İçeriğe atla

Yakınlık kartı

Kapı geçişinde kullanılan pasif bir yakınlık kartı.
Yakınlık kartı ile kumanda edilen turnike
Elektronik ücret toplama sisteminin yakınlık kart bobini

Anahtar kartı olarak da bilinen yakınlık kartı[1] kredi kartı ve kontak tipi akıllı kartlar gibi daha önceki manyetik şeritli kart’ların gerektirdiği gibi bir okuyucu cihazına yerleştirilmeden okunabilen temassız akıllı kart’tır.[2] Yakınlık kartları temassız kart teknolojilerinin parçasıdır. Bir süre elektronik okuyucunun yakınında tutularak kodlanmış bir numaranın tanımlanmasına olanak sağlarlar. Okuyucu genellikle kartın okunduğunu belirtmek için bir bip sesi veya başka bir ses çıkarır.

"Yakınlık kartı" terimi, daha yeni 13,56 MHz temassız akıllı kartlardan farklı olarak eski 125 kHz cihazları ifade eder.

İkinci nesil yakınlık kartları toplu ve uzaktan okumalı uygulamalarda kullanılır.

Yakınlık kartları genellikle 50 santimetre (20 in)’ye[1] kadar okuma menzillidir. Bu, 2 ila 10 santimetre (1 ila 4 in) menzilli temassız akıllı kart’tan temel farkıdır.

Kart genellikle cüzdan veya çantada[3] taşınır ve cüzdanı veya çantayı okuyucu yakınında tutarak kart okulur. Bu ilk model yakınlık kartları manyetik şeritli kart’tan daha çok veri tutamaz ve yalnızca akıllı çipli kartlar (yani temassız akıllı kart’lar), temassız ödeme sistemleri için elektronik fon bakiyesi, zaman ve katılım için geçmiş verileri veya biyometrik şablonlar gibi diğer veri türlerini tutabilir.

Temassız akıllı kartlar veriyi kodlamadan, yalnızca kart seri numarasıyla kullanıldığında yakınlık kartlarıyla benzer işlevleri vardır.

Mifare standardındaki kart şeması

Türler

Pasif kartlar

Yukarıda açıklanan ve daha yaygın kullanılan tip pasif 125 kHz kartlar, okuyucu cihazdan gelen radyo frekans sinyalleriyle çalıştırılır ve bu nedenle menzili sınırlıdır ve okuyucu ünitesine yakın tutulmalıdır.[2]

Pasif kartlar, ofis binalarında geçiş kumandalı kapılarda anahtar kartı olarak kullanılırlar. Daha fazla bellekli bir versiyon olan temassız akıllı kartlar kütüphane kartları, temassız ödeme sistemleri ve toplu taşıma ücret kartları olarak kullanılır.

Helsinki'de toplu taşıma araçlarında kullanılan temassız bir akıllı kart.

Aktif kartlar

Aktif 125 kHz yakınlık kartları, dahili bir lityum pille çalıştırılır. 2 metreye (6 fit) kadar daha geniş menzilli olabilir. UHF (Ultra Yüksek Frekans) akıllı kartlar gibi diğer temassız teknolojiler, 150 metreye (500 ft) kadar ulaşabilir ve genellikle ör. kartın aracın içinden okunduğu araç kapı giriş kartıyla açılan güvenlik kapıları veya otomatik ücret tahsilatı gibi uygulamalarda kullanılır.[2] Ancak pil sonunda biter ve kartın 2 ila 7 yıl sonra değiştirilmesi gerekir.

Çalışma yöntemi

Kart ve okuyucu ünitesi, birbirleriyle 125 kHz radyo frekans alanları (temassız akıllı kart’lar için 13,56 MHz) üzerinden rezonans enerji transferi denilen bir işlemle haberleşir.[1][2]

Pasif kartın plastiğinin içine kapatılmış üç bileşeni vardır: bir tel bobin, bir kondansatör ve kullanıcının kimlik numarasını belirli biçimlerde içeren ve başka hiçbir veri içermeyen bir entegre devre’den (IC) oluşan bir anten. Okuyucunun sürekli kısa menzilli radyo frekansı alanı ileten kendi anteni vardır.

