İçeriğe atla

Yamnaya kültürü

Kültürün dağılımı M.Ö. 3300–2600

Yamnaya kültürü (RusçaЯмная культура) veya Yamna kültürü (UkraynacaЯмна культура) geç Bakır Çağı'ndan erken Tunç Çağı'na kadar var olmuş, Ural Nehri, Dinyester ve Güney Bug arasındaki bölgelerde yaşamış halkların oluşturduğu bir arkeolojik kültür. Arkeolojik mezar kazılarınca bulunan mezarların çukur şeklinde odalardan oluşmasından dolayı Çukur Mezar kültürü (Pit Grave) ve Aşıboyası Mezar kültürü (Ochre Grave) olarak da adlandırılan kültür M.Ö. 3300 ve 2600 yılları arasında var olmuştur.[1]

Yamna kültürünün üyelerinin büyük ihtimalle Mal'ta–Buret' kültürü kökenli Doğu Avrupa avcı-toplayıcılarıyla Kafkas avcı-toplayıcıların karışması sonucu oluştuğu tahmin edilmektedir.[2] Kültür aynı zamanda Afanasiyevo kültürüne de çok benzemektedir.

Kültür geç Neolitik Çağ'da ortaya çıkmış ve Avrupa ve Asya'ya yayılmış Corded Ware, Bell Beaker, Sintashta, Andronovo ve Srubna kültürlerine çok benzemektedir. Bu kültürler ortak olarak at kullanımı, gömü şekilleri ve göçebelik üzerine kurulu ekonomi gibi özellikler göstermektelerdir. Genetik çalışmalar da bu toplumların soysal olarak büyük açıdan bozkır kökenli olduklarını göstermektedir.[3][4][5]

Yamna kültürü genellikle geç Proto-Hint-Avrupalılar ile ilişkilendirilir ve bölgenin Kurgan hipotezince de Proto-Hint-Avrupa dilinin urheimatı olduğu düşünülmektedir.

Köken

Kültür

Yamna kültürüne ait bir çukur mezar

Yamna kültürü M.Ö. 3300-2600 arasında Don-Volga bölgesinde var olmuştur[6][7] ve Don kökenli Repin kültürü ve Volga kökenli Khvalynsk kültürüne devam niteliği taşımaktadır.[8] Bu iki kültürün geç dönemleri arasında yapılmış seramikler ile erken Yamna kültürünün ürettiği seramikler neredeyse ayırt edilemez derece benzerlik göstermektedir.[9]

Antropolog David Anthony'ye göre erken Yamna kültürü Pontus steplerinde MÖ. 4000 ve 3200 yılları arasında hızlı bir şekilde yayılış göstermiştir.[10] Bu yayılma aynı zamanda geç Hint-Avrupa kavimlerinin ve dillerinin bu bölgede yayılmasını sağlamıştır.[11] Antropolog aynı zamanda Yamna kültürünün arkeolojik kalıntılarca göçebeliğin getirdiği daha büyük sürüleri yönetmek gibi ihtiyaçların sonucunda oluşmuş sosyal ve politik yapılara sahip olduklarını yazmıştır.[12] Pavel Dolukhanov'a göreyse Yamna kültürünün yükselişi Tunç Çağı toplumlarındaki sosyal gelişimi göstermektedir. Arekolog bu yükselişi toplumsal katmanlaşma ve şeflik gibi ilk kabilesel sosyo-politik yapılarının oluşmasına bağlamış ve bunun sonucunda heterojen gruplar arasında sosyal ve kültürel temasların artmış olduğunu belirtmiştir.[13]

Kültür batıda Katakomb kültürü (MÖ. 2800–2200), doğuda ise Volga civarında Poltavka kültürü (MÖ. 2700–2100) tarafından devam ettirilmiş, bu iki kültür ise MÖ. 18.-12. yüzyılları arasında yerlerini Srubna kültürüne bırakmışlardır.

