teknoloji, özellikle elektronik ve bilgi teknolojisi erişimini içeren bir alt kümeyi temsil eder.[5]

İş terapisi

Mesleki terapi (OT), yaşamları boyunca mesleki aktivitelerde bağımsızlık sorunları yaşayan bireylerin yaşam kalitesini koruma veya iyileştirme konusunda uzmanlaşmış bir sağlık mesleğidir.

Ergoterapi Uygulama Çerçevesi:[6] Etki Alanı ve Süreç (3. baskı; AOTA, 2014)'e göre meslekler, günlük yaşamın temel ve araçsal aktivitelerini (GYA'lar), dinlenme ve uyku, eğitim, çalışma, oyun, boş zaman ve sosyal katılımı içerir. Ergoterapistler, bireylerin mesleklere optimal, işlevsel katılımını geliştirmek ve sürdürmek için yardımcı teknolojiyi (AT) kullanma konusunda uzmanlaşmış becerilere sahiptir.

AT'nin uygulanması, bir bireyin, çevresinin aksi takdirde zorlayıcı olabilecek yönlerini kullanıcıya uyarlamasını sağlayarak bu mesleklere işlevsel katılımı optimize etmek amacıyla yapılır. Mesleki terapistler, danışanlarının yaşam kalitesini artırmak için AT kullanımını eğitebilir, tavsiye edebilir ve teşvik edebilir.

Ekli el bisikletiyle hareket ettirilen tekerlekli sandalye

Tekerlekli sandalyeler

Tekerlekli sandalyeler, elle veya elektrikle çalışabilen, oturma sistemini içeren ve genellikle normal hareket kabiliyetini kaybetmiş bireylerin yerine getirebilecek şekilde tasarlanmış cihazlardır. Bu araçlar, insanların günlük yaşam aktiviteleri arasında bulunan beslenme, tuvalet ihtiyacını giderme, giyinme, bakım ve banyo gibi hareketlilikle ilgili aktiviteleri gerçekleştirmelerine yardımcı olur. Tekerlekli sandalyeler, elle kontrol edilen modellerden, yolcunun motorları yönetmek için elektrikli kontrolleri kullandığı modellere kadar çeşitli varyasyonlara sahiptir.

Bu cihazlar, kumanda kolları, yutma ve puf kontrolü, kafa anahtarları veya diğer giriş cihazları aracılığıyla koltuk kontrol düğmeleri ile yönetebilen motorlarla çalışır. Genellikle tekerlekli sandalyelerde, bakıcının itme veya giriş cihazlarını kullanması için tutacaklar bulunur. Tekerlekli sandalyeler, yürüme yeteneğini kaybetmiş veya zorlanan kişiler tarafından hastalık, yaralanma veya engellilik durumlarına yanıt olarak kullanılır. Aynı zamanda, hem oturma hem de yürüme yeteneğini kaybetmiş bireylerin sıkça tekerlekli sandalye veya yürüteç kullanması gerekebilir.

Tekerlekli sandalye tasarımındaki daha yeni gelişmeler, tekerlekli sandalyelerin merdivenleri tırmanabilmesine, araziye çıkabilmesine veya segway teknolojisi, el bisikletleri, elektrikli asistanlar gibi ek eklentileri kullanarak itiş yapabilmesine olanak tanımaktadır.

Ekli güç eklentisi ile hareket ettirilen bir tekerlekli sandalye

Transfer Cihazları

Hasta transfer cihazları, genellikle hareket kabiliyeti kısıtlı olan hastaların bakıcıları tarafından yataklar, tekerlekli sandalyeler, tuvaletler, sandalyeler, sedyeler, duş bankları, otomobiller, yüzme havuzları ve diğer hasta destek sistemleri (örneğin, radyoloji, cerrahi veya muayene masaları) arasında taşınmalarını sağlayan araçlardır.

En yaygın transfer cihazları, sedye veya dönüştürülebilir sandalyeler (yanal ve sırt üstü transfer için), oturarak ayağa kalkabilen kaldırıcılar (hastaları bir oturma pozisyonundan diğerine, yani tekerlekli sandalyeden komodine taşımak için), hava yataklı şişirilebilir yataklar (yatay ve dikey transfer için), sırt üstü transfer cihazları (sedyeden ameliyat masasına transfer için), yürüyüş kemerleri (veya transfer bandı) ve kaydırma tahtası (veya transfer tahtası) gibi araçlardır. Bu cihazlar genellikle yataktan tekerlekli sandalyeye veya yataktan ameliyat masasına transfer için kullanılır.

