
Hâlid bin el-Velîd Seyfullah olarak da bilinen Arap komutan. Hudeybiye Antlaşması sonrasında Müslümanlığı seçene kadar Kureyşlilerin saflarında, İslam dinine geçtikten sonra ise İslam devletinin emrinde savaşmıştır. Kureyşlilerin Uhud Savaşı'nda yenilmemelerinde kilit rol oynamış, emrindeki süvarilere yaptırdığı manevra ile Müslümanların yenilmesini sağlamıştır. Müslüman olduktan sonra Bizans ve Sasanilere karşı zaferler kazanmıştır. Bunların en dikkat çekeni Yermük nehri kıyısında Bizans ordusunu bozguna uğrattığı savaştır. İslami kaynaklara göre katıldığı yüzü aşkın savaşta hiçbir yenilgiye uğramamış nadir komutanlardan biridir.
Ecnadeyn Muharebesi, 30 Temmuz 634 tarihinde Bizans İmparatorluğu ve Râşidîn Halifeliği ordusu arasındaki gerçekleşen ilk büyük çaplı savaştır. Savaşın sonucu Müslümanların kesin zaferidir. Bu savaşın ayrıntıları en iyi biçimde Müslüman kaynaklarında, Vâkidî'de yer almaktadır.
Dasin Muharebesi, 634 yılı Şubat ayında Râşidîn Halifeliği kuvvetleri ile Bizans kuvvetleri arasındaki Bizans-Arap Savaşları döneminin küçük bir muharebesidir. Muharebe Müslümanların kesin zaferiyle sonuçlanmıştır.
Firaz Muharebesi, Müslüman Arap kumandanı Halid bin Velid'in Mezopotamya Irak'ta Bizans İmparatorluğu, Sasani İmparatorluğu ve Hristiyan Araplar'a karşı yapmış olduğu son muharebedir. Halid'in ordusu 15.000 kişiyi içeriyordu. Buna karşın Bizans İmparatorluğu, Sasani İmparatorluğu ve Hristiyan Araplar'dan kurulu birleşik güç orduları Halid'in ordusundan birkaç kat fazlaydı. Bazı kaynaklara göre onlar on kat fazlaydı.

Halep Kuşatması, Bizans kalesi ve Yarmuk Savaşı'ndan sonra kuzey Levant'te kalan Bizans'ın kalelerinden biri, 637 yılı Temmuz ve Ekim ayları arasında meydana geldi.

Yermük Muharebesi, Halid bin Velid komutasındaki İslam ordusuyla Bizans İmparatorluğu'nun Yermük'te yaptığı, Arap-Bizans savaşlarının en büyük muharebesidir.

Arap-Bizans savaşları, 7. yüzyıldan 11. yüzyıla kadar Müslüman Araplar ile Bizans İmparatorluğu arasında yapılan savaşlardır. Çatışmalar, 7. yüzyılda İslam peygamberi Muhammed'in, Raşidun ve Emevi halifelerinin ilk Müslüman fetihleri sırasında başladı ve halefleri tarafından 11. yüzyılın ortalarına kadar devam etti.

Râşidîn Halifeliği, İslâm peygamberi Muhammed'in halefi olan ilk halifeliktir. Muhammed'in MS 632'deki vefatından sonra ilk dört ardışık halifesi (halef) tarafından yönetildi. Bu halifeler, Sünni İslam'da topluca Râşidîn ya da "Doğru Yolda olan" halifeler olarak bilinirler. Bu terim Şîa'da kullanılmaz, çünkü Şii Müslümanlar ilk üç halifenin yönetimini meşru görmez.

