İçeriğe atla

X-4 Bantam

Northrop X-4 Bantam; yatay kuyruğu olmayan, bunun yerine yuvarlanma ve dalma kontrolleri olan elevatör ve aileronları yerine elevon adı verilen tek bir parça kullanılmış, çift jet motorlu küçük deneme uçağı. Bazı aerodinamikçilerin yatay kuyruğu ortadan kaldırarak transonik hızlarda kanatların yol açtığı süpersonik şok dalgalarının yatay kuyrukla etkileşmei sorununu ortadan kaldırmayı umuyorlardı, ancak X-4'ün deneyleri bu umudu boşa çıkardı.

Geliştirilme

Northrop Corporation tarafından iki X-4 prototipi inşa edildi, ancak ilk prototip mekanik olarak sorunluydu ve 10 uçuştan sonra yere çekilerek ikinci prototipe yedek parça deposu olarak kullanıldı.

1950-1953 arasında NACA Yüksek Hız Uçuş Araştırma İstasyonu (şu anda Edwards Hava Kuvvetleri Üssü) tarafından yapılan testlerde, X-4'ün yarı-kuyruksuz konfigürasyonu, ses hızına yaklaştıkça sıra dışı uzunlamasına kararlılık sorunları yaratmaktaydı. Elde edilen veriler ve bu dönemde elde bulunan kontrol teknolojisi, transonik uçuşlarda kuyruksuz uçakların kullanılmasının olası olmadığını göstermekteydi.

1940'larda, yatay kuyruğun kullanılmamasının kanatların yaratacağı şok dalgalarının kuyruk ile etkileşimini engelleyeceği düşünülmekteydi. Bu etkileşimin Mach 0,9'a kadar olan transonik uçuşlardaki stabilite sorunlarının kaynağı olduğu düşünülüyordu. Yarı-kuyruksuz dizayn kullanılarak iki uçak çoktan üretilmişti: Nazi Almanya'sının II. Dünya Savaşı'nda kullandığı roket itkili Me-163 Komet'i ve İngilizlerin savaştan sonra ürettikleri de Havilland DH.108 Swallow. ABD Kara Kuvvetleri Northrop Havacılık Şirketi ile X-4'leri üretmesi için 11 Haziran 1946'da anlaşma imzaladı.Northrop'un seçilme sebebi N-9M, XB-35 ve YB-49 gibi uçan kanat tasarımları sayesinde elde ettiği deneyimdi.

Sonuçta üretilen araçlar gayet küçük boyutluydu. İki Wstinghouse J30 jet motoru, bir pilot, uçuş aletleri ve 45 dakikalık yakıta yer vardı. Neredeyse tüm bakım işleri merdiven veya tabure bile kullanılmadan yapılabiliyordu. Yerde ayakta duran bir insanın kokpitin içini görmesi olasıydı. Uçakta ayrıca hava freni olarak da kullanılan split flaplar vardı.

Özellikler (X-4)

Genel özellikler

  • Mürettebat: 1
  • Uzunluk: 23 ft 4 in (7,1 m)
  • Kanat açıklığı: 26 ft 11 in (8,2 m)
  • Yükseklik: 14 ft 9 in (4,5 m)
  • Kanat alanı: 200 ft2 (19 m2)
  • Kanat profili: NACA 0010-64[1]
  • Boş ağırlık: 5.600 lb (2.540 kg)
  • Maksimum kalkış ağırlığı: 7.826 lb (3.550 kg)
  • Güç kaynağı: 2 × Westinghouse J30 turbojet, her biri 1.600 lbf (7,1 kN) itme

Performans

  • Maksimum sürat: 6,43 mph (10,35 km/sa, 5,59 kn)
  • Azami irtifa: 44.000 ft (13.000 m)
Northrop X-4 çizgi çizimi

Kaynakça

  1. ^ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. 5 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2019. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Uçak</span> Motorlu hava taşıtı

Uçak veya tayyare; hava akımının başta kanatlar olmak üzere kanat profilli parçaların alt ve üst yüzeyleri arasında basınç farkı oluşturması sayesinde havada tutunarak yükselebilen, uçma özellikli motorlu bir hava gemisi ve hava taşıtıdır. Pistonlu ya da jet motorlu, sabit kanatlı ve havadan ağır pek çok hava taşıtı uçak kategorisine dahildir. Günümüzde en temel uçak tipleri, yolcu uçağı, savaş uçağı, kargo uçağı olarak bilinirken, farklı coğrafi şartlara göre özelleştirmiş uçaklar da mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Messerschmitt Bf 109</span>

