İçeriğe atla

Yarasa yemekleri

Meyve yarasası etinden yapılan ve Minahasan mutfağında lezzetli bir yemek olarak kabul edilen, rika yeşil biberiyle süslenmiş baharatlı Paniki yemeği. Manado, Kuzey Sulawesi, Endonezya.

Yarasalar bazı Asya, Afrika ve Pasifik ülkelerinde[1] yemek olarak tüketilir. Vietnam, Seyşeller, Endonezya,[2] Palau, Tayland,[3] Çin[4] ve Guam[5][6] yarasa yeme kültürünün olduğu ülkelerden bazılarıdır. Meyve yarasası türlerinin yarısı yemek için avlanırken, böcekçil yarasa türlerinin sadece %8'i yemek için avlanır. Guam'da Mariana meyve yarasası (Pteropus mariannus) nadir bulunan pahalı ve leziz bir yiyecek olarak kabul edilir.[7][8]

Tarihi

Yarasalar Asya-Pasifik bölgesinde muhtemelen tarih öncesi dönemden beri bir gıda kaynağı olarak tüketilmektedir. Arkeolojik alanların kronostratigrafik analizler, yarasaların 74.000 yıl önce Homo floresiensis tarafından bir gıda kaynağı olarak kullanılmış olabileceğini göstermektedir. Büyük meyve yarasaları, tarih öncesi dönemde tropik adalarda yaşamış homininler için avlamaya değer bir ödüldü. Mağaralardaki meyve yarasalarını toplu halde yakalamak zor değildir. Ayrıca meyve yarasalarını yenecek duruma getirmek çok uğraş gerektirmez.[9]

Yarasalar Avustralya Aborjinleri tarafından binlerce yıldır avlanmaktadır. Pteropus alecto ve Pteropus scapulatus Aborjinlerin en çok avladığı yarasa türleridir. 1997'de yapılan bir araştırmada, Aborjinlerin her yıl 180.000 uçan tilki tükettiği tespit edilmiştir.[10]

Avrupa'da yarasa tüketilmemektedir. Bunun ana sebebi Avrupa'da yaşayan yarasa türlerinin böcekçil ve daha küçük olmasıdır.[11]

Kaynakça

  1. ^ White, William B.; Culver, David C.; Pipan, Tanja (2019). Encyclopedia of Caves (İngilizce). Academic Press. ISBN 978-0-12-814125-0. 
  2. ^ Mickleburgh, Simon; Waylen, Kerry; Racey, Paul (2009). "Bats as bushmeat: A global review". Oryx. 43 (2). s. 217. doi:10.1017/S0030605308000938 Özgürce erişilebilir. 23 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  3. ^ Suwannarong, Kanokwan; Schuler, Sidney (22 Ocak 2016). "Bat consumption in Thailand". Infection Ecology & Epidemiology. Cilt 6. s. 29941. doi:10.3402/iee.v6.29941. ISSN 2000-8686. PMC 4724787 $2. PMID 26806167. 
  4. ^ Mildenstein, T.; Tanshi, I.; Racey, P. A. (2016). "Exploitation of Bats for Bushmeat and Medicine". Bats in the Anthropocene: Conservation of Bats in a Changing World. Springer. s. 327. doi:10.1007/978-3-319-25220-9_12. ISBN 978-3-319-25218-6. Bats are not specifically protected in China and many species are eaten, especially in southern China, where bats are found regularly in markets (Mickleburgh et al. 2009) (Table 12.1, Appendix). Requests from international agencies following the SARS outbreak, (which resulted in several hundred human deaths) that wildlife legislation be introduced in China prohibiting inter alia hunting and sale of bats have been ignored. 
  5. ^ Extreme Cuisine: The Weird & Wonderful Foods that People Eat – Jerry Hopkins 17 Şubat 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. pp. 51–53.
  6. ^ The Genie in the Bottle: 67 All-New Commentaries on the Fascinating ... - Joe Schwarcz 27 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. p. 95.
  7. ^ Texas Monthly 27 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. p. 116.
  8. ^ Bats of the United States and Canada 27 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. pp. 79–80.
  9. ^ Hawkins, Stuart; O'Connor, Sue; Kealy, Shimona (2016). "Late Quaternary hominin-bat (Chiroptera) interactions in the Asia-Pacific". Archaeology in Oceania. Cilt 51. ss. 7-17. doi:10.1002/arco.5084. 
  10. ^ Tidemann, Christopher R.; Vardon, Michael (1997). "Pests, pestilence, pollen and pot roasts: the need for community based management of flying foxes in Australia". Australian Biologist. 10 (1). 
  11. ^ Marco Riccucci (2014). "Pipistrelli come cibo: Aspetti etnografici e sanitari". Alimenti & Bevande. XVI (6). ss. 39-43. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Memeliler</span> kara omurgalıları sınıfı

