İçeriğe atla

Yakup'un melekle güreşi

Gustave Doré, Jacob Wrestling with the Angel (1855)

Yakup'un melekle güreşi, Tekvin'de anlatılır (32:22–32; ayrıca Hoşea 12:3–5'te atıfta bulunulur). Söz konusu "melek", Yaratılış'ta "insan" (אִישׁ) ve "Tanrı" olarak anılırken Hoşea'da ''melek'' olarak anılır.[1] Olay, Yakup'un İsrail olarak yeniden adlandırılmasını içerir (''Tanrı- ile - rekabet eder" anlamına gelir).

Yaratılış anlatısına göre Yakup, Kenan'a dönüş yolculuğu sırasında geceyi nehir kenarında tek başına geçirdi. Bir "adam"la karşılaştı şafak sökene kadar onunla güreşmeye devam etti. Sonunda Yakup'a "İsrail" adı verilip ve kutsandı, "adam" ise kendi adını vermeyi reddetti. Yakup daha sonra güreştikleri yeri Penuel olarak adlandırdı (פְּנוּאֵל "Tanrı'nın yüzü"[2]).

Yakup'un güreşteki rakibinin kimliği bir tartışma konusudur.[3] Bir rüya figürü, bir kehanet vizyonu, bir melek (Michael ve Samael gibi), koruyucu bir nehir ruhu, İsa veya Tanrı olarak çeşitli şekillerde adlandırılmıştır.[4]

Yaratılış 32:32'de belirtildiği gibi, Yakup'un güreş sırasında aldığı uyluk yaralanmasının bir sonucu olarak, Yahudilerin, kalça yuvasına bağlı olan et tendonunu (siyatik tendonu)[5][6][7] yemeleri yasaktır.[8]

Sanatta

Anlatının en eski görsel tasvirlerden biri, Viyana Genesis isimli resimli el yazmasında yer alır.[9] Birçok sanatçı sahneyi, sanatsal yaratımın bir paradigması olarak değerlendirerek tasvir etmiştir.[10] Sir Jacob Epstein'ın Tate Britain'de sergilenen 1940 tarihli bir heykelinin konusudur.[11]

  • Alexander Louis Leloir (1865)
    Alexander Louis Leloir (1865)
  • Paul Gauguin (1888)
    Paul Gauguin (1888)
  • Yakup melekle mücadele ediyor, Gutenberg İncili (1558)
    Yakup melekle mücadele ediyor, Gutenberg İncili (1558)
  • Yakup Tanrı ile güreşiyor, 1860 gravür, Julius Schnorr von Carolsfeld
    Yakup Tanrı ile güreşiyor, 1860 gravür, Julius Schnorr von Carolsfeld

Kaynakça

  1. ^ Muddiman, John, (Ed.) (2007). The Oxford Bible Commentary. Illustrated, reprint, revised. Oxford University Press. s. 577. ISBN 9780199277186.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  2. ^ Strong's Concordance H6439 25 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ Martial Arts of the World: An Encyclopedia. illustrated. ABC-CLIO. 2001. s. 788. ISBN 9781576071502. 
  4. ^ Rollins, Wayne G., (Ed.) (2004). Psychology and the Bible: From Genesis to apocalyptic vision. illustrated. Greenwood Publishing Group. s. 77. ISBN 9780275983499.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  5. ^ After Hardship Cometh Ease: The Jews as Backdrop for Muslim Moderation. reprint. Walter de Gruyter. 2006. s. 117. ISBN 9783110184549. 
  6. ^ The Essential Evangelical Parallel Bible: New King James Version, English Standard Version, New Living Translation, the Message. Oxford University Press. 2004. s. 77. ISBN 9780195281781. 
  7. ^ Garland, David E., (Ed.) (2008). Genesis-Leviticus. revised. Harper Collins. s. 255. ISBN 9780310230823.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  8. ^ The Hebrew Folktale: History, Genre, Meaning. Indiana University Press. 2009. s. 13. ISBN 9780253002624. 
  9. ^ Horst Woldemar Janson, Anthony F. Janson (2004). History of Art: The Western Tradition "The Vienna Genesis ... (In the center foreground, for example, we see him wrestling with the angel, then receiving the angel's blessing.)" [full page illustration]
  10. ^ La lotta di Giacobbe, paradigma della creazione artistica. Cittadella. 2020. ss. 7-21. ISBN 978-8830817326. 
  11. ^ "Sir Jacob Epstein: Jacob and the Angel". Tate. 2 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2017. 
  12. ^ "Irish High Crosses: Kells"