Aşırı derecede bağımlı hastalar, genellikle kendilerini hareket ettirmekte yardımcı olamayan hasta bakıcılarına ihtiyaç duyarlar. Bu durumda, genellikle zemine veya tavana asılan askılı kaldırma gibi yöntemlere başvurulabilir. Bu teknik, 1955 yılında icat edilmiş olup, 1960'ların başlarından bu yana yaygın olarak kullanılmaktadır, ancak halen en son teknoloji olarak kabul edilmektedir. Bu transfer cihazları, OSHA ve Amerikan Hemşirelik Birliği tarafından belirlenen standartlara uymak adına kullanılmaktadır.

Yürüteçler

Yürüteç veya yürüme çerçevesi veya Rollator, denge veya stabilite sorunu yaşayan engelli bireylere destek sağlamak amacıyla kullanılan bir araçtır. Bu araç, yaklaşık bel yüksekliğinde, on iki inç derinliğinde ve kullanıcının biraz daha geniş olduğu bir çerçeveden oluşur. Yürüteçler, çocuklar veya ağır insanlar gibi farklı beden ölçülerine uygun olarak farklı boyutlarda da bulunabilir. Modern yürüteçlerin yüksekliği ayarlanabilir özellikte olup, ön iki ayağında tekerlekler bulunabilir veya olmayabilir, bu durum kullanıcının gücüne ve yeteneklerine bağlıdır. Ayrıca, ön tekerlekleri olan bir yürütecin arka bacaklarında küçük tekerlekler veya kaymalar görmek de yaygındır.[7]

Koşu bantları

Vücut ağırlığı destekli koşu bandı eğitimi (BWSTT), nörolojik yaralanması olan bireylerin yürüme yeteneklerini geliştirmek amacıyla kullanılır. Bu makineler, klinik ortamda terapist tarafından desteklenen cihazlardır; ancak, uygulama esnasında fizyoterapistlere[8] olan personel ve iş gücü ihtiyacıyla sınırlıdır. BWSTT cihazı ve benzer birçok cihaz, nörolojik yaralanma sonrasında bireylerde göreve özel yürüme pratiği yaparak fizyoterapistlere yardımcı olabilir.

Protez

Protez, eksik bir vücut parçasını değiştiren bir cihazdır. Travma, hastalık veya kusur nedeniyle kaybedilen motor kontrolünü yardımcı olmak veya geliştirmek için insanın kas, kas-iskelet sistemi ve sinir sistemleri ile mekanik cihazların kullanılması bilimi olan biyomekatronik alanının bir parçasıdır. Protezler genellikle yaralanma sonucu kaybedilen (travmatik) veya doğuştan eksik olan (konjenital) parçaların yerine geçmek veya kusurlu vücut parçalarını desteklemek amacıyla kullanılır. Vücut içindeki yapay kalp kapakçıkları yaygın olarak kullanılırken, yapay kalp ve akciğerler daha az yaygın ancak aktif teknoloji geliştirme aşamasındadır. Protez kapsamında değerlendirilebilecek diğer tıbbi cihazlar ve yardımcılar arasında işitme cihazları, yapay gözler, damak tıkacı, mide bantları ve takma dişler bulunmaktadır.

Protezler spesifik olarak ortezler değildir, ancak belirli koşullar altında bir protez, bir ortezle aynı işlevsel faydaların bir kısmını veya tamamını gerçekleştirebilir. Protezler, teknik olarak tamamlanmış ürünlerdir. Örneğin, C-Leg dizi tek başına bir protez değildir; yalnızca bir protez bileşenidir. Tam bir protez, kalan uzuvu bağlayan bir bağlantı sisteminden oluşacaktır ve genellikle bir "soket" ve terminal cihazı da dahil olmak üzere tüm bağlantı donanımı bileşenlerini içerir. Teknik farklılığa rağmen, terimler sıklıkla birbirinin yerine kullanılır.

"Protez" ve "ortez" terimleri, cihazları tanımlamak için kullanılan sıfatlardır ve genellikle ilgili sağlık alanlarını ifade etmek için kullanılırlar.