Memeliler, hayvanlar aleminin insanların da dâhil olduğu, dişilerinde bulunan meme bezleri ve hem dişi hem erkek bireylerinde bulunan ter bezleri, kıl, işitmede kullanılan üç orta kulak kemiği ve beyinde yer alan neokorteks bölgesi ile ayrılan bir omurgalı sınıfıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yarasa</span> Chiroptera takımında sınıflandırılan memeliler

Yarasalar, ön ayakları kanat olarak uyarlanmış ve doğal olarak gerçekten uçabilen Chiroptera takımında sınıflandırılan memelilerdir. Yarasalar, üzerleri zar ve patagium ile kaplı çok uzun ve yayılmış parmaklarıyla kuşlardan daha kolay manevra yaparak uçabilirler. En küçük yaşayan memeli olduğu da iddia edilen yabanarısı yarasası 29 ila 34 mm. boyunda, 15 cm. kanat açıklığına sahip ve 2 ila 2,6 gram ağırlığındadır. En büyük yarasalar da "uçan tilki" adı verilen Pteropus cinsi yarasalardır. Acerodon jubatus türü 1,6 kg ağırlığındadır ve kanat açıklığı 1,7 m'yi bulur.

<span class="mw-page-title-main">Büyük yarasalar</span> Yarasalar takımının bir alt takımı

Büyük yarasalar (Megachiroptera) Yarasalar takımının bir alt takımıdır ve kanat ayaklıgiller (Pteropodidae) familyasını içerir.

<span class="mw-page-title-main">Küçük yarasalar</span>

Küçük yarasalar (Microchiroptera) Yarasalar takımının bir alt takımıdır. Aslında küçük yarasalar alt takımında yer alan yarasalar büyük yarasalar alt takımında yer alan en küçük türlerden daha büyüktür.

<span class="mw-page-title-main">Serbest kuyruklu yarasagiller</span> Yarasa takımının bir familyası

Serbest kuyruklu yarasagiller (Emballonuridae), küçük yarasalar alt takımında yer alan bir memeli familyasıdır. Bu familyada yer alan 51 yarasa türü dünya üzerinde tropikal ve subtropikal bölgelerde yaşar. Tüm yarasaların en küçüklerinin bulunduğu bu familyada yer alan türlerin boyu 3,5 ila 10 cm arasında değişir. Genel olarak kahverengi ve gri renktedirler ancak Diclidurus cinsi ak renklidir.

<i>Desmodus rotundus</i>

Desmodus rotundus, küçük, yaprak burunlu bir Amerikalı yerlisidir. Hâlâ geçerliliğini koruyan üç vampir yarasa türünden biridir, diğer iki türü kıllı bacaklı ve beyaz kanatlı vampir yarasadır. Bu türler parazit memelilerdir. Vampir yarasanın başlıca besin kaynağı çiftlik hayvanlarının kanıdır, avına geceleri onlar uyuduğunda yaklaşır. Konakçısının derisini keserek açmak ve uzun dilleriyle kanlarını yalamak için keskin dişlerini kullanırlar. Türler büyük ölçüde çok eşlidirler ve baskın yetişkin erkekler dişilerin haremini korurlar. Ailesellik, sosyal bakım ve yiyecek paylaşımı gibi kooperatif davranışlar bakımından en sosyal yarasa türlerinden biridir. Çünkü çiftlik hayvanlarının kanıyla beslendiğinden ve kuduz taşıyıcısı olduğundan, vampir yarasalar bir haşere olarak kabul edilirler. Onun koruma statüsü, Dünya Korunma Birliği tarafından en az endişe verici olarak kategorize edilir.