Kart okuyucunun menziline yerleştirildiğinde, ayarlanmış bir devre oluşturan anten bobini ve kondansatör, okuyucu tarafından yayılan frekansta rezonansa girerek alandaki enerjiyi emip depolar. Bu enerji, entegre devre’ye elektrik gücü veren doğru akım’a doğrultulur. Çip, kimlik numarasını veya diğer verileri anten bobinine gönderir, anten bobini de bunları radyo frekans sinyalleriyle okuyucu ünitesine geri iletir. Okuyucu, karttaki kimlik numarasının doğru olup olmadığını kontrol eder ve sonra bu kimlik numarası için programlandığı işlevi yerine getirir. Karta güç veren enerjinin tamamı okuyucu ünitesinden gelir, dolayısıyla pasif kartlar verilerini iletebilmesi için okuyucuya yakın olmalıdır.

Aktif kartın kendine elektrik gücü vermesi için yukarıdaki bileşenlere ek olarak yassı lityum pil’i vardır. Entegre devrenin pildeki gücü kullanarak okuyucu ünitesinden gelen sinyali güçlendiren ve kartın okuyucuyu daha uzak mesafeden algılamasını sağlayan bir alıcısı vardır. Pil aynı zamanda çipteki verici devresine de güç vererek daha uzun mesafeyi kat etmesi için daha güçlü dönüş sinyali iletir.

Yakınlık kartlarıyla ilgili standartlar

Yakınlık kartlarının tümü özeldir. Bu aynı zamanda hafıza tabanlı birinci nesil temassız akıllı kart’lar için de geçerlidir. Bu, belirli bir markanın okuyucuları ile başka bir markanın kartları arasında uyumluluk olmadığı anlamına gelir.

Temassız akıllı kart’lar, ISO/IEC 14443 ve/veya ISO/IEC 15693 VEYA ISO/IEC 18000 standartları kapsamındadır. Bu standartlar, genellikle 10 santimetre (4 in) menzilli iki tür kartı ("A" ve "B", her biri farklı iletişim protokolleri ile) tanımlar. İlgili ISO/IEC 15693 (yakınlık kartı) standardı genellikle 100 santimetre (39 in)gibi daha uzun menzile kadar çalışır.

Aslında ISO/IEC 14443 ve ISO/IEC 15693 yalnızca mikroişlemci tabanlı kartlara tam uygulanabilir. Bir teknolojinin ISO standardını karşılayıp karşılamadığını kontrol etmenin en iyi yolu, üreticiye, herhangi bir özel donanım olmadan diğer cihazlarda taklit edilip edilemeyeceğini sormaktır.

125 kHz Okuyucular ve biçimler

Kart okuyucuları örneğin veri 0 ve veri 1 devresinden (veya ikili veya basit açma/kapama (dijital) tip devresinden) oluşan Wiegand protokolü gibi çeşitli protokollerle iletişim kurar. Bilinen diğer protokoller tek yönlü Saat ve Veri veya çift yönlü OSDP (RS 485), RS 232 veya UART'tır. En eski kart biçimleri 64 bit uzunluğundaydı. Talep arttıkça, benzersiz sayılar sağlamaya devam etmek için bit boyutu da arttı. Çoğunlukla ilk birkaç bit aynı yapılabilir; bunlara tesis veya saha kodları denir. Buradaki fikir, A şirketinin xn tesis koduna ve 0001'den 1000'e kadar bir kart setine sahip olması ve B şirketinin de yn tesis koduna ve 0001'den 1000'e kadar bir kart setine sahip olmasıdır.

Akıllı kartlar için, Hollanda merkezli NEN (kayıt otoritesi) tarafından ISO/IEC 6523 ve ISO/IEC 15459 standartlarına göre uluslararası uyumlaştırılmış ve tahsis edilmiş bir numaralandırma sistemi bulunmaktadır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c Reid, Robert N. (2005). Facility manager's guide to security: protecting your assets. The Fairmont Press. ss. 144-146. ISBN 0881734837. 18 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2024. 
  2. ^ a b c d Norman, Thomas L. (2011). Electronic Access Control. Elsevier. ss. 57-58. ISBN 978-0123820280. 18 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ocak 2024. 
  3. ^ Access Control Card Handling Guide https://www.supercircuits.com/media/docs/proxcard_handling_guide_en.pdf 14 Ağustos 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">RFID</span>

