Japon mutfağı, Japonya'ya özgü yemek pişirme tarzıdır. Japonya'nın geleneksel mutfağı (washoku), miso çorbası ve diğer yemekler ile pilav üzerine kuruludur ve mevsimlik malzemelere vurgu yapılmaktadır. Garnitürler genellikle balık, salamura sebze ve et suyunda pişirilmiş sebzelerden oluşur. Japonya bir ada ülkesi olduğundan dolayı balık ile diğer deniz ürünleri içeren yemeklere de çok sık rastlanmakta olup genellikle ızgara yapılır, ancak aynı zamanda saşimi veya suşi olarak çiğ olarak da servis edilir. Deniz ürünleri ve sebzeler de tempura olarak hafif bir hamurda kızartılır. Pirinç dışında, soba ve udon gibi erişteler de bir temel gıda maddesidir. Japonya'da ayrıca, oden adı verilen et suyunda balık ürünleri veya sukiyaki ve nikujagada sığır eti gibi birçok kaynatılmış yemek bulunur.
Karabuğday, kuzukulağıgiller (Polygonaceae) familyasından Fagopyrum cinsine mensup bir hububat ve bitki türü. Tahıl benzeri türüne ait kabul edilir. Eskiden Polygonum cinsi altında sınıflandırıldığı da olmuştur.
Rāmen , Uygur ve Çin kökenli olan ve çorba içinde sunulan eriştenin Japon mutfağı'ndaki adıdır. Genellikle çorbası, et suyu ile yapılır ve dilimlenmiş et, kurutulmuş deniz yosunu , kamaboko, yeşil soğan ve hatta mısır gibi üst malzemeleri ile servis edilir. Japonya'daki hemen hemen her yöre veya ada, Kyūşū'nun tonkotsu rāmeninden Hokkaidō'nun miso rāmenine kadar, kendi rāmen çeşidine sahiptir.
Un, tahılların öğütülmesiyle elde edilen ince toza verilen addır. Başta ekmek ve hamur işleri olmak üzere pek çok gıdanın temel bileşenidir. Genellikle buğdaydan elde edilen toza sadece un denir. Arpa, yulaf, çavdar, mısır, nohut gibi bitkilerden elde edilen un ise, yaygın olarak o tahılın adıyla birlikte mısır unu, arpa unu biçiminde adlandırılır.
Okinava prefektörlüğü, Japonya'nın prefektörlüklerinden biridir. Prefektörlük ülkenin en güneyinde Ryukyu Adaları'nda yer almaktadır. Yüzölçümü 2.271,30 km² olan prefektörlüğün nüfusu 1 Ekim 2013 tarihi itibarı ile 1.416.587'dir. Prefektörlüğün merkezi Naha şehridir.
Beni shōga Japonca: 紅生姜, bir tsukemono türüdür. İnce dilimlenmiş zencefilden yapılır, kırmızıya boyanır ve umezuda tuzlanır. Genellikle gyūdon, okonomiyaki ve yakisoba gibi yemeklerle servis edilir.
Soba, Japon mutfağında karabuğdaydan yapılan ince eriştelerdir. Genellikle soba erişteler ya dip sosu ile veya erişte çorbası olarak sıcak çorba halinde servis edilir.
Shōchū, bir damıtılmış Japon içkisidir. Genellikle %25 civarı bir alkol oranına sahip olup pirinç (kome), arpa (mugi), tatlı patates (satsuma-imo), karabuğday (soba) veya kahverengi şeker (kokutō), bazen de kestane, susam, patates ve hatta havuç gibi diğer maddelerden üretilmektedir.
Sōmen, somyeon veya sùmiàn, Doğu Asya kökenli buğday unundan yapılan ince beyaz bir eriştedir. Eriştelerin çapı 1.3 mm olup daha kalın buğday eriştesi hiyamugi ile Japon buğday eriştesi udon arasındaki baş ayrımdır. Sōmen erişteleri, bazı udon erişteleri gibi yapıldığında gerilir. Hamur çok ince şeritler yapmak için bitkisel yağ yardımı ile gerilir ve daha sonra hava ile kurutulur. Genellikle soğuk servis edilmekle birlikte kış aylarında çorbada sıcak olarak servis yapılırken nyumen denir.
Momofuku Ando, Nissin Foods'un kurucusu olan Tayvan asıllı Japon mucit ve iş insanı. Özellikle, hazır erişte, anlık ramen ve kap eriştenin mucidi olarak bilinmektedir.
