İçeriğe atla

Yakup İncili

Yakup İncili (Yakup Çocukluk İncili veyâ Yakup Protoevangeliumu), Nasıralı İsa'nın çocukluğuna ve annesi Meryem'in doğumu ve çocukluğuna dair bilgiler rivâyet eden bir incildir. Bu incil, İsa'nın doğumundan önce, doğumu döneminde ve sonrasında, kısaca bütün ömrü zarfında Meryem Ana'nın hep bâkire olarak yaşayıp vefat ettiğini öğretir. İncilin kaydedildiği eski el yazmalarında, incile farklı başlıklar verildiği bilinmektedir. Bu başlıklar, Meryem'in Doğumu, Tanrı'nın Annesi Azize Meryem'in Doğumu veyâ Yakup Vahiy Kitabı: Meryem'in Doğumu’dur.[1]

İlk kez Yakup İncili'nde yer alan apokrif hikayeye göre Meryem'in ebedi bekareti İsa'nın doğumu sonrasında ebe tarafından onaylanmaktadır.

Yazarı ve telif zamanı

İncilin metninde, şu cümle geçmektedir, "Şimdi, Kudüs'te bu tarihsel kaydı yazan ben, Yakup...".[2] Yazar, bu incilin yazıldığı varsayılan MS 1. asırda Yahudi toplumunda vâr olduğu bilinmeyen bir gelenekten bahsetmektedir. İncilde, İsa’nın annesi Meryem’in Mâbed’e vakfedildiği yazmaktadır. Bu geleneğe göre, bilinenlerin aksine Süleyman Mâbedi’ne erkeklerin yanı sıra kızlar da nezir (adak) olarak vakfedilmekteydi. Ancak, Doğu Ortodoks Kilisesi ve Roma Katolik Kilisesi mensupları içinde, Samuel Peygamber zamanından beri bâkire kızların Tapınağa adanmasının âdet olduğunu savunanlar da mevcuttur. Onlar 1. Samuel 2:22’nin[3] buna işâret ettiğini kabul etmektedirler.[4]

İlk kez 3. yüzyılda, İskenderiyeli Origenes (yakl. 184-253) yazılarında, Petrus İncili ile birlikte bu incili de zikrederek ikisinin de son zamanlarda ortaya çıkmış şüpheli eserler olduklarını savunmaktadır. Origenes, bu incilin sahih olmadığını savunmakla birlikte, yine de Yakup İncili’nde geçen, Meryem Ana’nın ömrü boyunca hep bâkire kaldığı, İsa’dan başka çocuğu olmadığı ve “İsa’nın kardeşleri” denilen havârilerin aslında Marangoz Yusuf’un başka bir kadından çocukları olduğu fikrini benimsemektedir.[5]

El yazmaları

Yakup İncili, 150’den fazla Yunanca el yazması derlemesinin içinde mevcut olarak bulundu. Bunun dışında, târih boyunca Süryanice, Geezce, Kıptîce, Gürcüce, Eski Kilise Slavcası, Ermenice, Arapça, İrlandaca ve Latince dillerine çevrildi. Ancak ilk asırlara ait Latince bir tercümesi henüz bilinmemektedir. Gelasius Kararnamesi ile apokrifa sınıfına derkedildi. Gelasius Kararnamesi, Yakup İncili’nin Roma Katolik Kilisesi’nde de en azından 5. yüzyıldan beri bilindiğini göstermektedir.[6] Bununla birlikte bilinen en eski el yazması Latince tercümeleri 10. yüzyıldan veyâ sonraki asırlardan kalmadır. Yakup İncili’nin, 1958’de bulunan, yaklaşık olarak 3. yüzyıl ilâ 4. yüzyılın başlarına târihlenen, bilinen en eski versiyonu, 1958'de bulundu. Cenevre’de Bodmer Kütüphânesi’ndedir. Yok olmaktan kurtulan Yunanca el yazmaları içinde bu incilin tamâmını barındıran en eski el yazması, 10. yüzyıla aittir ve Paris’te Fransa Millî Kütüphanesi’ndedir.

