İçeriğe atla

Willstätt Muharebesi

Willstätt Muharebesi
Otuz Yıl Savaşı

Wenceslaus Hollar'ın 17. yüzyılda Strazburg'u uzaktan gören Ren Nehri
Tarih28 Eylül 1634
Bölge
Willstätt, Baden-Württemberg, Almanya
Sonuç Katolik zaferi
Taraflar
İsveç İmparatorluğu
Heilbronn Ligi		Kutsal Roma İmparatorluğu
Katolik Ligi
Komutanlar ve liderler
Rheingrave Otto LouisLorraine Dükü IV. Charles
Johann von Werth
Güçler
6.000-7.000 piyade ve süvari 3.000 süvari ve 1.500 piyade
Kayıplar
5.000 öldü ya da yakalandı, 6 top ve 4 bayrak Az

Willstätt Muharebesi, Kutsal Roma İmparatorluğu'ndaki Strazburg şehri yakınlarında Otuz Yıl Savaşları esnasında yapıldı. Eylül ayında Nördlingen Muharebesi'nde İsveç ordusuna ağır bir yenilgi veren İmparatorluk, İspanya ve Katolik Birliği orduları, İsveç'in elindeki Güney Almanya'nın çoğunu ele geçirdi. Wilsttätt'ta, Lorraine Dükü IV. Charles ve General Johann von Werth tarafından yönetilen İmparatorluk ve Katolik Birliği'nin orduları, İsveçlilerin Alman Salm-Kyrburg-Mörchingen, Württemberg Düklüğü ve Baden-Durlach Margravlığından topladığı bir İsveç birliğini yendi. Savaş üç saat sürdü ve savaş alanında 2.000 İsveç askeri ölürken bozgundan sonra daha fazlası öldü. Rheingrave Otto kendini zor kurtardı.[1]

Arka plan

Lorraine Dükü IV. Charles

Almanya’daki ana İsveç ordusunun yok edildiği ve İsveç komutanı Gustav Horn’un tutsak edildiği Nördlingen Muharebesi’nin ardından savaş için toplanan Katolik orduları tekrar bölündü ve İsveç’in işgal ettiği veya İsveç’in Alman müttefiklerinin topraklarına doğru ilerlemeye başladı. İmparatorluk ve İspanyol ordularının büyük kısmı, Alman Protestan kuvvetlerinin komutanı olan Saxe-Weimar Dükü Bernhard’ın yenilgisinin ardından kendi topraklarını savunmak için geri çekildiği Frankonya üzerine doğru ilerlemeye başladı. Bu esnada Lorraine Dükü IV. Charles, birliklerinin savaştan kurtulabileceği zengin bir ülke olan Württemberg Dükalığı'nı işgal etti ve ardından Alman Katolik Birliği komutanı olan Johann von Werth, Svabya'yı işgal etti ve kontrolü tamamen eline geçirdi.

Geriye kalan İsveç kuvvetlerini Rheinland'dan çıkarmayı hedefleyen Bavyera Kralı I. Maximilian, Kutsal Roma İmparatoru II. Ferdinand'dan takviye istedi. Bu isteğin ardından Ferdinand, Lorraine Dükü IV. Charles’i bir kolordu ile Alsas’a gönderdi. Alsas’ta İsveçliler, İmparatorluk güçlerinin bölgeyi kontrol altına almalarını önlemek için Paris Antlaşması hükümlerine göre kontrol ettikleri kaleleri ve şehirleri Fransa’ya teslim ettiler. Bu arada Johann von Werth, Katolik Birliği ordusuyla Kara Orman’da ilerledi ve Württemberg Dükü III. Ederhard’i Willengen kuşatmasını bırakmaya zorladı, geri çekilen Ederhard’ın kuvvetlerini Strazburg kapılarına kadar kovaladı. Werth, Dük Charles ile güçlerini birleştirmeye giderken, Wirttemberg Dükü de Ren Nehri’nin doğu kıyısındaki Offenburg’da İsveç kuvvetlerini yeniden toplayan İsveç Alsas valisi Rhingarave Otto ile güçlerini birleştirmeye gitti.

