When Dream and Day Unite
When Dream and Day Unite | ||||
---|---|---|---|---|
Dream Theater stüdyo albümü | ||||
Yayımlanma | 6 Mart 1989 | |||
Kaydedilme | Temmuz - Ağustos 1988 | |||
Tarz | Progresif metal, progresif rock | |||
Süre | 51:25 | |||
Dil | İngilizce | |||
Şirket | MCA Records | |||
Yapımcı | Terry Date, Dream Theater, Steve Sinclair | |||
Dream Theater kronolojisi | ||||
| ||||
When Dream and Day Unite albümünden çıkan single'lar | ||||
|
When Dream and Day Unite, Amerikalı progresif metal grubu Dream Theater'ın 6 Mart 1989'da Mechanic/MCA Records aracılığıyla piyasaya sürülen ilk stüdyo albümü.[1][2] Albüm çoğunlukla grubun Majesty adıyla ilk yıllarında ortaya çıkan materyallerden oluşmaktadır. Grubun köklerini oluşturan orijinal kadrosuyla kaydedilen tek albümdür. James LaBrie, sonraki tüm albümlerde vokalist olarak Charlie Dominici'nin yerini almıştır.
Hazırlık süreci
Grup ilk olarak 1985 yılında Berklee College of Music öğrencileri John Myung (bas), Mike Portnoy (davul) ve John Petrucci (gitar) tarafından Majesty adıyla kuruldu ve bu isim, Portnoy'un, Rush'ın "Bastille Day" şarkısına dair yorumundan ilhamla seçilmişti. Grup, Petrucci'nin çocukluk arkadaşı Kevin Moore'un klavyeci olarak gruba katılmasının ardından baş vokalist olarak Chris Collins'i seçti.
Majesty, 1985 ile 1986 yılları arasında ilk demolarını kaydetti ancak kısa bir süre sonra telif hakları gereği isimlerini değiştirmek zorunda kaldı. Collins, New York turu sırasında gruptan ayrıldı ve deneyimli vokalist Charlie Dominici, çeşitli solist arayışlarının ardından gruba katıldı. Kendilerini yeniden adlandırmak için fikirler bulmaya çalışan elemanlar, Portnoy'un babasının önerisiyle yakındaki bir sinemanın adı olan Dream Theater adını seçtiler. Ardından Mechanic/MCA ile ilk kayıt sözleşmelerini imzaladılar. Albüm 1988 ortalarında, Queensrÿche'nin Operation: Mindcrime albümünün de kaydedildiği, Gladwyne, Pensilvanya'daki Kajem/Victory Stüdyolarında kaydedildi. Tüm süreç üç hafta sürdü.[3]
Önceki ilk kayıtlarının nispeten sıcak karşılanmasıyla grup, ilk albümlerinin büyük bir heyecanla karşılanmasını bekliyordu ancak albüm müzik endüstrisi tarafından büyük ölçüde fark edilmedi ve sonunda Mechanic/MCA'nin grupla olan sözleşme bağlarını kesmesine yol açtı. Albüm yalnızca New York bölgesinde küçük bir kulüp turuyla sonuçlandı. Albümden iki tekli çıkardılar: "Status Seeker" ve "Afterlife". Radyo için remiksleri ve tekli düzenlemeleri Rush ile çalışan Terry Brown tarafından yapıldı. Grup içindeki gerginlikler ve yaratıcı farklılıklar nedeniyle Dominici gruptan ayrıldı.[4]
15. yıl performansı
Albümün yayınlanmasının 15. yıl dönümünde grup albümün tamamını Los Angeles'ta yeniden seslendirdi. Her ikisi de artık eski Dream Theater üyeleri olan Dominici ve Derek Sherinian, grubun geri kalanıyla birlikte performans sergiledi; ancak orijinal klavyeci Kevin Moore bu performansa katılmadı. Performansın tamamı canlı olarak kaydedildi ve ilk olarak Portnoy'un bağımsız plak şirketi YtseJam Records aracılığıyla When Dream and Day Reunite adıyla CD ve DVD biçimlerinde yayınlandı. Kayıtlar daha sonra Dream Theater'ın Lost Not Forgotten Archives serisinin bir parçası olarak InsideOut aracılığıyla resmi olarak yeniden yayınlandı. Albümde aynı zamanda grubun 1992 tarihli Images and Words albümünden olan "Metropolis—Part I"in canlı versiyonu ve When Dream and Day Unite'ın piyasaya sürülmesinin ardından kaydedilen ve turnede canlı çalınan ancak albüm kayıtlarında yer almayan "To Live Forever" adlı şarkı da yer alıyordu.[5][6]
Eleştiriler
When Dream and Day Unite piyasaya sürüldükten sonra pek ilgi görmedi. Sonraki albüm, Images and Words'ün ticari başarısı nedeniyle albüm daha sonra birçok kaynakta yeniden incelendi. AllMusic'ten Robert Taylor, grubun "progresif metal" müziğinde bariz bir Queensrÿche etkisine dikkat çekti ve Petrucci ile Portnoy'u "bireysel tarzları henüz rafine edilmemiş" "yetkin müzisyenler" olarak tanımladı. Albümün "bu türün hayranları için dinlemeye değecek ilginç bir içeriğe sahip olduğunu" ekledi.
Bu albüm, Billboard 200 listesinde başarısız olan tek Dream Theater albümüydü.[7]
Şarkı listesi
Tüm müzikler Dream Theater tarafından bestelendi.
No. | Başlık | Süre |
---|---|---|
1. | "A Fortune in Lies" | 5:12 |
2. | "Status Seeker" | 4:17 |
3. | "The Ytse Jam (ins.)" (music: Petrucci, John Myung, Kevin Moore, Mike Portnoy) | 5:46 |
4. | "The Killing Hand"
| 8:41 |
5. | "Light Fuse and Get Away" | 7:23 |
6. | "Afterlife" | 5:26 |
7. | "The Ones Who Help to Set the Sun" | 8:05 |
8. | "Only a Matter of Time" | 6:35 |
Toplam süre: | 51:25 |
Grup elemanları
- Charlie Dominici – baş vokal
- John Petrucci - gitarlar
- Kevin Moore - klavyeler
- Mike Portnoy - davul, perküsyon
- John Myung – bas
Üretim
- Terry Date – yapımcı, mühendis, miksaj
- Joe Alexander – mühendis, miksaj
- Brian Stover, Trish Finnegan – yardımcı mühendisler
- Steve Sinclair – yönetici yapımcı
- Amy Guip – kapak resmi
Kaynakça
- ^ "WHEN DREAM AND DAY UNITE". Dream Theater. 17 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2023.
- ^ "DREAM THEATER – When Dream and Day Unite". Pasif Agresif. 17 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2023.
- ^ Jomatami (13 Haziran 2020). "Mike Portnoy Shares Opinion on Dream Theater's 1st Album, Recalls How Original Keyboardist Kevin Moore Left the Band". Ultimate Guitar. 14 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2020.
- ^ "Dream Theater - When Dream and Day Unite review". Mike Portnoy.com. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2017.
- ^ "Dream Theater Tourography: When Dream and Tour Unite 10/14/1989 Bay Shore, Long Island, N.Y., USA". Mike Portnoy.com. 6 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2016.
- ^ "Dream Theater Tourography: When Dream and Tour Unite 11/14/1989 New York City, N.Y., USA". Mike Portnoy.com. 6 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2016.
- ^ "Artist Chart History - Dream Theater > Albums". Billboard. Nielsen Business Media. 11 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2016.