İçeriğe atla

Yahudi Aramicesi

Yahudi dilleri
Ana Madde: Aramice

Yahudi Aramicesi (veya Yahudi Aramcası) üzerinde İbranice etkisi bulunan Aramice dillerinin genel adıdır.

Tarih

İlk Kullanılışı

Aramice, İbranice gibi Kuzeybatı Sami dil ailesine mensup bir dildir ve bu iki dilin birçok ortak özelliği vardır. M.Ö. 7. yüzyıldan başlayarak Aramice Orta Doğu'nun Lingua franca'sı oldu. Ticaret ve diplomaside kullanılan bu dili İbraniler henüz kullanmaya başlamamışlardı. Eski Ahit'te anlatıldığına göre Yehuda kralı Hezekiah Asur elçisine Aramice konuşmasını ister çünkü halkın ne konuştuklarını anlamasını istemez.[1]

Adaptasyon

Belgesel kanıtlar İbraniceden Aramice'ye geçiş sürecindeki kademeleri şöyle açıklar:

  1. Toplumda anadil İbraniceydi ve diğer Kenan dilleri de anlaşılırdı.
  2. Aramice uluslararası diplomaside ve dış ticarette kullanıldı.
  3. Devlet işlerinde Aramice kullanılmaya başlandı.
  4. Günlük hayatta kullanılmaya başlandı.
  5. Anadil durumuna geldi ve İbranice sadece dinsel amaçlı kullanıldı.

Bu uzun süren geçiş döneminde geçişin süresini belirleyen etkenlerden bazıları ise toplumun sosyal, politik ve dini durumuydu.

Yunan fethinden Diaspora'ya

M.Ö. 331'de Büyük İskender'in fetihleriyle bölgedeki Mezopotamya egemenliği sona erdi ve dominant dil Yunanca oldu. Bölgedeki bazı gruplar ise Aramice dilinden vazgeçmemek için direndi. Bu gruplar arasında zamanında Yehuda toprakları denen Filistin'deki ve Babil'deki Yahudiler de vardı. Dini metinler halk tarafından anlaşılmasını kolaylaştırmak için İbraniceden Aramice'ye çevrildi. Ölü Deniz parşömenleri, Mişna ve Tosefta'nın büyük bir kısmı Aramice yazılmıştır.

Diaspora

M.S. 1. ve 2. yüzyılda Yahudi Aramicesi standart Aramice'den kopmaya ve kendi şeklini oluşturmaya başladı. Babil Talmud'u Yahudi Aramicesiyle yazılan dini metinlerden bir tanesidir. Diasporadaki Yahudiler bulundukları bölgedeki insanların kültürlerine adapte olup onların dillerini kullanmaya başlayınca, aynı İbranicede olduğu gibi, Yahudi Aramicesi sadece dini çalışmalar için kullanılır oldu. 13. yüzyılda Yahudi Aramicesi halkın dili olmasından çıktıktan sonra bile Zohar Ispanya'da yine bu dille basıldı.

Yirminci Yüzyıl

Sadece Aramice konuşan toplumların arasında kalan Yahudiler dillerini koruyabildiler. Bu kişiler Urmiye Gölü ile Musul arasındaki bölgelere yayılmışlardır. Senendec'de de bu dili konuşan Yahudiler bulunur. Bu adı geçen bölgelerde Aramice konuşan Hristiyan gruplar da vardır. Örneğin, Zaho'daki Aramice konuşan Yahudi ve Hristiyanlar birbirlerini anlayabilirlerken, bu durum Senendec'deki Aramice konuşan Yahudi ve Hristiyanlar için geçerli değildir. Bu dili konuşanların büyük bir kısmı bugün İsrail'de yaşamakta ve dillerini kaybetme riskiyle karşı karşıyadırlar. Bijili lehçesiyle konuşan son kişi 1998'de Kuzey Irak'ta öldü; buna en yakın lehçe olan Barzani lehçesini konuşan 20 kişi kalmıştır ve bunların hiçbirinin anadili değildir. Diğer Yahudi Aramicesi lehçelerini konuşan insanların nüfusunun 26.000 kişi olduğu tahmin edilir.

Modern Lehçeler

Kaynakça

  1. ^ Neviim, 2.Krallar 18:26

Bibliografi

  • Sokoloff, Michael, A Dictionary of Jewish Babylonian Aramaic: Bar Ilan and Johns Hopkins 2002
  • Sokoloff, Michael, A Dictionary of Judean Aramaic: Bar Ilan 2003
  • Sokoloff, Michael, A Dictionary of Jewish Palestinian Aramaic of the Byzantine Period: Johns Hopkins 2002/3

Ayrıca bakınız

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İbranice</span> Afro-Asyatik dil ailesinin Kenan koluna bağlı bir dil

İbranice (עִבְרִית‎,

<span class="mw-page-title-main">Kürdistan Bölgesel Yönetimi</span> Iraka bağlı özerk bölge

