İçeriğe atla

Yaratılış Sütunları

A Hubble photo of three gas pillars in the Eagle Nebula. Some squares in the upper-right of the image are black and contain nothing.
1995 yılında Hubble Uzay Teleskobu tarafından çekilen Kartal Bulutsusu'ndaki Yaratılış Sütunları
Bu video klibi Yartılış Sütunları'nın üç boyutlu yapısını görsellemektedir.
Bir sütunun yakından görünümü

Yaratılış Sütunları, Dünya'dan yaklaşık 6,500-7000 ışık yılı (2,000-2,100 pc; 61-66 Em) uzakta olan, Yılanlar takımyıldızında, Kartal Bulutsusu'ndaki yıldızlararası gaz ve tozdan oluşan Fil Hortumları Nebulası'nın Hubble Uzay Teleskobu tarafından çekilmiş bir fotoğrafıdır. Gaz ve tozun yeni yıldızlar oluşturma aşamasında olması ve yakın zamanda oluşan yakın yıldızlardan gelen ışık tarafından aşındırılması sebebiyle bu şekilde adlandırılmıştır.[1] 1 Nisan 1995'te çekilen bu fotoğraf, Space.com tarafından Hubble'ın en iyi on fotoğrafından biri seçildi.[2] Fotoğraftan sorumlu gökbilimciler, Arizona Eyalet Üniversitesi'nden Jeff Hester ve Paul Scowen'dir. Alan, 2011'de ESA'nın Herschel Uzay Gözlemevi tarafından, 2014'te Hubble tarafından daha yeni bir kamerayla ve 2022'de James Webb Uzay Teleskobu tarafından yeniden fotoğraflandı.

2007'de kullanılmaya başlanan Chandra X-ışını Gözlemevi (AXAF), 2001'de bölgeyi gözlemlemişti; kulelerde çok fazla X-ışını kaynağı bulamadı, fakat bölgedeki genç yıldızlardan çeşitli X-ışını enerji seviyelerindeki kaynakları gözlemleyebilmişti.[3]

National Geographic, 20. yıldönümünde görüntünün "t-shirtlerden kahve kupalarına" kadar her şeyde yer aldığını belirterek, küresel kültüre olan etkisi ile dikkat çekiyor.[4]

İsim

İsmi, Charles Spurgeon'un 1857 vaazında "İsa'nın Yeryüzüne İnişi'nde kullandığı bir ifadeye dayanmaktadır:[5]

NASA bilim adamları, Hubble'ın Kartal Bulutsusu'nun muazzam yeni görüntüsünü Yaratılışın Sütunları olarak adlandırırken, yüzyıllardır derin bir anlam taşıyan zengin bir sembolik geleneğe dokunarak onu modern çağa taşıyorlardı. Sütunları Yunan ve Roma'nın klasik tapınaklarıyla ilişkilendirdiğimiz kadar, yaratılış sütunları kavramı – dünyayı ve içindeki her şeyi ayakta tutan temeller – Hıristiyan geleneğinde önemli ölçüde duyulur. William Jennings Bryan, 1906'da The World's Famous Orations'ı yayınladığında, Londra papazı Charles Haddon Spurgeon'un "İsa'nın Yeryüzüne İnişi" başlıklı 1857 vaazını içeriyordu. Vaazda ,Spurgeon bu ifadeyi yalnızca fiziksel dünyayı değil, aynı zamanda ilahi olandan yayılan, her şeyi bir arada tutan gücü aktarmak için kullanır: Spurgeon İsa'nın doğumunda, ''Şimdi merak edin melekler, sonsuzluk artık bir çocuğa dönüştü; omuzlarında evreni tutan, şimdi annesinin göğsüne tutunuyor; her şeyi yaratan ve yaratılış sütunlarını taşıyan, şimdi o kadar zayıf ki bir kadın tarafından taşınmak zorunda!''.