Mesleki terapistin protezlerdeki rolü, terapi, eğitim ve değerlendirmeleri içerir.[9] Protez eğitimi, protez bileşenlerine ve terminolojiye yönelik oryantasyonu, takma ve çıkarma süreçlerini, takma programını ve kalan uzvun ve protezin bakımının nasıl yapılacağını içerir.[10]

Dış iskeletler

Mekanik bir dış iskelet, elektrik motorları, pnömatikler, kaldıraçlar, hidrolikler veya daha fazla güç ve dayanıklılıkla uzuv hareketine izin veren teknolojilerin bir kombinasyonundan oluşan bir sistemle çalışan giyilebilir bir mobil makinedir. Tasarımı, sırt desteği sağlamayı, kullanıcının hareketini algılamayı ve dişlileri yöneten motorlara sinyal göndermeyi amaçlamaktadır. Dış iskelet, omuzu, beli ve uyluğu destekleyerek sırttaki stresi azaltır; böylece ağır eşyaların kaldırılması ve taşınması sırasında kullanıcıya yardımcı olur.

Kaynakça

  1. ^ Sivan, Gallagher, Holt, Weightman, O'Connor, Levesley, Manoj, Justin, Ray, Andrew, Rory, Martin (6 Şubat 2016). "Employing the International Classification of Functioning, Disability and Health framework to capture user feedback in the design and testing stage of development of home-based arm rehabilitation technology". Assistive Technology. 28 (3). ss. 175-182. doi:10.1080/10400435.2016.1140689. PMID 26852630. 
  2. ^ Calabrò, Rocco Salvatore; Naro, Antonino; Leo, Antonino; Bramanti, Placido (4 Mart 2016). "Usefulness of robotic gait training plus neuromodulation in chronic spinal cord injury: a case report". The Journal of Spinal Cord Medicine. 40 (1). ss. 118-121. doi:10.1080/10790268.2016.1153275. PMC 5376144 $2. PMID 27077568. 
  3. ^ Vanoglio, F.; Bernocchi, P.; Mule, C.; Garofali, F.; Mora, C.; Taveggia, G.; Scalvini, S.; Luisa, A. (7 Nisan 2016). "Feasibility and efficacy of a robotic device for hand rehabilitation in hemiplegic stroke patients: A randomized pilot controlled study". Clinical Rehabilitation. 31 (3). ss. 351-360. doi:10.1177/0269215516642606. PMID 27056250. 
  4. ^ "Tennessee Science Standards" (PDF). 17 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Ekim 2012. 
  5. ^ "Assessing for Adaptive Technology Needs". 10 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2012. 
  6. ^ "Members Can Download the Occupational Therapy Practice Framework (OTPF) for Free - AOTA". 25 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ C. Barrué. Personalization and Shared Autonomy in Assistive Technologies. Ph. Thesis. Universitat Politècnica de Catalunya. 2012
  8. ^ Hornby, T. George, David H. Zemon, and Donielle Campbell. "Robotic-Assisted, Body-Weight–Supported Treadmill Training in Individuals Following Motor Incomplete Spinal Cord Injury." Physical Therapy 85, no. 1 (January 2005): 52-66. Academic Search Complete, EBSCOhost (accessed 9 April 2013)
  9. ^ Hermansson, Liselotte N.; Turner, Kristi (October 2017). "Occupational Therapy for Prosthetic Rehabilitation in Adults with Acquired Upper-Limb Loss: Body-Powered and Myoelectric Control Systems". Journal of Prosthetics and Orthotics. 29 (4S). ss. P45-P50. doi:10.1097/JPO.0000000000000154. ISSN 1040-8800. 
  10. ^ Hermansson, Liselotte N.; Turner, Kristi (October 2017). "Occupational Therapy for Prosthetic Rehabilitation in Adults with Acquired Upper-Limb Loss: Body-Powered and Myoelectric Control Systems". Journal of Prosthetics and Orthotics. 29 (4S): P45-P50. doi:10.1097/JPO.0000000000000154. ISSN 1040-8800. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mimarlık</span> bir ürünün hem planlaması, hem tasarımı ve hem de yapım süreci