Radyo Frekansı ile Tanımlama (RFID) teknolojisi, radyo frekansı kullanarak nesneleri tekil ve otomatik olarak tanıma yöntemidir. RFID, temel olarak bir etiket ve okuyucudan meydana gelir. RFID etiketleri Elektronik Ürün Kodu (EPC) gibi nesne bilgilerini almak, saklamak ve göndermek için programlanabilirler. Ürün üzerine yerleştirilen etiketlerin okuyucu tarafından okunmasıyla tedarik zinciri yönetimi ile ilgili bilgiler otomatik olarak kaydedilebilir veya değiştirilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Barkod okuyucu</span>

Barkod bir ışık kaynağının barkotlu yüzeye çarparak siyah çizgilerden daha az aralardaki beyaz boşluklardan daha fazla yansıyan ışığı çözümleyip elektriksel sinyallere çevirerek çalışan cihazdır. Düz tarayıcılar gibi, bir ışık kaynağı, bir lens ve optik işaretleri elektriksel sinyallere çeviren bir fotoiletken içerir. Ek olarak günümüzde üretilen tüm barkod okuyucular fotoiletken tarafından sağlanan barkod verisini analiz eden ve barkodun içeriğini tarayıcının çıkışına gönderen bir kod çözücü devre içerir.

<span class="mw-page-title-main">Modülasyon</span>

Modülasyon ya da kipleme, bir taşıyıcı sinyal ile bilgi sinyalini birleştirmekten ibaret olan ve iletişim teknolojisinde (yayıncılıkta) kullanılan bir yöntemdir. Yöntem, başlarda anten yoluyla yapılan yayınlar için öngörülmüş ise de, günümüzde kablolu, kablosuz her tür iletişimde kullanılmaktadır. Çok alçak frekanslı sinyallerin çok uzak mesafelere gönderilmesi güçtür. Bu nedenle alçak frekanslı sinyalin, yüksek frekanslı taşıyıcı bir sinyal üzerine bindirilerek uzak mesafelere taşınması sağlanabilir. Bu noktada kiplemeye başvurulur.

<span class="mw-page-title-main">NFC</span> Yakın Alan İletişim Sistemi

NFC yani Near Field Communication ve Türkçe ismiyle Yakın Alan İletişimi, iki elektronik cihaz arasında 4 cm (1,57 inç) veya daha kısa bir mesafe üzerinden iletişim kurulmasını sağlayan bir dizi İletişim protokolü'dür. NFC, daha yetenekli kablosuz bağlantıları önyüklemek için kullanılabilecek basit bir kurulum aracılığıyla düşük hızlı bağlantı sunar. Diğer "yakınlık kartı" teknolojileri gibi NFC de, 106 ila 848 kbit/s aralığındaki veri hızlarında ISO/IEC 18000-3 hava arayüz standardını kullanan, küresel olarak mevcut lisanssız radyo frekansı ISM bandı'nda 13,56 MHz'lik frekansını kullanarak bir veya her iki yönde iletişim kuran NFC özellikli cihazlardaki iki anten arası endüktif bağlantıya dayanır.

<span class="mw-page-title-main">NDB ve ADF</span> Seyrüseferi Sistemi

NDB ve ADF, hava ve deniz seyrüseferinde yön bulma amacıyla kullanılan basit bir radyo seyrüseferi sistemi. NDB ve ADF sistemi yer bazlı bir seyrüsefer yardımcısıdır. Yeryüzündeki Non-directional beacon ve taşıttaki automatic direction finder olmak üzere iki eleman ile taşıt içindeki kumanda ve göstergelerden meydana gelir. NDB/ADF sistemi, manyetik pusulaya benzer çalışma prensibi nedeniyle radyo pusulası olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">İndüktif kuplaj</span>

Elektrik mühendisliği'nde, iki iletken'in bir telden geçen akımdaki değişimin, elektromanyetik indüksiyon yoluyla diğer telin uçları boyunca bir voltajı indükleyecek şekilde yapılandırıldıklarında, endüktif olarak bağlı veya manyetik olarak bağlı olduğu söylenir. İlk telden geçen değişen akım, Ampere'nin devre yasası'na göre etrafında değişen bir manyetik alan yaratır. Değişen manyetik alan, Faraday'ın indüksiyon yasası'na göre ikinci telde bir elektromotor kuvvet (EMF) voltajı'na neden olur. İki iletken arasındaki endüktif bağlantı miktarı, karşılıklı endüktans'larıyla ölçülür.

