İçeriğe atla

Yönlendirme

Yönlendirme (Routing)

Routing, farklı networklerin birbirleriyle haberleşmek için hangi yolu kullanması gerektiğinin hesaplanması ya da seçilmesi işlemidir. Routing işlemini Router(yönlendirici) lar yapar.

Router lar paketleri IP paket başlığında bulunan hedef adres bilgisini kullanarak diğer Router lara gönderir. Her bir Router dan geçen paket in time to live (yaşam süresi) i 1 azaltılır. Time to live 8 bit ile ifade edilir bu da time to live en fazla 255 değerini alabiliyor demektir. Time to live i 0 olan paket routing edilmez ve yok sayılır.

Routerlar Routing işlemini Routing Table(Yönlendirme Tablosu) lardan aldığı bilgilere göre hesaplarlar.

Routing Türleri

Static Routing

Static Routing Routing Table a yönetici tarafından el ile giriş yapılmasıdır.

Static Routing in avantajları
  • Router ın CPU su hesaplama yapmakla uğraşmaz.
  • Manuel olarak giriş yapıldığından diğer router lar ile ilgilenmez.
  • Güvenliklidir çünkü bilgi girişi yönetici tarafından yapılmaktadır.
Static Routing in Dezavantajları
  • Yeni bir network ün sisteme eklenmesi yönetici tarafından manuel olarak yapılmalıdır.
  • Static olarak yapılan route işleminde yedekleme yapılmaz.

Dynamic Routing

Static Route taki sorun ağın büyümesidir. Ağ büyürse router ların manue olarak eklenmesi gerekir.

Dynamic Routing de routing table lar dinamik oluşturulur. Administrative Distance router ın hedef router a ulaşması için katetmesi gereken yoların bir haritasını çıkarır. Administrative Distance ler 0 dan 255 e kadar numaralar alırlar numarası en düşük olan yol hedef router a ulaşmak için kullanılır.

Dynamic Routing Protokolleri
  • (RIP) Routing Information Protocol
  • (IGRP) Interior Gateway Routing Protocol
  • (EIGRP) Enhanced Interior Gateway Routing Protocol
  • (OSPF) Open Shortest Path First

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">IPv4</span> İnternet Protokolünün 4. sürümü

İnternet Protokol Versiyon 4 (IPv4), İnternet Protokolü'nün (IP) dördüncü versiyonudur.

İnternette paketlerin hedeflerine ulaştırılması yönlendirici (router) adı verilen ve bu amaçla özel alarak tasarlanmış bilgisayarlar tarafından gerçekleştirilir. Yönlendiriciler, IP paketinin başlığında bulunan hedef adres bilgisini kullanarak bu paketleri diğer yönlendiricilere iletirler. Bu işlem paket hedefine ulaşıncaya kadar devam eder. Bu işleme IP Yönlendirme veya routing adı verilir. Yönlendiriciler tuttukları yönlendirme tablolarına göre paketleri alıcılara nasıl göndereceklerine karar verirler. Yönlendirme tabloları iki şekilde oluşturulur:

  1. Ağ yöneticisi kendisi tanımlayabilir. Genelde bir ya da birkaç yere bağlantısı olan ağlarda bu yöntem kullanılır. Statik yönlendirme olarak adlandırılır. Ağdaki herhangi bir değişiklik durumunda tanımların yeniden elle değiştirilmesi gerekir.
  2. Yönlendirme algoritmaları tarafından hesaplanarak oluşturulur. Ağ yöneticisinin önceden bazı tanımlamalar ve filtreleme girmesi gerekir. Ağda herhangi bir değişiklik olduğunda alternatif yollar otomatik olarak bulunur. Dinamik yönlendirme olarak adlandırılır. RIP, OSPF, BGP en çok kullanılan dinamik yönlendirme protokolleridir.
<span class="mw-page-title-main">İnternet iletişim kuralları dizisi</span>

İnternet protokol takımı, bilgisayarlar ve ağ cihazları arasında iletişimi sağlamak amacıyla standart olarak kabul edilmiş kurallar dizisidir. Bu kurallar dizisi temel olarak verinin ağ üzerinden ne şekilde paketleneceğini ve iletilen veride hata olup olmadığının nasıl denetleneceğini belirlemektedir.

Network Address Translation (NAT), TCP/IP ağındaki bir bilgisayarın yönlendirme cihazı ile başka bir ağa çıkarken adres uzayındaki bir IP ile yeniden haritalandırma yaparak IP paket başlığındaki ağ adres bilgisini değiştirme sürecidir.

