Astronomi, gök bilimi ya da gökbilim gök cisimlerinin kökenlerini, evrimlerini, fiziksel ve kimyasal özelliklerini açıklamaya çalışan doğa bilimi dalıdır. Astronominin sınırlı ve özel bir alanı olan gök mekaniği ile karıştırılmaması gerekir. Astronomi daha açık bir deyişle, yörüngesel cisimleri ve Dünya atmosferinin dışında gerçekleşen, yıldızlar, gezegenler, kuyrukluyıldızlar, kutup ışıkları, gökadalar ve kozmik mikrodalga arkaalan ışınımı gibi gözlemlenebilir tüm olay ve olguları inceleyen bilim dalıdır.
Işık yılı, astronomide uzaklıkları ifade etmek için kullanılan ve yaklaşık 9,46 trilyon kilometreye (9,46×1012 km) karşılık gelen uzunluk birimi. Uluslararası Astronomi Birliğinin (IAU) tanımına göre bir ışık yılı, ışığın bir Jülyen yılında (365,25 gün) boşlukta kat ettiği mesafedir. İçinde "yıl" sözcüğü geçtiği için bazen hatalı olarak zaman birimi gibi algınsa da zaman birimi değildir.
Gök ölçümü, gökölçüm veya astrometri, yıldızların ve diğer gökyüzü cisimlerinin konumlarının ve hareketlerinin yüksek hassasiyetle hesaplanmasını içine alan bir gök bilimi dalıdır. Astrometrik ölçümlerden elde edilen bilgiler kinematik, Güneş Sistemi'nin fiziksel kökeni ve galaksimiz Samanyolu ile ilgili bilgiler sunar.
Takımyıldız, gökyüzünün bölündüğü 88 alandan her birine verilen isimdir. Terim genellikle, yanlış bir biçimde, görünüşte birbiriyle ilgili gözüken yıldız gruplarını tanımlamak için kullanılır.
Galaksi veya gök ada, kütle çekimi kuvvetiyle birbirine bağlı yıldızlar, yıldızlararası gaz, toz ve plazmanın meydana getirdiği yıldızlararası madde ve şimdilik pek anlaşılamamış karanlık maddeden oluşan maddesel bir sistemdir. Tipik galaksiler 10 milyon ile bir trilyon arasındaki miktarlarda yıldız içerirler ve bir galaksinin içerdiği yıldızların hepsi o galaksinin kütle merkezini eksen alan yörüngelerde döner. Galaksiler uzayda tek yönlü hareket ederler, galaksilerin yörüngeleri yoktur. Galaksiler çeşitli çoklu yıldız sistemlerini, yıldız kümelerini ve çeşitli nebulaları da içerebilirler. Çevresinde gezegenler ve asteroitler gibi çeşitli kozmik cisimler dönen Güneş, Samanyolu Galaksisi'ndeki yıldızlardan yalnızca biridir.
Celestia ücretsiz bir üç boyutlu astronomi yazılımıdır. GNU Genel Kamu Lisansı ile lisanslanmış olup GNU/Linux, Mac OS X ve Windows işletim sistemlerinde kullanılabilmektedir. Chris Laurel tarafından 2001 yılında geliştirilmeye başlanmıştır.
Edwin Powell Hubble, Amerikalı astronom.
Bulutsular ve Yıldız Kümelerinin Yeni Genel Kataloğu, 1888 yılında John Louis Emil Dreyer tarafından derlenen ve derin gökyüzü cisimlerinden oluşan bir astronomi kataloğudur. NGC, gökadalar, yıldız kümeleri ve salma bulutsuları da dahil olmak üzere 7.840 gök cismi içerir. Dreyer NGC'ye, 1895 ve 1908 yıllarında 5.386 gök cismini daha tanımlayan ve Dizin Katalogları olarak bilinen iki ek yayınladı. Bu cisimlerin birçoğu halen NGC veya IC numaralarıyla yaygın bir şekilde bilinmektedir.
NGC 281, Kraliçe takımyıldızı yönünde bulunan bir H II bölgesi ve Kahraman kolu'nun bir parçası. 16 Kasım 1881 tarihinde Edward Barnard tarafından keşfedilmiştir.
Üç Boğumlu Bulutsu Yay takımyıldızında bulunan bir H II bölgesidir. Bu isim üç boğumdan oluştuğu için verilmiştir. Bu cisim açık kümeli yıldızların olağanüstü bir bileşimidir, salma bulutsu ; yansıma bulutsusu ve karanlık bulutsu. Küçük bir teleskopla gözlenebilir, parlak üç bulutsusu ve gözalıcı görünümüyle amatör astronomların favorisidir.
Abdurrahman es-Sufî, 10. yüzyılda yaşamış Farisi gökbilimci.