Kürdistan Bölgesel Yönetimi, Kürdistan Bölgesi veya Irak Kürt Bölgesel Yönetimi, Irak'a bağlı, anayasal düzeyde varlığı olan özerk bir bölgedir. Yaklaşık 40.000 km2'den oluşan idari birim; batıda Suriye, doğuda İran, kuzeyde ise Türkiye ile komşudur. Bölgesel yönetimin başkenti Erbil'dir. Kürdistan Parlamentosu Erbil'de yer almaktadır, ancak Kürdistan Bölgesi anayasası tartışmalı Kerkük kentini Kürdistan Bölgesi'nin başkenti olarak tanımaktadır. Bölgenin nüfusu, 2023 itibarıyla 6.556.752'dir. Resmî dilleri Kürtçe ve Arapça'dır.

Aramca veya Aramice, Sâmî (Semitik) dil ailesinin Kuzeybatı grubundan bir dil. Suriye ülkesinin eski adı olan Aram sözcüğüne izafeten adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sami dilleri</span> Afro-Asyatik dil ailesinin bir alt grubu

Sami dil ailesi veya Semitik diller, Afro-Asya dil ailesinin bir alt grubudur. Orta Doğu'da yaygın olan antik dillerin çoğunu kapsar. Bunların arasında Arapça, Amharca ve İbranice en fazla konuşulan Sami dilleridir. Ayrıca Fenikece ve Akadca da Sami dil ailesinin mensubudur. Ama bu iki dil günümüzde konuşulmamaktadır. Aramice, Arapça ve İbranicenin lehçelerinden olan Süryanice de bölgede kullanılan Sami dillerine örnek olarak gösterilebilir. Sami adı Nuh'un oğlu Sam'dan gelmektedir. Maltaca, Malta Adası'nda konuşulan bir Sami dilidir.

<span class="mw-page-title-main">Zaho</span> Irakta bir şehir

Zaho, Irak'ın kuzey bölgesinde yer alan Kürdistan Bölgesel Yönetimi'ne bağlı bir şehirdir.

<span class="mw-page-title-main">Eliezer Ben-Yehuda</span> İbranice sözlük bilimci

Eliezer Ben-Yehuda, İbranice için sözlükbilimciliği yapmış ve Modern İbranicenin gelişmesinde en büyük katkıyı sağlamış olan Yahudi gazete editörü. Modern çağda, İbranicenin yeniden canlanmasının arkasındaki en büyük figür oldu.

<span class="mw-page-title-main">Buhara Yahudileri</span>

Buhara Yahudileri, Farsçanın bir lehçesi olan Buhori dilini konuşan Orta Asya'daki Yahudilerdir. İsimleri, zamanında oldukça büyük bir Yahudi cemaati olan Buhara Emirliği'nden gelir. Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla cemaatin çoğunluğu İsrail ve ABD'ye bir kısmı da Avrupa ve Avustralya'ya göç etti.

<span class="mw-page-title-main">Şuadit</span>

Şuadit, Yahudi Provençal dili ya da Yahudi Arpitancası Güney Fransa'da ölü bir Yahudi dilidir. 11. yüzyıl Fransız belgelerinde varlığından bahsedilen bu dil Fransa'daki Engizisyonlar sonucu düşüşe geçti. Yahudilerin Fransız Devrimi ile Fransa'nın herhangi bir yerinde yaşama hakkı ve tam vatandaşlık kazanmasıyla Şuadit'in erimesi hız kazandı. Bu dilin son konuşanı olan Armand Lunel'in 1977'de ölmesiyle Şuadit dili tarihe karıştı.

Hulaula, İran Kürdistanı'nda ortaya çıkmış modern Yahudi Aramicesidir. Bu dile bazen Neo-Aramca ya da Yahudi Aramcası da denir. Hulaulá dilini konuşanların büyük bir kısmı İsrail'de yaşamaktadır. Hulaulánın kelime anlamı Yahudidir. Bu dili konuşanlar kendi dillerine Lişana Noşan ya da Lişana Ahni derler; ikisi de bizim dilimiz demektir. Hulaulá dilini diğer Yahudi Aramicesi dillerinden ayırmak için edatlarındaki ve zamir eklerindeki farklılıklarından dolayı Galiglu (benim-senin) da denir. Bilim insanları ise daha bir teknik isim olan İran Kurdistanı Yahudi Neo-Aramcası demeyi tercih eder.

Yahudi Fasçası eskiden Fas'ta yaşamış Yahudiler'in konuştuğu bir Arapça şeklidir. Fas'ta bu dili konuşabilenler sadece yaşlılardır.