Çarpışma

Rheingrave Otto Louis. Cornelis Danckaerts, 1642'de çizdi.

27 Eylül’de her iki ordu da Offenburg ve Ren Nehri arasındaki Willstätt köyü yakınlarındaki savaş alanında buluşmak için harekete geçti. Katolikler yaklaşık 3000 süvari ve 1500 piyade olmak üzere 6 süvari alayı, 2 Hırvat alayı ve 300 silahşör topladı; İsveçliler ise kuvvetlerini Svabya ve Bodensee’den topladı ve Dük’ün birlikleri de dahil olmak üzere 6000 veya 7000 kişiden oluşuyorlardı. Bunun yanı sıra savaş alanına kısa sürede yetişmesi beklenilen XIII. Louis tarafından İsveçlilere yardım için gönderilen Albay Batilly liderliğindeki Fransız birliği, savaşı görmek için geç kaldı.

Strazburg ve Ren Nehri, 17. yüzyıl, Wenceslaus Hollar.

Savaş üç saat sürdü, Lorraine Dükü IV. Charles, İsveç ordusunun en iyisi olan Rheingrave Alayı’nı bozan bir saldırıya öncülük etti ve tüm Protestan birliğini yok etti. Savaş alanında yaklaşık 2000 İsveç askeri öldürüldü ve diğerleri bozgunun ardından kovalanırken öldü veya Ren Nehri’nden kaçmaya çalışırken boğuldu. 700 İsveçli askerden oluşan bir birlik, bir çiftliğin içine yerleşti ve ardından bina Katolik askerler tarafından ateşe verildikten sonra hepsi ateşler içinde can verdi. İmparatorluk ve Katolik Ligi güçleri ayrıca 6 top ve 4 bayrak ele geçirdi.

Rheingrave, Willstätt'ın yanından akan ve Kehl’den Ren’e akan Kinzig’i geçmek üzereyken Keller alayının Bavyeralı süvarileriyle karşılaştı ve onları Katolik bir subayları zannetti. Rheingrave atıyla suya atlayıp süvarilere ateş açtığında hatayı anlasalar da Rheingrave yalnızca hafif bir yara aldı.

Rheingrave, kalan adamlarını yerleştirdiği Kehl’e ulaşmayı başardı ve ailesini Ren üzerindeki şehrin köprüsünden Strazburg’a gönderdi. Oraya vardığında Lorraine Dükü IV. Charles tahkimatları ele geçirdi ve Rheingrave zar zor kaçtı. Fakat kısa bir süre sonra kaçan askerlerinin fazlalığından ve aşırı yüklerinden dolayı köprü çöktü ve birçoğu boğuldu. Charles, Strazburg belediye meclisine şehrin kapılarını açmalarını isteyen bir mektup yolladı fakat talebi reddedildi. Ren’in batı yakasını hala kontrol eden Rheingrave, Katolikler Rastatt’a taşınırken hızlıca Seltz’e çekildi. Savaş sonucunda Willstätt köyü yakıldı.

Sonrası

İsveç ve Heilbronn Birliği, savaştan sonra Rheinland’daki garnizonlarını hızlıca boşalttı ve Colmar, Schlestadt ve Basel şehirlerini Fransa’ya teslim etti. Saksonya Elektörü, II. Ferdinand ile barış görüşmelerine başladı ancak Hessel-Kassel Dükalığı ve Lüneburg Dükü hala İmparator’a karşı birlikler göndermeye devam etti ve Frankfurt am Main’i kuşattı. Bu arada İmparatorluk orduları Neckar ve Main nehirleri arasındaydı ve burada Willstätt Muharebesi’nin yapıldığı 27 Eylül’de Heilbronn’u aldılar. Nördlingen Muharebesi'nden bu yana Katolikler, İsveç’i ve Alman müttefiklerini Bavyera’dan, Ulm ve Augsburg hariç Svabya’dan, Württemberg ve Frankonya’nın büyük bir kısmından kovmuşlardır. Avusturyalıların deyimiyle “Onları (İsveçlileri) Alpler’in köklerinden kovduk.”