Mimarlık veya mimari, binaları ve diğer fiziki yapıları tasarlama ve kurma sanatı ve bilimidir. İnsanların yaşamasını kolaylaştırmak ve barınma, dinlenme, çalışma, eğlenme gibi eylemlerini sürdürebilmelerini sağlamak üzere gerekli mekânları, işlevsel gereksinmeleri ekonomik ve teknik olanaklarla bağdaştırarak estetik yaratıcılıkla inşa etme sanatı; başka bir tanımlamayla, yapıları ve fiziksel çevreyi uygun ölçülerde tasarlama ve inşa etme sanat ve bilimidir. İnsan yaşamak için yurtlanmak ve doğa şartlarından korunmak için bir mekan ihtiyacı duyar ve bu mekanı kendine özgü kültürel, fonksiyonel, teknik ve farklı zevklerde inşa eder.

<span class="mw-page-title-main">RAM</span> herhangi bir sırada okunabilen ve değiştirilebilen bir tür geçici veri deposu

Rastgele erişimli hafıza veya rastgele erişimli bellek mikroişlemcili sistemlerde kullanılan, genellikle çalışma verileriyle birlikte makine kodunu depolamak için kullanılan herhangi bir sırada okunabilen ve değiştirilebilen bir tür geçici veri deposudur. Buna karşın diğer hafıza aygıtları saklama ortamındaki verilere önceden belirlenen bir sırada ulaşabilmektedir, çünkü mekanik tasarımları ancak buna izin vermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Bisiklet</span> pedal çevirerek kas gücü ile çalışan kara aracı

Bisiklet ya da popüler olmayan eski adıyla velespit, motorsuz veya elektrik motorlu, iki veya üç tekerlekli, pedallı, insan gücü ile ilerleyen bir ulaşım aracıdır. 19. yüzyıl sonlarında bisiklet anlamında Arapça derrâce sözcüğünün kullanıldığı da belirtilmektedir. Halk dilinde bisiklet anlamında demirat, teker, yelatı gibi sözcüklerin kullanıldığı tespit edilmiştir. Bisikletin eş anlamlısı olarak ise çiftteker ve çalınga sözcükleri bulunmaktadır. Ulaşım ve eğlencenin yanı sıra bisiklet sporunda da kullanılır. BMX, Dağ bisikleti, şehir (hibrit) bisikleti, tandem, tur bisikleti, yol bisikleti gibi türleri vardır. Vitesli ve vitessiz türleri bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Okul</span> öğrencilere öğretmenler rehberliğinde eğitim veren kurum

Okul, eğitim-öğretim verilen kurum ve bu faaliyetlerin gerçekleştirildiği eğitim kurumu ve diğer tesislerdir. Ayrıca temel öğrenim, ortaokul, lise ve üniversite toplam 16 yıldır. Öğretmenlerin rehberliğinde öğrencilerin öğretimi için öğrenme alanı ve öğrenme ortamı sağlar. Okul sözcüğü çocuk ve gençlerin, devam ettiği örgün eğitim kurumlarının yanı sıra tek bir alanda eğitim veren kurumlar ve bazı yüksek eğitim kurumları için de kullanılır: sanat okulu, spor okulu, müzik okulu, dil okulu, dans okulu, gazetecilik okulu, meslek yüksek okulu gibi. Herhangi bir okulda eğitim alan kimselere öğrenci denir. Öğrenciler için okul üniforması tasarımları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Fizyoterapist</span> sağlık profesyoneli

Fizyoterapist, fizyoterapi ve rehabilitasyon alanında lisans eğitimi veren fakülte veya yüksek okullardan mezun sağlık profesyonelidir. Uzman hekim tarafından tanısı koyulmuş hastaların bulgularını değerlendirerek bireye özgü tedavi programı planlar ve uygular. Bazı konularda hekim tarafından yönledirilme olmaksızın çalışabilir, tedavi uygulayabilir.

