İçeriğe atla

Wilhelm Röpke

Wilhelm Röpke
Doğum10 Ekim 1899(1899-10-10)
Schwarmstedt, Alman İmparatorluğu
Ölüm12 Şubat 1966 (66 yaşında)
Cenevre, İsviçre
Defin yeriCologny
MilliyetAlman
Mezun olduğu okul(lar)Marburg Philipps Üniversitesi
Tanınma nedeniOrdoliberalizm, Alman ekonomik mucizesinin teorik temelleri
Kariyeri
DalıEkonomi, Etik
Çalıştığı kurumMarburg Philipps Üniversitesi, İstanbul Üniversitesi, Graduate Institute of International and Development Studies
EtkilendikleriLudwig von Mises
EtkiledikleriKonrad Adenauer, Ludwig Erhard, Henry Hazlitt, F. A. Hayek

Wilhelm Röpke (10 Ekim 1899 - 12 Şubat 1966) Sosyal piyasa ekonomisinin manevi babalarından biri olarak bilinen bir Alman ekonomist ve sosyal eleştirmendir. Önce Jena'da, sonra Graz, Marburg, İstanbul ve son olarak Cenevre'de Ekonomi Profesörü olan Röpke, savaşın harap ettiği Alman ekonomisinin II. Dünya Savaşı sonrası ekonomik yeniden uyanışını organize etmek için teoriler kurdu ve işbirliği yaptı, bazen sosyolojik neoliberalizm (Alman liberalizminin sosyolojik olarak daha meyilli bir çeşidi olan ordoliberalizme kıyasla) olarak adlandırılan bir program uyguladı.[1]

Alfred Müller-Armack ve Alexander Rüstow (sosyolojik neoliberalizm) ve Walter Eucken ve Franz Böhm (ordoliberalizm) ile birlikte, Konrad Adenauer'in Şansölyeliği altında faaliyet gösteren Almanya'nın II. Dünya Savaşı sonrası Ekonomi Bakanı Ludwig Erhard tarafından resmen tanıtılan fikirleri açıkladı.[1] Bu nedenle Röpke ve meslektaşlarının ekonomik etkisinin, Almanya'nın II. Dünya Savaşı sonrası "ekonomik mucizesini" gerçekleştirmesinden büyük ölçüde sorumlu olduğu düşünülür. Röpke aynı zamanda bir tarihçiydi ve 1965'te Nobel Edebiyat Ödülü'ne aday gösterildi.[2]

Hayatı

Röpke'nin Alman Nasyonal Sosyalist rejimine muhalefeti, 1933'te ailesiyle birlikte İstanbul'a göç etmesine neden oldu, İstanbul Üniversitesi'nde 1937'ye kadar öğretmenlik yaptı. Daha sonra öldüğü 1966 yılına kadar yaşadığı Cenevre'deki Graduate Institute of International and Development Studies'de çalıştı.

Çalışması

Röpke gençliğinde önce sosyalizmden, ardından Avusturya Okulu ekonomisti Ludwig von Mises'ten ilham aldı.[3] Buna rağmen, Ludwig von Mises tarafından savunulandan farklı bir politika uygulanarak gerçekleşen ve Almanya'nın bir kez daha Avrupa'ya önderlik etmesini sağlayan II. Dünya Savaşı sonrası ekonomik kurtuluşunun arkasında Röpke ve arkadaşlarının (Walter Eucken, Franz Böhm, Alfred Müller-Armack ve Alexander Rüstow) entelektüel gücü vardır. İki adam belirli alanlarda bazı inançları paylaşsa da, Röpke ve arkadaşları bunun yerine ordoliberalizm okulunu kurdu ve serbest ticareti savundu, ancak düşünceleri Avusturya Okulu ekonomistlerinin önerdiğinden daha fazla Merkez Bankası ve Devlet etkisini içeriyordu.[4] Çoğu ana akım Avusturya Okulu iktisatçısının aksine, Röpke ve ordoliberalistler, müdahalenin bir rol oynamasına izin verilmedikçe piyasa ekonomisinin daha yıkıcı ve insanlık dışı olabileceğini kabul ettiler.