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İshak</span>

İshak, İsrailoğullarının üç önemli büyüğünden biri olan İbrani din büyüğü ve atasıydı. Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam dahil olmak üzere İbrahimî dinlerde önemli bir kişidir. İbrahim ve Sare'nin oğlu, Yakup ve Esav'ın babası olan İshak, Yusuf ve Yehuda'da dahil İsrailoğullarının dedesidir.

<span class="mw-page-title-main">Yaratılışçılık</span> varlığın, doğaüstü bir güç tarafından yoktan meydana getirildiği inancı

Yaratılışçılık evren, Dünya, yaşam ve insanlar gibi unsurların ilahi yaratımın doğaüstü eylemlerinden kaynaklandığına dair dini inançtır. Yaratılışçılık doğal fenomenlerin kökeni ve gelişimini tanımlayan evrim gibi bilimsel açıklamaları kabul veya reddetme konusunda farklılık gösteren bir dizi dini görüşü içerir.

<span class="mw-page-title-main">Yaratılış Kitabı</span> Kutsal Kitapın ilk kitabı

Yaratılış Kitabı, Tanah'ın ve Hristiyan Eski Ahit'inin ilk kitabıdır. Yahudilik ve Hristiyanlık geleneklerinde her şeyin başlangıcını; insanlığın erken tarihini, İsrailoğullarının atalarını ve Yahudi milletinin asıllarını açıklayan bir kitap olarak görülür.

<span class="mw-page-title-main">İlyas</span>

İlyas, İbranice İncil'deki Krallar Kitaplarına göre bir peygamber ve bir mucize yaratıcısıdır ve Kral Ahab'ın hükümdarlığı sırasında kuzey İsrail krallığında yaşar. 1 Krallar 18'de İlyas, Kenan tanrısı Baal'a karşı İbrani Tanrısı YHWH'ye tapınmayı savunur. Tanrı ayrıca İlyas aracılığıyla diriliş, gökten ateş indirme ve "ateşle" diri diri göğe girme gibi birçok mucize gerçekleştirir. Ayrıca "peygamberlerin oğulları" olarak bilinen bir peygamberler okuluna liderlik eder. Yükselişinin ardından, öğrencisi ve en sadık yardımcısı Elyesa, bu okulun lideri rolünü üstlenir. Malaki Kitabı, İlyas'ın "Tanrı'nın büyük ve korkunç gününün gelişinden önce" döneceğini kehanet eder, onu İbrani Kutsal Kitabına saygı duyan çeşitli inançlarda Mesih'in ve eskatonun habercisi yapar. İlyas'a yapılan atıflar Sirak, Yeni Ahit, Mişna,Talmud, Kuran, Mormon Kitabı ve Bahai yazılarında yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hoşea</span>

İbranice İncil'de Hoşea, aynı zamanda Oşe olarak da bilinir, Beeri'nin oğlu, İsrail'de MÖ 8. yüzyılda yaşamış bir peygamberdi ve Hoşea Kitabı'nın baş yazarıydı. İkinci Tapınak döneminde Nevi'im'in son kitabını oluşturan toplu yazıları Yahudi Tanah'ta toplanıp tek bir kitapta toplanan, ancak Hristiyanlıkta Eski Ahit olarak incelenen On İki Küçük Peygamber'in ilkidir. Hoşea genellikle bir "kıyamet peygamberi" olarak görülüyor, ancak onun yıkım mesajının altında bir restorasyon vaadi vardı. Talmud onun neslinin en büyük peygamberi olduğunu iddia eder. Hoşea'nın hizmet süresi yaklaşık altmış yıla kadar uzanıyordu ve o, kendi zamanında İsrail'in yazılı kehanet bırakan tek peygamberiydi.