Messerschmitt Bf (Me) 109, II. Dünya Savaşı Alman avcı uçağı. Willy Messerschmitt tarafından 1930'larda tasarlanmıştır. Messerschmitt 109, ilk uçuşunu prototip Bf 109 V1 olarak Mayıs 1935'te yaptığı zaman döneminin en gelişmiş tek kişilik avcı uçağıydı. 1937 Şubatı’nda üretilmeye başlanan Jumo motorlu "B-1", Luftwaffe’de servise girdi. Jumo 210 motoru, "B", "C" ve "D" modellerinde de kullanıldı. Ocak 1939’dan 1942’nin başlarına dek üretimde kalan Bf 109 E modelinde Daimler-Benz DB 601 motoru kullanılmıştır. "G" modelinin üretimine 1942 Mayıs’ında başlanmıştır. Messerschmitt 109, yaklaşık 12.000 tanesi Bf 109 G olmak üzere toplam 35,000 civarında imal edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mikoyan-Gureviç MiG-17</span>

MiG-17 Fresco, 1949 yılında Mikoyan Gurevich bürosu tarafından geliştirilen tek motorlu, subsonik ve tek kişilik bir uçaktır. MiG-15'in geliştirilmiş versiyonudur. Bu uçakla ilk kez AAM füzeleri kullanılmıştır. Ayrıca 70lerin başında ilk süpersonik savaş uçaklarının geliştirilmesine kadar ABD savaş uçakları için ciddi bir tehditti, ancak süpersonik uçakların servise girmesiyle birlikte teknolojik geçerliliklerini kaybetmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Boeing B-52 Stratofortress</span>

B-52 Stratofortress, Amerikalı Boeing şirketi tarafından üretilmiş uzun menzilli stratejik bombardıman uçağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Messerschmitt Me 262</span> İlk jet motorlu savaş uçağı

Augsburg merkezli Messerschmitt AG tarafından geliştirilen Messerschmitt ME 262,, seri olarak üretilen ilk jet uçağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Tupolev Tu-144</span> dünyanın ilk sesüstü hızında yolcu taşıma uçağı

Tupolev Tu-144, SSCB'de Tupolev tasarım ofisinde, Alexei Tupolev yönetiminde tasarlanmış, dünyanın ilk süpersonik taşıma uçağı (SST).

<span class="mw-page-title-main">Bell X-5</span>

Bell X-5, kanatlarının açısını uçuş sırasında ayarlayabilen ilk uçak. Alman Messerschmitt şirketinin II. Dünya Savaşı sırasında geliştirdiği P.1101 tasarımından ilham almıştır. Ancak, Alman tasarımının kanat açısı sadece yerdeyken değiştirilebilirken Bell mühendislerinin eklediği elektrik motorları sayesinde X-5 uçuş sırasında da bu açıyı değiştirebilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Northrop YF-23</span> Advanced Tactical Fighter/ATF) yarışması için geliştirilen uçak

Northrop/McDonnell Douglas YF-23, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri için tasarlanmış tek kişilik, çift motorlu hayalet avcı uçağı ve teknoloji göstericisidir. Tasarım, Lockheed YF-22 ile birlikte hava kuvvetlerinin Gelişmiş Taktik Avcı yarışmasında üretim sözleşmesi için iki finalistten biri oldu. Black Widow II ve Gray Ghost adlı iki YF-23 prototipi üretildi.

<span class="mw-page-title-main">North American F-86 Sabre</span>

F-86 Sabre, North American firması tarafından üretilmiş transonik avcı uçağıdır. İlk uçuşunu 1947 yılında yapan bu avcı uçağından 9860 civarında üretilmiştir. Modern F-15 uçakları ortaya çıkana kadar Amerikan Hava Kuvvetleri'nde görev yapmış ilk hava üstünlük uçağıdır. Zamanının en üstün performansına sahip uçaklardan birisidir ve bunu muadili olan sovyet Mig-15 uçakları karşısında kanıtlamıştır. Kanada tarafından da lisans altında üretilmiştir. Yeryüzünde uçan son askeri F-86 Sabre 1994 yılında Bolivya Hava Kuvvetleri'nde emekliye ayrılmıştır. Geçmişte Türk Hava Kuvvetleri'nde de uzun yıllar hizmet veren bu avcı uçakları bir adet General Electric J47-GE-27 turbojet motoru kullanmaktadır. Görüş açısı yüksek kanopi, hava-hava muharebelerinde atış avantajı sağlayan radarı, sağlam dış yapısı ve taşıdığı 6 adet M3 Browning makineli tüfeği ile üstünlüğünü kanıtlamış bu uçak Kore Savaşı'nda da uçmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Alan kuralı</span> tasarım tekniği

Transonik alan kuralı olarak da adlandırılan Whitcomb alan kuralı, bir uçağın transonik ve süpersonik hızlarda, özellikle Mach 0.75 ve 1.2 arasında sürüklenmesini azaltmak için kullanılan bir tasarım tekniğidir.