Halk

Moleküler antropologlar olan Jones ve Haak'ın çalışmalarına gore otozomal DNA sonuçları Yamna halkının kökenleri Mal'ta–Buret' kültürüne ve Sibirya'ya dayanan Doğu Avrupa avcı-toplayıcıları[3] ve Kafkasya avcı-toplayıcıları denilen iki farklı avcı-toplayıcı grubunun bir karışımı olduğunu ortaya koymuştur.[14][2] Bu iki grubunda Yamnaya kültürü üzerinde yaklaşık yarı yarıya oranda genetik etkiler bırakmış oldukları düşünülmektedir.[4][2]

Cambridge Üniversitesi'nden Antropolog olan ve Jones ve Haak'ın çalışmalarında yer almış Andrea Manica Yamnalar hakkında şunu söylemiştir:

Yamnayaların nereden geldiği sorusu günümüze kadar bir gizem olarak kalmıştır[...] ancak artık bu soruyu cevaplandırabiliyoruz; Yamnaya halkları Doğu Avrupa avcı-toplayıcıları ile Kafkasya avcı toplacılarından son Buzul Çağında koparak izole bir şekilde kalmış bir grubun karışımından oluşmuştur[2]

2015'ten bu yana çeşitli genetik araştırmalar yürütülmüş ve bu araştırmalar Kurgan hipotezine Hint Avrupalı kavimlerin Urheimat'ı (anayurdu) konusunda destek oluşturmuştur. Teoriye göre Hint-Avrupa dilleri Avrupa'ya Avrasya steplerinden gelen halklar tarafından yayılmış ve Yamnaya da Hint-Avrupa dili konuşmuş bir kavim olmuştur. Araştırmalar R1b ve R1a Y-DNA haplogruplarının (Avrupa, Orta Asya ve Hindistan'ın Hint-Avrupa dili konuşan halkları arasındaki en yaygın haplogruplar) Pontik steplerden Hint-Avrupa dilleri ile beraber yayıldığını ortaya koymuştur. Aynı zamanda Neolitik Avrupalılarda bulunmayan genlerin modern Avruaplılarda bulunması bu genlerin R1a ve R1b Y-DNA haplogruplarını taşıyan geç Tunç Çağı halkları tarafından Hint-Avrupa dilleri ile beraber Avrupaya getirildiğine işaret etmektedir.[15][16][17]

Kaynakça

  1. ^ Morgunova & Khokhlova 2013.
  2. ^ a b c d "Europe's fourth ancestral 'tribe' uncovered". BBC. 16 Kasım 2015. 26 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2020. 
  3. ^ a b Haak 2015.
  4. ^ a b Mathieson 2015.
  5. ^ "Nomadic herders left a strong genetic mark on Europeans and Asians". 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2019. 
  6. ^ Morgunova, Nina (2013). "Chronology and Periodization of the Pit-Grave Culture in the Area Between the Volga and Ural Rivers Based on 14C Dating and Paleopedological Research". Radiocarbon. 55 (2–3). University of Arizona. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2019. 
  7. ^ Anthony 2007, s. 300.
  8. ^ Anthony 2007, s. 275.
  9. ^ Anthony 2007, s. 274–277, 317–320.
  10. ^ Anthony 2007, s. 321.
  11. ^ Anthony 2007, ss. 301-302.
  12. ^ Anthony 2007, s. 303.
  13. ^ Dolukhanov 1996, s. 94.
  14. ^ Jones 2015.
  15. ^ "Massive migration from the steppe is a source for Indo-European languages in Europe, Haak et al, 2015". 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2019. 
  16. ^ "Population genomics of Bronze Age Eurasia, Allentoft et al, 2015". 30 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2019. 
  17. ^ "Eight thousand years of natural selection in Europe, Mathieson et al, 2015". 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2019. 

Ayrıca bakınız

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hint-Avrupa dil ailesi</span> dil ailesi

Hint-Avrupa dil ailesi, yüzlerce dil ve lehçe içeren dünyanın en büyük dil ailesi. Dünyada 3,2 milyarı aşkın kişinin anadili bu aileye ait bir dil olup, bu değer dünya nüfusunun %46'sına tekabül etmektedir. Avrupa'nın en büyük dilleri, Güney ve Batı Asya dilleri, Kuzey ve Güney Amerika ve Okyanusya'da en çok konuşulan diller Hint-Avrupa dilleridir. Ethnologue'a göre yaşayan 445 Hint-Avrupa dili bulunmaktadır ve bu dillerin üçte ikisinden fazlası (313) Hint-İran koluna bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Afanasiyevo kültürü</span> Sibiryanın kalkolitik arkeolojik kültürü

