Türkiye'de yirmi bir tane UNESCO Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1985'te İstanbul'un Tarihî Alanları, Göreme Millî Parkı ve Kapadokya ile Divriği Ulu Camii ve Darüşşifası, son olarak da 2023'te Gordion ile Anadolu'nun Ortaçağ Dönemi Ahşap Hipostil Camileri listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan on dokuzu kültürel, ikisi karma alandır. Türkiye'nin Dünya Mirası Geçici Listesi'nde ise yetmiş dokuz tane varlığı bulunmaktadır.
2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
Turkana Gölü ya da eski adıyla Rudolf Gölü, Afrika'nın doğusunda Büyük Rift Vadisinin üzerinde yer alan irili ufaklı birçok gölden birisidir. Kenya'nın kuzeybatısına düşer ve dünyanın en büyük kalıcı çöl gölü ile yine dünyanın en büyük alkalin gölüdür.
1972 yılında imzalanan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi ile Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO), kültürel veya doğal miras açısından önem taşıyan yerler olan Dünya Mirasları kavramını tanımladı. Doğal özellikler, jeolojik ve fizyografik oluşumlar ve bilim, koruma veya doğal güzellik açısından önemli olan doğal alanlar doğal miras olarak tanımlanır. Azerbaycan, Dünya Kültürel ve Doğal Mirasının Korunmasına Dair Sözleşmeyi 16 Aralık 1993'te onaylamasıyla ülkedeki alanlar listeye dahil edilmiştir.
Japonya'da 2016 yılı itibarı ile 20 adet Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1993'te Hōryū-ji Bölgesindeki Budist Anıtları, Himeji Kalesi, Yakuşima ile Shirakami-Sanchi, son olarak 2016'da Modern Harekete Üstün Bir Katkı Sağlayan Le Corbusier'in Mimari Çalışması listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan 16'sı kültürel, dördü doğal alandır.
Çin'de 2016 yılı itibarı ile 50 adet Dünya Mirası bulunmaktadır. İlk olarak 1987'de Ming ve Qing Hanedanları İmparatorluk Sarayları, İlk Çin İmparatoru'nun Mozolesi, Mogao Mağaraları, Tai Dağı, Zhoukoudian Pekin Adamı Alanı ile Çin Seddi, son olarak 2016'da Shennongjia listeye dâhil edildi. Listedeki varlıklardan 35'i kültürel, 11'i doğal ve dördü karma alanlardır.
Tehlike Altındaki Dünya Mirasları Listesi, Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) tarafından 1972 yılında yayımlanan Dünya Mirası Sözleşmesi'nin 11.4 maddesine uygun olarak Dünya Miras Komitesi tarafından Dünya Mirası Alanları'nı belirlemek ve yönetmek amacıyla derlenmiştir. Listelenen alanlar, korunması için büyük operasyonların gerekli olduğu ve "yardım talep edilen" Dünya Mirası Alanları'ndan oluşmaktadır. Listenin amacı uluslararası farkındalığı artırmak ve tehditlere karşı önlemler almaktır. Alana yönelik tehditler arasında yakın zamanlı, gerçekleşmesi kesinleşmiş tehditler veya alanda olumsuz etkilere neden olabilecek potansiyel tehlikeler sayılabilir.
Sangiran, Endonezya'daki Cava'da arkeolojik bir kazı alanıdır. UNESCO tarafından yayınlanan bir rapora göre (1995) "Sangiran, bilim adamları tarafından fosilleri incelemek için dünyanın en önemli yerlerinden biri olarak tanınmaktadır ve Zhoukoudian (Çin), Willandra Gölleri (Avustralya), Olduvai Geçidi (Tanzanya) ve Sterkfontein fosil alanları yan yana sıralandığında, bu fosil alanlarının herhangi birinden daha verimlidir."
Naracoorte Mağaraları Millî Parkı, Avustralya'da, Güney Avustralya'nın güneydoğusundaki Limestone Coast turizm bölgesindeki Naracoorte yakınlarında yer alan bir millî parktır. 1994 yılında, sitenin Riversleigh ile birlikte Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir. Park, 3.05 km² alan kaplayan 26 mağara ile 6 km²'lik bitki örtüsü kalıntısı içermektedir.
Çin Danxiası veya Çin Danxia Yer Şekilleri, endojen ve ekzojen güçlerin neden olduğu, kırmızı kumtaşından oluşan ve dik uçurumlarla karakterize edilen eşsiz Danxia yerşekilleri manzarasının genel adıdır.
Rideau Kanalı, Kanada'da yer alır ve Ottawa, Ontario ile Ontario Gölü ve Saint Lawrence Nehri'ni birbirine bağlar. 202 kilometre uzunluğundadır. Rideau ismi Fransızca "perde" anlamına gelmektedir ve Rideau Nehri'nin Ottawa Nehri'ne katıldığı noktada yer alan ikiz şelalelerinin perde benzeri görüntüsünden gelmektedir. Kanal sistemi, iki nehrin, Rideau ve Cataraqui bölümlerinin yanı sıra birkaç gölü de kullanmaktadır. Rideau Kanalı, Parks Canada tarafından işletilmektedir.