<span class="mw-page-title-main">Motorlu taşıt</span>

Motorlu taşıt veya otomotiv taşıtı olarak da bilinen motorlu taşıt kendinden tahrikli bir araç olup genellikle tekerlekli, demiryolu üzerinde çalışmayan ve insan veya kargo taşımacılığı için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Engellilik</span> bozukluklar, aktivite kısıtlamaları ve katılım kısıtlamaları

Engelli, yaralanma ya da fiziksel veya zihinsel bir rahatsızlık nedeniyle bazı hareketleri, duyuları veya işlevleri kısıtlanan kişidir. Engeller doğuştan gelebilir veya sonradan geçirilen hastalıklar sonucu ortaya çıkabilir. Dünya Sağlık Örgütü'nün İşlevsellik, Yetiyitimi ve Sağlığın Uluslararası Sınıflandırması'na göre engelli olma hâli için yeti yitimi terimi kullanılır. Engelliler; vücudun duyusal, işlevsel, zihinsel ve ruhsal farklılıkları öne sürülerek; toplumsal veya yönetimsel tutum ve tercihler sonucu, yaşamın birçok alanında kısıtlama ve engellerle karşılaşabilirler. Birçok toplumlarda en yaygın ayrımcılık türlerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Fizik tedavi</span> Engelli bir kişinin günlük yaşamda işlev görmesine yardımcı olan meslek

Fizik tedavi ya da İngilizce konuşulan ülkelerde yaygın adıyla fizyoterapi, yaralanma, hastalık, travma ya da yaşlılık gibi nedenlerle eksilme gösteren fonksiyonel hareketleri geri kazandırma amaçlı yapılan; elektrik akımı, sıcak ya da soğuk uygulaması, egzersizler ya da çeşitli uygulamalarla hastaların tedavisine verilen isimdir. Fizyoterapi, Tıp Fakültesinden sonra fiziksel tıp ve rehabilitasyon uzmanlık eğitimini almış olan hekimlerce (fiziatrist) tanısı konmuş çok geniş hastalık durumlarını kapsar. Uzman hekim tarafından tanısı konmuş tedaviyi üniversitelerin Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü lisans programlarından mezun sağlık çalışanları (fizyoterapist) planlar ve uygular.

Beyin-bilgisayar arayüzü veya zihin-makine arayüzü veya beyin-makine arayüzü, beyin ile dış bir cihaz arasındaki doğrudan iletişim yoludur. Beyin-bilgisayar arayüzü genellikle insanoğlunun bilişsel veya duyusal motor fonksiyonlarına yardımcı olmak veya onları tamir etmek için kullanılır.

Bir sağlık profesyoneli, sağlık çalışanı, sağlık uygulayıcısı veya sağlık hizmeti sağlayıcısı insanlara ailelere veya topluluklara sistematik bir şekilde önleyici, iyileştirici, tanıtım veya rahabilite edici sağlık hizmeti sağlayan kişilerdir.

Psikofizyoloji psikolojinin psikolojik süreçlerin fizyolojik temelleri ile ilgilenen dalıdır. Psikofizyoloji 1960'larda ve 1970'lerde genel bir araştırma alanı iken, şimdi oldukça özelleşmiş ve sosyal psikofizyoloji, kardiyovasküler psikofizyoloji, bilişsel psikofizyoloji ve bilişsel sinirbilim gibi alt uzmanlıklara dallanmıştır.

Sosyal katılım, kişinin bir topluluğa veya topluma katılım derecesini ifade eder.

Parafili, aşağıdaki anlamlara gelebilir:

Günlük yaşam aktiviteleri(GYA), sağlık hizmetlerinde insanların günlük öz bakım aktivitelerini ifade etmek için kullanılan bir terimdir. Sağlık çalışanları, bir ölçüm olarak genellikle bir bireyin günlük yaşam becerilerini gerçekleştirme yeterliliğine veya yetersizliğine bakarlar. Günlük yaşam aktiviteleri yani GYA kavramı ilk olarak 1950'lerde Sidney Katz ve ekibi tarafından Cleveland, Ohio'daki Benjamin Rose Hastanesinde önerildi. GYA kavramı, o zamandan beri çeşitli araştırmacılar tarafından düzenlenmiş ve geliştirilmiştir. 1969'da bağımsız yaşamı destekleyen faaliyetleri daha kapsayıcı olması için Lawton ve Brody, araçsal günlük yaşam aktiviteleri kavramını (IADL'ler) geliştirdiler. Günlük yaşam aktivitelerinde sıkıntı yaşayan gruplar genellikle yaşlılar veya yetersizliğe sahip bireylerdir. Bu yüzden Gereksinimlerin karşılanması için bakıma ihtiyaç duyarlar.