Afanasiyevo kültürü Altay Dağları ve Minusinsk ovası civarında görülen, MÖ 3300 ile MÖ 2500 yılları arasında Kalkolitik Çağ'da var olmuş, Güney Sibirya'da bulunmuş olan en eski arkeolojik kültür. Kültürün ismi bölgede bulunan Afanasiyeva Dağı'ndan gelmektedir. Altay ve Sayan Dağları'nın kuzeybatısındaki bozkırlarda gelişmiştir. Avcılık, hayvancılık, taştan ve bakırdan eşyalar yaptıkları kazılar sonucu ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Andronovo kültürü</span>

Andronovo kültürü, MÖ 2000-900 yılları arasında Altay ve Tanrı dağları, Batı Sibirya ve Hazar'ın kuzeydoğusuna kadar uzanan bölgede yaşamış Tunç Çağı toplumları için kullanılan terim. Afanasiyevo kültürü ile başlayan ve İskit, Hunlar, Moğollara devam eden bozkır konfederasyonu yönetiminin temsilcisidir.

<span class="mw-page-title-main">Karasuk kültürü</span> M.Ö. 1500 ile M.Ö. 800 yılları arasında Aral Gölü, Tanrı Dağları, Yenisey ırmağı ve Altay Dağları arasındaki bölgede yaşamış Tunç Çağına ait kültür

Karasuk kültürü, MÖ 1500 ile MÖ 800 yılları arasında Aral Gölü, Tanrı Dağları, Yenisey ırmağı ve Altay Dağları arasındaki bölgede yaşamış Tunç Çağı'na ait kültür ve toplumları tanımlar.

<span class="mw-page-title-main">Hint-İranlılar</span>

Hint-İranlılar ya da kendi tarihsel adlandırmaları ile Arya veya Aryanlar Hint-Avrupa dil ailesinin önemli bir kolu olan, Hint-İran dillerinin, MÖ 3. binyılın ikinci yarısından sonra, Avrasya'nın geniş ve önemli bölgelerinde yayılmasına sebep olmuş olan bir grup Hint-Avrupa Halkıydı, zamansal süreçte İran ve Hint-Aryan halkları olarak bilinen, iki ayrı alt gruba bölündüler.

<span class="mw-page-title-main">Kurgan hipotezi</span>

Kurgan hipotezi (teorisi) erken Hint-Avrupa kökenlerinin, Karadeniz-Hazar stepleri'nde bulunan arkeolojik "Kurgan kültürüne" dayandığını öne süren teorilerden biridir. Kurgan Türkçe "korugan" sözcüğünden türetilmiş höyük mezar anlamına gelen bir terimdir.

Kurgan veya Korgan özellikle Orta Asya ve Doğu Avrupa'daki yığma tepe ve höyük şeklinde bulunan genellikle tahtadan yapılmış mezarlar için kullanılan bir tümülüs türü.

<span class="mw-page-title-main">Okunev kültürü</span>

Okunev kültürü, MÖ 2. binyılın ilk yarısına tarihlenen ve Güney Sibirya'nın Minusinsk bölgesi yakınlarında bulunmuş bir Bronz Çağı arkeolojik kültürüdür. Arkeolojik kültür ismini Güney Hakasya'daki bir yerleşim bölgesi olan Okunev'den almaktadır ve 1928 yılında Rus arkeolog Sergei Teploukhov tarafından keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tagar kültürü</span>

Tagar kültürü, MÖ 800 ve MÖ 200 yılları arasında Güney Sibirya'da yaşamış, Akaban ve Yukarı Yenisey / Minusk bölgesinde yapılan arkeolojik kazılar sonucunda ortaya çıkarılmış Tunç Çağı toplumlarına verilen isim. Bulunan kalıntılar, Karasuk kültürünün devamı niteliğini taşımaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Marija Gimbutas</span> Litvan arkeolog ve dilbilimci (1921-1994)

Marija Gimbutas, Litvan-Amerikalı arkeolog ve antropolog. Cilalı Taş Devri ve Tunç Çağı'ndaki "Eski Avrupa" kültürlerini incelemiş; Hint-Avrupa dil ailesinin anavatanını tanımlayan kurgan varsayımını ortaya atmıştır. Vilnius Üniversitesi mezunudur.