IP adresi, interneti ya da TCP/IP protokolünü kullanan diğer paket anahtarlamalı ağlara bağlı cihazların, ağ üzerinden birbirleri ile veri alışverişi yapmak için kullandıkları adres.

İngilizce Router Information Protocol, yani Yönlendirme Bilgi Protokolü anlamına gelen RIP, bir TCP/IP ağındaki router'ların birbirini otomatik olarak tanımasında kullanılan bir iç yönlendirme protokoldür. Aynı zamanda uzaklık vektör algoritmasına dayanır ve IGP 'nın bir uygulamasıdır. Yönlendirme kararları, düğümler arasındaki sıçramaların sayısına dayanır. Yönlendiriciden geçmek bir sıçrama sayılır. İlk olarak XNS protokol kümesinde kullanılmış olup daha sonra IP ağ uygulamalarında kullanılmıştır.

İngilizce Open Shortest Path First, yani "En kısa yola Öncelik" anlamına gelen OSPF, bir TCP/IP ağındaki router'ların birbirini otomatik olarak tanımasında kullanılan bir protokoldür. OSPF yönlendirme internette intra-AS yönlendirme için RIP gibi yaygınca kullanılan bir yöntemdir. OSPF temelde internet servis sağlayıcılarının (ISP) üst-tabakalarında kullanılır. OSPF kelimesindeki ilk O harfi yönlendirme protokolü şartlarının açık olduğunu gösterir. OSPF'nin en güncel versiyonu ikincisidir[RFC 2328].

<span class="mw-page-title-main">Yönlendirici</span>

Yönlendirici, aynı ağ iletişim kurallarını kullanan iki bilgisayar ağı arasında veri çerçevelerinin iletimini sağlayan ağ donanımıdır. Yönlendirme için OSI yedi katman modelinin üçüncüsü olan ağ katmanı kullanılır. Genellikle bu iş için özel üretilmiş donanımlar varsa da birden çok arayüzü olan bilgisayarlar da yazılım desteğiyle yöneltici olarak çalışabilirler.

MPLS teknolojisi en basit olarak OSI 2. katmanındaki anahtarlama(switching) ve OSI 3. katmanındaki yönlendirme(routing) işlemlerinin entegre edilmesi olarak açıklanabilir. 2. katmandaki anahtarlama işlemi yuksek hızlarda yapılabilirken 3. katmandaki yönlendirme işlemi nispeten daha yavaş yapılabilmektedir. MPLS teknolojisi bu iki ayrı işlemi kontrollü bir şekilde entegre ederek daha hızlı ve gelişmiş hizmetler verebilen data ağları oluşturmaktadır.

Yöneltme iletişim kuralı, yönelticilerin birbirleriyle iletişim kurmalarını sağlayan özel iletişim kuralına verilen addır. Bazı sık kullanılan yöneltme iletişim kuralları şunlardır:

Enhanced Interior Gateway Routing Protocol. IGRP’nin yetersiz kalması ile geliştirilmiş bir protokoldür. Hem distance vector hem de linkstate bir protokol olduğu için hybrid protokol başlığı altında incelenir. IGRP’den farklı olarak belli aralıklarda network bilgisini yollamak yerine hello paketleri ile komşu routerlerın up olup olmadıklarını kontrol eder. Geri gelen acknowledgement paketleriylede komşu router’ın up olup olmadıklarını kabul eder.Bu işlem sırasında EIGRP’de TCP yerine cisco’nun geliştirdiği özel RTP protokolü kullanılır. Benzer şekilde sisteme yeni bir router dahil olduğunda veya down olduğunda add ve delete bilgilerini diğer router’lara gönderir. Sisteme yeni dahil olan bir router ise query paketleri ile sistemdeki router topoloji’si hakkında bilgi sahibi olur. Help paketlerinide multicast adresi olan 224.0.0.9 ip adresi üzerinden gönderir. Metric hesabında bandwidth ve delay’ı kullanır. EIGRP, IGRP ile çalışan router’larla aynı AS numarısı'na sahipse iletişim kurabilir. Fakat eigrp ile çalışan routerın routing table’ında igrp ile çalışan routerlar external olarak gösterilir.

Distance-vector Routing Protocol paket-anahtarlamalı ağlarla ilgili bilgisayar Iletişim(computer communication) kuramında yer alan iki ana sınıftan biridir. Diğeriyse bağlantı-durum (link-state) protokolüdür. Distance-vector yönlendirme protokolü yolların hesaplanmasında Bellman-Ford algoritmasını kullanır.