Lea, İbrani din büyüğü Yakup'un iki eşinden ilki olup Tekvine göre On İki İsrail Kabilesinden altısının ve ayrıca bir de kızın annesidir. Lea, Lavan'ın kızı ve Yakup'un en çok sevip de evlenmek istediği Rahel'in ablasıdır. Lavan, Yakup'un annesi Rebeka'nn kardeşidir; dolayısıyla Lea Yakup'un kuzenidir.

<span class="mw-page-title-main">Belgesel hipotez</span> Tevratın temellerini ve yapısını açıklayan hipotez

Belgesel hipotez veya Wellhausen hipotezi; Tevrat'ın, yani Musa'nın beş kitabının, birbirlerinden bağımsız, paralel ve tam hikâyelerden oluştuğunu ve redaktörler (düzenleyiciler) tarafından bir dizi düzenlemelerden geçtikten sonra son hâlini aldığını iddia eden hipotez. 1870'lerde geliştirilen hipotez Yahvist, Elohist, Tesniyeci ve Ruhbani kaynak olarak sınıflandırılan Kutsal Kitap Yazarlarının, çok tanrılı dinlerden gelen hikâyeleri düzenlemekten sorumlu olduğunu ifade eder ve metinlerdeki monoteist-politeist tutarsızlıkları bu durumun yansıması olarak değerlendirir.

JE, Belgesel hipotez'e göre, Tora'nın oluşmasında rol oynayan ara kaynaktır. Redaktörlerin elinden geçen Yahvist (J) ve Elohist (E) kaynakların birleşmesinden oluşmuştur. Hipoteze göre, J MÖ 950'lerde ve E MÖ 850'lerde derlenmiş olup JE olarak MÖ 750'lerde birleştirilmiştir. JE'nin Tora halini alması MÖ 400'leri bulur.

Elohist (E), belgesel hipotezde anlatılan Tora'nın dört kaynağından biridir. Kaynağın ismi Tanrı için kullanılan Elohim'den gelir. Tanrı, Yahvist (J) kaynağa kıyasla daha az insansıdır.

<span class="mw-page-title-main">El (tanrı)</span>

ʼĒl, "tanrı" veya "ilah" anlamına gelen, birçok büyük antik Yakın Doğu tanrısından herhangi birine atıfta bulunan Kuzeybatı Semitik bir kelimedir. Daha nadir bir biçim olan ila, esk, Akad ve Amoricedeki biçimini temsil eder. Kelime, "tanrı" anlamına gelen Proto-Semitik *ʔil-'den türetilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Samael</span> Yahudilikte hem iyi hem kötü olan bir melek

Samael, Yahudilikte bir melektir. Talmud ve Talmud'un ardındaki ilimlerde bir başmelek, suçlayıcı (HaSatan), baştan çıkartan ve yok edici (HaMaşḥit) olan bir figürdür.

<span class="mw-page-title-main">Yehuda (Yakub'un oğlu)</span> Yakubun oğlu

Yehuda, Yehuda kabilesinin ve ardılı olan Yehuda Krallığı'nın kurucusu olan İbrani ata ve liderdi. Yakub'un oğlu, İshak'ın torunu, İbrahim'in ise büyük torunudur. Yehuda hakkında ilk defa Tanah'ın Yaratılış Kitabı'nda bahsedilirken, Yehuda'nın soyundan gelenlere de "Yehuda'nın soyundan" anlamına gelen Yehudi/Yahudi denilmiştir. Gelecek asırlarda Yehuda ve İsrail Krallığı'nı yönetecek Davud ve Süleyman da, MS 1'inci asırda Mesih olduğuna inanılmış ve Hristiyanlığı kurmuş Nasıralı İsa da yine Yehuda'nın soyundan gelmiştir.