Engelli bireylerin cinsellik yaşamadığı fikri dünya genelinde oldukça yaygın bir kanıdır. Ancak, engelli bireyler cinsel deneyimlerini pek çok yolla ve pek çok farklı şekillerde deneyimleyebilmektedirler. Çünkü cinsellik; bireylerin sahip olduğu engel türlerine göre farklılık gösteren, çeşitli cinsel davranışları bünyesinde barındırabilir. Ancak toplum bilincinin ve bilimsel çalışmaların yetersizliğinden dolayı ve cinselliğin tabu olarak görülmesi sebebiyle cinsellik deneyimleme hakkına birçok engelli birey erişememektedir. Ayrıca engellilik ve cinsellik kavramlarının kesişim kümesi olarak olumsuz tutum ve davranışların varlığı, engelli bireylerin haz odaklı cinsel eğitim almalarının önünde engel teşkil etmektedir.

Geçiş, bir kişinin, genellikle kendilerinden farklı olan ırksal kimlik, etnik köken, kast, sosyal sınıf, cinsel yönelim, cinsiyet, din, yaş ve/veya engellilik durumu gibi bir kimlik grubu veya kategorisinin üyesi olarak kabul edilebilmesidir. Geçiş, sunulan benlikten damgalamayı kaldırarak damgalanma ile başa çıkmak için sosyal kabulü artırmak için kullanılabilir ve başka sosyal faydalarla da sonuçlanabilir. Bu nedenle, geçiş, kişinin gerçek veya önceki kimliğini ifade etmesinin tehlikeli olabileceği durumlarda bir kendini koruma veya kendini koruma biçimi olarak hizmet edebilir. Geçiş, bir topluluğa kabul edilmeyi gerektirebilir ve ayrıca bir bireyin daha önce ait olduğu başka bir topluluktan geçici veya kalıcı olarak ayrılmasına yol açabilir. Böylece, geçiş, kişinin orijinal benliğinden, ailesinden, arkadaşlarından veya önceki yaşam deneyimlerinden ayrılmasına neden olabilir. Başarılı bir ölüm, ekonomik güvenliğe, emniyete ve damgalanmadan kaçınmaya katkıda bulunabilirken, kişinin önceki kimliğini inkâr etmesinin bir sonucu olarak duygusal bir bedel alabilir ve depresyona veya kendinden nefret etmeye yol açabilir. Bir kişi kasıtlı olarak bir kimlik grubunun üyesi olarak 'geçmeye' çalıştığında, o grubun üyeliğiyle ilişkili olduğuna inandıkları davranışların performansına aktif olarak katılabilir. Geçiş uygulamaları ayrıca, geçiş yapanın varsayılan kimliklerinden farklılığı ortaya çıkarabilecek herhangi bir damgalayıcı bilgiyi kontrol etmeye veya gizlemeye çalıştığı bilgi yönetimini de içerebilir.

Erişilebilirlik, engellilerin fiziksel, zihinsel veya duygusal engelleri aşarak toplumun çeşitli alanlarına ve kaynaklarına kolayca erişebilme ve bu alanlardan yararlanabilme hakkıdır. Erişilebilirlik, engel durumlarına bakılmaksızın her bireye eşit fırsatlar ve katılım sağlama amacını taşır.

Erişilebilir tuvalet, engelli kişilerin veya özel ihtiyaçları olan bireylerin kullanımına uygun olarak tasarlanmış tuvaletlerdir. Erişilebilir tuvaletler, fiziksel engelleri olan veya hareket kabiliyeti sınırlı olan kişilerin ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde tasarlanmıştır.

Web erişilebilirliği, internet üzerindeki içeriklere, uygulamalara ve hizmetlere kolaylıkla erişilebilme durumunu ifade eder. Bu kavram, web sitelerinin, mobil uygulamaların veya diğer dijital platformların, engelli bireyler dahil olmak üzere, kullanılabilir olmasını sağlama amacını taşır. Engelli bireylerin, çeşitli fiziksel veya zihinsel engelleri olabilir, bu nedenle web erişilebilirliği, bu bireylerin internet üzerindeki içeriklere sorunsuz bir şekilde ulaşabilmesini ve bu içerikleri etkileşim kurarak kullanabilmesini hedefler.

Engelli hakları hareketi, tüm engelli bireyler için eşit fırsatlar ve eşit haklar elde etmeyeçalışan küresel bir toplumsal harekettir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.