Türü

Yakup İncili, bir çocukluk incilidir. Diğer çocukluk incilleri gibi, İsa'nın yetişkinlik döneminden önceki yıllarını konu edinmektedir. Yunancada bu incil türüne protoevangelion (İncil öncesi) denmektedir. Çünkü, bu incillerde, İsa'nın kanonik incillerde anlatılanlardan önceki yıllardaki yaşamı anlatılmaktadır. Bu incilin el yazmalarındaki yazı tipi, 2. yüzyıl veya sonrasında kaleme alındığını göstermektedir. Bu kategorideki diğer inciller, Tomas Çocukluk İncili, Sözde-Matta İncili (Yakup İncili ve Tomas Çocukluk İncili'nden bir derlemedir) ve Arapça Çocukluk İncili'dir. Bütün bu inciller, Kilise tarafından apokrif olarak kabûl edilmektedir.

Kaynakça

  1. ^ (İngilizce) Bart D. Ehrman; Lost Scriptures 19 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; s. 63
  2. ^ (İngilizce) Yakup Çocukluk İncili 18 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 25:1
  3. ^ 1. Samuel, 2:22 15 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  4. ^ catholic.com 5 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.’da Mary: Ever Virgin 26 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  5. ^ Philip Schaff; Ante-Nicene Fathers IX 10 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Origen's Commentary on the Gospel of Matthew 30 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., The Brethren of Jesus 2 Ekim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ (Latince) The Latin Library 2 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.’de Decretum Gelasianum 29 Ağustos 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İncil</span> Nasıralı İsanın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan biyografi metinleri

İncil, İsa'nın yaşamını, öğretilerini, ölümünü ve dirilişini anlatan her bir biyografidir. Matta, Markos, Luka ve Yuhanna tarafından kaleme alınmış olan ve yazarlarının adlarıyla anılan dört incil, Yeni Ahit'in ilk dört bölümünü teşkil eder. İncil sözcüğü Türkçe konuşan kimseler arasında sıklıkla Yeni Ahit anlamında kullanılır. Bu kullanıma –hatalı olsa dahi– Türkçe Hristiyan kaynaklarda da rastlanabilir. Bu kaynaklarda Müjde sözcüğü de Yeni Ahit anlamında kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Ahit</span> Kitâb-ı Mukaddesin ikinci kısmı

Yeni Ahit veya Yeni Antlaşma, Kitab-ı Mukaddes'in Eski Ahit'in ardından gelen ve Grekçe kaleme alınmış olan ikinci kısmına Hristiyanların verdiği isimdir. İnançlı Yahudilerce "Yeni Ahit" kabul edilmez. Hristiyanlarca kutsal kabul edilen 27 kitapçıktan oluşan bir kitap bütünüdür.

<span class="mw-page-title-main">İsa</span> Yahudi vaiz ve dinî lider, Hristiyanlığın merkezî figürü

İsa, 1. yüzyılda yaşamış olan bir Yahudi vaiz ve dinî lider. Günümüzde en çok mensuba sahip din olan Hristiyanlığın merkezî figürüdür. Hristiyanlar, Yeşua'nın Eski Ahit'te kehanet edilen ve beklenen Mesih, Tanrı'nın Oğlu ve Tanrı'nın enkarnasyonu olduğuna inanırlar. Yeşua'nın, Yeni Ahit'e göre Yosef (Yusuf) adında dünyevi bir babası olduğu için Yeşua, mensubu olduğu Yahudi toplumunda "Yosef'in oğlu Yeşua" olarak anılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlık</span> tek tanrılı İbrahimî bir din

Hristiyanlık, Nasıralı İsa'nın yaşamına, öğretilerine ve vaazlarına dayanan, tek Tanrılı İbrahimî bir dindir. Günümüzde Hristiyanlık, dünya nüfusunun yaklaşık %30,1'ini oluşturmaktadır ve 2,4 milyarı aşkın takipçisi ile dünyanın en kalabalık dinidir. Takipçilerine, "Mesihçi" anlamına gelen Hristiyan veya Nasıralı İsa'ya ithafen İsevi veya Nasrani denir. Kitâb-ı Mukaddes'e inanan takipçileri, Yahudi metni olan Tanah'ta kehanet edilen İsa'nın Mesih olarak gelişinin bir Yeni Ahit olduğuna inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Petrus</span> İsanın 12 havarisinden biri ve geleneğe göre 1. Katolik Kilisesi papası (MÖ 1-MS 65)

Simun Petrus, İsa'nın on iki havarisinden biridir. İsa'nın diğer bir havarisi olan Andreas'ın kardeşidir.

