İçeriğe atla

Yörüngeler listesi

Farklı çaptaki Dünya merkezli yörüngeler; camgöbeği alan alçak Dünya yörüngesini, sarı alan orta Dünya yörüngesini, siyah kesikli çizgi jeosenkron (yer eşzamanlı) yörüngeyi, yeşil kesikli noktalı çizgi Küresel Konumlandırma Sistemi (GPS) uydularının yörüngesini ve camgöbeği alanın içerisinde kalan kırmızı kesikli çizgi Uluslararası Uzay İstasyonu'nun (ISS) yörüngesini betimler.

Yörünge çeşitleri aşağıda listelenmiştir:

Merkeze bağlı sınıflandırma

İrtifaya bağlı sınıflandırma

Yörünge eğikliğine bağlı sınıflandırma

  • Eğik yörünge: Ekvatoryal düzleme göre eğikliği 0 olmayan yörüngelerdir.
    • Kutupsal yörünge: Her bir dönüşünde gezegenin her iki kutbunun üzerinden veya yaklaşık üzerinden geçen yörüngedir. Yani bu yörüngelerin eğikliği tam veya yaklaşık olarak 90 derecedir.
    • Kutupsal Güneş eşzamanlı yörünge : Üzerinde yer alan cismin Ekvatordan her bir geçişinin aynı güneş zamanına denk geldiği yaklaşık kutupsal yörüngelerdir. Görüntü alan yapay uydular için her bir geçişinde gölge durumunun aynı olması nedeniyle kullanışlı bir yörüngedir.
  • Eğik olmayan yörünge: Referans bir düzleme göre eğikliği 0 olan yörüngelerdir.
    • Ekliptik yörünge: Ekliptik düzleme göre eğik olmayan yörüngedir.
    • Ekvatoryal yörünge: Ekvator’a göre eğik olmayan yörüngedir.
  • Yaklaşık Ekvatoryal yörünge: Eğikliği ekvatoryal düzleme göre yaklaşık 0 olan yörüngelerdir. Bu yörünge, bir uydunun ekvatora yakın bölgelerde bulunan yer istasyonlarını ziyaret ettiği zamanlar arasındaki süreyi kısaltır.

Dışmerkezliğe bağlı sınıflandırma

  • Dairesel yörünge: Dışmerkezliği 0 olan ve yol olarak bir daireyi takip eden yörüngelerdir.
  • Eliptik yörünge: Dışmerkezliği 0 ile 1 arasında olan ve yol olarak bir elips takip eden yörüngelerdir.
  • Parabolik yörünge: Dış merkezliği 1 olan yörüngelerdir. Yörünge üzerinde bulunan cismin hızı kaçış hızına eşittir ve dolayısıyla herhangi bir gezegenin yer çekimsel kuvvetinden kurtulabilirler. Yörünge üzerindeki cismin hızı arttırıldığı takdirde, hiperbolik yörüngeye geçer.
    • Kaçış yörüngesi : Cismin kaçış hızına sahip olduğu parabolik yörünge’nin diğer adı (genel anlamda cisim gezegenden uzaklaşıyorken kullanılabilir) .
  • Hiperbolik yörünge: Dış merkezliği 1’in üzerinde olan yörüngelerdir. Bu tip yörüngelerde bulunan cisim kaçış hızından daha büyük bir hıza sahiptir ve dolayısıyla herhangi bir gezegenin yer çekimsel kuvvetinden kurtulup sonsuza giden bir yol izleyebilirler.