<span class="mw-page-title-main">Analog televizyon vericisi</span>

Televizyon vericileri televizyon yayını yapan, yani stüdyolarda oluşturulan haber ve programların konutlardaki alıcılara ulaştırılmasını sağlayan en önemli teknik araçlardır. kablo ve uydu gibi alternatif yayın araçlarıyla karıştırmamak için TV vericileri bazen "yer vericileri" olarak da isimlendirilir.

Elektronik filtre farklı frekanslara sahip sinyallerden kimilerini geçirip, kimilerini bastıran bir devredir.

<span class="mw-page-title-main">SIM kart</span>

SIM kartı, uluslararası mobil abone kimliği (IMSI) numarasını ve ilgili anahtarı güvenli bir şekilde depolamayı sağlayan entegre devredir. Bu bilgiler mobil iletişim cihazlarını kullanan aboneleri tanımlamaya ve şebeke bağlantılarını doğrulamaya yarar. SIM kartlarında telefon rehberi de depolanabilir. SIM kartları tüm GSM telefonlarda kullanılır. CDMA telefonlarda ise yalnızca LTE uyumlu olanlarda kullanılır.

İstanbulkart, İstanbul'da kullanılan temassız bir akıllı şehir kartıdır. 23 Mart 2009 tarihinde AKBİL yerine kullanılmaya başlanan kart, İstanbul Büyükşehir Belediyesi'nin iştiraki BELBİM tarafından, ISO/IEC 7816 ve ISO/IEC 14443 gibi uluslararası standartlarla uyumlu bir şekilde NXP'nin DESFire teknolojisi kullanılarak üretilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Döngü anten</span>

Döngü veya çerçeve anten, uçları dengeli bir iletim hattına bağlı olan döngü şeklinde bir kablo, boru sistemi veya diğer elektriksel iletkenden oluşan bir radyo antenidir. Fiziksel tanımı içerisinde iki belirgin anten tasarımı vardır: boyutu bir dalga boyundan çok daha küçük olan küçük döngü anteni veya çevresi yaklaşık olarak dalga boyuna eşit olan salınım yapan döngü anteni.

<span class="mw-page-title-main">Android Pay</span> dijital cüzdan platformu

Android Pay, Google tarafından geliştirilen, mobil cihazlarda uygulama içi ve dokunuşla ödeme alımlarını çalıştırmak için dijital cüzdan platformudur. 8 Ocak 2018 tarihinden itibaren, Google Wallet ile, Google Pay adı verilen tek bir ödeme sistemi haline getirilmiştir. Kullanıcılara Android telefonlar, tabletler veya saatler ile ödeme yapmalarını sağlar. Android Pay perakendeciye fon transferi kolaylaştıran kartı bilgilerini iletmek için yakın saha iletişimi (NFC) kullanır. Bu ödeme terminallerinde kredi kartı veya banka kartı EMV veya manyetik şeritli karta kullanıcıya bunları Android Pay cüzdanına yüklemeye olanak sağlayarak değiştirir. Çok faktörlü kimlik doğrulama ilavesi ile, zaten birçok ülkede kullanılan temassız ödemelerine benzer. Hizmet Android cihazlara bir yakın alan iletişimi (NFC) anteni, ana bilgisayar tabanlı kart emülasyonu (HCE) ve Android'in güvenliğini kullanarak kablosuz satış sistemleri noktası ile iletişim kurmasına olanak tanır.

<span class="mw-page-title-main">Temassız kart</span>

Temassız akıllı kart, temassız 13.56 MHz kimlik bilgisi olan standart kredi kartı boyutundaki bir karttır. Temassız kartlarla, temassız ödeme yapılabilen POS terminal'dan temas olmadan ödeme yapılabilir. Temassız akıllı kartlar, CSN veya UID olarak adlandırılan salt okunur RFID ve yeniden yazılabilir bir akıllı kart mikroçip içerir. MasterCard Contactless, Visa Contactless, ExpressPay, QuickPass, Discover Card, RuPay Contactless

<span class="mw-page-title-main">Mobil ödeme</span>

Mobil ödeme mobil bankacılık'da en yaygın ödeme şekilleri'nden biridir. Genel olarak finansal düzenlemeler altında işletilir. Dijital cüzdanın ana sınıfı olarak mobil cihazdan veya bir mobil cihaz aracılığıyla gerçekleştirilir. Nakit ödeme, çek ya da kredi kartları yerine, geniş bir hizmet yelpazesi, dijital ya da sabit mallar için akıllı telefon kullanabilir. Madeni para temelli para sistemleri kullanmanın konseptinin uzun bir geçmişi olmasına rağmen, sadece bu tür sistemleri destekleyen teknoloji yaygın olarak kullanılmaya başlanır.

