Raffaello Sanzio da Urbino, kısaca Rafael olarak bilinen Rönesans döneminin İtalyan ressamı ve mimarıdır. Çalışmaları, şekillerin belirginliği, eserlerinin zenginliği ve insan ihtişamın neoplatonic fikirlerinin ifadesindeki görsel başarıları sebebiyle takdir görmektedir. Michelangelo ve Leonardo da Vinci ile birlikte, bu dönemin geleneksel üçlüsü olarak büyük üstatlarını oluşturmaktadır.
Prado Müzesi, İspanya'nın başkenti Madrid'de yer alan bir müze ve sanat galerisidir.
National Gallery, Londra'da 1824 yılında kurulan, 2300'den fazla parçanın olduğu koleksiyona sahip müze. Binası Trafalgar Meydanı'nda bulunmaktadır. Müze, on üçüncü yüzyıl yirminci yüzyıl aralığında pek çok tabloya sahiptir. Koleksiyonun sahibi Birleşik Krallık halkıdır ve giriş serbesttir.
Karl Theodore Francis Bitter , Avusturyalı-Amerikalı heykeltıraş, en çok mimari heykelleri, anıtları ve konutsal eserleri ile tanınır.
Tate Britain galerisi Büyük Britanya’nın başkenti Londra’da yer alan Britanya ulusal sanat eserlerinin sergilendiği bir müzedir. Bu sanat galerisi kamusal olarak idare edilen Tate Muzeler Kurumunun bir kısmı olup bu kuruma dahil olan diğer sanat galerileri şunlardir: Londra'da Tate Modern, Liverpool'da bulunan Tate Liverpool; güneybatı İngiltere'de Cornwall'da St. Ives kentinde bulunan Tate Saint Ives ve sanal alanda "online" bulunan Tate Online. "Tate Britain" Londra'da Thames Nehri yakınlarında Londra metrosunun "Pimlico" istasyonu yanında "Millbank" mevkiinde ve 2000'de Tate Modern sanat galerisi açılan kadar Britanya asıllı ve modern sanat galerisi olarak kullanılmış bir binada konumlanmıştır. "Tate" Müzeler Kurumunin en eski kısmı olup 1897'de "Britanya Güzel Sanatlari Millî Galerisi " adıyla açılmıştır ve sonradan bu galerinin hamii olan Sır Henry Tate anısına "Tate Galerisi" olarak isimlendirilmiştir. Ünlü Britanyalı ressam olan J.M.W. Turner (1775-1851) tarafından ülkeye miras bırakılan eserleri sergilemesi dolayısıyla çok ün kazanmıştır.
Venkatraman "Venki" Ramakrishnan Hindistan doğumlu ABD ve Birleşik Krallık vatandaşı yapısal biyolog. 2009 yılında "ribozomun yapısı ve fonksiyonu" konulu çalışmalarıyla Thomas A. Steitz ve Ada E. Yonath ile birlikte Nobel Kimya Ödülü'nü kazandı. Ramakrishnan halihazırda MRC'in Moleküler biyoloji laboratuvarında Cambridge, İngiltere'de çalışmaktadır.
Thomas Eakins, Amerikalı ressam, heykeltıraş ve güzel sanatlar eğitmeni. 19. yüzyılda gerçekçiliğinin resimdeki en önemli temsilcilerindendir. Eserlerine çoğunlukla yakın arkadaşlarını ve spor yapan insanları konu etmiştir. En önemli eseri 1875 yılında tamamladığı ve bir ameliyatı konu edinen The Gross Clinic olarak görülmektedir.
The Gross Clinic 19. yüzyıl Amerikalı ressam Thomas Eakins'in en önemli yağlı boya eseri olarak tanımlanmaktadır. Eakins dönemin ünlü cerrahı ve aynı zamanda anatomi dersleri aldığı Dr. Samuel Gross'u ameliyat gerçekleştirirken konu edinen eserini 1875 yılında tamamlanmıştır. Eser Jefferson Medical College tarafından 1878 yılında 200$'a satın alınmıştır. Üniversite kurulu 2006 yılında 68 milyon dolara eseri Washington'da bulunan ulusal sanat galerisi ve Crystal Bridges Museum'a satma kararı almış fakat Pennsylvania Academy of the Fine Arts ve Philadelphia Museum of Art'ın girişimi sonucu 3600'den fazla gönüllünün bağışlarıyla 2007 yılında eserin Philadelphia'da kalması sağlanmıştır.
The Agnew Clinic 19. yüzyıl Amerikan gerçekçiliğinin önemli temsilcilerinden Thomas Eakins'ın 1889 yılında tamamladığı yağlı tablosudur. Eakins 1889 yılında Pennsylvania Üniversitesi öğrencileri tarafından 70. yaşında aynı yıl emeklilik kararı alan cerrahi bilim dalı profesörü Dr. Hayes Agnew'in bir portresini yapmak üzere görevlendirilmiştir.
Pennsylvania Güzel Sanatlar Akademisi ya da İngilizce adıyla Pennsylvania Academy of the Fine Arts (PAFA) 1805 yılında kurulan ABD'nin sanat müzesini ve güzel sanatlar akademisini birlikte barındıran en eski kurumudur. Müzenin bugün kullanılan binası 1876 yılında açılmıştır. Müze Cecilia Beaux, William Merritt Chase, Frank Duvenek, Thomas Eakins, Winslow Homer, Childe Hassam ve Edmund Tarbell gibi tanınmış sanatçıların eserlerini barındırmaktadır.