Alexander Rüstow'un ardından Röpke, serbest piyasaların övülen verimliliği ve zenginliğinin sosyal ve manevi kayıplara yol açabileceği sonucuna vardı. Sonuç olarak, kural koyucu, rekabetin uygulayıcısı ve temel sosyal güvenliğin sağlayıcısı olarak devlet için olumlu ve daha kapsamlı bir rol tasavvur etti.[3]

Büyük Buhran sırasında, Röpke Krizler ve Döngüler adlı yayınında ikincil bir deflasyonla mali reflasyon yoluyla mücadele edilmesi gerektiğini savundu. İkincil deflasyonun esasen Tayvanlı-Amerikalı ekonomist Richard C. Koo'nun sonraki yıllarda bir bilanço durgunluğu olarak belirttiği fenomenle aynı olduğu iddia edilmiştir.[5] Ancak buna rağmen, Röpke siyasi bir ademi merkeziyetçi olarak kaldı ve Keynesyen ekonomiyi reddetti ve onu "bütünsel hesabın arkasındaki sosyal gerçekliği unutan tipik bir entelektüel yapı" olarak alay etti.[3][6][7]

Röpke'ye göre haklar ve ahlaki alışkanlıklar (Sitte), Merkez Bankası ve Devletin (Piyasa ekonomisinin karşıtı) kurnazca düzenlemeye yardım etmesi gereken kilit unsurlardı. Görevi, "piyasanın ötesindeki" zayıfları korumak, çıkarları eşitlemek, oyunun kurallarını koymak ve piyasa gücünü sınırlamak olan "uyumlu" bir sosyal, ekonomik ve mali politikayla, Röpke, "Üçüncü yol" olarak da adlandırdığı "ekonomik hümanizm" ekonomik düzeni için çabaladı.

Röpke, insan haklarına en üst düzeyde önem verilen bir toplum ve sosyal politikayı temsil ediyordu. Bireyciliğin iyi düşünülmüş bir sosyallik ve insanlık ilkesiyle dengelenmesi gerektiğine inanıyordu. Önemli bir şekilde, Röpke'nin ekonomik düşüncesi Katolik sosyal öğretisiyle oldukça uyumludur. Yaşlandıkça, Röpke, özellikle maneviyatın marjinalleştirildiği veya şeytanlaştırıldığı toplumların aksine, maneviyatı kucaklayan bir toplumun genel, genel faydalarını giderek daha fazla takdir etti.[3]

Röpke, Güney Afrika'daki apartheid yanlısı görüşleri ile de tanınıyor. 1964'te Güney Afrika: Bir Olumlu Değerleme Girişimi isimli yayınını yayınladı ve apartheid'in haklı olduğunu çünkü 'Güney Afrikalı zenci'nin yalnızca 'tamamen farklı bir ırktan' değil, 'tamamen farklı bir tür ve düzeyde bir medeniyetten' olduğunu savundu.[8] Birçok Batılı hükûmete karşı bir tavır alan Röpke, aynı zamanda, ırksal olarak ayrılmış güney Afrika bölgesi olan Rodezya'nın İngiliz İmparatorluğu'ndan 1965 tek taraflı bağımsızlık ilanını da destekledi.