Cornwall ve Batı Devon Madencilik Peyzajı, İngiltere'nın güneybatısındaki Cornwall ve West Devon'da yer alan maden sahalarını içeren bir Dünya Mirası alanıdır. Alan, Temmuz 2006'da Vilnius'taki UNESCO Dünya Miras Komitesi'nin 30. Oturumunda Dünya Mirası listesine eklendi. 2011'de South Crofty'de madenciliği yeniden başlatmak ve Hayle Harbor'da bir süpermarket inşa etmek için planlar yapıldı ve Dünya Miras Komitesi, 2014 yılında, Dünya Mirası alanını Tehlike altındaki Dünya Mirasları listesi'ne dahil etme kararı aldı ancak bu karar reddedildi.
Monte San Giorgio, Lugano Önalplerinde, İsviçre'deki Lugano Gölü'ne bakan ormanlık bir dağdır. Ticino Kantonu'nun güney kesiminde, Brusino Arsizio, Riva San Vitale ve Meride belediyeleri arasında yer alır. Monte San Giorgio, 2003'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edildi, çünkü "Trias Devri deniz yaşamının bilinen en iyi kayıtlarından biridir ve bölgedeki önemli yaşam izlerininde kaydını tutmuştur." Poncione D'Arzo'nun batısındaki İtalyan bölgesi, 2010 yılında Dünya Miras Alanının bir uzantısı olarak eklendi.
Rjukan-Notodden Endüstriyel Miras Alanı, Norveç'in Telemark eyaletindeki Heddalsvatnet Gölü ve Vestfjorddalen Vadisi çevresindeki endüstriyel peyzajı korumak amacıyla ilan edilmiş bir Dünya Mirası sitesidir. Alan, atmosferik azottan gübre üretmek üzere Norsk Hydro tarafından inşa edilen fabrikanın merkezindedir. Kompleks, ayrıca, Notodden ve Rjukan kasabalarındaki hidroelektrik santralleri, demiryollarını, iletim hatlarını, fabrikaları ve işçi barınakları ile sosyal kurumlar da dahil olmak üzere ulaşım sistemleri içermektedir.
Okinoşima Adası ve Munakata Bölgesi'ndeki Bağlantılı Alanlar (宗像・沖ノ島と関連遺産群) ya da resmi adıyla Okinoşima Kutsal Adası ve Munakata Bölgesi'ndeki Bağlantılı Alanlar, Japonya'nın kuzeybatısındaki Kyūshū'da yer alan tarihi alanlardır. 2017 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak listelenmiştir.
Piyemonte'deki Üzüm Bağları Peyzajı: Langhe-Roero ve Monferrato, UNESCO Dünya Mirası listesinde "muhteşem manzaraya sahip beş farklı şaraplık alan" ve İtalya'nın Piyemonte bölgesindeki Grinzane Cavour Kalesi'nin resmi adıdır.
Roero, kuzey İtalya'nın Piyemonte bölgesindeki Cuneo ilinin kuzeydoğu köşesinde yer alan coğrafi bir alandır. Bu engebeli bölge, şarapları ve meyve üretimi ile meşhurdur: özellikle Canale'nin şeftalisi ve Guarene'de on sekizinci yüzyılda ortaya çıkan Madernassa olarak bilinen yerel armut çeşidi. Bölgede çilek de yetiştirilmektedir.
Valdobbiadene, İtalya'nın Veneto bölgesindeki Treviso ilinde yer alan bir kasabadır. Valdobbiadene bir şarap yetiştirme alanıdır. Veneto'nun Alpine-Dolomite bölgelerinin hemen altında yer alır ve bölgeye özgü bir üzüm çeşidi (Glera) için uygun bir iklim sağlar. Conegliano Valdobbiadene bölgesi, ekstra köpüklü beyaz şarap olan Prosecco'nun evidir. Bu bölgede üretilen Prosecco markaları arasında Altaneve, Mionetto, Masottina gibi markalar gösterilebilir.
Yemen'de turizm, Yemen'e yapılan turizmi ifade eder. Geleneksel olarak, Yemen yüzyıllardır Orta Doğu ve Afrika Boynuzu ticaret yollarının ortasında bir turizm merkezi olmuştur. Turizm, bölgenin küresel ticarette temel bir rol oynamıştır ve 20. yüzyıla kadar böyle kalmıştır. Sonrasında 2011 Yemen Krizi'nden bu yana turizmde sert bir düşüş yaşandı. Aşırılıkçılığın yükselişi, yabancı turistlerde Yemen hakkında korkuya neden oldu. Yemen'in dört Dünya Mirası Alanı vardır, tarihi eski Sana'a şehri de dahil olmak üzere bazı yerlere saldırılmıştır. 2015 yılında UNESCO, Yemen'in dünya mirası alanlarını koruma planını açıkladı.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde açıklandığı gibi
Avustralya