Lagos yarasa virüsü Güney ve Merkezi Afrika'da görülen, memelilerde kuduz benzeri etkiler gösteren bir lyssavirus çeşididir. İlk olarak 1956 yılında Nijerya'nın Lagos Adasında meyve yarasalarında tespit edilmiştir . Yarasaların beyin numunelerinde kuduz virüsündekine benzer antikorlara rastlanmıştır ancak bu virüsün kuduz virüsüyle ilişkili başka bir virüs olduğu anlaşılımıştır. Bu kuduza benzer ilk virüs keşfi olmuştur. Bu vakte kadar kuduza neden olan tek bir ajanın olduğu sanılmaktaydı. İlk tanımlanmasından bu yana dört tane daha lyssavirus türü ve sayısız deneysel türler tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Afrika vahşi hayvan yemeği</span>

Afrika vahşi hayvan yemeği ya da bushmeat. Tropikal ormanlarda yemek bulmak için evcil olmayan memelilerin, sürüngenlerin, iki yaşamlıların ve kuşların avlanılmasıyla elde edilen et.

Saçaklı yarasa soluk kanatlı Avrupa gececi yarasasıdır. Kürkü genellikle kahverengi olup karın kısmında gri-beyaza dönüşmektedir. Büyük oranda kıtasal Avrupa'da, kuzey ve batı Arika'daysa yer yer bulunmaktadır. Yazları ağaçlarda veya beslenme bölgelerine yakın yarasa kutularında yaşamaktadırlar. Kışlarıysa mağaralarda, tünellerde, madenlerde veya kilerlerde uykuya yatmaktadırlar. Bu yarasa türü ilk olarak 1817'de Heinrich Kuhl tarafından bulunarak Avustralyalı Johann Natterer'in adını vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">Akdeniz nal burunlu yarasası</span> olduğu gibi yarasa

Akdeniz nal burunlu yarasası, memeliler (Mammalia) sınıfının, yarasalar (Chiroptera) takımının, nal burunlu yarasagiller (Rhinolopidae) familyasından bir yarasa türüdür. Akdeniz bölgesi, balkan yarımadası ve İtalya'nın bir bölümünde bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Pteropus</span>

Pteropus, büyük yarasalar alttakımı Megachiroptera'da yer alan bir yarasa cinsidir. Yaygın olarak diğer isimlerin yanı sıra meyve yarasası ya da uçan tilki olarak bilinirler. Asya, Avustralya, Doğu Afrika'nın tropik ve subtropiklerinde ve hem Hint hem de Pasifik okyanuslarındaki bir dizi uzak okyanus adalarında yaşarlar. Cinsin en az 60 adet mevcut türü vardır.

<span class="mw-page-title-main">Nalburunlu yarasa</span>

Nalburunlu yarasa ya da Nalburun yarasa, Rhinolophidae yarasa familyasını oluşturan yarasalara verilen isimdir. Yaşayan tek cinsi olan Rhinolophus dışında soyu tükenmiş bir cins olan Palaeonycteris de tanımlanmıştır. Bazen Rhinolophidae familyası içinde de sınıflandırılan Hipposideridae familyası ile yakın akrabadır. Nalburunlu yarasalar altı alt cinse ve birçok tür grubuna ayrılırlar. Tüm nalburunlu yarasaların ortak atası 34 ila 40 milyon yıl önce yaşamıştır ancak bu familyanın coğrafi kökeni belirli değildir ve familya biyocoğrafyasını ortaya koyma çabaları sonuçsuz kalmıştır. Genetik kanıtların gösterdiği birçok tür kompleksinin olma olasılığının yanı sıra daha önceden ayrı bir tür olarak tanımlanmış yarasaların aslında başka taksonlardan çok az genetik farklılık göstermesi sonucu taksonomileri karmaşıktır. Çoğunlukla tropikal ve subtropikal bölgeler olmak üzere Afrika, Asya, Avrupa ve Okyanusya kıtalarında, Eski Dünya'da yaşarlar.

<span class="mw-page-title-main">Popülasyona göre yarasalar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu, popülasyona göre yarasaların listesidir.

Gobi büyük kahverengi yarasası, bir vesper yarasa türüdür. Afganistan, Çin, Hindistan, Moğolistan, Pakistan ve Rusya'da bulunur. Rus zoolog Profesör Kont Nikolay Alekseyevich Bobrinski ilk olarak 1926'da Gobi Çölü'ndeki Altay Dağları'ndan gelen örneği tanımladı.

Shi Zhengli, yarasa kökenli SARS benzeri koronavirüsleri araştıran Çinli bir virologdur. Shi, Wuhan, Jiangxia Bölgesi'nde bulunan bir biyogüvenlik seviyesi 4 (BSL-4) laboratuvarı olan Vuhan Viroloji Enstitüsü'nde (WIV) Yeni Ortaya Çıkan Bulaşıcı Hastalıklar Merkezi'ni yönetmektedir. 2017'de Shi ve meslektaşı Cui Jie, SARS koronavirüsünün Yünnan'ın ücra bir bölgesindeki yarasa popülasyonundan kaynaklandığını keşfetti. Yarasa koronavirüsleri ile yaptığı çalışmalar nedeniyle COVID-19 salgını sırasında popüler basında "Yarasa Kadın" adıyla öne çıktı.