Kaynakça

  1. ^ Theibault, John; Rebitsch, Robert (1 Ekim 2008). "Matthias Gallas (1588-1647): Generalleutnant des Kaisers zur Zeit des Dreißigjährigen Krieges: Eine militärische Biographie". The Sixteenth Century Journal. 39 (3): 755. doi:10.2307/20479004. ISSN 0361-0160. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Viyana Kuşatması</span> Osmanlı ordusunun Viyanayı başarısız olarak ikinci kez kuşatması ve 60. günün sonunda bozguna uğradığı kuşatma

II. Viyana Kuşatması, 1683 Viyana Kuşatması veya Viyana Bozgunu, Osmanlı İmparatorluğu'nun Kutsal Roma İmparatorluğu'nun bir parçası olan Avusturya Arşidüklüğü'ndeki Viyana şehrini ele geçirmek için yaptığı ikinci girişimdi. Viyana Savaşı, şehrin iki ay boyunca Osmanlı İmparatorluğu tarafından kuşatılmasının ardından 12 Eylül 1683 tarihinde Viyana yakınlarındaki Kahlenberg Dağı'nda gerçekleşti. Savaş, Habsburg monarşisi liderliğindeki Kutsal Roma İmparatorluğu ve Polonya-Litvanya Birliği tarafından, her ikisi de Kral III. Jan Sobieski komutasında, Osmanlılara ve onların vasal ve haraç devletlerine karşı yapıldı. Bu savaş, İngiliz Milletler Topluluğu ve Kutsal Roma İmparatorluğu'nun Osmanlılara karşı ilk kez askerî işbirliği yaptığı savaş oldu. Osmanlıların yenilgisi, Avrupa'ya yayılmasında bir dönüm noktası oldu ve bundan sonra Osmanlılar daha fazla ilerleme kaydedemedi. Bunu takip eden ve 1699 yılına kadar süren savaşta Osmanlılar, Osmanlı Macaristanı'nın büyük bir kısmını Kutsal Roma İmparatoru I. Leopold'a bıraktı.

<span class="mw-page-title-main">Otuz Yıl Savaşı</span> Avrupada 1618-1648 arası sürmüş savaş

Otuz Yıl Savaşı ya da Otuz Yıl Savaşları, çoğunlukla Kutsal Roma İmparatorluğu'nun sınırları içerisinde 1618'den 1648'e kadar sürmüştür. Avrupa tarihinin en yıkıcı savaşlarından birisi olan savaş sonucunda tahminen 4,5 ila 8 milyon arasında insan ölmüştür ve Almanya'nın bazı bölgelerinde %50'nin üzerinde nüfus düşüşü olmuştur. Seksen Yıl Savaşı, Mantova Veraset Savaşı, Fransız-İspanyol Savaşı ve Portekiz Restorasyon Savaşı da Otuz Yıl Savaşı ile bağlantılı savaşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Georg Friedrich</span>

Georg Friedrich, (Prens Waldeckli Georg), (Georg Friedrich von Waldeck) Almanya ve Hollanda kökenli mareşal.

<span class="mw-page-title-main">Württemberg Elektörlüğü</span>

Württemberg Elektörlüğü, Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nda bir tarihi devlet. Toprakları günümüzde Almanya sınırları içinde bulunan Ren nehrinin doğu yakasında bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Svabya Savaşı</span>

1499 Svabya Savaşı Eski İsviçre Konfederasyonu ile Habsburg Hanedanı arasındaki son büyük silahlı çatışmadır.

<span class="mw-page-title-main">Breitenfeld Muharebesi (1631)</span> Leipzigde muharebe

Breitenfeld Savaşı veya Birinci Breitenfeld Muharebesi, Breitenfeld yakınlarındaki surlarla çevrili Leipzig şehrinin yaklaşık 8 km kuzey batısında 17 Eylül 1631'de gerçekleşti, bu savaş Protestanların Otuz Yıl Savaşı'nda elde ettiği ilk büyük zaferiydi.