Pankek, nişasta bazlı, yumurta, süt ve tereyağı içeren bir bulamaç ile hazırlanan ve genellikle ince ve yuvarlak olan düz bir hamur işi türüdür. Kalbur veya kızartma tavası gibi sıcak ve yağlanmış yüzeylerde pişirilerek hazırlanır. Arkeolojik kanıtlar, pankek ve türevlerinin muhtemelen tarih öncesi toplumlarda yenen en eski ve en yaygın tahıl bazlı besin olduğunu göstermektedir.
Noodle, bir erişte ve şehriye türüdür. Buna karşılık Kâşgarlı Mahmud, Divanü Lûgat-it-Türk adlı eserinde Ügre (ئۈگرە) sözcüğünü zikretmektedir.
Goldongmyeon, üzerine et ve sebze dilimleri eklenmiş karabuğday eriştelerinden oluşan ve baharatlı bir sosla yenen geleneksel bir yemeğin adıdır. Ayrıca glutensiz bir seçenektir. Goldong kelimesi, birbiriyle karıştırılan çeşitli bileşenler anlamına gelir. Orijinal yapımında baharat soya sosu ağırlıklı idi ancak günümüzde kırmızı biber salçası (goçucang) ile yapılmaktadır. Goldongmyeon, soğuk erişte veya naengmyeon mutfak geleneğinin bir parçasıdır. Kışın popüler olarak yenir ve esasen et suyu olmadan servis edilen baharatlı bir erişte yemeği ile aynıdır. Bibimyeon veya bibim guksu olarak. "Dongguk Sesigi" de, goldongmyeon, tatlı patates eriştesi, armut dilimleri, kestane ile süslenmiş karabuğday erişte yemeği olarak tanımlanmaktadır. Sığır eti,domuz eti,susam yağı ve soya sosundan yapılan baharat; on birinci ay boyunca (Lunar) tüketilir.
Japon eriştesi ― Erişte, Japon mutfağının temelini oluşturur. Genellikle daldırma soslarla veya çorbalarda veya sıcak yemeklerde soğutulmuş olarak servis edilirler.
Janchi-guksu, buğday unu eriştesinden yapılan Kore noodle'ıdır. Sığır eti suyu ya da hamsi suyu bileşenleridir. Susam yağı, soya sosu, pul biber ve yeşil soğandan yapılır. İnce dilimlenen jidan, gim ve kabak, garnitür olarak hazırlanır. Janchi'nin anlamı Korecede ziyafet anlamındadır. Bu kelimenin kökeni birisinin evlilik ya da on altıncı yaş ziyafetinden gelir.
Türkmen mutfağı, Türkmenistan'a özgü yemek pişirme tarzıdır. Türkmen mutfağı, diğer Orta Asya mutfaklarına benzemektedir. Türkmen mutfağında genellikle baharat veya çeşni kullanılmaz ve lezzet için bol miktarda pamuk yağı ile pişirilir.
Karabuğday viskisi, normal olarak, karabuğdaydan yapılan tahıl viskisi ve herhangi bir viskiyi ifade eder. Fransa'nın Breton bölgesinde ve Amerika Birleşik Devletleri'nde üretilmektedir. Soba shōchū, Japonya'da üretilen benzer, ancak daha zayıf bir içecektir. Karabuğday balından da likör üretilebilir.
Izakaya, (居酒屋) Japonyada popüler restoran, kafe, bar ve pub türüdür. Izakaya "I" kelimesi ve Sakaya'dan oluşmuştur. Izakayalar ilk olarak Edo döneminde ortaya çıktı. İzakaya'da insanlar chabudai ve tatamiye oturup içerler.
Tsukemen, Japon mutfağında eriştelerin ayrı bir çorba veya et suyu kasesine batırılıp yenilmesiyle oluşan bir ramen yemeğidir. Yemek, 1961 yılında Tokyo'da bir restoran işletmecisi olan Kazuo Yamagishi tarafından icat edilmiştir. O zamandan beri yemek Japonya'nın her yerinde ve ayrıca Amerika Birleşik Devletleri'nde denizaşırı ülkelerde popüler hale gelmiştir.
Manjū, geleneksel bir Japon şekerlemesidir. Genellikle tatlı bir dolgusu olan küçük, yoğun bir çörektir. Birçok şekil ve çeşidi bulunmaktadır.