Kompozisyon

Kartal Bulutsusu'ndaki Yaratılış Sütunları (fotoğrafın merkezi, orijinal HST görüntüsü ile kaplanmıştır)

Sütunlar, nispeten yakın ve sıcak yıldızların ultraviyole ışığından gelen fotobuharlaşma tarafından aşındırılan soğuk moleküler hidrojen ve tozdan meydana gelir. En soldaki sütun ortalama dört ışıkyılı uzunluğundadır.[6] Bulutların en üstündeki parmağımsı çıkıntılar Güneş Sistemi'nden daha büyüktür ve arkalarındaki gazı yoğun UV akışından koruyan buharlaşan gaz küreciklerinin (EGG'ler) gölgeleri tarafından görünür hale getirilir.[7] EGG'lerin kendileri yeni yıldızların kuluçka makineleridir.[8] Yıldızlar daha sonra EGG'lerden ortaya çıkar ve daha sonra buharlaştırılır.

Teorik yıkım

Spitzer Uzay Teleskobu ile çekilen görüntüler, Nicolas Flagey'in bir süpernova tarafından üretilen bir şok dalgası olduğunu düşündüğü Yaratılış Sütunları'nın yakınında bir sıcak toz bulutu olduğunu meydana çıkardı.[9] Bulutun görünümü, süpernova şok dalgasının 6.000 yıl önce Yaratılış Sütunlarını yok edilmiş olabileceğini gözler önüne seriyor. Yaratılış Sütunları'na kabaca 7.000 ışık yılı mesafe göz önüne alındığında, bu, aslında zaten yok edilmiş oldukları anlamına gelir, ancak ışık sonlu bir hızla hareket ettiğinden, bu yok oluş yaklaşık 1000 yıl içinde Dünya'dan görülebilir olmalıdır.[10] Ancak, sıcak toza dayanan yorumlamaya hiç Spitzer gözlemlerine katılmamış, bir süpernova gözlemlenenden daha yüksek radyo ve x-ray radyasyonuyla sonuçlanmış ve sonuç olarak devasa yıldızlardan gelen rüzgarların tozu ısıtmış olabileceğini savunan bir astronom tarafından karşı gelindi. Bu durumda, Yaratılış Sütunları daha kademeli bir erozyona uğrayacaktır.[11]

Orijinal Hubble Uzay Teleskobu fotoğrafı

Hubble tarafından çekilen sütunların fotoğrafı, Hubble'daki Geniş Alan ve Gezegensel Kamera 2'deki dört CCD görüntüsünden [12] alınan 32 farklı görüntüden [13] oluşuyor.[14] Fotoğraf, buluttaki farklı elementler tarafından yayılan ışıklarla meydana geldi ve bileşik görüntüde farklı bir renk olarak görünüyor: hidrojen için yeşil, tek iyonize kükürt için kırmızı ve çift iyonize oksijen atomları için mavir renk kullanılmıştır.[1]

Sağ üst köşedeki resmin "merdiven şeklindeki" [12] eksik kısmı, sağ üst kadrandaki kameranın büyütülmüş bir görünüme sahip olmasından kaynaklanmaktadır; görüntüleri diğer üç kamerayla eşleşecek şekilde küçültüldüğünde, bu çeyreğin geri kalanında kesinlikle bir boşluk kalmaktadır.[12] Bu efekt, diğer WFPC2 görüntülerinde de bulunmaktadır ve görüntünün yayın için nasıl yeniden düzenlendiğine bağlı olarak herhangi bir köşede görünebilmektedir.[15]

Geniş Alan ve Gezegensel Kamera 2, Geniş Alan Kamerası 3 ile değiştirildi ve ilki, Dünya'ya geri döndürüldü ve bir müzede sergilenmeye başladı. 2009 yılında bir Uzay Mekiği görevinin (STS-125) parçası olarak değiştirildi.

Herschel'in fotoğrafı

2010'da Herschel Uzay Gözlemevi, astronomların, Sütunların içine ve bölgedeki yapıya bakmaları için ve bu sayede Kartal Bulutsusu'nun içindeki yapıcı ve yıkıcı kuvvetleri daha iyi anlayabilmesi için uzak kızılötesi ışınlarıyla Yaratılış Sütunları'nın yeni bir fotoğrafını yakaladı.