Etkisi

Özellikle 1930'dan 1931'e kadar, Röpke işsizliği inceleyen bir hükûmet komisyonunda görev yaptı ve 1947'den 1948'e kadar Almanya'nın II. Dünya Savaşı sonrası para reform konseyinde görev yaptı.[4] Ayrıca, Röpke 1950'lerin sonlarına kadar Batı Almanya Şansölyesi Konrad Adenauer'e ve Ekonomi Bakanı Ludwig Erhard'a kişisel olarak danışmanlık yaptı ve bu nedenle günümüzde Alman ekonomik mucizesinin entelektüel omurgasına katkıda bulunmakla tanınır.[3]

II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinin ardından Batı Almanya'yı işgal eden Batılı Müttefikler (ABD, İngiltere ve Fransa), sürekli aşırı kağıt para basımıyla birleştiğinde ücret ve fiyat kontrollerinin yanı sıra karneye dayalı bir ekonomik politika uygulamaya devam ettiler. Sonuç olarak üretim çöktü ve önde gelen işadamları bir kez daha (nispeten) değersiz para birimini kabul etmeye isteksiz hale geldiler, bu da yaygın kıtlıkları tetikledi ve gri piyasa takas ekonomisinin yaygınlaşmasına neden oldu. Röpke'nin Alman Sorununa Çözüm (1947), Batılı Müttefiklerin Hitler'in ekonomik politikalarını sürdürmesinin olumsuz etkilerini aydınlattı. Bunun yerine, Röpke fiyat kontrollerini kaldırmayı ve reichsmark'ı sağlam, daha güvenilir bir para birimiyle değiştirmeyi önerdi.

Buna göre, fiyat ve ücret kontrolleri kademeli olarak kaldırıldı ve 21 Haziran 1948'de yeni Alman Markı tanıtıldı. Bununla birlikte, bu uzun vadeli politika girişimleri, işsizliğin artması nedeniyle, uygulanmalarının hemen ardından bir miktar sivil huzursuzluk yarattı. Bu rahatsızlıklara ve Röpke'nin bilgili gazete yazıları tarafından sabırla desteklenen, Ekonomi Bakanı Ludwig Erhard öngörüyle sebat etti ve bu sonunda "Röpke için büyük bir kişisel haklı çıkarma" anlamına geldi: Röpke ve müttefikleri "Batı Almanya'yı komünizme karşı bağışık kıldı".[4]

1961'den 1962'ye kadar Mont Pelerin Derneği'nin başkanıydı. Ancak Friedrich August von Hayek ile uzun süren bir tartışmanın sonucunda istifa etti ve üyeliğini sonlandırdı.[9]

Çalışmaları

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b Razeen Sally, Classical Liberalism and International Economic Order, Routledge, 2002, 0-415-16493-1, p. 106
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2021. 
  3. ^ a b c d e "The maturing of a humane economist Modern Age - Find Articles" (İngilizce). 23 Mart 2007. 23 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2021. 
  4. ^ a b c Samuel Gregg, Wilhelm Röpke's political economy, Edward Elgar Publishing Limited, 2010, 978-1-84844-222-1, p. 29
  5. ^ Olsen, Andreas Hardhaug. "Wilhelm Röpke and Richard C. Koo on Secondary Deflations and Balance Sheet Recessions." Economic Affairs 35.2 (2015): 215–24.
  6. ^ “How Different Were Ropke and Mises?” 10 Ağustos 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Ivan Pongracic, Review of Ausrrian Economics 10, no. 1 (1997): 125–32 ISSN 0889-3047
  7. ^ "Critics of Keynesian Economics". store.mises.org. 13 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2021. 
  8. ^ Zevin, Alexander (15 Ağustos 2019). "Every Penny a Vote". London Review of Books (İngilizce). 41 (16). ISSN 0260-9592. 20 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2021. 
  9. ^ Philip Mirowski, Dieter Plehwe: The Road From Mont Pelerin. 2009, 978-0-674-03318-4, p. 19

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ekonomi</span> belirli bir alandaki farklı temsilciler tarafından sınırlanmış mal veya hizmetlerin üretimi, dağıtımı veya ticaretinden oluşan sistem

Diğer anlam için Ekonomi sayfasına bakınız

<span class="mw-page-title-main">Friedrich August von Hayek</span> Avusturyalı ve İngiliz ekonomist (1899-1992)