Vuhan Viroloji Enstitüsü, Çin Bilimler Akademisi, Çin Bilimler Akademisi (CAS) tarafından yönetilen bir viroloji araştırma enstitüsüdür. Jiangxia Bölgesi, Wuhan, Hubei'de bulunan şirket, Çin anakarasındaki ilk biyogüvenlik seviye 4 (BSL-4) laboratuvarını açtı. Enstitünün Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Galveston Ulusal Laboratuvarı, Fransa'daki Centre International de Recherche en Infectiologie ve Kanada'daki Ulusal Mikrobiyoloji Laboratuvarı ile güçlü bağları vardır.

<span class="mw-page-title-main">Probainognathia</span> sinodont kladı

Probainognatiyenler (Probainognatia), Eucynodontia kladının iki ana grubundan biridir. Gruba dahil en eski canlılar etçil veya böcekçildi, ancak bazı gruplar sonunda otçul diyetler de geliştirdi. En erken ve en bazal probainognatiyen, Güney Afrika'nın Orta Triyas'ında (Anisiyen) yaşamış Lumkuia'dır, ancak probainognatiyenler Geç Triyas'ın orta Noriyen aşamasına kadar belirgin değildiler. Triyas'ın sonundaki yok oluştan üç grup hayatta kaldı: Her ikisi de Jura'ya kadar hayatta kalan Tritheledontidae ve Tritylodontidae –ikincisi Kretase'ye kadar hayatta kaldı – ve memelilerin ortaya çıkmasına neden olan Mammaliaformes.

<span class="mw-page-title-main">Laurasiatheria</span> memeli üst takımı

Laurasiatheria, Eulipotyphla takımı ile Scrotifera kladını içeren bir plasentalı memeliler üst takımıdır. Kardeş grubu Euarchontoglires ile birlikte Boreoeutheria magna takımını oluşturur. Laurasiatheria taksonu içinde sınıflandırılan hayvanların benzer gen dizilimlerine dayanarak keşfedildi. Grubu birleştirmek için ortak anatomik özellikler henüz ortaya konmadı. Laurasiatheria kladı DNA dizilim analizleri ve retrotranspozon varlık/yokluk verilerine göre temellendirildi. Üst takım, Pangea bölünmeye başladıktan sonra Gondvana'dan ayrılan Lavrasya süperkıtasında ortaya çıktı. En son ortak atasının yaklaşık olarak 76 ila 90 milyon yıl önce soyunun ayrıldığı varsayılmaktadır.

Küçük kahverengi yarasa veya küçük kahverengi myotis Kuzey Amerika'da bulunan, nesli tükenmekte olan fare kulaklı bir küçük yarasa türüdür. Küçük vücut ölçüsüne ve parlak kahverengi kürke sahiptir. Görünüş olarak, Indiana yarasası, kuzey uzun kulaklı yarasa ve yakından ilişkili olduğu Arizona myotis dahil olmak üzere diğer bazı fare kulaklı yarasalara benzemektedir. Adı benzemesine rağmen, küçük kahverengi yarasa, farklı bir cinse ait olan büyük kahverengi yarasa ile yakından ilişkili değildir.

<span class="mw-page-title-main">Kafkas uzunkulaklı yarasası</span>

Kafkas uzunkulaklı yarasası veya Uzunkulaklı Kafkas yarasası, uzun kulaklı yarasa (plecotini) familyasından bir yarasa türüdür. İlk olarak 1965 yılında İsviçre ve Avusturya'da kahverengi uzun kulaklı yarasa ile gri uzun kulaklı yarasa arasında bir tür olarak tanımlandı. Sonrasında 2002 yılında sırasıyla Fransa ve Avusturya'da tanımlandı. Alpler, Kafkasya, Doğu Karadeniz, Anadolu, Hırvatistan, Bosna-Hersek ve Orta Doğu'da dağılım gösterir. Kahverengi uzun kulaklı yarasa gibi Avrupa'daki diğer uzun kulaklı yarasa türlerinden beyaz alt kısımlarıyla farklılık gösterir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.