Ana kart emulatörü (İngilizce: Host card emulation veya HCE), yalnızca çeşitli yazılımları kullanarak çeşitli elektronik kimliğin kartların tam sanal olarak temsil edilmesini sağlayan yazılım mimarisi. HCE mimarisi öncesinde, NFC işlemleri çoğunlukla güvenli öğeler kullanılarak gerçekleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Akıllı kart</span>

Akıllı kart, çipli kart veya tümleşik devre kartı (ICC), entegre devreler içeren herhangi bir mikroçip boyutunda karttır. Akıllı kartlar plastikten, genellikle polivinil klorürden, ancak bazen de polietilen tereftalat bazlı polyesterler, akrilonitril bütadien stiren veya polikarbonattan yapılır. Nisan 2009'dan bu yana, bir Japon şirketi, kâğıttan yapılmış yeniden kullanılabilir finansal akıllı kartlar üretti.

<span class="mw-page-title-main">POS terminal</span> ödeme kartı ile arayüzleşen bir bilgisayar terminali ve cihaz

POS terminal, Elektronik Fon Transferi yapmak için ödeme kartı ile arayüzleşen bir bilgisayar terminali ve cihazdır. POS, Point of Sale'in kısaltmasıdır. Bu cihazlar POS cihazı veya POS aleti olarak da bilinir. Banka kartı veya kredi kartlarının işlem yapabilmesi için bu cihazlara sokulması gerekir. Son zamanlarda temassız ödeme de yaygındır. Terminal tipik olarak PIN girmek için güvenli bir tuş takımı, ekran, ödeme kartlarından bilgi alma aracı ve yetkilendirme için ödeme ağına erişebilen bir ödeme sisteminden oluşur. Ingenico, Verifone, PAX Technology gibi üreticiler bununmakdadır. Ödeme zamanı MasterCard, VISA, American Express gibi sistemler kullanılır. Kredi kartı üreten her bankanın müşterilerine kolaylık olması amacıyla, üye iş yerleri aracılığıyla POS cihazı ile hizmet vermesi gerekmektedir.

Yeni bir enerji kaynağı olan enerji hasatlama sistemler ortamda bulunan mevcut elektromanyetik enerjinin kullanılarak verimli doğru akıma dönüştürülmesini hedeflemektedir. Ortamda mevcut olarak bulunan Radyo frekans enerjisi, çeşitli elektronik devre ve cihaz uygulamalarında kullanılmak üzere enerji toplayıcı devrelerce alınır, doğrultularak doğru akım ve gerilim elde edilir. İhtiyaç olan enerjiyi, ortamdaki RF sinyal kaynaklarından temin etme işlemine RF Enerji Hasatlama adı verilmektedir. RF enerji hasatlama devreleri, sensörler, düşük güçlü entegre devreleri ve kablosuz haberleşme modülleri gibi düşük güç tüketen projelerde sürekliliği olan bir enerji kaynağı oluşturmayı amaçlamaktadır. RF enerji toplama sistemi, temelde iki ana bileşenden oluşmaktadır. Bunlar; RF enerjiyi toplayan bir anten ve RF enerjisini doğrultarak doğru akıma çeviren yüksek verimli bir doğrultucu devredir.

<span class="mw-page-title-main">Nagravision</span>

Nagravision veya kısaca Nagra, Kudelski Group bünyesinde olan şirket. Nagra, dijital kablo ve dijital uydu için şartlı erişim sistemleri geliştirmektedir. İsim ayrıca şirketin ana ürünü olan Nagravision kripto cihazları için de kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Proxmark3</span>

Proxmark3, RFID güvenlik analizi, araştırma ve geliştirme için çok yönlü bir donanım aracıdır. Bu araç, yüksek frekanslı (13.56 MHz) ve düşük frekanslı (125/134 kHz) yakınlık kartlarını destekler ve kullanıcılara RFID protokollerinin çoğunu okuma, taklit etme, karıştırma yapma ve kaba kuvvet saldırıları gerçekleştirme gibi imkanlar sunar.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.