Léon Bonnat (1833–1922) Fransız ressam ve tanınmış birçok ressamın öğretmeni. Federico Madrazo'dan Madrid'de eğitim almıştır. İlk eserleri dini temalar içermiştir. 1875 yılından itibaren tanınmış Amerikan ve Avrupalı kişilerin portrelerine ağırlık vermiştir. Diego Velázquez ve İspanyol gerçekçilerden etkilenmiştir. Adolphe Thiers, Victor Hugo, Hippolyte Taine, Louis Pasteur, Jean Auguste Dominique Ingres ve diğer tanınmış çağdaşları eserlerinde resm edilmişlerdir. Yaklaşık 200 portre yapmıştır. 1888 yılında École des Beaux Arts'da eğitmen olmuş ve 1905 yılında da okulun başına geçmiştir. Eserlerinin önemli bir kısmı Bonnat Müzesi'nde bulunmaktadır.
Max Schmitt in a Single Scull, Thomas Eakins'in 1871 yılında tamamladığı yağlı boya resmidir. Eakins Avrupa'daki resim çalışmalarını bitirip, Philadelphia'ya döndükten kısa bir süre sonra çocukluk arkadaşı Max Schmitt'i (1843–1900) kürek çekerken resmetmiştir. Bu resmin Max Schmitt'i, 1870 yılında yapılan kürek yarışmasındaki zaferinden dolayı onore etmek için yapıldığına inanılmaktadır.
Portrait of Professor Benjamin H. Rand 19. yüzyıl Amerikan gerçekçiliğinin önemli temsilcilerinden Thomas Eakins'ın 1874 yılında tamamladığı yağlı boya tablosudur.
Thomas Pollock Anshutz Amerikalı sanat öğretmeni ve ressam. Resim sanatında, hocası Thomas Eakins gibi, 19. yüzyıl Amerikan gerçekçiliğinin en önemli temsilcilerindendir. Tablolarının konusu genellikle kadın portreleri olmuştur. Bununla birlikte en tanınmış eseri gerçekçiliğini baskın şekilde yansıtan The Ironworkers' Noontime (1880) adlı eseri olmuştur. Bu eserinde demir işçilerini günlük yaşamlarında resmetmiştir. Bir diğer tanınmış eseri de kentsel gerçekçilikte öncü kabul edilen The Way They Live adlı Afrika kökenli bir anneyle iki çocuğunun zorlu yaşamını resmeden tablosudur. Ressamlığı kadar eğitmenliğe de zaman ayırmış olmasından dolayı, göreceli olarak az yağlı boya portresi bulunmaktadır. Ayrıca resimde geç 19. ve 20. yüzyıl gerçekçiliği üzerinde eserlerinin yanı sıra özellikle öğrencileri vasıtasıyla da kayda değer bir etki bırakmıştır.
Ashcan okulu veya Ashcan ekolü 20. yüzyılın başlarında New York şehrinde yaşayan gerçekçi ressamların oluşturduğu topluluk. Ashcan okulu, The Eight (Sekizler) olarak adlandırılan ve William Glackens (1870-1938), Robert Henri (1865-1929), George Luks (1867-1933), Everett Shinn (1876-1953), John French Sloan (1871-1951), Arthur B. Davies (1862-1928), Ernest Lawson (1873-1939) ve Maurice Prendergast (1859-1924) olmak üzere 8 Amerikan ressamının oluşturduğu grubun çalışmaları sonucu ortaya çıkmıştır.
Robert Henry, Ashcan okulunun kurucularından, öğretmen ve gerçekçi Amerikan ressam. Kentsel gerçekçiliğin 20. yüzyılın başlarında en önemli temsilcilerinde olan ressam ayrıca The Eight adlı ressamlar topluluğunun da kurucusudur.
Pietà (1497–1499), Rönesans heykeltıraşı Michelangelo Buonarroti'nin başyapıtlarından bir tanesidir. Vatikan'da Aziz Petrus Bazilikası'nda bulunur
Los Angeles County Sanat Müzesi, Amerika Birleşik Devletleri'nin Los Angeles kentinde bulunan sanat müzesi. Antik dönemden günümüze kadarki sanat tarihini kapsayan 135.000'in üzerinde eser bulundurmaktadır ve ABD'nin batı bölgesindeki en büyük sanat müzesidir. Müzede sanat sergileri ile birlikte, film ve konser programları da düzenlenmektedir. 2016 yılında ziyaretçi sayısı 1,5 milyonu geçmiştir.
Le Morte d'Arthur ; Kral Arthur, Güinevere, Lancelot, Merlin ve Yuvarlak Masa Şövalyeleri hakkındaki hikâyeler ve efsanelerin yeniden işlendiği bir çalışmadır. Malory, bu figürler hakkında var olan İngiliz ve Fransız hikâyelerini yorumlamış ve özgün eklemeler yapmıştır. Malory'nin kitap için seçtiği asıl başlık "Kral Arthur ve Soylu Yuvarlak Masa Şövalyelerinin Tam Kitabı"ydı, ancak Malory'nin ölümünden sonra yayımcı, aslında kitabın ilk bölümünün adı olan başlığı bugün yaygın olarak bilinen başlık haline getirdi.
Günlerin Atası, ilk olarak 1794 tarihli Avrupada Bir Kehanet kitabının ön kapağı olarak William Blake tarafından tasarlandı. Tanrının aşağı uzanmış eli aşağıdaki koyu boşluğun üzerinde bir pergel tutar. Alexander Gilchrist'in 1863 tarihli William Blake Yaşamı kitabında belirtildiği gibi, ''Günlerin Atasının tasarımı Blak'in favorisiydi ve onun kopyaları Blake'e mutluluk veriyordu”. Bu nedenle, Blake'in ölümünden sadece haftalar önce Frederick Tatham için tamamlanan biri de dahil olmak üzere işin birçok versiyonu var.