Friedrich August von Hayek, Avusturya ekolüne bağlı ekonomist ve siyaset bilimcidir. Serbest piyasa ekonomisini 20. yüzyıl ortasında yükselen sosyalist dalgaya karşı savunmasıyla tanındı. Hukuk ve epistemolojiye önemli katkılar yaptı. 1974'te Nobel Ekonomi Ödülü'nü düşünsel rakibi Gunnar Myrdal ile paylaştı.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig von Mises</span> Avusturyalı-Amerikalı ekonomist (1881 – 1973)

Ludwig Heinrich Edler von Mises Avusturyalı-Amerikalı Avusturya Okulu ekonomisti, tarihçi, mantıkçı ve sosyolog. Mises, klasik liberalizmin toplumsal katkıları ve tüketicilerin gücü üzerine kapsamlı yazılar yazdı ve dersler verdi. En çok komünizm ve kapitalizmi karşılaştıran praksiyoloji çalışmalarıyla tanınır.

Sosyal liberalizm, bireysel özgürlük ve sosyal adalet arasında denge kurmayı amaçlayan politik bir ideolojidir. Klasik liberalizm gibi bireyci ekonomiyi, sivil ve siyasi hak ile özgürlüklerin genişlemesi bakımıyla uyuşur ancak bunlara ek olarak hükûmetin meşru rolünün yoksulluk, sağlık ve eğitim gibi ekonomik ve sosyal konuları olduğunu da içeren sosyal piyasayı temel alır. Sosyal liberalizmde toplumun iyiliği bireyin özgürlüğü ile uyumlu görülür. İkinci Dünya Savaşı sonrasında sosyal liberal fikirler dünyanın birçok ülkesinde benimsenmiştir. Sosyal liberal düşünceler ile partiler merkez veya merkez sol olarak kabul edilir. Bununla birlikte, ülkelere göre farklı isimlendirmeler sosyal liberalizmi tarif etmektedir. Birleşik Krallık'ta yeni liberalizm, ABD'de modern liberalizm, Almanya'da sol liberalizm ve İspanyolca konuşulan ülkelerde ilerici liberalizm olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Erhard</span> 2. Almanya şansölyesi

Ludwig Erhard, 1963-1966 yılları arasında görev yapmış Batı Almanya Şansölyesi, 1949-1963 yılları arasında Federal Ekonomi Bakanı. Erhard, sosyal piyasa ekonomisi düşüncesinin kurucularındandır ve ordoliberalizmin temsilcilerinden biridir.

Neoliberalizm veya neo-liberalizm, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra gerileme yaşayan serbest piyasa kapitalizmiyle ilişkilendirilen 19. yüzyıl fikirlerinin 20. yüzyılın sonlarında yeniden ortaya çıkması için kullanılan bir terimdir. Muhafazakar ve liberteryen örgütlerin, siyasi partilerin ve düşünce kuruluşlarının yükselişinde önemli bir faktör olan neoliberalizm, genellikle ekonomik liberalleşme politikalarıyla ilişkilendirilir. Bu politikalar arasında özelleştirme, düzenlemelerin kaldırılması, küreselleşme, serbest ticaret, para politikası, kemer sıkma politikaları ve devlet harcamalarının azaltılması gibi unsurlar yer alır. Bu politikalarla ekonomi ve toplumda özel sektörün rolünün artırılması amaçlanır. Neoliberal proje aynı zamanda kurumların tasarlanmasına odaklanmakta ve bir siyasi boyutu bulunmaktadır. Neoliberalizmin düşünce ve pratikte belirleyici özellikleri, büyük ölçüde akademik tartışmanın konusu olmuştur.