Hubble Uzay Teleskobu'nun fırlatılışının 25. yıldönümünü kutlamak için, gök bilimciler Ocak 2015'te Seattle'daki Amerikan Astronomi Topluluğu toplantısında ortaya çıkan Yaratılış Sütunları'nın daha büyük ve daha yüksek çözünürlüklü bir fotoğrafını bir araya getirdiler. Görüntü, Hubble Teleskobu'nun 2009 yılında kurulan Geniş Alan Kamerası 3 tarafından görünür ışıkta fotoğraflandı. Kızılötesi görüntü de elde edildi.[16] Yeniden görüntüleme, bulutsu sütunların tabanının daha çoğunu gösteren daha geniş bir görüntüye sahiptir.[4]

Ekim 2022'de James Webb Uzay Teleskobu'nun uzay gemisinde bulunan NIRCam'ı kullanarak Yaratılış Sütunlarının yeni bir görüntüsünü yakaladığı duyuruldu. Görüntü, Sütunlar'ın köşelerinde kırmızı alanlarda görüldüğü üzere, yeni yıldızlar oluşurken meydana gelen püskürmeleri de detaylıca yakalayabildi

  • Orijinal fotoğrafa bir övgü olarak 2014 yılında çekilen, Yaratılış Sütunları'nın daha yüksek çözünürlüklü Hubble Uzay Teleskobu görüntüsü
    Orijinal fotoğrafa bir övgü olarak 2014 yılında çekilen, Yaratılış Sütunları'nın daha yüksek çözünürlüklü Hubble Uzay Teleskobu görüntüsü
  • Hubble Uzay Teleskobu tarafından 2014 yılında çekilen kızılötesi görüntü
    Hubble Uzay Teleskobu tarafından 2014 yılında çekilen kızılötesi görüntü
  • Yaratılış Sütunları, NASA'nın James Webb Uzay Teleskobu'nun yakın-kızılötesi ışık görünümünde bir renk kaleydoskopunda yola çıkıyor. Sütunlar, çöl manzarasından yükselen kemerler ve kuleler gibi görünüyor, ancak yarı saydam gaz ve tozla dolu ve sürekli değişiyor. Bu, genç yıldızların oluştuğu veya oluşmaya devam ederken tozlu kozalarından zar zor patladıkları bir bölge.
    James Webb Uzay Teleskobu tarafından 2022'de çekilen yakın kızılötesi
  • JWST'nin Yaratılış Sütunları'nın orta kızılötesi görünümü, 2022
    JWST'nin Yaratılış Sütunları'nın orta kızılötesi görünümü, 2022


Kaynakça

  1. ^ a b Embryonic Stars Emerge from Interstellar "Eggs" 11 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Hubble news release
  2. ^ Best Hubble Space telescope images from Space.com. [archived copy]
  3. ^ "Chandra :: Photo Album :: The Eagle Nebula (M16) :: 15 Feb 07". chandra.harvard.edu. 18 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2019. 
  4. ^ a b "Hubble Revisits an Icon, the Pillars of Creation". Science & Innovation (İngilizce). 5 Ocak 2015. 4 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2019. 
  5. ^ David H. Devorkin and Robert W. Smith. (2015). The Hubble Cosmos. National Geographic Magazine, page 67
  6. ^ "NOVA | Origins | The Pillars of Creation image 1". PBS. 19 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2012. 
  7. ^ "The Birth of Stars". Csep10.phys.utk.edu. 9 Mart 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2012. 
  8. ^ "A Stunning View Inside an Incubator for Stars – New York Times". The New York Times. 3 Kasım 1995. 19 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2012. 
  9. ^ Flagey (January 2009). "The Eagle Nebula Unveiled by the Spitzer/MIPSGAL Survey". Bulletin of the American Astronomical Society. 41 (1): 37. 
  10. ^ "Photo in the News: Supernova Destroys "Pillars of Creation"". 12 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2011.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  11. ^ "'Pillars of creation' destroyed by supernova". 10 Ocak 2007. 17 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2012.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  12. ^ a b c "NOVA | Origins | The Pillars of Creation image 2". PBS. 19 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2012. 
  13. ^ "NOVA | Origins | The Pillars of Creation image 3". PBS. 19 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2012. 
  14. ^ "NOVA | Origins | The Pillars of Creation image 1". PBS. 1 Nisan 1995. 19 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2012. 
  15. ^ for example, this image 13 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. of Seyfert's Sextet has the effect at bottom-left corner
  16. ^ "Hubble Goes High-Definition to Revisit Iconic 'Pillars of Creation'". NASA. 5 Ocak 2015. 5 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2015. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Teleskop</span> uzaydan gelen her türlü radyasyonu alıp görüntüleyen, astronomların kullandığı, bir rasathane cihazı