Eşzamanlılığa bağlı sınıflandırma

  • Eşzamanlı yörünge: Uydunun yörünge periyodunun, yörüngesinde olduğu cismin kendi ekseni etrafındaki dönüş hızına eşit oluğu yörüngedir (Dünya’nın ki: 23 saat, 56 dakika, 4.091 saniye).
  • Yer eşzamanlı yörünge (YEY): Dünya civarında dönen 35,786 km (22,240 miles) irtifaya sahip yaklaşık dairesel yörüngelerdir.
    • Yer istasyonel yörünge (YİY): Eğikliği sıfır olan dairesel Yer eşzamanlı yörüngelerdir. Bu yörüngede yer alan bir cisim, yerdeki sabit bir gözlemciye gökyüzündeki sabit bir nokta şeklinde görülecektir.
      • Clarke yörüngesi: Yer istasyonel yörünge için bir diğer isimdir. Yazar Arthur C. Clarke’a ithafen bu şekilde isimlendirilmiştir.
  • Tundra yörünge: Dış merkezliği yüksek olan, 63.4° eğikliğe sahip eliptik yörüngelerdir. Yörünge periyotları bir yıldız gününe eşittir (Dünya için: 23 saat, 56 dakika, 4.091 saniye). Bu tür bir yörüngede yer alan cisim yörüngedeki büyük zamanını civarında döndüğü gezegenin istenilen bir bölgesi üzerinde geçirir. Perijeden geçişler kısadır.
  • Yarı eşzamanlı yörünge: Yörünge periyodu, civarında döndüğü gök cisminin kendi ekseni etrafındaki dönüş hızının yarısı kadardır. Dünya için periyodu yaklaşık 12 saat olan ve yaklaşık 20,200 km (12,544.2 mil) irtifadaki dairesel bir yörünge bu tür içerisinde ele alınabilir.
  • Süper eşzamanlı yörünge: YEY/YİY’den daha yüksek irtifaya sahip depolama/elden çıkarma amaçlı kullanılan yörüngelerdir. Elden çıkarma yörüngesi ile aynı anlamdadır. Uydular batıya doğru sürüklenir.
  • Alt eşzamanlı yörünge: YEY/YİY’e yakın irtifada, aşağısında yer alan yörüngelerdir. Uydular doğuya doğru sürüklenir.
  • Mezarlık yörüngesi: Uzay enkazları için kullanılan yer eşzamanlı yörüngenin birkaç yüz kilometre üzerinde bulunan yörüngelerdir. Görevi biten uydular bu yörüngeye taşınır.
  • Mars eşzamanlı yörünge: Mars’ın yıldız günü olan 24.6229 saate eşit bir yörünge periyodu ile Mars civarında dönen yörünge.
  • Mars istasyonel yörünge (MİY): Eğikliği sıfır olan kutupsal düzlemdeki dairesel Mars eşzamanlı yörüngelerdir. Mars yüzeyinden yaklaşık 17,000 km (10,557 mil) yüksekliğe sahiptirler.
  • Helyo eşzamanlı yörünge: Yörüngedeki cismin dönüş periyodunun Güneş’in kendi ekseni civarındaki dönüş periyodu ile aynı olduğu Güneş merkezli yörünge’dir. Yörüngenin yarıçapı yaklaşık 24,360 Gm (0.1628 AU)’dir ki, bu da Merkür’ün yörünge yarıçapının yarısından biraz daha az bir rakama tekabül eder.

Özel sınıflandırma

  • Güneş eşzamanlı yörünge: İrtifasının ve yörünge eğikliğinin, yörüngede yer alan uydunun gezegen üzerindeki bir noktadan her bir geçişini aynı yerel zamana denk getirecek şekilde seçildiği yörüngelerdir. Bu tip bir yörüngede uydu devamlı olarak aynı miktarda Güneş ışığına maruz kalacaktır. Görüntü alan gözlem uyduları ve hava tahmin uyduları için kullanışlı bir yörüngedir.
  • Ay yörüngesi: Ay’ın yörüngesi. Ortalama irtifası 384,403 kilometre (238,857 mil) olan, eliptik- eğik yörüngedir.