<span class="mw-page-title-main">Kürdistan'daki Yahudilerin tarihi</span>

Kürdistan'daki Yahudiler'in tarihi, eski çağlardan beri İran'ın bir kısmını, Kuzey Irak'ı, Ermenistan'ı, Suriye yaşayan Yahudiler'e denir. Kültürleri ve giyim tarzları Müslüman Kürtler'e benzer. 1940 ve 50'lerde İsrail'e yapılan göçlere kadar kapalı bir toplum olarak yaşadılar.

Kenan dilleri, Kenan ve Levant bölgesinin eski sakinleri tarafından konuşulan Sami dillerinin bir alt grubudur. Kenan dillerinin çoğu milattan önce 1. binyılın sonunda çoktan yok olmuştur; bunların yerini çoğunlukla Aramice almıştır. Sadece İbranice, Yahudiliğin dinî metinleri aracılığıyla modern zamanlara aktarılmış ve 20. yüzyılda İsrail'de günlük dil ve yerel deyim olarak yeniden kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Yahudi Bağdat Arapçası</span>

Bağdat Yahudi Arapçası Bağdat ve diğer Güney Irak'taki şehirlerde Yahudilerin konuştuğu Arapça lehçesidir. Bu lehçe Musul ve Anah gibi Kuzey Irak'taki Yahudilerin konuştukları Arap lehçelerinden farklıdır. Bağdat ve Kuzey lehçeleri Yahudi Irak Arapçası'nın alt kolu olarak görülebilir.

Lişan Didan bir modern Yahudi Aramicesi dilidir ve genellikle Neo-Aramice denir. Asıl olarak Salmas ve Mahabad bölgeleri arasında Urmiye Gölü civarında konuşulurdu. Bu dili konuşanların birçoğu şu anda İsrail'de yaşamaktadır. Lişan Didan "bizim dilimiz" anlamına gelir; bu sebeple bu dil için yakın anlamı olan Lişanan ("dilimiz") veya Lişanid Naş Didan terimleri de kullanılır. Bu terimler Lişana Deni ve Lişanid Noşan gibi diğer lehçelerin adlarına benzediği için dilbilimciler daha teknik bir terim olan İran Azerbaycanı Yahudi Neo-Aramicesini tercih ederler. Lişan Didan'ı diğer lehçelerden ayırabilmek için edat ve zamirlerinde farklılık olduğunu belirtmek amacıyla bazen Lakhlokhi veya Galihalu ("benim-senin") isimleri de kullanılır.

Lişana Deni modern bir Yahudi Aramice dilidir, genelde Neo-Aramice diye hitap edilir. Başlangıçta Türkiye sınırına yakın olan Kuzey Irak'taki Zaho'da ve komşu köylerinde konuşulurdu. Konuşanların birçoğu bugün Kudüs ve çevresinde yaşamaktadır. Diğer Neo-Aramice lehçeler olan Lişan Didan ve Lişanid Noşan isimlerine benzeyen Lişana Deni "bizim dilimiz" anlamına gelir. Bu dil için kullanılan diğer isimler Lişan Hozaye ve Kurdit ("Kürtçe")'dir. Dilbilimciler tarafından ise Zaho Yahudi Aramicesi denir.

Lişanid Noşan modern bir Yahudi Aramice dilidir, genelde Neo-Aramice diye hitap edilir. Başlangıçta Erbil bölgesinde, güney ve doğu Irak Kürdistanı'nda konuşulurdu. Konuşanların birçoğu bugün İsrail'de yaşamaktadır. Diğer Neo-Aramice lehçeler olan Lişan Didan ve Lişana Deni isimlerine benzeyen Lişanid Noşan "kendi dilimiz" anlamına gelir. Dilbilimciler tarafından ise Erbil Yahudi Neo-Aramicesi denir.

İbrani alfabesinin tarihi binyıllar öncesine dayanır.

<span class="mw-page-title-main">Arap dünyasındaki Yahudilerin tarihi</span>

Arap Yahudileri Arap dünyasında doğan Yahudileri veya onların torunlarını ifade eder. Salim Tamari'ye göre, dünyanın birçok yerinde "Arap Yahudisi" terimi bir oksimorondur.

Kutsal İbranice veya klasik İbranice, İbranicenin arkaik bir formu olup, Akdeniz ile Şeria Nehri arasında kalan Kenan toprakları denen bölgede Semitik Kenan dillerinden biriydi. Ahit İbranicesi MÖ yaklaşık 10. yüzyıldan, İkinci Tapınak döneminin sonu olan MS 70 yılına kadar kullanılmıştır. Ahit İbranicesi en nihayetinde gelişip Mişna İbranicesine dönüştü ve bu dil MS 2. yüzyıla kadar devam etti. Tanah, sessiz harf iskeletinin ve Orta Çağ'da kullanılmaya başlanan sesli harf sisteminin geçirdiği evrelerin belgesel kanıtıdır. Ayrıca, kuzeydeki İsrail Krallığı ile güneydeki Yehuda Krallığı'ndaki lehçe farklılıkları da göze çarpmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.