Müslümanların Levant'ı fethi veya Müslümanların Biladü'ş-Şam'ı fethi ya da Arapların Levant'ı fethi
Theodorus, Bizans imparatoru Herakleios'un kardeşi ; kuropalatis ve Herakleios'un Persler karşı ve Arap istilasına karşı savaşlarında önde gelen general.
Kudüs'ün Fethi veya Kudüs Kuşatması, 637 yılında Bizans İmparatorluğu ve Râşidîn Halifeliği arasında gerçekleşen askeri çatışmanın bir parçasıdır. Çatışma, Ebu Ubeyde bin Cerrah komutası altındaki Râşidîn ordusunun Kasım 636'da Kudüs'ü kuşatmasıyla başladı. Patrik Sophronius, altı ay sonra yalnızca Râşidîn halifesine teslim olmak şartıyla teslimiyeti kabul etti. 637 yılının Nisan ayında Halife Ömer, şehrin teslimini almak için Kudüs'e şahsen gitti. Patrik de Ömer'e teslim oldu.
Maraş ya da Germanicia Kuşatması, Râşidîn Halifeliği'nin Müslüman kuvvetlerinin 638 yılında Anadolu seferi sırasında gerçekleşmiştir. Şehir, kan dökülmeden ele geçirilmiştir. Bu sefer, efsanevi Arap Müslüman general Halid bin Velid'in askeri kariyerinin sonuna işaret eder çünkü seferden döndükten birkaç ay sonra görevden alınmıştır.

Busra Muharebesi, Suriye'de 634 yılında Râşidîn Halifeliği ile Bizans İmparatorluğu arasında Busra'nın mülkiyeti için gerçekleşen muharebedir. Bizans vassal devleti Gassani krallığının başkenti olan şehir, İslam kuvvetleri tarafından ele geçirilen ilk önemli şehirdir. Kuşatma Haziran ve Temmuz 634 arasında sürmüştür.
Sufetula Muharebesi, 647 yılında Râşidîn Halifeliğinin Arap Müslüman güçleri ile Afrika Bizans Eksarhlığı arasında gerçekleşti.
Mercirahit Muharebesi, MS 634'te Bizans İmparatorluğu'nun Gassani Arap müttefikleri ile Halid bin Velid komutasındaki Raşidin ordusu arasında meydana gelen küçük bir çatışmaydı. Huvvarin Savaşı'ndan sonra, Halid 9000 kişilik ordusuyla Şam'a doğru yöneldi. Şam'a 32 km uzaklıkta bir geçide ulaştı, Geçir, Anti-Lübnan Dağları'nın bir kolu olan ve kuzey-doğu yönünde Tadmur'a giden Cebelüş-Şark olarak bilinen dağ sırasının bir parçasını oluşturmaktadır. Geçit çok uzun olsa da askerler için zorlayıcı değildi. Halid geçidin en yüksek kısmında durdu ve sancağını bulunduğu noktaya dikti. Bu eylemin bir sonucu olarak geçit, Halid'in sancağından ismini alarak Saniyyat-ul- Uqab, yani Kartal Geçidi olarak bilinir hale geldi.
Şakhab Muharebesi , 634 yılında gerçekleşmiştir. Şam'da Bizans İmparatoru Herakleios'un damadı Thomas sorumluydu. Halid'in Şam'a doğru yürüdüğü istihbaratını alarak Şam'ın savunmasını hazırladı. O sırada Emesa'da bulunan İmparator Herakleios'a takviye için mektup yazdı. Dahası, Thomas, kuşatmaya hazırlanmak için daha fazla zaman kazanmak amacıyla, Halid'in Şam'a yürüyüşünü ertelemek veya mümkünse durdurmak için orduları gönderdi. Böyle bir ordu, Ağustos 634'ün ortalarında Şam'a 150 km uzaklıkta Taberiye Gölü yakınlarında yapılan Yaqusa Muharebesi'nde yenildi. Şam'a ilerlemesini durduran başka bir ordu, 19 Ağustos 634'te Şakhab Muharebesı'nde yenildi. Müslüman bir kahraman olan Ümmü Hakim bint al-Harith ibn Hişam'ın bu savaşa katıldığı ve yedi Bizans askerini öldürdüğü rivayet edilir.

Şam kuşatması, 21 Ağustos'tan 19 Eylül 634'e kadar sürmüş ve şehir Râşidîn Halifeliği'nin eline geçmiştir. Şam, Müslümanların Levant'ı fethinde Bizans İmparatorluğu'nun elinden çıkan ilk büyük şehirdir.
Bu sayfada 632 yılında kurulan Râşidîn Halifeliği'nde 632'den 640'a kadar yaşanan olaylar yer alıyor.