Sanki yörünge sınıflandırması

Birinin nispeten çok daha büyük olduğu ikili bir cisim takımında (Güneş ve Dünya gibi)beş Lagrange noktasını gösteren bir diyagram.
  • At nalı yörünge: Yerdeki bir gözlemciye belli bir gezegeni merkez alan yörünge gibi gözükmesine rağmen, gerçekte gezegenin ki ile aynı olan yörüngelerdir. Örnek olarak 3753 Cruithne ve 2002 AA29 asteroitleri verilebilir.
  • Egzo yörünge: Uzay aracının atmosferik sürükleme nedeniyle kararsız olan bir yörüngeye geçişi.
  • Ay transfer yörüngesi (ATY)
  • Düz yön yörünge: Eğikliği 90°’den az olan yörünge. Başka bir deyişle cismin çevresinde döndüğü gezegen ile aynı yönde dönmesini sağlayan yörünge.
  • Ters yön yörünge: Eğikliği 90°’den fazla olan yörünge. Başka bir deyişle cismin çevresinde döndüğü gezegen ile ters yönde dönmesini sağlayan yörünge. Güneş eşzamanlı yörünge ele alındığında az sayıda uydu ters yön yörüngeye fırlatılır. Çünkü bu tarz bir fırlatışta harcanacak yakıt miktarı düz yön yörüngeye yapılacak fırlatışlarda harcanacak olana nazaran çok daha fazladır. Bunun sebebi ise roket Dünya’dan fırlatılırken aracın Dünya’nın dönüş yönüne bağlı olarak halihazırda doğu yönünde bir hız bileşenine sahip olmasıdır.
  • Halo yörüngeler ve Lissajous yörüngeler: Lagrange noktaları civarındaki yörüngelerdir. Lagrange noktaları sağdaki diyagramda ve gösterilmiştir. Bu noktalar civarındaki yörüngede cisimler görece pozisyonlarını koruma özelliğine sahiptir. L1 noktası Güneş görüşünün sabit olması gereken Güneş gözlem uydularında kullanılır. L2 noktası civarındaki yörüngeler ise hem Dünya hem de Güneş’i arkasına alması gereken uydular için kullanılır. Bu sayede uydu hem Dünya ve Güneş kaynaklı radyasyondan korunur hem de hassas ekipmanları için pasif bir soğutma sağlamış olur. Wilkinson Microwave Anisotropy Prob’u ve James Webb Uzay Teleskop’u örnek olarak gösterilebilir.

Diğer

  • Kutu yörünge
  • Dokunum yörüngesi
  • Ekliptik yörünge
  • Park yörüngesi
  • Yapay uydu yörüngesi
  • Eş-yörüngesel hareket

Kaynakça

  • Wertz, James R. (1999). Space Mission Analysis and Design. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers. ISBN 0-7923-5901-1. 
  1. ^ "Dünya çevresinde dönen güncel uydu sayısı - UCS Satellite Database". 15 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yörünge</span> bir gökcisminin bir diğerinin kütleçekimi etkisi altında izlediği yola yörünge adı verilir

Gök mekaniğinde yörünge veya yörünge hareketi, bir gezegenin yıldız etrafındaki veya bir doğal uydunun gezegen etrafındaki veya bir gezegen, doğal uydu, asteroit veya lagrange noktası gibi uzaydaki bir nesne veya konum etrafındaki yapay uydunun izlediği kavisli bir yoldur. Yörünge, düzenli olarak tekrar eden bir yolu tanımlamakla birlikte, tekrar etmeyen bir yolu da ifade edebilir. Gezegenler ve uydular Kepler'in gezegensel hareket yasalarında tanımlandığı gibi, kütle merkezi elips biçiminde izledikleri yolun odak noktasında olacak şekilde yaklaşık olarak eliptik yörüngeleri takip ederler.

<span class="mw-page-title-main">Dış merkezlik (astronomi)</span>

Astrodinamikte, bir astronomik cismin yörünge eksantrikliği, başka cisim etrafındaki yörüngesinin mükemmel bir daireden ne kadar saptığını belirleyen boyutsuz bir parametredir.

<span class="mw-page-title-main">Phobos (uydu)</span> Marsın iki uydusundan biri

Phobos Mars'ın iki uydusundan biridir. Yunancada Phobos Korku anlamına gelir. Mars'ın diğer uydusu Deimos'dan hem daha büyüktür, hem de Mars'a daha yakındır. Güneş Sistemi'ndeki tüm diğer uydular içinde gezegenine en yakın konumlanmış uydudur. Yörüngesi Mars yüzeyinden sadece 6000 km yüksekliktedir ve ortalama çapı 22 km'dir.