<span class="mw-page-title-main">János Pálffy</span>

Johann Bernhard Stephan, Graf Pálffy de Erdőd, Macar asili, Macaristan Palatinesi ve İmparatorluk Mareşaliydi.

<span class="mw-page-title-main">Lotharinya</span>

Lotharinya veya Lotharingia, Karolenj İmparatorluğu'nun Orta Çağ halef krallığı ve bugünkü Hollanda, Belçika, Lüksemburg, Kuzey Ren-Vestfalya (Almanya), Rhineland-Palatinate (Almanya), Saarland (Almanya) ve Lorraine'ni (Fransa) içeren Otto Hanedanlığı'nın önceki dükalığı idi. Adını, 855 yılında babası I. Lothar'ın Orta Frank Krallığı'nı oğulları arasında paylaştırılmasının ardından bu bölgeyi alan Kral II. Lothar'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Philippsburg Kuşatması (1734)</span>

Philippsburg Kuşatması, Polonya Veraset Savaşı sırasında Ren Nehri vadisindeki Philippsburg kalesindeki güçlere karşı Fransız kuvvetleri tarafından gerçekleştirildi. Berwick Dükü, 1 Haziran 1734'ten itibaren Philippsburg'daki kaleye askeri abluka için 60.000'i görevlendirilmiş olan 100.000 asker ile Ren Vadisi'de Avusturya kuvvetlerine karşı sefere çıktı. Yaşlanan Savoy Prensi Eugene (Prusy) Veliaht Prensi Frederick eşliğinde) altında 35.000 kişilik bir yardım kuvveti ile kuşatmayı kaldırmaya çalıştı ancak başarısız oldu. 12 Haziran'da Fransız ordusunun komutanı Berwick Dükü siperleri teftiş ederken bir top mermisi tarafından öldürüldü ve Fransız kuşatmacıların komutası Marshals d'Asfeld ve Noailles'e geçti. Kale bir ay sonra teslim olmak zorunda kaldı ve kaledeki garnizonun savaş onuru kurallarına göre Mainz kalesine çekilmesine Fransızlar izin verdi.

<span class="mw-page-title-main">Lechfeld Muharebesi</span> Ağustos 955te Almanyanın Macaristana karşı kazandığı muharebe

Lechfeld Muharebesi ya da Augsburg Muharebesi ; 10-12 Ağustos 955 yılında, günümüz Augsburg şehri yakınlarındaki Lechfeld Ovasında Alman Krallığı ile Macaristan Prensliği arasında gerçekleşen muharebedir.

<span class="mw-page-title-main">I. Friedrich (Württemberg kralı)</span>

I. Friedrich, 1797'den ölümüne kadar Württemberg'in hükümdarıydı. Frederick, 1797'den 1803'e kadar Württemberg'in son düklüğünü, daha sonra 1806'da I. Napolyon'un onayı ile krallığa yükseltilene kadar 1803'ten 1806'ya kadar Württemberg'in ilk ve tek elektörlüğünü yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Oldendorf Muharebesi</span> İsveç İmparatorluğu ile Kutsal Roma İmparatorluğu arasında yapılan savaş

Oldendorf Muharebesi, Otuz Yıl Savaşları'nın bir parçası olarak 8 Temmuz 1633'te İsveç İmparatorluğu ile Kutsal Roma İmparatorluğu arasında Aşağı Saksonya'nın Hessich Oldendorf bölgesinde yapıldı. İsveç tarafı kesin bir zafer elde etti.