<span class="mw-page-title-main">Meryem</span> İsa peygamberin annesi; Hristiyanlık ve İslamda iffet simgesi

Meryem, Nasıralı İsa'nın annesi olan Yahudi kadındır. Yeni Ahit'te ve Kur'an'da önemli ve kutsal kişilerden biridir. Meryem Ana ve Bakire Meryem olarak da anılır.

<span class="mw-page-title-main">Yuhanna</span>

Yuhanna, Hristiyanlık inancına göre İsa'nın 12 havarisinden biridir. Aslen Yahudi olan Yuhanna'nın, Yuhanna İncili'nin yazarı olduğu düşünülmektedir. Bu kitap dışında, Yuhanna'nın 1., 2. ve 3. mektupları ve Vahiy, Yuhanna'nın kaleme aldığına inanılan Yeni Antlaşma kitaplarındandır. Zebedi'nin oğlu olduğu bilinen Yuhanna'nın Efes'te öldüğüne inanılıyor.

Havârî, İsa'nın öğüt ve inançlarını yayma işiyle görevlendirdiği mürit ve öğrencilerinden her biri. Havari sözcüğü ile çoğunlukla "İsa'nın 12 Havarisi" kastedilmekle birlikte, kavram İsa'nın Hristiyanlığı yaymaya çalışan bazı diğer öğrencileri için de kullanılır.

Gnostisizm Antik Mısır hermetizmini, Antik Yunan ezoterizmini, İbrani geleneklerini, Zerdüştçülüğü, bazı Doğu geleneklerini ve dinlerini, Hristiyanlığı eklektik bir tutumla sentezleyen, birçok tarikâtın benimsediği mistik felsefeye verilen genel addır. Daha açık bir ifade ile Gnostisizm, hakikatin bilgisine ilham keşf ve sezgi ile ulaşılacağını savunan mistik bir felsefi düşüncedir.

<span class="mw-page-title-main">Luka İncili</span> Yeni Ahitin üçüncü bölümü

Luka İncili, Kutsal Kitap dizisine ait olan kanonik bir kitaptır. Yunanca Kutsal Yazıların ya da Yeni Ahdin üçüncü kitabıdır. Bu incilin genellikle Luka adlı havari tarafından yazıldığı kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Yuhanna İncili</span> Yeni Ahitin dördüncü bölümü

Yuhanna İncili, Kutsal Kitap dizisine ait olan bir kitaptır. Yunanca Kutsal Yazıların ya da Yeni Ahdin dört kanonik incillerden sonuncusudur. Bu incilin Yuhanna adlı bir adam tarafından yazıldığı genellikle kabul edilir.

Tomas İncili, apokrif bir incil.

<span class="mw-page-title-main">Mesih efsanesi teorisi</span> Nasıralı Yeşuanın (İsa) hiç var olmadığını öne süren kuram

Mesih Efsânesi teorisi ya da İsa Efsânesi teorisi ya da kısa şekliyle Efsânecilik, Nasıralı İsa'nın hiç var olmadığını veya var olmuşsa bile Hristiyanlığın kurulmasıyla ve incillerde anlatılanlarla hiçbir bağlantısı olmadığını öne sürer. Mesih Efsânesi teorisi, tarihsel İsa araştırmacılığına aykırı bir duruş sergiler. Tarihî İsa araştırmacılığı ise İncillerde anlatılan olayların birçoğunun tarihî olmadığını fakat İncillerin dallanıp budaklandığı tarihî bir özünün olduğunu savunur.