Teleskop veya ırakgörür, uzaydan gelen her türlü radyasyonu alıp görüntüleyen astronomların kullandığı, bir rasathane cihazıdır. 1608 yılında Hans Lippershey tarafından icat edilmiştir ve 1609 yılında Galileo Galilei tarafından ilk defa gökyüzü gözlemleri yapmakta kullanılmıştır. Uzaydaki cisimlerden yansıyarak veya doğrudan gelen görülen ışık, ultraviyole ışınlar, kızılötesi ışınlar, röntgen ışınları, radyo dalgaları gibi her türlü elektromanyetik yayınlar; kozmos hakkında bilgi toplamak için çok gerekli kanıtlardır. Bu kanıtlar, klasik manada optik teleskoplarla ya da çok daha modern radyo teleskoplarla incelenir.

<span class="mw-page-title-main">Andromeda Galaksisi</span> Andromeda Takımyıldızında bulunan sarmal bir galaksi

Andromeda Galaksisi, Andromeda Takımyıldızı'nda bulunan sarmal bir galaksidir. Mitolojik bir kavram olan Andromeda'nın Türkçedeki karşılığı, zincire vurulmuş kız anlamına gelmektedir. Ayrıca Messier 31, M31 ve NGC 224 olarak da bilinir. Galaksi, Spitzer Uzay Teleskobu'ndan elde edilen verilere göre bir trilyon yıldıza ev sahipliği yapmaktadır. Samanyolu galaksisi ile arasındaki uzaklık yaklaşık olarak 2,54 milyon ışık yılıdır. 2006 ölçümlerine göre Samanyolu, Andromeda'nın kütlesinin ancak ~80%'ine sahiptir. Andromeda'nın bir diğer özelliği ise çıplak göz ile Dünya'dan görülebilen en uzak gök cismi olmasıdır. Ayrıca Samanyolu'na en yakın büyük galaksidir.

<span class="mw-page-title-main">Hubble Uzay Teleskobu</span> Uzay teleskobu

Hubble Uzay Teleskobu (HUT), ismi Amerikalı astronom Edwin Hubble'ın anısına verilmiş; Nisan 1990'da STS-31 Görevi esnasında Uzay Mekiği Discovery tarafından Dünya etrafındaki yörüngesine taşınmış bir uzay teleskobudur. İlk uzay teleskopu olmamasına rağmen, HUT en büyüklerindendir ve birçok üstün özelliğe sahiptir. Ayrıca hem hayati öneme sahip bir araştırma aracı olması hem de astronomi için etkili bir halkla ilişkiler unsuru olması nedeniyle çok tanınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Çubuklu sarmal galaksi</span>

Çubuklu sarmal galaksi ya da çubuklu sarmal gök ada, olağan bir sarmal galaksiden farklı olarak merkezinde çubuk biçiminde bir yıldız topluluğuna sahiptir. Ayrıca sarmal kolları bu çubuğun uçlarından uzanırlar. Hâlbuki çubuksuz sarmal galaksilerinde doğrudan merkezden çıkarlar.

<span class="mw-page-title-main">NGC 2403</span> galaksi

NGC 2403, Zürafa takımyıldızı yönünde bulunan bir ara sarmal galaksi. William Herschel tarafından 1 Kasım 1788 tarihinde keşfedilmiştir. M81 Grubu adı verilen galaksilar grubunun da bir üyesi olan NGC 2403 Dünya'dan yaklaşık olarak 7 milyon ışık yılı uzaklıktadır. 10 × 50'lik bir dürbün ile rahatlıkla gözlemlenebilir. Sarmal galaksinin kuzey kolu NGC 2404 ile bağlantı kurmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kedi Gözü bulutsusu</span> Ejderha takımyıldızı yönünde bulunan gezegenimsi bulutsu

Kedi Gözü bulutsusu, Ejderha takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Yapısal açıdan, bilinen en karmaşık bulutsulardandır; Hubble Uzay teleskobu ile düğümler, püskürtmeler ve yaysal yapılar gözlemlenmiştir. Merkezinde, 1000 yıl önce dış zarfını kaybederek bulutsuyu üretmiş olan parlak ve sıcak bir yıldız vardır.

<span class="mw-page-title-main">Spitzer Uzay Teleskobu</span> 2003 yılında uzaya gönderilen ve 30 Ocak 2020de kullanım dışı bırakılan bir kızılötesi uzay teleskopu

Spitzer Uzay Teleskobu (SST), 2003 yılında uzaya gönderilen ve 30 Ocak 2020'de kullanım dışı bırakılan bir kızılötesi uzay teleskopuydu.