Komşu Keşfi Protokolü IPv6 ile kullanılan internet iletişim kuralları dizisinde bir protokoldur. Bağlantı katmanında çalışır ve bağlantıdaki diğer düğümleri bulmak, diğer düğümlerin ağ katmanı adreslerine karar vermek, uygun routerlar bulmak ve diğer aktif komşu düğümlere yollar hakkında erişilebilirlik bilgisi sağlamakla yükümlüdür(RFC 4861, 2007).

IGP Otonom sistemlerde (AS) kullanılan Yönlendirme protokolleri'nden biridir

Sınır Geçit Protokolü internet üzerinde kararların çekirdeğe yönlendirilmesine imkân sağlar. BGP gerçekten de güvenilir, sağlıklı çalışan bir yönlendirme protokolü olmasına karşın yavaş bir yönlendirme protokolüdür. Bu protokol bir IP network tablosunu korur ya da otonom sistemler arasında ağın ulaşılabilirliğini gösterir. Yol vektörü protokolü gibi tarif edilir.

<span class="mw-page-title-main">Supernet</span>

Supernet ortak Sınıfsız alanlar arası yönlendirme (CIDR) öneki ile iki veya daha fazla ağların birleşiminden oluşan bir Internet Protokolü (IP) ağıdır. birleşik ağ agrega kurucu ağlarının önek için yeni yönlendirme yoludur. Aynı yönlendirme yolunda yanlış ağların diğer önekleri içermemelidir. supernet kurma süreci genellikle supernetting, rota toplama ya da rota özetlenmesine denir. İnternet içinde Supernetting delegeler, bölgesel şebeke servis sağlayıcıları için adres alanının segment denetimi, hiyerarşik bir dağıtım sistemi kullanarak IP adres alanı topolojik parçalanmayı önlemek için önleyici bir strateji olarak hizmet vermektedir. Bu yöntem, bölgesel rota toplamayı kolaylaştırır. supernetting faydaları, adres alanı verimlerin korunması, rota bilgileri, bellek depolama ve güzergâh eşleştirme işlem yükü açısından yönlendirici olarak elde edilir.

hop count, IP tabanlı Bilgisayar Ağı'ndaki uzaklığı ölçmek için kullanılır. Bu sayı, bir IP paketinin hedefe ulaşmadan önce geçtiği yönlendirici sayısıdır.

Statik yönlendirme, bilgisayar ağlarında yönlendiricinin yol seçimi yapılandırılmasında bir yolu tarif eden bir veri iletişim kavramıdır. Ağın mevcut topolojisinde ilgili yönlendiriciler arasındaki iletişim yokluğu ile karakterize edilmiş yönlendirme türüdür. Yönlendirme tablosuna yolları elle ekleyerek gerçekleştirilir. Statik yönlendirmenin tersi dinamik yönlendirmedir. Bazen de uyarlanabilir yönlendirme olarak ifade edilir.

Yayın adresi, ağlar arası iletişimde, gönderilen bilgi paketinin çoklu erişime bağlı tüm cihazlar tarafından alınmasının istendiğini belirten özel bir adrestir. Bilgisayarların yayın adresine gönderilen mesaj spesifik olarak tek bir bilgisayar tarafından alınmaz, mesaj ağa bağlı tüm bilgisayarlar tarafından alınır.

Tümleşme , aynı topolojik bilgiye sahip olan yönlendiricilerin işlev gördükleri merkezi bağlantı hakkındaki durumları. Yönlendiriciler tümleşik oldukları için onların tümü gerçekleştirimi yapılan yönlendirme protokolü yöntemiyle her biri diğerinden mevcut topolojik bilgiyi toplamalıdır. Onların topladıkları bilgi kümedeki herhangi bir diğer yönlendiricinin topolojik bilgisi ile çakışmamalıdır ve ağın gerçek durumunu göstermelidir. Diğer bir deyişle tümleşik ağ içindeki tüm yönlendiriciler ağ topolojisinin neye benzeyeceği hakkında hemfikir olmalıdırlar. Tümleşme dinamik yönlendirme (routing) içerisindeki yönlendiriciler için önemli bir kavramdır. Tüm iç ağ geçidi protokolü(Interior Gateway Protocol) tümleşme işleyişinin düzgün çalıştığına güvenir. Tümleştirme işlevsel otonom sistemin normal bir durumudur. Exterior Gateway Protocol tipik olarak hiçbir zaman tümleşmez çünkü Internet haberleşmenin yeterince hızlı olabilmesi için çok büyüktür