Serbest piyasa, ürün fiyatının alıcı ve satıcının karşılıklı anlaşmasıyla belirlendiği, arz ve talebe hükûmet tarafından müdahale edilmeyen piyasadır. Ekonomik faaliyet tam rekabet şartları içinde serbestçe yapılır, ekonomik sorunların çözümünde müdahale değil, fiyat mekanizmasının kullanımı esastır. Fakat, her ne kadar serbest piyasa, hükûmetin arz, talep veya fiyatlar üzerine herhangi bir müdahale yapmamasını gerektirse de, tüccarların birbirlerini zorlamamasını ya da aldatmamasını da gerektirir. Bu yüzden tüm alım ve satımlar gönüllü olarak yapılır.

Piyasa ekonomisi; yatırım, üretim ve dağıtım ile ilgili kararların arz ve talebe dayalı olduğu, mal ve hizmet fiyatlarının serbest fiyat sistemi içinde belirlendiği ekonomidir. Çoğu mevcut piyasa ekonomisi belirli bir derece kadar ekonomik planlama veya devletin ekonomik aktiviteleri yönlendirmesini içerir ve dolayısıyla karma ekonomi olarak sınıflandırılır. Piyasa ekonomisi terimi bazen serbest piyasa ekonomisi ile eşanlamlı kullanılır, ancak serbest piyasa ekonomisi ayrıca laissez-faire veya serbest piyasa anarşizmini ifade eder. Piyasa ekonomisi çeşitli kooperatif türlerinin, kolektif veya özerk devlet kurumlarının bulunduğu bir serbest fiyat sisteminde de var olabilir. Piyasaların devlet tarafından gerekli şartlarda müdahaleye uğradığı sistem ise sosyal piyasa ekonomisidir.

Avusturya Okulu sosyal olguların yalnızca bireylerin motivasyonlarından ve eylemlerinden kaynaklandığı kavramı olan metodolojik bireyciliğe sıkı sıkıya bağlı kalmayı savunan heterodoks bir ekonomik düşünce okuludur. Avusturya Okulu teorisyenleri, ekonomik teorinin yalnızca insan eyleminin temel ilkelerinden türetilmesi gerektiğini savunmaktadır.

Ordoliberalizm, devletin serbest piyasanın kendi teorik potansiyeline yakın sonuçlar üretmesini sağlama ihtiyacı üzerinde duran, sosyal devlet içermeyen sosyal piyasacı bir Alman ekonomik liberalizm modelidir.

Karma ekonomi, kamu hizmetleri, güvenlik, askeriye, refah ve eğitim gibi hem özel işletmeleri hem de kamulaştırılmış devlet hizmetlerini kabul eden bir ekonomik sistemdir. Karma ekonomi aynı zamanda halkı, çevreyi veya devletin çıkarlarını korumaya yönelik bir tür düzenlemeyi de teşvik eder.

<span class="mw-page-title-main">Ekonomik büyüme</span> Malların piyasa değerindeki artışın ölçüsü

Ekonomik büyüme, bir ekonomide zaman içinde mal ve hizmet üretimi miktarında artış olmasıdır ve para yaratımında artış olmasına bağlıdır. Büyüme, geleneksel olarak reel veya reel GSYİH artış oranı yüzdeleriyle ölçülür. GSYİH genellikle reel olarak hesaplanır. Örneğin "enflasyona göre düzeltilmiş" terimi, mal ve hizmet üretiminin fiyatı üzerindeki enflasyonun net satış etkileri için kullanılır. Ekonomide, "ekonomik büyüme" veya "ekonomik büyüme teorisi", potansiyel üretimin büyümesi manasına gelir. Örneğin, toplam talep veya gözlenen satıştaki büyümenin neden olduğu, "tam istihdam"daki üretim.

Sosyal piyasa ekonomisi, rekabet ekonomisi temeline dayalı olan; özgür girişimi, piyasa ekonomisi içinde genellikle bir sosyal devlet hedefleyen, sosyal politikaların yanı sıra regülasyoncu serbest piyasa kapitalist ekonomik sistemini birleştiren bir sosyoekonomik modeldir.