<span class="mw-page-title-main">Kartal Bulutsusu</span>

Kartal Bulutsusu Jean-Philippe de Cheseaux tarafından 1745-46 yılında keşfedilmiş Yılan takımyıldızında bulunan genç bir açık yıldız kümesidir. Adı kartalı anımsatan şeklinden kaynaklanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 346</span>

NGC 346 Tukan takımyıldızında Küçük Macellan Bulutu içinde bulunan salma bulutsu. İskoç astronom James Dunlop tarafından 1 Ağustos 1826 tarihinde keşfedilmiştir. Güncel Hubble fotoğrafları, 5 milyon ile 4,5 milyar yıllık yaşlarda 70.000 civarında yıldız olduğunu göstermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Stephan Beşlisi</span>

Stephan Beşlisi, Kanatlıat takımyıldızı yönünde beş gökadadan oluşan görsel bir gökada grubudur. Keşfedilen ilk gökada grubuydu. Fransız gök bilimci Édouard Stephan tarafından 1877'de Marsilya Gözlemevi'nde keşfedildi. Karmaşık bir etkileşim süreci içinde olan diğer dört gökada bir süre sonra birbirleriyle birleşecekler. Bu grup, üzerinde en çok çalışılan yoğun gökada grubudur. Görsel grubun en parlak üyesi, aktif yıldız oluşumunun meydana geldiği kırmızı lekeler olarak tanımlanan geniş H II bölgelerine sahip olan NGC 7320'dir. Yaklaşık olarak 44,68 MIy (13,7 Mpc)uzaklığıyla NGC 7320'nin bize diğerlerinden sekiz kat daha yakın olduğu 1961 yılına kadar keşfedilememişti. HCG 92 olarak tanımlanan ve etkileşim halinde gerçek bir grup oluşturan diğer dört gökada, muhtemelen birleşeceklerdir.

<span class="mw-page-title-main">Cassiopeia A</span> Kraliçe takımyıldızı bölgesinde bulunan süpernova kalıntısı

Cassiopeia A, Kraliçe takımyıldızı bölgesinde bulunan süpernova kalıntısı ve 1 GHz.'de 2720 Jy akı ile gökyüzünün en parlak gök bilimsel radyo kaynağı. Süpernova, Samanyolu'na 11,000 ışık yılı (3.4kpc) uzaklıkta oluşmuştur. Süpernovadan uzaklaşan bulut ve malzeme, şu an yaklaşık olarak 10 ışık yılı mesafeye ulaşmıştır. Radyo parlaklığı çok berrak olmasına rağmen optik olarak çok soluktur ve ancak uzun süreli pozlama fotoğraflarında görülebilir.

<span class="mw-page-title-main">James Webb Uzay Teleskobu</span> Aralık 2021de uzaya gönderilen en gelişmiş uzay teleskobu

James Webb Uzay Teleskobu, kızılötesi astronomiye yönelik bir uzay teleskobudur. Uzaya gönderilmiş en güçlü teleskoptur. Eskiyen Hubble Uzay Teleskobu'nun kısmen ardılı olacak şekilde planlanmış, NASA öncülüğünde ve ESA ile CSA'nın desteğiyle geliştirilmiştir. Aralık 2021'de fırlatılmış ve Ocak 2022'de yörüngesine girmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kozmik toz</span>

Kozmik toz, uzayda var olan bir tozdur. Çoğu kozmik toz parçacığı, mikrometeoroitlerde olduğu gibi birkaç molekül ile 0,1 mm (100 µm) arasında ölçülür. Daha büyük parçacıklara ise meteoroit denir. Uzaydaki tüm tozun küçük bir kısmı yıldızların bıraktığı yoğunlaşmış maddeler gibi daha büyük ateşe dayanıklı mineraller içerir. Buna yıldız tozu denir. Yerel yıldızlararası ortam olan Yerel Kabarcığın toz yoğunluğu ortalama 10-6 x toz parçacığı/m³ 'tür ve her toz parçacığı yaklaşık 10–17 kg'lık bir kütleye sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Orion Bulutsusu</span> Avcı takımyıldızı bölgesinde, Avcı Kuşağının güneyinde yer alan dağınık bir bulutsu

Orion Bulutsusu, Samanyolu içerisinde Avcı takımyıldızı bölgesinde, Avcı Kuşağı'nın güneyinde yer alan dağınık bir bulutsudur. En parlak bulutsulardan olan Orion yaklaşık 24 ışık yılı çapındadır ve gece çıplak gözle görülebilir. Dünya'ya en yakın yıldız oluşum bölgesidir ve yaklaşık olarak 1.270 ışık yılı uzaklıktadır.