<span class="mw-page-title-main">Proto Hint-Avrupalılar</span> Tarih öncesi etnik grup

Proto-Hint-Avrupalılar veya Ön Hint-Avrupalılar, dilsel yeniden yapılandırmalara göre Hint-Avrupa dillerinin atası olan Proto-Hint-Avrupa dilini konuşmuş Avrasya'nın tarih öncesi insanları.

<span class="mw-page-title-main">Karadeniz-Hazar stepleri</span>

Karadeniz-Hazar stepleri veya diğer ismiyle Pontus stepleri, Moldova, Kuzey Kafkasya, Güney Ukrayna, Güney Rusya ve Kazakistan'ın kuzeybatısının küçük bir bölümünü kapsayan, Avrasya steplerinin bir parçası olan geniş bir bozkır arazisidir. Palearktik biyocoğrafik bölgesinin de bir parçası olan bozkırlar, ılıman çayır, savan ve çalılık biyomlarını içerir.

<span class="mw-page-title-main">Srubna kültürü</span>

Srubnaya kültürü veya Ahşap-mezar kültürü, Karadeniz-Hazar bozkırlarının doğu kesiminde MÖ 18. ve 12. yüzyılları arasında, Geç Tunç Çağı'nda bulunmuş bir arkeolojik kültür.

<span class="mw-page-title-main">Sintaşta kültürü</span>

Sintaşta kültürü, Sintaşta-Petrovka kültürü ya da Sintashta-Arkaim kültürü, Doğu Avrupa ve Orta Asya'da MÖ 2100-1800 yılları arasında var olmuş Tunç Çağı arkeolojik kültürü. Kültürün adı, Rusya'nın Çelyabinsk Oblastı'nda bulunan Sintashta arkeolojik sit alanından gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">İp Baskılı Seramik kültürü</span> Avrupada var olmuş bir arkeolojik rekonstrüksiyon kültürü

İp Baskılı Seramik kültürü, Avrupa'da MÖ 2900 ile 2350 dolaylarında, geç Neolitik dönem, Bakır Çağı ve erken Tunç Çağı'nda var olmuş arkeolojik kültür. İp Baskılı Seramik kültürü, batıda Ren Nehri'nden doğuda Volga Nehri'ne kadar uzanan Kuzey Avrupa, Orta Avrupa ve Doğu Avrupa bölgelerini içine almış geniş bir alanı kapsamaktaydı.

Urheimat, bir ön dilin kökensel anavatanını tarif eden tarihsel dilbilim terimi.

<span class="mw-page-title-main">Haplogrup R1b (Y-DNA)</span>

Haplogrup R1b (R-M343) veya bilinen adlarıyla Hg1 ve Eu18, insanlarda görülen bir Y-DNA haplogrubudur.

<span class="mw-page-title-main">Maykop kültürü</span> Batı Kafkasyaya hakim olmuş arkeolojik kültür

Maykop kültürü, Tunç Çağı'nda Batı Kafkasya bölgesinde hakim olmuş başlıca arkeolojik kültürlerinden biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Kafkas avcı-toplayıcılar</span>

Kafkas avcı-toplayıcılar (CHG), ilk kez 2015 yılında yapılan bir çalışmada keşfedilen genetik insan soyunun adıdır. Batı Avrasya'da yaşayan birçok halkın popülasyon genetiğinde bu bileşen görülmektedir. Satsurblia Mağarası'nda bulunan Üst Paleolitik dönem örneğinde ve Batı Gürcistan'daki Kotias Klde mağarasında bulunan Mezolitik dönem örneğinde Kafkas avcı-toplayıcı genetiğine rastlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Samara kültürü</span>

Samara kültürü, yukarı Volga Nehri'nin Samara kıvrım bölgesinde yer alan, MÖ 5. binyılın başında gelişen bir eneolitik kültürdür. Samara kültürü, Khvalynsk, Repin ve Yamna kültürleri gibi Pontik-Hazar bozkırının çağdaşı veya sonraki tarih öncesi kültürleriyle ilgili olarak kabul edilir. Proto-Hint-Avrupa anavatanı genellikle bu kültürlerden bir veya daha fazlasıyla bağlantılıdır.