<span class="mw-page-title-main">Kutupsal yörünge</span> Yüksek eğimli uydu yörüngesi

Kutupsal yörünge, bir yapay uydunun her bir yörünge geçişinde yörüngesine oturtulduğu cismin kutup noktalarının üzerinden veya çok yakınından geçtiği bir yörünge çeşididir. Ana cismin ekvatoruna yaklaşık 60-90 derecelik bir eğikliğe sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Mars'ın uyduları</span>

Mars'ın uyduları Phobos ve Deimos adında iki küçük uydu olup nasıl oluştukları ve Mars'ın yörüngesine ne zaman geçtikleri bilinmemektedir. Fakat Mars'ın kütleçekim alanına kapılmış asteroitler oldukları düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kepler'in gezegensel hareket yasaları</span>

Kepler'in gezegensel hareket yasaları, Güneş Sisteminde bulunan gezegenlerin hareketlerini açıklayan üç matematiksel yasadır. Alman matematikçi ve astronom Johannes Kepler (1572-1630) tarafından keşfedilmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Güneş merkezli yörünge</span>

Güneş merkezli yörünge, Güneş civarındaki yörünge. Bizim Güneş Sistemimiz'de birçok yapay uydu ve uzay enkazları gibi, tüm gezegenler, kuyrukluyıldızlar ve asteroitler bu tarz bir yörüngede yer alırlar. Ay gibi doğal uydular ise güneş merkezli yörünge yerine kendi ana gezegenlerinin yörüngesinde dönmektedirler. Astronomide bir cismin yörüngesinin Güneş etrafında olduğunu ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Yer merkezli yörünge</span> Dünya etrafında yörünge

Yer merkezli yörünge veya Dünya merkezli yörünge, Dünya merkezli yörüngelerdir. Örnek olarak Ay ve yapay uydular verilebilir. Şu an için yaklaşık olarak 2,666 Dünya merkezli yapay uydu bulunmaktadır. Astronomide bir cismin yörüngesinin Yer etrafında olduğunu ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Mars merkezli yörünge</span>

Mars merkezli yörünge, Mars'ın doğal uyduları veya Mars çevresinde dönen yapay uydular gibi Mars'ı merkez alan yörüngelerdir. Astronomide bir cismin yörüngesinin Mars etrafında olduğunu ifade eder.

<span class="mw-page-title-main">Güneş eşzamanlı yörünge</span>

Güneş eşzamanlı yörünge, İrtifasının ve yörünge eğikliğinin, yörüngede yer alan uydunun gezegen üzerindeki bir noktadan her bir geçişini aynı yerel zamana denk getirecek şekilde seçildiği yörüngelerdir. Bu tip bir yörüngede uydu devamlı olarak aynı miktarda Güneş ışığına maruz kalacaktır. Görüntü alan gözlem uyduları ve hava tahmin uyduları için kullanışlı bir yörüngedir.

<span class="mw-page-title-main">Alçak Dünya yörüngesi</span>

Alçak Dünya Yörüngesi (ADY), Dünya'nın etrafında 160 km yüksekliğinden 2000 km (1200 mi) yüksekliğine kadar olan aralığa denk gelen bir yörüngedir. 160 km yüksekliğin altındaki nesneler çok hızlı bir şekilde yörüngesel çöküşe ve irtifa kaybına maruz kalırlar. Alçak Dünya yörüngesinde dengeli bir konum elde edebilmek için gerekli olan hız 7.8 km/s değerindedir ancak yörüngenin yüksekliğinin artmasıyla dengeli konum için gerekli bu hızın miktarı azalmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Orta Dünya yörüngesi</span>

Orta Dünya yörüngesi (ODY), Alçak Dünya yörüngesi ile Yer eşzamanlı yörünge arasında kalan bölgeye denir. Bu bölgedeki uyduların kullanım olarak en yaygın olanları GPS gibi navigasyon işlemlerinde, Glonass ve Galileo dir. Kuzey ve Güney kutuplarını da kaplayan haberleşme uyduları da ODY'ye konulmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Eşzamanlı yörünge</span>

Eşzamanlı yörünge, yörüngesinden bahsedilen cisim gövdesini yörüngesinde olduğu cismin gövdesi ile eşit yörünge periyot ve yönüne sahip olmasıyla oluşan yörünge tanımıdır.