Simon Magus, bahsi Yeni Ahit'in Elçilerin İşleri kitabının 8, 9-24 kısmında geçen bir kişidir. Bazı uzmanlara ve ilk Kilise yazıtlarına göre, Simun bütün hristiyan sapkınlıkların ve hristiyan Gnostiklerin babasıdır.

<span class="mw-page-title-main">İnsan kurban etme</span> geçmiş toplumlarda tanrı veya ilah için bir insanın öldürülmesi

İnsan kurban etme, genellikle tanrıları, hükümdarı, yetkili veya rahip figürünü veya ölü ataların ruhlarını memnun etmek veya yatıştırmak amacıyla yapılan bir ritüelin parçası olarak bir veya daha fazla insanı öldürme eylemidir. Burada hizmetli veya hizmetliler sonraki yaşamlarında efendilerine hizmet etmeye devam etmeleri için öldürülürdü. Bazı kabile toplumlarında bulunan yakından ilişkili uygulamalar yamyamlık ve kelle avcılığıdır.

<span class="mw-page-title-main">Nun (mitoloji)</span> Mısır tanrısı

Nun veya feminen Naunet, Mısır mitolojisinin Ogdoad kozmogonisinde ilksel suyun kişileşmesiydi.

Nefilim veya Nefiller, Yaratılış Kitabı 6:1-4'te bahsi geçen, Büyük Tufan öncesinde "Tanrı oğulları" ile "insan kızlarının" çocukları olduğuna inanılan yaratıklardı.

<span class="mw-page-title-main">Askr ile Embla</span> İskandinav mitolojisine göre tanrılar tarafından yaratılan ilk iki insan

Askr (erkek) ve Embla (kadın), İskandinav mitolojisine göre tanrılar tarafından yaratılan ilk iki insandır. İkili, 13. yüzyılda daha önceki geleneksel kaynaklardan derlenen Şiirsel Edda ile 13. yüzyılda Snorri Sturluson tarafından yazılan Nesir Edda'da doğrulanır. Her iki kaynakta da üç tanrı Askr ve Embla'yı bulur ve ikiliye, çeşitli maddi ve manevi hediyeler verir. İki figürü açıklamak için bir dizi teori öne sürülmüştür ve popüler kültürde ikiliye zaman zaman atıfta bulunulur.

Hristiyanlar meleklere olan inanışlarıyla ilgili olarak Yahudi geçmişini varsayarlar ancak sınırlarını vurgularlar. Hristiyanlar için melekler tıpkı Yahudi melekleri gibi Tanrı'nın mesajını getiren ve Tanrı'nın elçileridir. Melekler Tanrı'ya tapınır, insanoğluna mesaj getirir ve insanoğlu için Tanrı'ya şefaatte bulunurlar.

<span class="mw-page-title-main">Âdem ve Havva</span> İbrahimi yaratılış mitinde ilk erkek ve kadın

Adem ve Havva, İbrahimi dinlerin yaratılış efsanesine göre ilk erkek ve kadındır. İnsanlığın özünde tek bir aile olduğu ve herkesin tek bir çift orijinal atadan geldiği inancının merkezinde yer alırlar. Ayrıca, Yahudilik veya İslam'da tutulmasa da Hristiyanlıkta önemli inançlar olan insanın düşüşü ve orijinal günah doktrinlerinin temelini oluştururlar.

Tanrının cinsiyeti, tanrının gerçek veya alegorik bir yönü olarak görülebilir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.