Wilhelm Raabe

Wilhelm Raabe (8 Eylül 1831 – 15 Kasım 1910), o dönem Braunschweig Dükalığı'nda bulunan Eschershausen şehrinde doğmuş, ilk eserlerini Jakob Corvinus mahlasıyla yazan Alman romancı.

Magdeburg'da dört sene (1849–1854) çıraklık yapan Raabe, rutin işlerden sıkılarak Berlin Humboldt Üniversitesi'nde felsefe okumuştur (1855–1857). Üniversite'de bir öğrenciyken, ilk eseri Die Chronik der Sperlingsgasse'yı (1857) yayımlamıştır ve büyük bir popülerlik elde etmiştir.

Wolfenbüttel'e dönen ve ardından Stuttgart'a taşınıp sekiz sene (1862–1870) orada yaşayan Raabe, kendisini tamamen yazarlığa adamıştır ve pek çok roman ve kısa hikâye yazmıştır. Bunların arasında en çok dikkat çekenler: Unseres Herrgotts Kanzlei (1862), Der Hungerpastor (1864), Abu Telfan (1867) ve Der Schüdderump (1870) olmuştur.

1870 yılında Brunswick'e çekilen Raabe, hikâye türündeki Horacker (1876); Pfisters Mühle (1884); Das Odfeld (1889); Stopfkuchen (1891) – belki de başyapıtı sayılabilecek, Kloster Lugau (1894) gibi eserleri ve pek çok hikâye yayımlamıştır. Raabe, tipik Biedermeier ve cesur toplumsal gerçekçilik unsurları taşıyan ilk çalışmalarında barındırdığı idealleştirilmiş inanç ve aile tasvirlerinden vazgeçmiştir ve son dönemlerinde yaygınlık kazanamayan alelade eserler üretmeye başlamıştır.

Raabe'nin çalışmalarının ayırt edici özelliği; Charles Dickens'ı andıran, ancak realist kötümserlikle birleştirilmiş, ılıman bir mizah tarzıdır. Çalışmalarında tekrarlı olarak memlekete dönüş teması işlenir.

Raabe'nin yazarlıktaki 40. yıldönümü şerefine ulusal bir kutlama yapılmıştır.

Raabe'nin tüm çalışmalarının çözümsel nüshası, 1965 tarihinden itibaren Sämtliche Werke (Braunschweiger Ausgabe) Im Auftrage der Braunschweigischen Wissenschaftlichen Gesellschaft hrsg. von Karl Hoppe olarak yayımlanmıştır.

Çalışmaları

Die Chronik der Sperlingsgasse, 1856
Ein Frühling, Der Weg zum Lachen, 1857
Die alte Universität, Der Student von Wittenberg, Weihnachtsgeister, Lorenz Scheibenhart, Einer aus der Menge, 1858
Die Kinder von Finkenrode, Der Junker von Denow, Wer kann es wenden?, 1859
Aus dem Lebensbuch des Schulmeisterleins Michel Haas, Ein Geheimnis, 1860
Auf dunkelm Grunde, Die schwarze Galeere, Der heilige Born, Nach dem großen Kriege, 1861
Unseres Herrgotts Kanzlei, Das letzte Recht, 1862
Eine Grabrede aus dem Jahre 1609, Die Leute aus dem Walde, Holunderblüte, Die Hämelschen Kinder, 1863
Der Hungerpastor, Keltische Knochen, 1864
Else von der Tanne, Drei Federn, 1865
Die Gänse von Bützow, Sankt Thomas, Gedelöcke, 1866
Abu Telfan; oder Heimkehr aus dem Mondgebirge, 1867
Theklas Erbschaft, 1868
Im Siegeskranze, 1869
Der Schüdderump, Der Marsch nach Hause, Des Reiches Krone, 1870
Der Dräumling, 1872
Deutscher Mondschein, Christoph Pechlin, 1873
Meister Autor oder Die Geschichten vom versunkenen Garten, Höxter und Corvey, 1874
Frau Salome, Vom alten Proteus, Eulenpfingsten, 1875
Die Innerste, Der gute Tag, Horacker, 1876
Auf dem Altenteil, 1878
Alte Nester, Wunnigel, 1879
Deutscher Adel, 1880
Das Horn von Wanza, 1881
Fabian und Sebastian, 1882
Prinzessin Fisch, 1883
Villa Schönow, Pfisters Mühle, Zum wilden Mann, Ein Besuch, 1884
Unruhige Gäste, 1885
Im alten Eisen, 1887
Das Odfeld, 1888
Der Lar, 1889
Stopfkuchen, 1891
Gutmanns Reisen, 1892
Kloster Lugau, 1894
Die Akten des Vogelsangs, 1896
Hastenbeck, 1899
Altershausen (Bir kısmı), 1902 (1911'de yayımlanmıştır)

Bir ressam olarak Wilhelm Raabe

"Kır manzarasında çiftçinin kulübesi", yağlı boya, 37.0 x 23.2 cm.^[1]

Wilhelm Raabe, yazarlığa ek olarak alanında pek tanınmasa da ressamlık da yapmıştır.^[2] Yaklaşık olarak 600 resmi günümüze kadar ulaşmıştır. Resimlerinin bir kısmı büyük torunlarına miras kalmıştır diğer bir kısmı da Braunschweig Müzesi'nde sergilenmektdir.

Kaynakça

Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Chisholm, Hugh, (Ed.) (1911). "madde adı gerekli". Encyclopædia Britannica (11. bas.). Cambridge University Press.

^ Jahrbuch der Raabe-Gesellschaft 1990, p. 74, Friedhelm Henrich, Ein spätes Ölbild Wilhelm Raabes
^ Hans-Werner Peter, Wilhelm Raabe. Der Dichter in seinen Federzeichnungen und Skizzen, Rosenheimer Raritäten