Sky-Map.org, yarım milyardan fazla göksel nesneyi kapsayan bir wiki ve etkileşimli gökyüzü haritasıdır. Kullanıcılar tüm yıldız gökyüzünü aynı anda görebilir ve alanları daha ayrıntılı görüntülemek için yakınlaştırabilir. WikiSky; birçok yıldız, galaksi, takımyıldız ve gezegen içerir, ancak hala geliştirilme aşamasındadır. Kullanıcılar ayrıca makale yazarak, Internet bağlantıları ekleyerek, resim yükleyerek veya belirli bir görev için özel bir vikiproje oluşturarak farklı yıldızlar hakkındaki bilgileri düzenleyebilir. Web sitesi, kullanıcıların ziyaret edebilmesi için hala kullanılabilir olsa da, 2010'dan beri çok fazla etkinlik göstermedi.

<span class="mw-page-title-main">Kızılötesi astronomi</span>

Kızılötesi astronomi, kızılötesi radyasyon ile görüntülenebilen astronomik nesnelerin incelendiği astronomi dalıdır. Kızılötesi ışığın dalga boyu 0.75 ile 300 mikrometre arasında değişir. Kızılötesi, 380 ila 750 nanometre arasında değişen görünür radyasyon ile milimetre altı dalgalar arasında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Cha 110913-773444</span>

Cha 110913-773444, ön gezegen diski ile çevrili olduğu düşünülen gezegen kütleli bir astronomik cisimdir. Bukalemun takımyıldızı'nda Dünya'dan yaklaşık olarak 529 ışık yılı uzaklıkta yer alır. Bir kahverengi cüce için çok hafiftir ve kütlesi yaklaşık 8 MJ ve yarıçapı yaklaşık 1,8 RJ ile yıldızsız bir gezegen veya bir kahverengi altcüce olarak görülebilir.

<i>Webbs First Deep Field</i>

Webb's First Deep Field, James Webb Uzay Teleskobu tarafından elde edilen ve 4,6 milyar ışık yılı uzaklıkta bulunan SMACS 0723 gökada kümesinin hedeflendiği ilk işlevsel görüntüdür. Güney Yarımküre'den görülebilen bir gökyüzü alanını kapsayan ve 11 Temmuz 2022'de ABD başkanı Joe Biden tarafından Beyaz Saray'da düzenlenen bir etkinlik sırasında kamuoyuna açıklanan bu bileşik görüntü, teleskopun Yakın Kızılötesi Kamerası (NIRCam) tarafından elde edildi.

<span class="mw-page-title-main">ESO 137-001</span> gökada

ESO 137-001, Güney Üçgeni takımyıldızında yaklaşık olarak 202,54 MIy (62,1 Mpc) uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal gökadadır. Gaökadanın saatte milyonlarca kilometrelik yüksek bir hızla (1900 km/s) içinden geçtiği Cetvel Kümesi'nin bir parçasıdır. 2005 yılında Chandra X-ışını Gözlemevi ve XMM-Newton tarafından yapılan gözlemler kullanılarak Dr. Ming Sun tarafından keşfedildi.

<span class="mw-page-title-main">Buharlaşan gaz kürecikleri</span>

Buharlaşan gaz kürecikleri, dış uzayda yaklaşık 100 astronomik birim büyüklüğünde ve gölgesindeki gazların iyonlaştırıcı UV ışınlarından korunduğu bir hidrojen gazı bölgesidir. Bu kürecikler tarafından korunan yoğun gaz alanları, yıldızların doğumuna olanak sağlayabilir. Buharlaşan gaz kürecikleri ilk kez 1995 yılında Hubble Uzay Teleskobu tarafından elde edilen Kartal Bulutsusu'ndaki Yaratılış Sütunları'nın görüntüleri aracılığıyla kesin olarak tespit edildi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.