<span class="mw-page-title-main">Nördlingen Muharebesi (1634)</span>

Nördlingen Muharebesi, Otuz Yıl Savaşları'nın bir parçası olarak 6 Eylül 1634'te meydana geldi. Birleşik İmparatorluk-İspanyol orduları, İsveç-Alman Protestan birliğine karşı ezici bir zafer kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Heilbronn Ligi</span>

Heilbronn Ligi, Otuz Yıl Savaşı sırasında 23 Nisan 1633'te özgür İmparatorluk şehri Heilbronn’da kuruldu. İsveç önderliğinde, batı ve kuzey Almanya'daki çeşitli Protestan devletlerini bir ara getirdi. Lige üye olmasalar da Saksonya ve Brandenburg-Prusya tarafından desteklendi.

<span class="mw-page-title-main">Prag Barışı (1635)</span>

Prag Barışı, 30 Mart 1635’te Saksonya’nın Otuz Yıl Savaşları’ndan barış ile çıkması için imzalandı. Daha sonra diğer Alman prensleri de bu antlaşmaya katıldı ve Otuz Yıl Savaşları devam etmesine rağmen Prag Barışı ile Kutsal Roma İmparatorluğu içindeki din savaşının sona erdirdiği kabul edilir. Bu antlaşmadan sonra çatışma büyük ölçüde İspanya, İsveç ve Fransa dahil olmak üzere yabancı güçler üzerinde döndü.

<span class="mw-page-title-main">Gottfried Heinrich Graf zu Pappenheim</span>

Gottfried Heinrich Graf zu Pappenheim, Otuz Yıl Savaşı’nda Kutsal Roma İmparatorluğu’nun mareşaliydi. Katolik Ligi’nin bir destekçisiydi ve Lützen Muharebesi esnasında İsveç kralı Gustaf Adolf komutasındaki Protestan güçlere karşı savaşırken ölümcül şekilde yaralandı.

<span class="mw-page-title-main">Johann Tserclaes</span>

Tilly Kontu Johann Tserclaes, Otuz Yıl Savaşı’nda Katolik Ligi güçlerini yöneten mareşaldi. 1620-31 yılları arasında Beyaz Dağ, Wimpfen, Höchst, Stadtlohn Muharebeleri ve Pfalz’ın Fethi de dahil olmak üzere Protestanlara karşı eşsiz ve büyük zaferler kazandı. Lutter’de bir Danimarka ordusunu yok etti ve Protestan şehri Magdeburg’u yağmaladı, bu yağma esnasında siviller dahil 25.000 kişilik şehir sakinlerinin yaklaşık 20.000'inin ölmesine sebep oldu.

<span class="mw-page-title-main">Alman Katolik Birliği</span>

Alman Katolik Birliği(Latince; Liga Catholica, Almanca:Katholische Liga), 10 Temmuz 1609'da Kutsal Roma İmparatorluğu'nun Katolik devletlerinin oluşturduğu bir koalisyon. Daha sonra "Katolik dininin savunulması ve İmparatorluk içinde barış için" askeri bir ittifak olarak sonuçlandırıldı.

<span class="mw-page-title-main">I. Maximilian (Bavyera elektörü)</span>

I. Maximilian, bazen Büyük Maximilian olarak anılır, Wittelsbach Hanedanı’nin bir üyesi olup 1597'den itibaren Bavyera Dükü olarak hüküm sürmüştür. Hükümdarlık döneminde, aynı hanedan üyesi olan kuzeni Palatina Elektörü V. Frederick, Otuz Yıl Savaşları’na sebep olacak olan protestan harekâtın içinde yer aldı. 1623 yılında Regensburg’ta toplanan Emperyal Dieti’nin aldığı karar ile Elektörlük Maximilian’a verildi ve bu görevi 1648 yılına kadar sürdürdü. Vestfalya Barışı ile Palatina Elektörlüğü Frederick'in varisine iade edilirken, Maximilian Bavyera Elektörü oldu.

<span class="mw-page-title-main">Svabya Birliği</span>

Svabya Birliği, 14 Şubat 1488'de kurulan Swabia'nın erken Orta Çağ kök dükalığı topraklarındaki İmparatorluk Mülklerinin karşılıklı savunma ve barışı koruma birliğiydi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.