<span class="mw-page-title-main">At nalı yörünge</span>

At nalı yörünge, kendisine göre çok daha büyük bir cisimle eş-yörünge hareketi yapan cismin yörüngesine verilen addır. Küçük cismin yörünge periyodu neredeyse büyük cismin yörünge periyoduna eşittir ve büyük cisimden bakıldığında dönen referans çerçevesinde izlediği yol at nalına benzer.

Eğik yörünge, Ekvatoryal düzleme göre eğiklik açısı 0 olmayan yörüngelerdir. Ekvatoryal düzleme göre oluşan bu açıya yörünge eğikliği denir. Eğer bir gezegenin ekliptik düzleme sıfırdan farklı bir açı yapıyorsa, Güneşin etrafında eğik yörüngesi vardır.

Mezarlık yörüngesi, Süper eşzamanlı yörünge, Elden çıkarma yörüngesi veya Hurda yörüngesi olarak da adlandırılır. YEY(Yer eşzamanlı yörünge)/YİY 'den daha yüksek irtifaya sahip depolama/elden çıkarma amaçlı kullanılan yörüngelerdir. Görev sürelerini dolduran uydular bu yörüngeye taşınır. Yoğunluklu olarak uzay enkazlarının çarpışma riskini azaltabilmek amacıyla bu yörünge kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Doğal uydu</span> bir gezegenin yörüngesinde dönen gök cismi

Doğal uydu, en yaygın kullanımıyla, bir gezegenin, cüce gezegenin veya küçük bir Güneş Sistemi cisminin yörüngesinde dönen astronomik bir cisimdir.

<span class="mw-page-title-main">Yörünge mekaniği</span>

Yörünge mekaniği veya astrodinamik, roketler ve diğer uzay araçlarının hareketini ilgilendiren pratik problemlere, balistik ve gök mekaniğinin uygulamasıdır. Bu nesnelerin hareketi genellikle Newton'un hareket kanunları ve Newton'un evrensel çekim yasası ile hesaplanır. Bu, uzay görevi tasarımı ve denetimi altında olan bir çekirdek disiplindir. Gök mekaniği; daha genel olarak yıldız sistemleri, gezegenler, uydular ve kuyruklu yıldızlar gibi kütle çekimi etkisinde bulunan yörünge sistemleri için geçerlidir. Yörünge mekaniği; uzay araçlarının yörüngelerine ait yörünge manevraları, yörünge düzlemi değişiklikleri ve gezegenler arası transferler gibi kavramlara odaklanır ve itici manevralar sonuçlarını tahmin etmek için görev planlamacıları tarafından kullanılır. Genel görelilik teorisi, yörüngeleri hesaplamak için Newton yasalarından daha kesin bir teoridir ve doğru hesaplar yapmak ya da yüksek yerçekimini ihtiva eden durumlar söz konusu olduğunda bazen gereklidir.

<span class="mw-page-title-main">Kütleçekim kilidi</span>

Kütleçekim kilidi, yörüngedeki bir astronomik cismin aynı yörüngede olduğu nesneye doğru, her zaman aynı yüze bakması durumudur. Bu, eşzamanlı dönüş olarak bilinir: bir gök cisminin kendi ekseninde dönüş süresi ile çevresinde dolanan cismin yörünge periyodu eşittir. Örneğin, Ay'ın yörüngesi tamamen dairesel olmadığı için bazı librasyonlar olsa da, Ay'ın her zaman aynı yüzü Dünya'ya bakar. Genellikle, yalnızca uydular kütleçekimsel olarak daha büyük cisme kilitlenir. Bununla birlikte, eğer iki cisim arasındaki kütle farkı ve aralarındaki mesafe nispeten küçükse, her biri kütleçekimsel olarak diğerine kilitlenebilir; Plüton ila Charon için durum bu şekildedir.

<span class="mw-page-title-main">Yörünge düzlemi</span>

Yörünge düzlemi, dönen bir cismin yörüngesinin içinde bulunduğu geometrik bir düzlemdir. Bir yörünge düzlemini belirlemek için üç doğrusal nokta yeterlidir. Büyük bir cismin yörüngesinde hareket etmekte olan bir gökcisminin iki farklı zaman veya noktası bu ölçüme bir referans olabilir.