<span class="mw-page-title-main">Lockheed YF-22</span> ABD Hava Kuvvetleri için tasarlanmış tek kişilik, çift motorlu avcı uçağı ve teknoloji göstericisi

Lockheed/Boeing/General Dynamics YF-22, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri için tasarlanmış tek kişilik, çift motorlu avcı uçağı ve teknoloji göstericisidir. Hava kuvvetlerinin düzenlediği Gelişmiş Taktik Avcı yarışmasının gösterim/doğrulama aşaması için iki prototipi üretilen tasarım, yarışmada finalist oldu. YF-22, Northrop YF-23'e karşı yarışmayı kazanarak Lockheed Martin F-22 Raptor adıyla üretime girdi. YF-22, üretim modeli olan F-22 ile benzer aerodinamik tasarıma ve düzene sahip olsa da; kokpit, dikey stabilizeleri, kanatların konumu ve tasarımı ile gövde iç yapısında birtakım farklılıklara sahipti.

<span class="mw-page-title-main">IAR-824</span>

IAR-824, 1970'lerde üretilmiş, Romanya malı bir uçaktır.

<span class="mw-page-title-main">Heinkel He 70</span>

Heinkel He 70, Alman havacılık firması Heinkel Havacılık tarafından tasarlanan ve aynı zamanda yardımcı bombardıman uçağı ve hava keşif rollerinde kullanılan 1930'ların bir posta uçağı ve hızlı yolcu uçağıydı. Daha fazla yolcu taşıyabilecek tiplerle değiştirilmeden önce nispeten kısa bir ticari kariyeri vardı.

<span class="mw-page-title-main">Macchi C.202</span>

Macchi M.C.202 Folgore, nitelikleri ve yüksek üretim sayıları göz önüne alındığında İkinci Dünya Savaşı'nda İtalya tarafından kullanılan en önemli savaş uçağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Lockheed P-80 Shooting Star</span>

Lockheed P-80 Shooting Star, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kuvvetleri (USAAF) tarafından operasyonel olarak kullanılan ilk jet avcı uçağıydı. 1943 yılında Lockheed tarafından dizayn edilip üretilen P-80, dizayn sürecinden sadece 143 gün sonra göklerle buluşmuştur. 2. Dünya Savaşının bitimine yakın bir süreçte, 2 adet ön üretim modeli İtalya'da görev almıştır. Düz kanatlarla dizayn edilen F-80 tipi uçak, Amerikan Hava Kuvvetleri altında Kore'de geniş çaplı muharebelerde görev almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Aerfer Sagittario 2</span>

Aerfer Sagittario 2, Aerfer tarafından İtalya'da üretilen, önleyici veya hafif taktik destek uçağı olarak hizmet etmesi amaçlanan, tamamen metal tek kişilik hafif bir savaş uçağı prototipiydi. İlk kez 4 Aralık 1956 tarihinde uçmuş ve 13.725 metreden (45.000 ft) bir dalış sırasında Mach 1.1 hıza ulaşmış ve kontrollü uçuşta ses duvarını aşan ilk İtalyan uçağı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kawasaki Ki-96</span>

Kawasaki Ki-96, İkinci Dünya Savaşı'nda üretilen tek kişilik, çift motorlu bir Japon ağır avcı uçağıydı. Japon İmparatorluk Ordusu Hava Kuvvetleri'nin Kawasaki Ki-45'lerinin yerini alması amaçlanmıştır. Ancak, benimsenmemiş ve sadece üç adet prototip üretilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kyushu J7W</span>

Kyūshū J7W Shinden, gövdesinin arkasında kanatları ve itici motoru bulunan, pervaneli kanart tipi bir II. Dünya Savaşı Japon prototip avcı uçağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Yokosuka R2Y</span>

Yokosuka R2Y Keiun, II. Dünya Savaşı'nın sonlarında Japonya'da üretilmiş bir prototip keşif uçağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Handley Page Manx</span>

Handley Page HP.75 Manx, Handley Page tarafından tasarlanan ve 1940'ların başında test uçuşları gerçekleştiren bir İngiliz deneysel uçağıydı. İtici konfigürasyonlu çift motorlu kuyruksuz bir tasarım olan HP.75 Manx, alışılmadık özellikleriyle dikkat çekiyordu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.