Astronomi Kataloğu, astronomi nesnelerinin türlerine, biçimlerine ve kökenlerine göre gruplandığı liste veya çizelgedir. Astronomi katalogları, genellikle astronomik gözlemlerin bir sonucudur.
Messier 24 Yay takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yıldız bulutudur. Charles Messier tarafından 20 Haziran 1764 yılında keşfedildi. Bazen, Gama sagittarii ve Delta sagittarii'nin kuzeyinde bulunan Büyük Yay Yıldız Bulutu'ndan ayırt etmek için Küçük Yay Yıldız Bulutu olarak da belirtilir.
Başlıca Gökadalar Kataloğu, en parlak 73.197 gökadanın B1950 ve J2000 dönemi ekvatoryal koordinatlarında tanımlamalarını içeren, 1989 yılında yayımlanmış bir gökbilim kataloğudur. Bu katalog, 1983 yılında başlatılan Lyon-Meudon Galaksi Dışı Veritabanı'na (LEDA) dayanmaktadır. Gökadalar, 1989'dan bu yana PGC numarası almaya devam etmişlerdir. Bu nedenle, şu anda PGC numarası olan 1 milyonun üzerinde gökada vardır. 40.932 koordinatın (%56) standart sapması 10″ yay-dakikadan küçüktür. En yaygın 38 kaynaktan toplam 131.601 isim listelenir. Her cisim için mevcut ortalama veriler sunulmuştur:
- 49.102 biçimsel tanımlama,
- 52.954 görünen yarı-büyük ve küçük eksen,
- 67.116 görünen parlaklık,
- 20.046 dikeyhız ve
- 24.361 durum açısı.
NGC 6193, Yeni Genel Katalog'da yer alan bir açık yıldız kümesidir. Gökyüzünde Sunak takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 3.765 ışık yılı uzaklıkta bulunur. İskoç astronom James Dunlop tarafından 1826 yılında 22,86 cm (9,00 in) çaplı aynalı tip bir teleskopla keşfedilmiştir. Küme, çıplak gözle görülebilen 27 yıldız içerir ve yakınındaki NGC 6188 bulutsusu ile ilişkilidir.
Edward Emerson Barnard, Amerikalı astronomdur. Yaygın olarak E. E. Barnard ismiyle, yetenekli bir astronomi gözlemcisi olarak tanındı. Özellikle 1916 yılında keşfettiği Barnard Yıldızı ile tanınır ve adı verilerek onurlandırılmıştır.
Parlak Yıldız Kataloğu veya Yale Parlak Yıldız Kataloğu, Dünya'dan çıplak gözle görülebilen ve parlaklığı 6.5 veya daha küçük olan tüm yıldızları içeren bir yıldızlar kataloğudur. Kataloğun kısaltmasının BS veya YBS olmasına karşın katalogdaki yıldızlar bunlardan önce kataloğun 1908'deki selefi olan Harvard Üniversitesi Gözlemevi tarafından basılan Harvard Revize edilmiş Fotometri Kataloğu'nun HR indeksini kullanmaktaydı. Katalog, 9096'sı yıldız, 10'u nova veya süpernova ve dördü yıldız olmayan cisim olmak üzere 9110 nesneyi içermektedir.
Özdevinim, astronomide yıldızların galaksi içerisindeki bağımsız hareketlerinden dolayı uzun yıllar boyunca görünür konumlarında gerçekleşen yavaş ve düzenli değişimdir. Özdevinim ilk olarak 1718 yılında Edmond Halley'in Sirius, Arcturus ve Aldebaran'ın konumlarının Hipparkos'un yaptığı konumlandırmasından yarım derece değişmesini fark etmesi sonucu keşfedilmiştir.
Yıldız haritası, karanlık gökyüzünün haritasıdır. Astronomlar, kullanımlarını kolaylaştırmak için bunları ızgaralara bölerler. Bu haritalar yıldız, bulutsu ve galaksi gibi astronomik nesneleri ve takımyıldızlarını belirlemek ve yerlerini tespit etmek için kullanılırdı. Çok eski zamanlardan beri navigasyon için kullanıldılar. Yıldız haritası, astronomi nesnelerinin türlerine, biçimlerine ve kökenlerine göre gruplandığı liste veya çizelge olan astronomik kataloglardan farklıdır. Yıldız haritacılığında usturlap ve planisfer kullanılır.
JPL Small-Body Database (SBDB), küçük Güneş Sistemi cisimleri hakkında bir astronomi veritabanıdır. Jet İtki Laboratuvarı (JPL) ve NASA tarafından sürdürülür ve yörünge parametreleri ve diyagramları, fiziksel diyagramlar ve küçük cisimle ilgili yayın listeleri dahil olmak üzere bilinen tüm asteroitler ve birkaç kuyruklu yıldız için veri sağlar. Veritabanı günlük olarak güncellenir.