<span class="mw-page-title-main">Murray Rothbard</span> Amerikalı ekonomist (1926 – 1995)

Murray Newton Rothbard, Avusturya Okulu'na mensup Amerikalı bir iktisatçı, iktisat tarihçisi, siyaset teorisyeni ve aktivisttir. Rothbard, 20. yüzyıl Amerikan liberteryen hareketinin, özellikle de sağ kanat kollarının merkezi bir figürüydü ve anarko-kapitalizmin kurucusu ve önde gelen teorisyenlerinden biriydi. Siyaset teorisi, tarih, ekonomi ve diğer konularda yirmiden fazla kitap yazdı.

<span class="mw-page-title-main">Alman ekonomik mucizesi</span> Almanyanın ekonomik yükselişini vurgulayan terim

Alman ekonomik mucizesi, Alman mucizesi veya Ren mucizesi, Batı Almanya'nın II. Dünya Savaşı sonrası ekonomik büyüme dönemiydi. Bu terim aynı zamanda aynı dönemde Avusturya'daki büyüme dönemini de ifade eder. Bu ifade ilk kez The Times tarafından 1950'lerde kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Ekonomik müdahalecilik</span>

Ekonomik müdahalecilik, piyasa başarısızlıklarını düzeltmek ve halkın genel refahını artırmak için hükûmetin piyasa sürecine müdahalesini destekleyen bir ekonomi politikasıdır. Ekonomik müdahale, sahtekarlığın önlenmesi ve sözleşmelerin uygulanmasının ve kamu mallarının sağlanmasının temel düzenlemesinin ötesinde ekonomiyi etkilemek amacıyla piyasa ekonomisinde bir hükûmet veya uluslararası kurum tarafından gerçekleştirilen bir eylemdir. Ekonomik müdahale, ekonomik büyümeyi teşvik etmek, istihdamı artırmak, ücretleri yükseltmek, fiyatları yükseltmek veya düşürmek, gelir eşitliğini teşvik etmek, para arzını ve faiz oranlarını yönetmek, kârları artırmak veya piyasa başarısızlıklarını ele almak gibi çeşitli politik veya ekonomik hedefler için yapılabilmektedir.

Sosyal demokrasi, sosyalizmin demokratik şekilde iktidara gelmesini ve ülkenin devrimle değil liberal demokrasiyle sosyalist olmasını savunmakta olan, Kautsky'nin temelini attığı revizyonist bir görüştür. Ferdinand Lassalle'nin devlet sosyalizmi fikirlerinden etkilenen demokratik bir sosyalist ideolojidir.

<span class="mw-page-title-main">Henry Hazlitt</span> Amerikalı gazeteci ve yazar (1894 – 1993)

Henry Stuart Hazlitt d. 28 Kasım 1894 - ö. 9 Temmuz 1993), The Wall Street Journal, The Nation, The American Mercury, Newsweek ve New York Times gibi yayınlar için iş ve ekonomi hakkında makaleler yazmış Amerikalı bir gazetecidir.

<span class="mw-page-title-main">Ludwig Lachmann</span> Alman ekonomist

Ludwig Maurits Lachmann, Avusturya Ekonomi Okulu'na önemli katkılarda bulunan Yahudi asıllı Alman ekonomistti.

<span class="mw-page-title-main">George Reisman</span> Amerikalı ekonomist

George Gerald Reisman d. 13 Ocak 1937), Amerikalı bir ekonomist. Pepperdine Üniversitesi 'ndeFahri Ekonomi Profesörüdür ve hem FA Hayek hem de Henry Hazlitt tarafından övülen The Government Against the Economy (1979) ve Capitalism: A Treatise on Economics (1996) adlı kitapların yazarıdır. Serbest piyasa veya bırakınız yapsınlar kapitalizminin savunucusu olarak bilinir.