Teslisçi Hristiyan ilâhiyatında enkarnasyon ya da hulûl, ezelî ilâhî kelime (logos), üçlü birliğin ikinci kişisi, Baba Tanrı'nın oğlu ve Oğul Tanrı olan İsa'nın, Meryem Ana'nın rahminde insan bedenine bürünmüş olduğu ve insan tabiatı edindiği inancıdır. Meryem'in rahminde bedene büründüğü için Meryem'e Theotokos denmektedir. Teslisçilerin enkarnasyon inancında, İsa Mesih'in tamamen insan ve tamamen tanrı olup bu iki tabiatının hipostatik birlik içinde olduğu kabul edilir. Kadıköy Konsili'ne tabi olan kiliselerin tanımladığı şekliyle enkarnasyonda, Oğul'un ilahi tabiatı, insan tabiatı ile birleşmiş fakat hiç karışmamıştır. Bir ilahi kişilikte İsa Mesih, hem tamamen Tanrı, hem de tamamen insandır. Bu inanca alternatif akideler, Ebiyonitler ve İbrani Kutsal Kitabı'nda olduğu gibi tarih boyunca Hristiyanlıkta zuhur etmiş olmakla birlikte hiçbirisi ana akım Hristiyanlığın enkarnasyon inancını değiştirmemiştir. Günümüzde Tekçilik olarak bilinen alternatif bir akide Pentekostal gruplar arasında yaygındır.

<span class="mw-page-title-main">Panayia tu Araka Kilisesi</span>

Panayia tu Araka Kilisesi Kıbrıs adasında Lagoudera mevkiinde bulunan Kıbrıs Kilisesi'ne bağlı bir kilisedir. 1985 yılında UNESCO tarafından Trodos Bölgesi'ndeki Boyalı Kiliseler kapsamında Dünya Mirası ilan edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sanatta İsa'nın Doğumu</span>

İsa'nın doğumu, 4. yüzyıldan beri Hristiyan sanatının işlediği başlıca konulardandır.

<span class="mw-page-title-main">Oxyrhynchus Papirüsleri</span>

Oxyrhynchus Papirüsleri, arkeologlar tarafından 19. yüzyılın sonunda Mısır'daki tarihi Oxyrhynchus bölgesi yakınlarındaki eski bir çöplükte bulunan papirüs üzerine yazılmış el yazmalarıdır. Bu geniş papirüs koleksiyonu, antik Yunanca ve Latince binlerce belge, mektup ve edebi eser içermektedir. Ayrıca bazı parşömen el yazmaları ve kağıt üzerinde daha yeni Arapça el yazmaları da vardır.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Ahit'in Metin Tarihi</span>

Yeni Ahit'in Metin Tarihi, Yunanca ve diğer dillerde günümüze ulaşan çok sayıda el yazmasının aktarılmasıdır. Yeni Ahit'in el yazısı aktarılması, diğer tüm eski edebi eserlerden daha iyi ve daha kapsamlıdır. En eski metin tanıkları, yazarların orijinal metinlerinin çıkış zamanına çok yakındır.

<span class="mw-page-title-main">Panagia tou Mutulla</span>

Panagia tou Mutulla Kilisesi (çev.'Mutulla'lı Kutsal Meryem Kilisesi', Kıbrıs'ta, Lefkoşa'daki Marathasa vadisinde, Trodos sıradağlarının merkezindeki Mutulla köyünde bulunan dört yüzlü tek nefli bir Bizans kilisesidir. Kilise, 1985'ten beri UNESCO Dünya Mirası alanı "Troodos Bölgesindeki Duvar Kiliseleri"nin bir parçasıdır. Panagia tou Mutulla Kilisesi'ndeki freskler, Kıbrıs'ta yer alan freskler arasında günümüze ulaşan 13. yüzyıl eserlerinden tek kesin tarihli eseridir.

<span class="mw-page-title-main">Süryanice Bebeklik İncili</span> Hristiyanlar tarafından kutsal yazı olarak kabul edilmemiş incillerden biri

Arapça Bebeklik İncili olarak da bilinen Süryanice Bebeklik İncili, İsa'nın bebekliği ile ilgili uydurma bir Yeni Ahit yazısıdır. 6. yüzyıl kadar erken bir tarihte derlenmiş olabilir ve kısmen Tomas'ın Bebeklik İncili'ne, Yakup İncili'ne ve Sözde Matta İncili'ne dayanıyordu. MS 1299 ve 15./16. yüzyıla ait Arapça yazılmış sadece iki el yazması vardır. Bu incilin yazarları açıkça Kuran'dan etkilenmişlerdir.